cRaZyLoVe ไอบ้าติงต๊องกับยัยบ๊องสุดแสบ

Part Poppy

ผมเดินเข้าไปที่กลุ่มรุ่นน้องผู้หญิงกลุ่มนึง

“นี่ ยัยลูกเป็ด”
“ชั้นไม่ได้ชื่อเป็ด” ยัยนี่หันมาตวาดผมทันที
“แล้วใครว่าชั้นเรียกเธอ” แถไปก่อน
“งั้นก็แล้วไป”
“นี่เธอ”
“อะไรอีกล่ะ”
“วันนี้ชั้นจะไปซ้อมดนตรี”
“ก็เรื่องของนาย” ยัยนี่ไม่สนใจผมเลยอ่ะ
“แต่เธอต้องคอยตามรับใช้ชั้นนะ”
“ดูแลหย่ะ ไม่ใช่รับใช้” แหม เถียงคำไม่ตกฟากเลยนะ
“เออๆ เหมือนกันนั่นแหละ”
“ชั้นจะดูแลนายเฉพาะที่โรงเรียนเท่านั้น”
“มันไม่ได้อยู่ในสัญญา สัญญาระหว่างเราคือเธอต้องดูแลชั้น”
“ชั้นไม่ไป”
“ต้องไป”
“ไม่ นายจะให้ชั้นไปทั้งสภาพอย่างนี้เนี้ยนะ” นั่นดิ ฟางเปียกอยู่นี่หว่า ก็ว่าทำไมเสื้อนักศึกษามันบางๆ (ไอบ้า มองอะไรอยู่ห๊ะ//ฟาง) แล้วคิดว่ามองอะไรอ่ะ (ไอโรคจิต//ฟาง) เออชั้นโรคจิตแล้วเธอจะทำไม
“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านชั้น” ได้โอกาสแล้วต้องรีบพาเข้าบ้าน
“บ้านนาย ทำไมต้องบ้านนาย”
“เพราะทุกคนจะไปซ้อมดนตรีที่บ้านชั้น” ยัยนี่ท่าจะบ๊องแฮะ
“ชั้นไปก็ได้ แต่........” อะไรก็ได้แต่อย่าเป็นเรื่องเวลาเพราะชั้นจะกักตัวเธอไว้ทั้งคืน หึๆ (โรคจิตจริงๆด้วยอ่ะ//ไรเตอร์)
“ชั้นจะเอาเพื่อนไปด้วย” เยส สำเร็จ
“กี่คนอ่ะ”
“รวมชั้นด้วยก็เป็นหก” เยอะไปไหนเนี้ย
“ทำไมเยอะจังอ่ะ”
“คือปกติอ่ะชั้นมีเพื่อนสนิทสองคนส่วนอีกสามคนอ่ะพึ่งได้เป็นเพื่อนเมื่อกี้” friendlyจริงนะเธอ
“เอาแค่เพื่อนสนิทเธอได้ไม่อ่ะ”
“ไม่ได้ ไม่งั้นชั้นไม่ไป” ยัยนี่โหดอ่ะ น่ากลัว
“เออๆ ไปหมดเลยก็ได้” ผมไม่มีทางเลือกแล้วหนิ
“เย้ นายใจดีจัง” คืนนี้เธอไม่รอดแน่ (นายจะทำอะไร//ฟาง) คิดเอาเองละกัน
“อีก10นาทีเจอกันหน้าคณะ”
“แล้วรถชั้นอ่ะ”
“เอาไว้ที่มหาลัยเนี้ยแหละ” เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าชั้นมาส่ง
“ไม่เอาอ่ะ ชั้นกลัวหาย” เธอลืมไปแล้วรึไง ว่าชั้นเป็นใคร
“เดี๋ยวชั้นให้คนที่บ้านขับไปไว้ที่บ้านชั้นให้” แล้วแกล้งเจาะลมยาง แล้วเธอก็ต้องค้างที่บ้านชั้น
“อืมก็ได้ แล้วเจอกัน” สำเร็จแล้ววว ไปเตรียมตัวดีกว่า

ผมเดินมารอหน้าคณะพร้อมชาวแก็งค์อีกห้าคน แก็งค์ของเรามีชื่อว่า.. (ชั้นอธิบายไปแล้ว//โทโมะ) อ้าวหรอ นั่นไง สาวๆมาแล้ว

“นี่นาย” เรียกทำไมวะ
“ทำไมเพื่อนนายเยอะจัง” ก็เท่ากันไม่ใช่หรออ??
“ก็เท่ากันหนิ”
“เท่าบ้าเท่าบออะไรล่ะ ถ้านายคิดว่าเท่าก็เตรียมตัวไปเรียนอนุบาลใหม่ได้เลย” อะไรวะ ก็แก็งค์ผมมีหกคนนี่หว่า ผมหันหลังกลับไปมอง
“เฮ้ย!” ยัยพวกนี้มาได้ไงเนี้ย
“ป๊อปปี้ขา” นี่คือเสียงของหัวหน้าแก็งค์ Lovely Angle ฟังดูหวานดีใช่มั้ยล่ะ แต่มันตรงกันข้าม เตรียมตัวอุดหูได้เลย
“กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” ว่าแล้วเชียว
“ป๊อปปี้คะ ยัยน่าจืดนี่ใครกัน มายุ่งกับที่รักของพิมทำไม” ชั้นไปเป็นที่รักของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ เสียงยัยนี่ยังแปดหลอดเหมือนเดิม
“ดาลิงค์ขา พี่สาวคนนี้เป็นใครอ่ะคะ ทำไมดาลิงค์ไม่เล่าาให้ฟังบ้างเลย” เฮ้ย ยัยฟางมาไม้ไหนเนี้ย ผมไปต่อไม่เป็นแล้ววววว พูดอย่างเดียวไม่พอ ยังมาเกาะแขนผมอีก
“นี่ยัยเตี้ย เอามือออกไปจากป๊อปปี้ของชั้นนะ” ท่าทางยัยนี่จะโกรธแฮะบีบแขนผมซะแรง
“จุ๊บ” ยัยนี่ทำในสิ่งที่ผมไม่คาดคิด เขย่งขึ้นมาหอมแก้มผมเฉยเลยอ่ะ เขิลลลลลลล >///< (วิบัติเพื่อเสียงงง//ไรเตอร์)
“ทำไมดาลิงค์ต้องเขินด้วยล่ะคะ ฟางทำอย่างนี้ออกจะบ่อย” เท่าที่ผมหันไปมองรอบๆแล้วตอนนี้ทุกคนกำลังอ้าปากค้างขั้นรุนแรงจนแมลงวันจะเข้าไปทำรังแล้ว
“กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” เธอกินนกหวีดเป็นอาหารรึไงนะ
“อย่าไปเสียเวลากับคนพวกนี้เลยนะคะดาลิงค์ เราไปกันดีกว่านะคะ กิจกรรมคืนนี้ของเรายังอีกยาวววววววว เดี๋ยวจะเหนื่อยซะก่อนแล้วจะไม่สนุกนะ” เธอพูดเองนะฟางงง หึๆ
“รถมาแล้วขึ้นรถเถอะ” ไอโมะรีบพูดตัดบททันที
“เออๆ ไปเหอะ” ไอเขื่อนรีบเสริม
“ฝากไว้ก่อนเถอะ ยัยเตี้ยหน้าจืด” แรงอ่ะ
“แต่พรุ่งนี้เธออาจจะเอาคืนไม่ได้นะ เพราะชั้นอาจจะลุกขึ้นจากเตียงไม่ไหว” ยัยนี่หื่นเหมือนกันแฮะ มากด้วยอ่ะ
“กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” ทุกคนรีบขึ้นรถทันทีก่อนที่หูจะแตก

In The Van (เพราะรถธรรมดาคงนั่งไม่พอ ตั้ง12คน)

“เลิกจ้องหน้าชั้นได้แล้ว” ยัยฟางพูดขึ้น
“ยัยเป็ดหื่น” ไม่ใช่เสียงผมนะ ไอโมะต่างหาก
“นี่นาย มาว่าชั้นทำไมห๊ะ”
“ก็ดูเธอพูดดิ แต่ล่ะประโยคมันสื่อถึงอะไรไม่รู้รึไง”
“รู้ดิ ชั้นแค่อยากยั่วโมโหยัยนั่นเฉยๆ ชั้นไม่ได้คิดอะไรเลยนะ” แต่ชั้นคิด
“แต่ชั้นคิด” ทำไมปากผมถึงตรงกับใจอยางนี้นะ
“คิดบ้าอะไรของนาย” อยากรู้ใช่มั้ยล่ะ หึๆ
“จุ๊บ” ผมหอมแก้วฟางหนึ่งที “ชั้นเอาคืนที่เมื่อกี้เธอหอมแก้มชั้น”
“ไอโรคจิต”
“พอได้และ เดี๋ยววันนี้ก็ไม่ได้ซ้อมกันพอดี” ถ้าไม่ซ้อมแล้วจะทำอะไรดีล่ะ ผมพึ่งสังเกตว่าชาวแก็งของผมนั่งตัวแข็งทื้อกันหมดเลย หาเรื่องคุยดีกว่า
“พวกเธอชื่ออะไรกันบ้างแล้วBuddyวันนี้เป็นไงบ้าง” ทำไมดูเหมือนชาวแก็งค์จะอึ้งกับคำถามจังวะ
“ชั้นคงไม่ต้องแนะนำตัวใช่มั้ย ส่วนเรื่องBuddyเป็นผู้ชายที่บ้ามากกกก ฉุดชั้นลงน้ำเย็นจนตะคริวกิน” เธอจะรู้มั้ยว่าคนๆนั้นคือชั้นเอง
“ของแก้วก็เป็นผู้ชายมีสองโหมด เดี๋ยวโหดเดี๋ยวหื่นให้แก้วลงไปแช่น้ำตั้งนานแล้วยังบอกว่าจะอุ้มแก้วกับบ้านอีก ตอนเดินก็ไม่ยอมบอกทางเอาแต่ลากอย่างเดียว เกือบล้มตั้งหลายที” ชื่อแก้วงั้นหรอ ฟังดูคุ้นๆ แล้วทำไมไอโมะต้องทำหน้าเครียดขนาดนั้นด้วยวะ
“ส่วนของเฟย์เป็นผู้ชายที่พูดมากกกกกกกกที่สุดเท่าที่เคยรู้จัก ทำให้เฟย์ต้องเปลืองน้ำลายบ่นไปตั้งหลายรอบ” ไอเขื่อนก็อีกคนนั่งเงียบเชียว
“ของโบว์ก็เป็นผู้ชาย ดูเงียบ แต่ทันสมัยมาก รู้ไปซะทุกอย่าง น่ารำคาญ เกือบโดนเตะไปตั้งหลายรอบ” มันเป็นโรคติดต่อรึไงวะ ไอกั้งนั่งหน้าซีดเลย
“ของคิตก็เป็นผู้ชาย ดูร่าเริงดีเลย แต่เหมือนเด็กไปหน่อย ขี้อ้อน ไม่เหมือนผู้ชายเลย” มันเป็นบ้าอะไรกันไปหมดวะ ไอเคก็อีกคนนั่งตัวแข็งเลย
“ของเกลก็เป็นผู้ชาย ดูท่าทางจะเก่งทฤษฎีแต่ปฏิบัติแย่มาก ชอบให้ทำอะไรแปลก ไม่ดีต่อสุขภาพเท่าไหร่” เออดีเป็นกันทั้งแก็งค์เลย เงียบกันหมด
“พี่เป็นอะไรกันหมดอ่ะ นั่งเงียบทำไม” ยัยลูกเป็ดใจตรงกับผมจริงๆเลยนะ
“ป๊าวว” จะประสานเสียงเพื่อน
“เสียงสูงอย่างนี้มีอะไรรึเปล่า” ผมถามโดยไม่คิดอะไรทั้งสิ้นเพราะอยากรู้เต็มทนแล้ว
“ไม่มีอะไรหรอก จะถึงบ้านแกแล้ว เตรียมตัวลงจากรถดีกว่า” ลงจากรถต้องเตรียมตัวด้วยหรอวะ ไอโมะมันกินยาลืมเขย่าขวดรึเปล่า
“ถึงแล้วววววว” เสียงไอเขื่อนดังมาจากหลังรถ
“OoO” ยัยพวกนี้ไม่เคยเห็นบ้านคนรึไงวะ ทำตาโตเป็นไข่ไดโนเสาร์เชียว
“นี่บ้านนายจริงดิ” มีคนเดียวที่เรียกผมแบบนี้
“ก็ใช่สิ ทำไมหรอ”
“สวยมากอ่ะ” อยากมาอยู่มั้ยล่ะ จะสงเคราะห์ให้
“เข้าไปข้างในเถอะ” เดินเข้าไปได้แค่ไม่กี่ก้าวก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
“ไอป๊อป!!!!!!!” เสียงของยัยมหาโหดดังขึ้นแล้ว
“ครับพี่”
“พาเพื่อนมาทำอะไรกันเยอะแยะ”
“ซ้อมดนตรีครับ”
“แล้วผู้หญิงหกคนข้างหลังล่ะ”
“รุ่นน้องครับ”
“พวกเธอมากับพี่ดีกว่า พี่พาไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เปียกแบบนี้เดี๋ยวไม่สบาย”
“แต่พี่”
“หุบปาก! พวกแกก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าซะแล้วจะไปซ้อมดนตรีก็ไป ส่วนรุ่นน้องแกเนี้ยเดี๋ยวชั้นดูแลเอง ปล่อยไว้กับพวกแกนานๆไม่ได้เดี๋ยวเกิดเรื่อง”
“ครับ” ยัยปีศาจ ปิดกั้นโอกาสผม ฮืออออ ไอพี่บ้านี่ชื่อโฟร์อยู่ปี4แล้ว โหดสุดๆ แล้วผมจะทำยังไงดีละเนี้ย
“ยังไม่ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันอีก หรือจะให้ชั้นเปลี่ยนให้ ห๊ะ” คงจะรู้แล้วใช่มั้ยครับว่าไอนิสัยหื่นๆเนี้ยผมได้มาจากใคร
“ไปแล้วคร๊าบบบบ” พวกผมรีบวิ่งขึ้นไปบนห้องทันที

@Poppy Room

“ไอป๊อป ชั้นมีอะไรจะบอกว่ะ” ไอโมะพูดขึ้น
“อะไรวะ”
“ก็เพื่อนที่ยัยเป็ดหื่นพามาอ่ะเป็นBuddyของพวกเราหมดเลย”
“จริงดิ” มันคือความบังเอิญ โลกกลม หรือ พรหมลิขิตวะเนี้ย
“ก็เออสิวะ แต่ล่ะคนโหดสุดๆแล้วยิ่งมาอยู่กับพี่โฟร์ด้วยงานเนี้ยพวกเราเละแน่นนอน” คำพูดของไอเขื่อนทำให้ผมเสียวสันหลังวาบ ผมค่อยๆหันไปมอง
“พี่” ผมแทบจะเป็นลม ไอพี่บ้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ
“นินทาชั้นอยู่ได้ ชั้นจะขึ้นมาถามว่าเด็กพวกนั้นอ่ะเป็นแฟนพวกแกป่ะ”
“ไม่ได้เป็นแต่อยากให้เป็น” ผมตอบไปอย่างไม่ต้องคิด
“จีบให้ติดนะเว้ย แต่ล่ะคนเข้ากับพี่ได้ทั้งนั้น โดยเฉพาะน้องคนที่ชื่อฟางอ่ะ พี่ชอบ” โหด+โหด ตายแน่ชั้น
“ครับๆ” ไอพี่บ้าออกไปแล้ว
“เฮ้อออออ” ชาวแก็งค์ทั้งหมดถอนหายใจพร้อมกัน
“เอาไงต่อดีวะ” ไอพิชพูดขึ้น
“เปลี่ยนเสื้อผ้า ซ้อมดนตรี กินข้าว อาบน้ำ นอน”
“แกจะให้ชาวแก็งค์นอนที่นี่หรอวะ”
“ไม่ใช่แค่ชาวแก็งค์ Buddyของชาวแก็งค์ด้วย หึๆ”