ทำไงได้ มันรักเธอไปแล้ว(TK PF KF)

Tomo mode

โทโมะ :ไอ้ผู้หญิงที่ชื่อแก้วมันเป็นทอมป่าววะ ถ้าเป็นทอมจะได้ไม่ยุ่ง

เขื่อน:ไม่รู้วะ ที่รู้คือฉันไม่อยากอยู่กับยัยแก้วน้ำเลยวะ มันทำให้ความหล่อของฉันลดลง

ป๊อปปี้:เออๆ ไปข้างล่างกันเหอะรู้สึกอยากหากิ๊กเพิ่มสักหน่อย

ณ โต๊ะหน้าห้องดนตรีซึ่งไม่มีใครใช้แล้ว ปกติเคโอติกจะนั้ง

เฟย์:แก้ว แกจะนั้งตรงนี้จริงๆหรอ

ฟาง:ยัยเฟย์ แกไม่ต้องกลัวหรอกน้า

แก้ว:ยัยเฟย์ แกก็แปลกนะ พวกหื่นกามอะไรเนี่ยไม่กลัว มากลัวเรื่องแค่นี้เนี่ยนะ

โทโมะ:เฮ้ย พวกเธอมานั้งที่นี้ได้ไง หะ นี้มันที่ของฉันนะ

แก้ว:ไม่รู้สิ ไม่เห็มมีป้ายเขียนไว้ เลยนั้ง

เขื่อน:เฮ้ย โทโมะ ใจเย็น ผู้หญิงนะโว้ย

ป๊อปปี้:แก้ว เธออย่ามากวนพวกฉันเลยดีกว่า เดี๋ยวอย่าหาว่าไม่เตือน

ฟาง:นี้นาย โง่ปะเนี่ย ถ้าพวกฉันกวนพวกนายนะ นายคงเละไปนานแล้ว

เฟย์:หรือพวกนายอยากจะเละแบบไม่ต้องกวนแต่เป็นเละด้วยเท้าแทนละ

เขื่อน:นี้ มันจะมากไปแล้วนะ เธอไม่รู้หรอว่าพวกฉันเป็นใคร

แก้ว:ก็นายคือเถื่อน นายคือทัพพี ส่วนนายโดโซะ

โทโมะ:นี่เธอมานี่เดี๋ยวนี้เลยนะ(ผมอุ้มยัยแก้วแตกเหมือนแบกกระสอบข้าวไปชั้น6ห้องลับของพวกเราเคโอติก  ที่ผมโหโมเพราะไม่เคยมีใครมาทำอย่างงี้กับผมเลยโดยเฉพาะผู้หญิง หรือยัยนี้ไม่ใช่วะ แต่ยัย2คนนั้นละ อาจจะเป็นดี้ก็ได้ ใครจะไปรู้ แต่ที่รู้ยัยนี่เอาแรงมาจากไหนเนี่ย ดิ้นอยู่ได้)

โทโมะ:ไอป๊อป ไอเขื่อนอุ้มยัย2คนนั้นขึ้นไปด้วย

ห้องของเคโอติก

ตอนนี้ไอเคนตะกำลังเล่นเกมอย่างเมามัน ส่วนจองเบก็นั้งแข็งเป็นท่อนไม้บนโซฟา

เคนตะพูดพร้อมจับมือแก้ว:อ้าว เฮียครับ เด็กใหม่หรอ น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย

แก้ว:ไอบ้า อย่าเอามือสกปรกๆของแกมาโดนตัวฉันนะ แค่ฉันอยู่กับนายโดโซะแค่นี้ ตัวฉันมันก็สกปรกเกินพอละ

หน้าเคนตะ จองเบ:O[]O(อึ้งๆๆ เคยมีใครพูดแบบนี้กับไอ้เคนตะที่ไหนละ)

หวาย:พี่โทโมะค่า หวายมาแล้วคะ

โทโมะ:ออกไป

หวาย:แต่พี่โทโมะ ยัยนี้ใครเนี่ย ไม่คุ้นเลยแฮะ

มีน:เคนตะ มีนมาหาแล้วจ้ะ(อ่อนี่มีนเด็กไอเคนตะมัน)

เคนตะ:มีนอย่าพึ่งเข้ามา ออกไปก่อน

โทโมะ:เฮ้ยรำคาญ ออกไปให้หมดเลย

เฟย์/ฟาง/แก้ว/จองเบ/เขื่อน/ป๊อปปี้/เคนตะ/มีน/หวาย:เออ/อืม/คะ

------------------------------------------------------------

ป๊าจะทำไรม๊าปะเนี่ย เอ๊ะ หรือม๊าจะทำป๊า- -"