Return of love กลับมารักกันนะ ยัยคุณหนู !

ปัง ! เสียงปืนดังสนั่น พร้อมกับร่างของชายผู้เป็นที่รักของแก้ว ทรุดฮวบลงไปกับพื้น พร้อมกับเลือดที่หลั่งออกมาจากหน้าอกด้านซ้ายไม่ขาดสาย

“ป้อง !” ร่างบางเรียกชื่อชายผู้เป็นที่รักก่อนจะวิ่งเข้าไปกอดร่างนั้นไว้แนบแน่น สายตาอันเกลียดชังมองตรงไปยังบอดี้การ์ดคนสนิทของพ่อเธอ โทโมะ ใบหน้าของเขาวนเวียนอยู่ภายในความคิดของแก้วและเต็มไปด้วยความเคียดแค้น แค้นการที่ต้องสูญเสียคนรักไปเพราะ เขา !  ใบหน้าที่นิ่งและเงียบเฉย เหมือนไม่รับรู้อะไรเลย แววตานิ่ง ไม่ฉายความรู้สึกใดออกมาจากเขาคนนั้น

“ป้องๆ อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ” ร่างบางร้องไห้เหมือนใจจะขาด ก่อนจะโอบกอดร่างอันไร้วิญญาณของชายผู้เป็นที่รัก  ฟุ่บ ! ร่างบางล้มลงพื้นด้วยความเหนื่อยอ่อน โทโมะรีบวิ่งเข้ามาประคองไว้

“พายัยแก้วไปที่พักที่ห้องทำงานฉัน” เสียงอันทรงอำนาจของผู้มีพระคุณกับโทโมะ ศิลา ผู้กุมอำนาจสูงสุดในตลาดมืด และเป็นพ่อของแก้ว

โทโมะพยักหน้าเชิงเคารพและรับคำสั่ง “ครับ” สิ้นเสียงนั้น ร่างอันไร้สติของแก้วก็ถูกยกขึ้นด้วยแรงของโทโมะ ก่อนจะเดินตรงไปยังห้องทำงานของศิลา ตามคำสั่ง ไม่นาน ร่างของแก้วก็ถูกวางลงที่โวฟาอย่างแผ่วเบา

“โทโมะ” เสียงของศิลาเรียกโทโมะ โทโมะแอบยิ้มเล็กน้อยก่อนจะกลับมาเป็นหน้าที่เย็นชาแบบเดิม

“ครับ” โทโมะขานรับด้วยความนอบน้อม

“คงรู้นะ ว่าถ้าแก้วตื่นมา ต้องทำยังไง”เสียงเรียบที่เอ่ยออกมาจากปากของศิลา โทโมะพยักหน้า

“ครับท่าน” เสียงเย็นชาเอ่ยออกมารับคำสั่ง ศิลายิ้มอยากภาคภูมิใจในตัวของบอดี้การ์ดของตัวเอง ไม่นาน แก้วก็ตื่นขึ้นมา พร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินลงมาตลอด

“ป้อง” เสียงเรียกชายที่รักเบาๆของร่างบาง  “นาย !” ร่างบางลุกพรวดขึ้นจากโซฟาที่นอนอยู่ก่อนจะจับปกเสื้อสูตรของโทโมะ

“ทำไม ทำไมนายต้องฆ่าป้องด้วย ป้องเขาไปทำอะไรให้นาย ฮะ !?! ตอบฉันมาสิ ! ตอบมา !” ร่างบางเขย่าร่างสูงไปมา แต่ไม่มีท่าทีว่าร่างสูงจะสะทกสะท้านเลยแม้แต่นิดเดียว “ตอบมาสิ ! ตอบมา ! ฮือๆ” ร่างบางเริ่มผ่อนแรงลงไป ก่อนจะที่จะทรุดตัวลงกับพื้น ผู้เป็นพ่อเห็นจึงเข้ามาโอบกอดลูกสาวไว้ในอ้อมแขน แต่หารู้มั้ยว่า เขานั่นแหละ คือคนที่สั่งฆ่าชายผู้เป็นที่รักของลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนคนนี้

“ไม่เป็นไรนะลูกพ่อ” ศิลาปลอบลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนอย่างอ่อนโยน ร่างบางกอดผู้เป็นพ่อไว้แน่น ก่อนจะปล่อยน้ำตาแห่งความเสียใจอีกครั้ง

“งั้นพ่อจะลงโทษโทโมะ” ศิลาพยุงร่างของแก้วให้ขึ้นนั่งโซฟา ก่อนจะจูบที่หน้าผากของลูกสาวอย่างแผ่วเบา

“พ่อ” เสียงเรียกของแก้ว ศิลายิ้มรับ ก่อนจะเดินตรงไปหาโทโมะ ปึก ! ด้ามปืนถูกดึงออกมาจากเอวของศิลา ก่อนจะถูกนำไปกระทบกับหน้าโทโมะจนใบหน้าของโทโมหันไปตามแรง พร้อมกินคาวเลือดที่ออกมาจากมุมปาก

“ต่อไปอย่าทำอีก” เสียงเรียบแต่เหี้ยมของศิลาเอ่ยออกไป

โทโมะพยักหน้ารับ ก่อนจะเอ่ยอย่างรู้งาน “ครับ ท่าน ขอโทษด้วยนะครับ” โทโมะโค้งตัวทำความเคารพศิลาเล็กน้อย ก่อนจะเดินออกไป 

.......................................................................

ยังไงก็ฝากด้วยนะ ><; เรื่องแรก อาจจะแปลกๆ 555 นานๆอัพที ขอโทษด้วยนะ การบ้านเยอะเกิ๊น 

NC อาจจะน้อยไปหน่อย  คงไม่ว่ากันนะ