Sweet ก็น่ารักขนาดเนี๊ย...ขอรักเลยได้มั้ย
nongpear_ruk_tk
9)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ นี่พวกแกรู้มั้ยขนาดแกบอกไปว่าไอ้โทโมะกับไอ้เขื่อนเป็นคู่เกย์ผู้หญิงยังไม่เสียใจเท่านี้เลยนะ ”
เอ้ออออ แดกดันกันเข้าไป คอยดูสักวันฉันจะเป่าหูจินนี่กับมีนให้เกลียดพวกแกสองคนไปเล๊ยยย ปากฉันมันศักดิ์สิทธิจะตายใครก็รู้
“ งั้นฉันจะไปบอกจินนี่กับมีนเดี๋ยวนี้แหละ” ฉันทำท่าจะลุกไป
“ เฮ้ยๆๆๆ แกจะไปบอกยัยคุณหนูนั่นเรื่องไร ” ไอ้เคนตะดึงแขนฉันแล้วมองด้วยสายตาหวาดระแวง
“ แล้วแกมายุ่งกะมินนี่น้อยของฉันทำไม ” ไอ้จองเบหึงไม่ถูกเวลา เดี๋ยวปั๊ดตบแว่นหลุด
“ ฉันก็จะไปบอกสองคนนั้นว่า...พวกแกสองคน...เป็นผัวเมียกันแล้วไง 55555+ ” ฉันบอกแล้วหลุดขำออกมาเอง
“ ไอ้แก้ววววววว ” ไอ้สองตัวนั้นเรียกชื่อฉันเสียงดัง ฉันไม่กลัวหรอกย่ะ ฉันว่าแล้วก็หยิบมือถือของตัวเองขึ้นมาแล้วจิ้มๆๆ ไปที่เมนูอัลบั้มภาพหาอยู่แป๊บนึงก่อนจะ...
“ นี่ไง แกสองคนเป็นผัวเมียกันแล้วววว ”
“ เฮ้ยยยย / เฮ้ยยยยย ” เสียงไอ้เคนกับไอ้จองเบดังขึ้นพร้อมกัน รู้มั้ยว่ารูปที่ฉันให้มันดูคือรูปอะไร อิอิ
“ ไหนฉันขอดูบ้าง ” ยัยเฟย์โผล่มาจากด้านหลังแล้วยื่นหน้ามาใกล้ภาพก่อนจะ...
“ ฮ่าๆๆๆ นี่พวกนายสองคน...”
“ ไหนดูดิ๊รูปไร ” นายเขื่อนมาเบียดยัยเฟย์ออกแล้วดู
“ ไอ้กบเอ๊ยยยย ” เสียงยัยเฟย์อีกตามเคย
“ นี่มันงานปาร์ตี้เมื่อปีก่อนนนี่หว่า” ก็ใช่น่ะสิ เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังคร่าวๆนะ ก็เมื่อวันปีใหม่นั่นที่ผ่านมานั่นแหละ ไอ้พวกเหล่าลิงเนี่ยมันไปฉลองกันที่บ้านนายโทโมะแล้วก็เมาเละเทะกันที่นั่นพอตอนเช้าฉันก็กะจะเข้าไปดูว่าพวกมันตายกันรึยัง (นี่ห่วงหรือแช่ง) เข้าไปสิ่งที่เห็นอย่างแรกคือไอ้พี่ชายตัวดีของฉันนอนขวางอยู่ที่ประตูบ้าน ฉันงงๆนิดหน่อยว่าพี่ป๊อบมาฉลองกับพวกมันด้วยเหรอแล้วฉันก็เดินเข้ามาในบ้านเห็นนายเขื่อนนอนสลบอยู่ตรงหัวบันได แล้วฉันก็เดินข้ามไปขึ้นไปข้างบนแล้วเปิดประตูแง้มเข้าไปดูที่ห้องนายโทโมะ (ว้ายย แก้วขึ้นห้องผู้ชาย) แล้วก็เห็นนายโทโมะนอนอยู่ข้างเตียงแล้วมีไอ้จองเบกับไอ้เคนตะนอนถอดเสื้อกอดกันอยู่บนเตียง
นั่นแหละ ความคิดด้านดีแสนดีของฉันมันสั่งให้ฉันแบล็คเมล์พวกมัน
“ เออๆว่ะใช่ๆ บ้านฉันนี่ แต่ฉันก็ไม่นึกนะว่าพวกแกสองคนจะทำอะไรแบบนั้นบนห้องฉันแถมบนเตียงฉันด้วย ฉันจะซื้อเตียงใหม่ ไอ้พวกบ้าาาา >O< ” โทโมะเบียดมานั่งข้างฉันแล้วโวยวายเหมือนเด็กๆฉันอมยิ้มน้อยๆกับพฤติกรรมของเขา
“ เฮ้ยยย พวกฉันเปล่าทำแบบนั้นนะเว้ยยยย แค่นอนกอดกันเฉยๆ ” เคนตะปฏิเสธเป็นพัลวัน
“ แล้วทำไมต้องถอดเสื้อผ้า ” เสียงยัยเฟย์แทรกขึ้นมา
“ โถ่ถถ ก็ห้องไอ้โมะมันร้อนจะตายชัก ” ไอ้เคนทำท่าจะเขกหัวยัยเฟย์แล้วรีบแก้ตัว
“ แต่ถ้าจินนี่กับมีนเห็นภาพนี้แล้วคงจะ...ไม่กล้าเข้าใกล้พวกแกเลยล่ะม้างงงงง ” ฉันลากเสียงยาวๆเป็นเชิงล้อเลียน
“ ใช่ๆๆๆ คงจะรังเกียจ ขยะแขยง เหมือนกับพวกนายเป็นถังขยะเปียกก็ไม่ปาน ฮ่าๆๆๆ ” ยัยเฟย์พูดแล้วหัวเราะ
โป๊ก!!!!
ไอ้เคนตะกับไอ้จองเบร่วมใจกันเขกกบาลยัยเฟย์พร้อมกัน เจ็บมั้ยนั่น
“ ยัยหัวหอมเปรียบมาได้คนนะครับไม่ใช่ขี้ ”
“ โอ้ยยยย พวกนายนี่ชอบใช้ความรุนแรงกับผู้หญิงตัวเล็กๆไม่มีทางสู้ ชิส์ ” ยัยเฟย์ลูบหัวตัวเองแล้วหันมาแขวะเข้าให้
“ แหมมมม เธอเนี่ยนะไม่มีทางสู้ แรงยังกะควายตบพวกฉันทีเดียวเล่นเอาซะสลบไปสามวัน ”
เสียงเขื่อนแทรกขึ้นมา อันนี้เว่อร์ละ
“ ใช่ ” ไอ้เคน ไอ้จองเบ นายโทโมะ พร้อมใจกันตอบ
“ เอ้ออออ ยอมรับก็ได้ว่ะ ” ยัยเฟย์เหมือนจะขี้เกียจเถียงเลยรีบตัดบทดื้อๆ
“ แก้วววววว พี่แก้วสุดสวย ลบเหอะน้า ” ไอ้เคนบอกอ้อนๆแล้วนวดๆทุบๆไหล่ให้ฉันอย่างเอาใจ
“ อย่าเอาไปให้มินนี่ของฉันดูเลยนะ แก้วใจที่ร๊ากกกก >O< ” ไอ้จองเบพูดด้วยเสียงน่าเวทนา แต่ประโยคสุดท้ายขนลุกชะมัด
“ อืมๆๆ ฉันไม่ลบแต่จะไม่เอาไปให้จินนี่กับมินนี่อะไรของแกดู โอเคป่ะ” ฉันต่อรอง ใครจะลบให้โง่ล่ะ เก็บเอาไว้ขู่พวกมันเล่นๆดีกว่า หึหึ (ความคิดอันแสนชั่วร้าย)
“ โถ่ถถถ แก้วใจสุดสวยแกเก็บเอาไว้มันก็ไม่ทำให้แกสวยขึ้นหร๊อกกกกก อุ๊บส์ ” ไอ้เคนตะตะครุบปากตัวเองแทบไม่ทัน ไอ้เวรเอ๊ยยยย กะจะไม่มีเรื่องแล้วนะ คนญี่ปุ่นมันกวน...แบบนี้ทุกคนรึเปล่านะ ทั้งนายโคโดโมะ แล้วก็ไอ้ลิงแสมเผือก (เคนตะไม่ใช่หรอ) นี่อีก ฉันเกลียดคนญี่ปุ่นนนนน!!!! ชาตินี้ฉันจะไม่มีทางไปเหยียบที่ประเทศญี่ปุ่นเด็ดขาด (พาลๆ)
“ เอ่อ เคนตะมันหมายความว่าถึงแกจะเก็บเอาไว้มันก็ไม่ทำให้ความหล่อขั้นเทพของแกลดลงน้อยไปกว่านี้หรอก” ฉันรู้เว้ยยย ว่าหน้าตาฉันมันหล่อผิดธรรมชาติ แต่ขอร้องเหอะ แกจะช่วยโกหกสักวันว่าฉันสวยไม่ได้เหรอ
“ ไอ้พวกบ้า!!!!! พวกแกต้องเลี้ยงข้าวฉันทั้งเทอม” กระเป๋าแกได้ฉีกแน่ สมน้ำหน้า
“ ห๊า!!!! นี่ฉันสองคนต้องเลี้ยงข้าวแก ทั้งเทอม!!! ” ตกใจอาร้ายยยย ทำยังกะฉันกินจุมากมายยังงั้นแหละ
“ ใช่ พวกแกต้องเลี้ยงข้าวฉันทั้งเทอม”
“ ฉันด้วย!!!! ” ยัยเฟย์ตะโกนแทรกเข้ามา คราวนี้กระเป๋าแกได้ฉีกจริงๆแน่ หุหุ
“ เธอด้วย!!! ” สะใจ สมน้ำหน้า
“ ใช่ ไม่มีใครคัดค้านใช่มั้ย งั้นฉันขึ้นห้องเรียนล่ะนะ บ๊ายบาย ^^ ” ฉันส่งยิ้มไปให้แล้วรีบขึ้นห้องเรียน
แปะ แปะ
โทโมะตบไหล่เพื่อนทั้งสองเป็นเชิงว่า “ปลงเสียเถิด” แล้วเดินตามหญิงสาวไป
“ ไฟท์ติ้ง ” เขื่อนชูนิ้วสองนิ้วเป็นเชิงว่า สู้ๆ แล้วยิ้มให้นิดก่อนจะเดินกอดคอกับโทโมะไป เคนตะกับจองเบมองหน้ากันเศร้าๆ
“ วันนี้แกเลี้ยงนะ ” เคนตะพูด
“ ทำไมว่ะ แล้วทำไมแกไม่เลี้ยง ” จองเบตอบกลับ
“ มีเงินติดตัวอยู่แค่สามร้อยแกจะให้ฉันไปเลี้ยงหมาที่ไหนอ่ะ เลี้ยงตัวเองยังจะเอาไม่รอดเล๊ยยยย”
เคนตะพูดแล้วก้มมองกระเป๋าสตางค์ตัวเองอย่างเศร้าๆ
“ พูดยังกะฉันมีตังค์เยอะมากมายงั้นแหละ มีอยู่ห้าร้อยตอนเย็นต้องเติมน้ำมันอีก” จองเบพูดแล้วคอตก
“ หารครึ่งก็แล้วกัน ” เคนตะบอกแล้วตบไหล่เพื่อนก่อนจะวิ่งขึ้นห้องไป
“ ไอ้เคนเว้ยยย รอด้วยสิว่ะ!!!!”
_____________________________________________________________
ไม่ได้อัพนานเลย (มั้ง) สมองมันไม่กระเตื้อง คิดไม่ค่อยออก
ตอนนี้น้ำท่วมบ้าน T^T ถ้าน้ำขึ้นอีกคงต้องถูกตัดน้ำ ตัดไฟ เศร้า ToT แถมหน้าหมู่บ้านยังมีจระเข้อีก หลุดมาจากไหนไม่รู้ ได้ข่าวว่ามันเข้ามาในหมู่บ้านแล้ว เราไม่แน่ใจว่าที่เข้าน่ะจระเข้หรือตัวเงินตัวทอง เห็นแว๊บๆ
ยังไงก็เม้นๆ นะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
