My sweet heart….หล่อวายร้าย กระชากใจยัยตัวดี

My sweet heart….หล่อวายร้าย กระชากใจยัยตัวดี

 

ตอนที่ 26 ‘ความลับที่พิมรู้’

 

สุดท้าย แก้ว เฟย์ เขื่อน โทโมะ ขนมจีน ป็อปปี้ก็ต้องมานั่งรวมกลุ่มกันจนได้

 

                 “นี่มันอะไรกัน ทำไม แฟงค์กับกันถึงได้มีหน้าอก ผมยาว” พิมเอ่ยออกมามึนๆ

 

                 “เอ่อคือ จริงๆแล้วเราเป็นผู้หญิงนะ เอ่อ จะอธิบายยังไงดี”แก้วกันมามองโทโมะด้วยสีหน้าสับสน

 

เพราะไม่รู้จะเริ่มอธิบายยังไงให้เข้าใจง่ายๆ

 

                 “เดี๋ยวนะ ฉันมีเรื่องอยากถาม”

 

                 “ป็อปปี้ นายมีคู่หมั้นแล้วใช่มั้ย” พิมหันกลับมาถามเจ้าตัวตรงๆ กับเรื่องที่เธอค้างคาใจมานานความ

 

ลับที่เธอรู้เข้า ส่วนเรื่องที่เธอไปรู้เรื่องนี้ได้ยังไง มันก็เป็นเพราะว่าคุณแม่เธอกับคุณแม่ป็อปปี้รู้จักกันเลยทำให้เธอ

 

ได้รับรู้เรื่องนี้ไปด้วย ส่วนเรื่องที่ไม่ยอมพูดออกม่แต่แรก ก็เพราะเธอยังแคร์ความรู้สึกของจินนี่ที่รักป็อปปี้มากนั้น

 

เอง

 

                 “อืม”

 

                 “เฮ้อ งั้นฉันก็สบายใจแล้ว”

 

                 “หืม สบายใจ เธอสบายใจเรื่องอะไรอ่ะพิม” ขนมจีนถามอีกฝ่ายด้วยสีหน้า งงๆ

 

                  “อ้าว ก็ที่ป็อปปี้มีคู่หมั้นไง”

 

                  “เอ่อ ฉันก็ไม่เข้าใจอยู่ดีอ่ะ”

 

                  “คือ ฉันเคยคุยกับป็อปปี้ไว้นะว่าเมื่อไหร่ที่เขาเจอคนที่เขาจะรักได้จริงๆ ฉันกับเขาเราก็จะจากกัน

 

ด้วยดี ตอนแรกฉันนึกว่าเขาจะเป็นคนไม่มีหัวใจแล้วด้วยซ้ำ พอได้ยินว่าเขามีคู่หมั้นฉันถึงได้สบายใจไง”

 

                  “อ้อ แบบนี้นี่เอง”

 

                 “พิม เธอมาหาฉันมีอะไรรึเปล่า”

 

                 “อ้อ เรื่องจินนี่นะ...ฉันไม่ได้มาขอร้องให้นายกลับไปคบกับจินนี่ แต่ฉันจะมาบอกนายว่าถึงจินนี่จะ

 

แกล้งฟาร์มจริงแต่เรื่องที่ฟาร์มบาดเจ็บ จินนี่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยนะ”

 

                “เหอะ เธอเป็นเพื่อนกันเธอก็พูดได้ซิพิม แต่ที่พี่ฉันเจ็บตัวล่ะ ใครเป็นคนทำ”เฟย์เอ่ยเสียงเข้ม

 

                “เธอเชื่อฉันเถอะนะ ว่าเรื่องที่ฟาร์มเจ็บตัวจินนี่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยจริงๆ”

 

เฟย์สะบัดหน้าหนี เพราะไม่อยากฟังพิมแก้ตัวแทนเพื่อนไปมากกว่านี้

 

                “เฟย์ แต่ฉันว่าแกฟังพิมก่อนนะ แกจำได้มั้ยว่าตอนที่ยัยฟางโดนกระถางต้นไม้หล่นใส่ เรายังเห็นจิน

 

นี่เดินอยู่กลางสนามอยู่เลยนะ เพราะฉะนั้น จินนี่ไม่มีทางแยกร่างไปเอากระถางต้นไม้มาทุ่มใส่หัวยัยฟางได้หรอก”

 

เฟย์อ้าปากจะแย้ง แต่สุดท้ายก็ต้องหุบปากเงียบตามเดิน เพราะวันนั้นเธอเห็นจินนี่เดินอยู่กลางสนามจริงๆ

 

                “แต่แบบนี้แปลว่าฟางก็ยังมีโอกาสโดนทำร้ายอยู่ซินะ”

 

                “ที่ยัยขนมเส้นพูดก็น่าคิดนะ เพราะตอนนี้เรายังจับคนที่ลอบทำร้ายฟางไม่ได้ เธอก็คงมีโอกาศโดน

 

ลอบทำร้ายได้ทุกเมื่อ”

 

                “ไม่เอาแล้ว ฉันจะพาพี่ฟางกลับไปเรียนที่เดิม ฉันไม่เอาชีวิตพี่ฉันมาเสี่ยงกับนายแน่ป็อปปี้”

 

                “เฟย์ แกใจเย็นก่อนนะ” แก้วลูบแขนเพื่อน หวังจะให้เฟย์ใจเย็นลงบ้าง

 

                 “ฉันไม่ยอมนะ เฟย์ เธอจะพาฟางไปไหนไม่ได้” ป็อปปี้ยื่นคำขาด

 

                 “ไม่ ฉันมีพี่สาวคนเดียว ฉันจะไม่เสี่ยงแน่ ถ้ามันร้ายแรงกว่านี้ล่ะ ฮึก ฉันจะทำยังไง” เฟย์ปาดน้ำตา

 

ทิ้งลวกๆก่อนจะเดินออกจากกลุ่มไป

 

                 “เบเบี๋” เขื่อนรีบเดินตามหลังหญิงสาวไป แก้วจะลุกตามไปบ้างแต่โดนโทโมะห้ามด้วยสายตาไว้ซะ

 

ก่อนเธอจึงเลือกจะนั่งลงตามเดิม

 

                  “โธ่เว้ย!!” ป็อปปี้ดูจะหัวเสียไม่น้อยที่เฟย์ยืนยันว่าจะพาฟางไปจากเขา

 

                  “นายเข้าใจยัยเฟย์มันหน่อยนะป็อปปี้ เฟย์มันรักฟางมาก สองคนนี้แทบไม่เคยห่างกันเลย ยิ่งมา

 

เห็นพี่สาวต้องเจ็บตัวแบบนี้ด้วย”

 

                  “ฉันเข้าใจนะแก้ว ฉันเองก็ร้อนใจเหมือนกัน” ป็อปปี้เอ่ยออกมาตรงๆ น้ำเสียงอ่อนล้าของเขาทำให้

 

พิมกับขนมจีนแปลกใจไม่น้อย

 

                  “เอาน่า พวกฉันจะช่วยนายหาคนที่ลอบทำร้ายฟางเอง ตอนนี้นายก็พยายามอยู่ห่างจากฟางซัก

 

หน่อยแล้วกัน”

 

                 “เอ่อ เดี๋ยวนะ คือฉันไม่เข้าใจว่าคนที่ชื่อฟางนี่ใครเหรอ”

 

                 “อ้อ ฟางก็คือฟาร์มแฟนของนายป็อป และก็เป็นคู่หมั้นด้วย”

 

                 “อิอิ ฉันชักอยากเห็นฟาร์มตอนเป็นผู้หญิงแล้วซิ ว่าจะเป็นแบบไหน” พิมเอ่ยล้อๆ

 

                 “เอาหล่ะ พิม ฉันเข้าใจเธอกับจินนี่แล้ว ส่วนที่เหลือฉันจะจัดการเอง” แก้วส่งยิ้มให้พิม ที่อีกฝ่าย

 

ยิ้มกว้างให้อย่างเป็นมิตร

 

                 “ขอบคุณนะ แก้ว เรื่องนั้นฉันจะช่วยอีกแรง บางทีคนๆนั้นอาจเป็นเพื่อนใตกลุ่มฉันเองก็ได้”

 

                 “ไม่เป็นไรนะพิม” ขนมจีบตบบ่าปลอบใจ เพราะเธอเข้าใจดีว่าออกจะเป็นเรื่องโหดร้ายสำหรับพิมอยู่

 

ไม่น้อยหากว่าคนที่ทำเป็นเพื่อนของเธอจริงๆ ถึงยังไงพวกเฮก็เรียนด้วยกันมาตั้งแต่ เกรด 6 เทียบเท่า ม.1

 

(โรงเรียน The Prince of school เป็นโรงเรียนแบบเลื่อนชั้น ทำให้ทุกคนค่อนข้างสนิทกันมาก และยิ่งห้อง

 

พิเศษที่มีนักเรียนหญิงเพียง 15 คนเท่านั้นด้วย)

 

                  “อืม งั้นฉันกลับก่อนแล้วกัน”

 

ขนมจีนเดินออกไปส่งพิมที่หน้าห้อง คุยกันอีก สองสามคำ ก่อนที่เธอจะเดินกลับเข้ามานั่งที่เดิม

 

                 “ป็อป นอกจากพิม นายมีผู้หญิงคนอื่นอีกรึเปล่า”

 

ป็อปปี้สบตากับแก้วอย่างลำบากใจ เพราะถึงยังไงฟางก็เป็นเพื่อนสนิทของเธอ

 

                 “นายพูดมาเถอะ เพราะหลังจากจบเรื่องนี้ นายต้องไปเคลียร์ผู้หญิงในสต็อกของนายทุกคน ถ้า

 

เพื่อนฉันต้องเสียงน้ำตาเพราะผู้หญิงของนาย ไม่ใช่แค่เฟย์ที่จะฆ่านาย นั้นรวมถึงฉันด้วย”

 

แก้วพูดนิ่งๆแต่น้ำเสียงบ่งบอกว่าเธอเอาจริง

 

                  “ถ้าที่พอจะรู้ความเคลื่อนไหวของฟางได้ดี ก็ไม่มีแล้ว พิมกับจินนี่ฉันก็คุยแล้ว”

 

                  “อืม หรือว่าจะเป็นคนที่แอบรักแก”

 

                  “นั้นซิ ฉันว่าที่โทโมะพูดก็มีเหตุผลนะ”

 

ป็อปปี้ทำท่าคิดหนัก เขาเองก็ไม่แน่ใจ เพราะในแต่ละวันเขาเองก็ได้จดหมายรักวันล่ะเกือบสิบฉบับจากทั้งผู้ชาย

 

และผู้หญิง

 

                  “ถ้าเป็นคนที่รู้จักฟางที่เพิ่งเป็นเด็กใหม่ได้ ก็ต้องเป็นในห้องเราเท่านั้นแหละ”

 

                  “เกล”

 

                  “หืม เธอหมายถึงใครนะแก้ว”

 

                 “เกล วันนั้นที่ฟางโดนกระถางต้นไม่ร่วงใส่ ฉันเห็นเกลเดินสวนลงมาจากตึก”

 

                 “ถ้าอยากรู้ต้องพิสูจน์”

 

[อธิบายเพิ่มเติม ห้องของทั้งสามหนุ่มเป็นห้องรูปโดม ที่มีห้องนั่งเล่นรวม แล้วแบ่งเป็นห้องนอนใหญ่สามห้อง

 

ห้องแรกห้องนอนของโทโมะทางปีกด้านซ้ายของโดม ตรงกลางเป็นของป็อปปี้ ปีกขวาเป็นห้องนอนเขื่อน ห้องรูป

 

โดมจะเป็นสิทธิ์พิเศษเฉพาะสามตำแหน่งใหญ่ของคณะสภาโรงเรียนเท่านั้น]

 

TOP  ♥   ‘ถ้าอยากรู้ต้องพิสูจน์’ BY KAEW

♫♪♥♪♫ ♪♫♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫

   อัพให้แล้วค่ะ    

ชี้แจง  แอบน้อยใจนะ เรารู้ว่ามีบางคนเลิกอ่านเรื่องนี้ไปเพราะ ไม่ได้อย่างที่ตัวเองขอร้องมา เราคงพูดได้แค่ว่าขอโทษค่ะ จริงๆเราก็ไม่อยากให้ต้องมีกรณืแบบนี้นะ แต่เราอยากบอกว่านิยายของเราทุกเรื่องเราจะแต่งจนจบก่อนถึงจะเอาลงมาให้ได้อ่านกัน ทำให้บางทีไม่สามารถเพิ่มเนื้อหาตามที่หลายๆคนอยากให้เป็นไปได้ และบอกตามตรงว่า นิยายเราเน้นคู้ ป็อปฟางเป็นหลักค่ะ เพราะคู่นี้คือแรงบันดาลใจให้เราหัดแต่งนิยาย(จนจบได้) ก็ต้องขอโทษจริงๆสำหรับคู่อื่นที่อาจมีให้เห็นน้อยไปบ้าง และขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามกันมาจนใก้ลจะจบแล้ว ขอบคุณจริงๆค่ะ

เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^

To_oNG