HistoryOfLove ประวัติศาสคร์ร้ายสั่งหัวใจให้รักเธอ

8.6

เขียนโดย FERnFS683

วันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.11 น.

  7 session
  61 วิจารณ์
  16.14K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

อิอิ วันนี้อารมณ์ดี >< ไม่ต้องสงสัยทำไมถึงอัพ !! ที่บอกว่าลาบอร์ด คือ เฟริน แต่เรายังไม่ได้บอกว่าลาบอร์ด เลยมาแต่งต่อ 555  วันไหนอารมณ์ดีก็จะมาแต่ง 555

 

iamgraze

----------------------------------------

นี้เป็นคือแรก ที่ฉันฝันถึงเขา " โทโมะ" ฉันรู้สึกว่าเขาเป็นคนที่พิเศษมากๆ คนนึงในบรรดาผู้คนรอบๆตัวฉัน

ฉันลุกจากเตียงนอนสีมะนาว และเดินเข้าไปในห้องน้ำ วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันเข้าเรียนที่นี่ ฉันจึงไม่อยากไป 

สาย

 

" อรุณสวัสดิ์ ค่ะพ่อ " ฉันกล่าวทักทายพ่อยามเช้า

" อื้ม"  ฉันดีใจที่พ่อของฉันเป็นคนที่ไม่จู่จี้อะไรมาก ฉันเป็นคนที่ชอบอะไรสบายๆ ไม่ชอบอะไรที่กดดัน

ไม่ชอบอะไรที่แปลกประหลาด 

 

" พ่อค่ะหนูไปก่อนนะค่ะ "

" กุญแจรถอยู่ข้างๆประตูนะลูก ส่วนรถอยู่หน้าบ้านนะ "

" ค่ะ " ฉันเดินออกจากบ้านและต้องประหลาดใจเมื่อพบว่า พ่อซื้อรถคันใหม่ให้ฉัน มันเป็น " มินิคูเปอร์"

สีมะนาว

" ถูกใจไหม ? "

" มากค่ะ ขอบคุณค่ะพ่อ "

" รีบไปเถอะลูกเดี๋ยวสาย  "

 

มหาลัย XXX

หลังจากที่ฉันจอดรถเรียบร้อยแล้วฉันก็เดินเข้าไปในตึกเรียน ฉันเป็นเด็กใหม่ของที่นี่้เลยยังไม่ค่อยรู้ทางอะไร

มหาลัยนี้ถือว่าเป็นมหาลัยต้นๆของรัฐนี้เลยหล่ะ

" เธอ จริญญาใช่ไหม ? "

" ใช่ค่ะ " ฉันตกใจนิดหน่อยว่าเธอรู้ชื่อฉันได้ยังไง ?

" ตามฉันมา " ฉันเดิมตามเธอไปแต่โดยดี เพราะฉันก็ยังไม่รู้ทางของมหาลัยนี้เท่าไหร่เดี๋ยวจะหลงเอา

" นั่งลง "

" ฉันคือ ผู้อำนวยการ ของมหาลัยนี้เธอเป็นเด็กนักเรียนใหม่ต้องฟังที่ฉันพูด มหาลัยเขาเราไม่สนหรอกนะ

ว่าอยู่บ้านแล้วพวกเธอจะทำตัวยังไง แต่ที่นี้เมื่อมาเรียนแล้วเด็กทุกคนคือนักศึกษามีสิทธเท่าเทียมกันและ

ต้องปฎิบัติตามกฎของมหาลัยอย่างเคร่งครัด เข้าใจไหม ?  "  

" เข้าใจค่ะ "

" นี้คือตารางเรียนของเธอ และนี่ก็แแผนที่ของมหาลัยแห่งนี้ ไปเขาเรียนได้แล้ว "

" ค่ะ ขอบคุณค่ะ "

 

หลังจากที่ฉันไปพบผู้อำนวยการแล้วก็เดินออกมาเพื่อเข้าเรียน แต่ฉันจะทำยังไงเนี่ย! มันเป็นแผนที่ตึกเรียน

แล้วฉันจะรู้ไหมเนี่ยว่าเรียนห้องไหน

" โอ๊ะ! ขอโทษค่ะ" ฉันนี่เซ่อจริงๆเลยเดินไม่ดูทาง

" ไม่เป็นไรครับ อ้าวเฮ้ยเธอเองหรอ !  " ใครละเนี่ย ? อ๋อนายโทโมะนี้เอง !

" อ้าวนาย ! "

" ฉันไปก่อนนะ " อะไรของเขาเนี่ย

" เดี๋ยวๆ นายๆ ไอ้ห้องเนี่ยไปทางไหน " จะรีบไปไหนหนักหนาละพ่อคุณ !

" ตรงไปเลี้ยวขวา " พูดแต่ไม่มอง -- บ้าปะเนี่ย !

 

ห้องเรียน

" เอ่อ สวัสดีค่ะ "

" อ้าว เธอคงเป็นจริญญาสินะ "

" ใช่ค่ะ"

" นั่งนู่น ! " ฉันเดินไปยังที่ๆอาจารย์บอกแต่ละคนในห้องนี้มองมาที่ฉัน ฉันดูแปลกมากเลนหรือไงมองกัน

อยู่ได้

" ดีจ้ะ ฉันชื่อน้ำขิง เธอก็คงชื่อ จริญญาสินะ " 

" เรียกฉันว่าแก้วดีกว่านะ "

" จ้า แก้ว ! "

 

หลังจากที่คาบเช้าผ่านไปแล้วฉันกับน้ำขิงก็ไปโรงอาหารกัน น้ำขิงคือเพื่อนคนไทย คนแรกที่ฉันรู้จัก ><

" แก้วเอาอะไรไหมเดี๋ยวเราไปเอาให้ "

" เอาแบบขิงก็ได้จ้ะ " ฉันตอบ ฉันกับน้ำขิงเราพึ่งรู้จักกันได้ไม่นานแต่ก็สนิทกันซะแล้ว

หลังจากที่น้ำขิงเดินมาฉันกับเธอก็กินอาหารกัน

" ขิงเธอรู้จักพวกนั้นไหมอ่ะ " ฉันถามเธอแล้วชี้ไปที่พวกของโทโมะ

" อ่อ พวกโทโมะนะหรอ พวกเขาพึ่งย้ายมานี่ได้ 3 ปี นั้น ฟาง ยัยนั้นนะตัวติดกับหนุ่มคนนั้น ชื่อป็อป

แล้วก็ เฟย์ ยัยนี่ก็ติดกับ เขื่อน คนนั้น แล้วนั้นคนสุดท้ายโทโมะ "

" อ่อ "

" พวกนั้นนะลึกลับจะตาย ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร และก็ไม่มีใครกล้าคุยกับพวกเขาแม้แต่คนเดียว "

" อื้ม ... ไปเหอะเขาห้องเรียนกัน "

 

 

หลังจากที่ฉันเรียนเสร็จก็ขับรถไปส่งน้ำขิงที่่บ้านของเธอ แล้วก็ขับรถไปยังบ้านของฉันทันที

" กลับมาแล้วค่า "

" กินอะไรก่อนซิลูก "

" ไม่เอาค่ะ แก้วเหนื่อยแก้วอยากผักผ่อน ไปนอนก่อนนะค่ะ "

" จ้ะ ถ้าดึกๆหิวก็ลงมาทานนะ "

ฉันไม่ตอบอะไรไปแค่พยักหน้าให้พ่ออย่างเดียว วันนี้ทำไมฉันรู้สึกล้าๆจัง อยากนอน...ฉันเดินตรงไปยังห้อง

น้ำเพื่อที่จะอาบน้ำ และก็เข้านอนเลยทันที

~ เนื่องจากตอนนี้มีคนคนนึงกำลังว้าวุ่นในใจ ~               

                " MOM "

" หวัดดีค่ะแม่ "

( แก้วเป็นไงลูก สบายดีไหม ? )

" สบายดีค่ะแม่ แต่รียนหนักไปหน่อย "

( อย่าหักโหมให้มากนะ )

" ค่าแม่ๆ หนูเริ่มง่วงแล้วอ่าค่ะ ฝันดี"

( จ้าๆ )

หลังจากที่ฉันวางสายแม่แล้ว

~ เนื่องจากตอนนี้มีคนคนนึงกำลังว้าวุ่นในใจ ~

         " Namkhing "

( แก้วๆ )

" ว่าไง ๆ "

( พรุ่งนี้มารับหน่อยๆ )

" ได้ๆ "

( บายๆ ฝันดีๆ )

เฮ้อ ! หวังว่าคงไม่มีคนโทรมาอีกนะ

------------------------------------------------------------

555 กลับมาแล้ววว >< หลังจากไปเร่ร่อนอยู่บอร์ดอื่นมานาน 55

เฟรินลาบอร์ดไปแล้ววว แต่อีกไม่นานคงจะกลับมา เพราะเราจะไปฉุดกระชาก ลากถู เฟรินให้กลับมา 55

ทวงนิยายได้ที่ เฟรินนะ ><

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา