ฉันเสียใจ

6.7

เขียนโดย chocobunnylove

วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 22.04 น.

  9 chapter
  41 วิจารณ์
  18.60K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

วันเวลาที่ผ่านไป...ก็เหมือนกับคนบางคน ที่เปลี่ยนไป..

 

บ้านแก้ว

 

แม่แก้ว : แก้วลูก

 

แก้ว : อะไรค่ะแม่

 

แม่แก้ว : เฮ้อ.. แม่ไม่อยากบังคับลูกเลยจริงๆ

 

แก้ว : แม่มีอะไรเนี่ย 555

 

แม่แก้ว : ไม่ตลกเลยนะลูก

 

แก้ว : อะๆ แล้วแม่มีไรจ๊ะ

 

แม่แก้ว : รอให้พ่อมาพูดให้แก้วเองดีกว่า

 

แก้ว : แม่บอกมาเถอะจ่ะ

 

แม่แก้ว : ... เลิกกับป๊อปปี้ซะเถอะลูก

 

แก้ว : ?! ฮะ? ทำไมจู่ๆแม่ถึงให้แก้วเลิกกับป๊อป ? ทั้งๆที่แม่ก็รับในตัวป๊อปได้

 

แม่แก้ว : มันมีเหตุจำเป็น

 

แก้ว : เหตุจำเป็นอะไรของแม่

 

แม่แก้ว : ครอบครัวเรา..กำลังจะล้มละลายถ้าไม่พึ่งครอบครัวอีกครอบครัวนึง

 

แก้ว : แม่อย่าบอกนะว่าแม่จะให้แก้ว?..

 

แม่แก้ว : ใช่แล้วลูก ลูกต้องแต่งงานกับลูกชายครอบครัว ' ไทยานนท์ '

 

แก้ว : ไม่ ! แก้วไม่แต่ง ทำไมหรอแม่ ป๊อปปี้ช่วยแม่ไม่ได้หรือไงแม่ถึงได้มองข้ามป๊อปไป

 

แม่แก้ว : แม่เข้าใจว่าป๊อปปี้ก็ช่วยเราได้ แต่ว่าครอบครัวไทยานนท์เขาจะมาซื้อบริษัทของเราและก็จะ

            บริหารใหม่ ซึ่งแม่ไม่อยากให้เป็นแบบนี้ เราจึงต้องร่วมมือกัน

 

แก้ว : นี่มันหมดยุกต์คลุมถุงชนละนะแม่

 

แม่แก้ว : แต่เราต้องยอมรับกับชะตาชีวิต

 

ปิ๊น ปิ๊น ~

 

แม่แก้ว : นั่นไง เขามาแล้ว

 

แก้ว : แก้วไปก่อนน่ะ [ ลุกขึ้นจะวิ่งไปบนห้อง ]

 

แม่แก้ว : ไม่ ไปไหนไม่ได้ ลูกต้องอยู่ตรงนี้ [ ดึงมือ ]

 

แก้ว : แต่แม่..

 

แม่แก้ว : อย่าดื้อ

 

โทโมะ : สวัสดีครับคุณน้า

 

แม่แก้ว : สวัสดีจ่ะ

 

แม่โทโมะ : เป็นไงบ้าง สบายดีไหมเธอ [ เคยเป็นเพื่อนกันมาก่อนสมัยมัธยม ]

 

แม่แก้ว : ก็ดีนะ นี่เธอ เราปล่อยให้เด็กสองคนคุยกันดีกว่านะ เราไปนั่งเล่นกันตรงนู้นดีกว่า

 

แม่โทโมะ : ได้เลยจ่ะ [ แล้วก็เดินออกไปนั่งเล่นที่ชิงช้าหน้าบ้าน ]

 

โทโมะ : นี่น่ะหรอ ภรรยาฉัน เหอะ ทอมชัดๆ

 

แก้ว : นี่น่ะหรอ สามี ฉัน กระเทยมาเกิดชัดๆ ถุ้ยยย

 

โทโมะ : เธอด่าฉันหรอฮะ

 

แก้ว : ฉันสกิดนายมั้ง

 

โทโมะ : เธอนี่มันน !

 

แก้ว : รู้ไว้ด้วยว่ายังไงฉันก็ไม่แต่งงานกับนาย !

 

โทโมะ : แล้วเธอคิดว่าฉันอยากแต่งงานกับเธอหรือไงเล่า

 

แก้ว : แล้วนายจะมาแต่งกบฉันทำไมล่ะ

 

โทโมะ : ถ้าแม่ฉันไม่บังคับฉันน่ะ เธอก็ไม่มีวันเจอหน้าฉันหรอก!

 

แก้ว : แล้วคิดว่าฉันอยากเจอหน้านายรึไงกันฮะ !

 

โทโมะ : ฉันก็ไม่อยากเจอหน้าเธอเหมือนกันน่ะแหละน่ะ !

 

แม่แก้ว : เสียงดังอะไรกันลูกๆ

 

โทโมะ : อ๋ออออออ ปล่าวหรอกครับ เราแค่ทำความรู้จักกันน่ะครับคุณน้า [ จิกตาใส่แก้วแล้วกัดฟันพูด ]

 

แม่แก้ว : อย่าเรียกน้าเลย ไหนๆก็จะมาเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วเรียกแม่เถอะจ่ะ

 

โทโมะ : ครับ ^^ คุณแม่ [ ยั่วโมโหแก้ว ]

 

แก้ว : ฮึยยย

 

แม่โทโมะ : หนูแก้วจ่ะ

 

แก้ว : ค่ะคุณน้า??

 

แม่โทโมะ : เรียกว่าแม่เถอะจ้ะ 

 

แก้ว : อ๋อออ ค่ะคุณแม่ ^^ [ จิกตาแล้วยิ้มยั่วโมโหโทโมะที่แม่โทโมะดูเอ็นดูแก้ว ]

 

แม่แก้ว : วันนี้ทานข้าวเย็นด้วยกันน่ะเธอ

 

แม่โทโมะ : อุ้ยย เกรงใจไม่เป็นไรหรอกจ่ะ

 

แม่แก้ว : เอาเป็นว่าต้อนรับลูกเขยฉันก็แล้วกัน หล่อจริงๆเลย

 

โทโมะ : ขอบคุณครับ ^^

 

แก้ว : อะแฮะๆๆ 

 

แม่โทโมะ : เป็นอะไรจ้ะหนูแก้ว?

 

แก้ว : แก้วสำลักนิดหน่อยน่ะค่ะ

 

โทโมะ : สำลักความหล่อผมน่ะสิิครับแม่

 

แก้ว : สำลักความหลงตัวเองต่างหากย่ะ

 

แม่แก้ว / แม่โทโมะ : ฮ่าๆๆๆ

 

ตอนเย็น บ้านแก้ว

 

แม่แก้ว : อร่อยมั้นจ้ะ

 

แม่โทโมะ : ฝีมือเธอนี่เก่งเหมือนเดิมเลยนะ

 

โทโมะ : อร่อยมากเลยครับ

 

แม่แก้ว : ออ ที่โทโมะกินน่ะลูกมันเป็นซุปปลา แก้วเป็นคนทำน่ะครับ

 

โทโมะ : อ่าวหรอครับ ถึงว่า ก้างปลาติดเต็มเลยครับ รสชาติก็เค้มเค็ม

 

แก้ว : ละจะกินทำไม

 

แม่โทโมะ : เด็กๆนี่เขาชอบหยอกกันจังนะเธอ 555

 

แม่แก้ว : น่ารักดีจริง

 

ก็เพราะฉันหลงทาง หลงอยู่กลางใจของเธอ ~  [ โทรศัพท์แก้ว ]

 

แก้ว : อุ่ย ขอตัวแปปนึงน่ะค่ะ

 

แม่แก้ว : ใครโทรมาลูก

 

แก้ว : ป๊อปค่ะ

 

แม่แก้ว : ไม่ต้องรับหรอก เดี๋ยวค่อยโทรกลับ

 

แก้ว : แต่แม่..

 

แม่โทโมะ : ไม่เป็นไรหรอกเธอ ไปเถอะจ้ะหนูแก้ว

 

แก้ว : ขอบคุณค่ะ

 

แม่โทโมะ : โทโมะไปตามดูน้องสิ๊ลูก

 

โทโมะ : แต่มันจะเสียมารยาทนะครับแม่ไปฟังคนอื่นคุยกัน

 

แม่โทโมะ : เอาเถอะ ไปๆ แม่ถูกชะตากับหนูแก้วลูกไปดูว่าหนูแก้วคุยกับใครสิ๊ลูก

 

แม่แก้ว : ไปเถอะจ้ะ

 

โทโมะ : ครับๆ

 

หน้าบ้าน

 

แก้ว : ป๊อปมีอะไรหรอ

 

[ ป๊อป : กินข้าวยังแก้ว  ]

 

แก้ว : กินแล้ว อร๊อยอร่อย

 

[ ป๊อป : อยากไปกินด้วย ]

 

แก้ว : มาไม่ได้หรอก แม่มีแขกอ่ะไว้นัดกันไปกินน้ะ 

 

[ ป๊อป : โอเค พรุ่งนี้ป๊อปไปรับน่ะ ]

 

แก้ว : ครับผม

 

[ ป๊อป : ห้ามครับสิ เป็นผู้หญิงน่ะ ]

 

แก้ว : ค่ะ ฮ่าๆๆ

 

[ ป๊อป : ฝันดีนะ รักแก้ว ]

 

แก้ว : รักป๊อปเหมือนกัน ฝันดีนะ [ วางสายไป ]

 

โทโมะ : แอบมาคุยกับแฟนนี่เอง

 

แก้ว : เฮ้ย! นาย เสียงมารยาท

 

โทโมะ : แฟนชื่อไรนะ ชื่อป๊อปนิ ฮ่าๆๆ

 

แก้ว : หัวเราะอะไร !

 

โทโมะ : ปล๊าวววว

 

แก้ว : ฮึยย [ เดินเข้าบ้าน ]

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา