รักมหัสจรรย์ (!!) นายเย็นชา

8.6

เขียนโดย TomoKeawTk

วันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 18.44 น.

  4 chapter
  47 วิจารณ์
  10.07K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ออดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ~

 

                                   กริ๊ดดดดดดดดด.เสียงสวรรค์ชั้นหิวข้าวไส้จะกิ่วแล้วทำไมเพิ่งมาออดตอนนี้ฟ้ะ =_='

ชั้นเกลียดออดที่สุดในสามโลก ' >P<

 

"เฟย์เขื่อนไปกินข้าวเร้วววววว~มื้อนี้โทโมะเลี้ยง คริคริ" 

 

"ห๊า.ไอ้โมะเลี้ยงอ่อ :)' แหล่มเลย " เขื่อนลูบปากตัวเอง เก็บอาการหน่อยเถอะพ่อคุณน้ำลายไหลแล้วนะเฟ่ยยยย

ใครก็ได้บอกทีมันไม่ใช่พี่ชั้น

 

"พี่โมะเลี้ยงหรอ.ไปเขื่อนเราไปหาข้าวกินกันพี่โมะเลี้ยง" เฟย์พูดจบก็เดินจับมือเขื่อนออกจากห้องไปเหลือแต่ ชั้น

และเขาอยู่กันเพียงแค่ 2 คน 2 คนเองนะเฟ้ย.แล้วชั้นจะรอดหรือเปล่า

 

"เอ่อ..แฮะๆไปกินข้าวดีกว่าเนอะ" ชั้นรีบลุกขึ้นพรวดเตรียมตัวจะเดินออกจากหัวก้าวที่หนึ่ง เอ่ะ. ? ไม่ขยับ ช่างมัน

ลองอีกครั้ง ก้าวที่สอง ไม่ขยับ ลางสังหรณ์ไม่ดีเอาเเสียเล้ยยยยยยย...ยัยแก้วเอ้ย !

 

"จะไปไหน" เสียงเรียบนิ่งนั้นดึงเสื้อนักเบา ๆ แต่มันทำให้ชั้นเซล้มไปอยู่ในอ้อมอก กริ๊ดดดด อ้อมอกเขินนะเฟ้ย 

 

"ปะ..ไปกินข้าว นายไม่ไปหรอ ^^" น้ำเสียงของชั้นแตกต่างกับโทโมะมาก ' เน้นว่า 'มาก' จริง ๆ 

 

"ชั้นไม่หิว" ไ้อ้บ้านี้ทำไมตายด้านจริง ๆ ว้ะ 

 

"เชอะ :P" ชั้นแลบลิ้นปริ้นตาก่อนจะเดินกระทืบเท้าออกจากห้องเรียนไป =,.='

 

โรงอาหาร

 

"ยัยแก้ว แอ้ว แอ้ว แอ้ว แอ้ว..."เฟย์และเขื่อนสลับเสียงชื่อของชั้นเมื่อเห็นชั้นเดินเข้ามาในโรงอาหารเก้าแรก ' 

เสียงเรียกนี้ สะท้อนซะด้วย เกลียดจังสายตาประชาชีที่มา โคตรน่าเบื่อเลยอึดอัด ๆๆๆๆๆ โว้ยย

 

"อะไรอ่ะเฟย์ ?เรียกแก้วทำไม" 

 

"พี่โมะไม่ยอมเลี้ยงข้าว.แกไปคุยเด่ะ" เฟย์ผลักไสไล่ส่งคนสวยอย่างนี้เลยเรอะ ชั้นเกลียดแกก็วันนี้และยัยเฟย์

ถ้าชั้นโดนพี่ชายแกกระทืบออกมาตายคามือศพไม่สวยแน่

 

"ไม่อาววววว~"

 

"เอา!" ทั้งสองคนเขื่อนและเฟย์พร้อมใจกันตอบเหมือนไม่ได้นัดหมายกันมาก่อน

 

                                          และแล้วชั้นก็ต้องเดินมาคุยกับนายจูบแรกเฉยเลย ๆ ชั้นหย่อนสะโพกนั่งลง

ข้าง ๆ โทโมะ เขาใช้ส่ายตามองชั้นนิดเดียว เน้น นิดเดียวเท่านั้น ! ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มาเล่นเกมส์

 

"เลี้ยงข้าวหน่อยเด้ะ" ชั้นบอกแบบไม่ใยดีเหมือนคนไม่รู้จักกัน

 

"ไม่!" เวร

 

"เลี้ยงหน่อยเด่ะ"

 

"ไม่"

 

"เลี้ยงหน่อยเหอะ ถ้านายเลี้ยงชั้นให้นายทำอะไรก็ได้" โอ๊ะ..โอ๋ ? ชั้นพูดผิดไปรึเปล่าฟ้ะ ? ประโยคที่ชั้นพูดไป

เมื่อตะกี้ทำให้โทโมะนั้นสนใจเล็กน้อยและยิ้มบาง ๆ อย่ายิ้ม เดี๋ยวใจชั้นละลายนะว้อยยยยย~

 

"อย่างเดียวก็พอ"

 

"ว่ามาเด่ะ"

 

"เธอต้อง....."

 

 


 

 

ต้องอะไรน้าาาาาา >"< โมะจะให้แก้วทำอะไรร้ายยยยย ':P

 

ไหนใครไปดูคอนฯ เคโอติกม้างงงง ยกมือหน่อย

 

พรึ่บ ๆ พรั่บ ๆ (เหมือนกระหังเลย)

 

เยอะจริง ๆ ' :PPPPPPP เราไม่มีเวลาไปดูง้ะ =____=' เซ๊งจัง

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา