รักวุ่นๆของยัยตัวแสบ

วันนี้ตอนค่ำแก้วมีงานเดินแบบที่โรงแรมไทยานนท์หรือพูดง่ายๆโรงแรมของโทโมะนั่นแหละ

ไม่รู้ว่าเวรกรรมอะไรของฉันอีกเนี่ยเจอกันที่โรงเรียนไม่พอยังจะมาร่วมงานกันอีกหรอเนี่ย

แต่ก็นะเมื่อตอนกลางวันเกือบปิดความลับไม่อยู่ เธอไม่อยากหวั่นไหวไปมากกว่านี้แล้ว

เธอไม่อยากรื้อฟื้นความทรงจำเก่าๆมากกว่านี้แล้ว เธอกับโทโมะเป็นได้แค่เพื่อนกัน

ไม่มีอะไรนอกจากนี้แล้ว แตในใจของเธอเองกชยังอยากเห็นหน้าเขาตลอดเวลา

ไม่รู้ว่าทำไม

ภายในงาน

"เอาละครับ ได้เวลาแล้วนะครับ ใช่มั้ยครับคุณแบม"

"ใช่คะคุณเควิน"

"เอาละครับ ผมขอเชิญทุกๆคนพบกับ งานแฟนชั่นโชว์สุดหรู สุดอลังการ ได้เลยครับ"

"มาถึงโชว์สุดท้ายแล้วนะคะ เรียกได้ว่าเป็นชุดฟีนาเร่ที่สวยที่สุดเท่าที่แบมเคยเจอมาเลยนะคะเนี่ย"แบมพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้เควิน

"นั่นสิครับแบม ถ้าทุกคนพร้อมแล้วนะครับ เชิญชมความอลังการได้เลยครับ"

แก้วมาในชุดสีขาวสะอาดยาวถึงตาตุ่ม บวกกับใบหน้าสวยของเธอยิ่งทำให้สวยมากขึ้น

พร้อมกับสายตาของหนุ่มๆภายในงาน ซึ่งแน่นอนหนึ่งในนั้นต้องมีโทโมะอยู่ด้วย

เขาทั้งอึ้ง ทั้งตกใจ ทำอะไรอะไรไม่ถูกได้แต่ยืนอึ้งอยู่อย่างนั้น พร้อมจับจ้องใบหน้าสวยของแก้ว 

หลังจากเดินแบบเสร็จแก้วก็เดินออกมาหวังว่าจะโทร.ให้น้องชายมารับ แต่ตาก็ดันไปเห็นอะไรบางอย่าง

นั่นมันโทโมะกับคุณเกล เขาสองกำลัง กอดกันอยู่ กอดกันได้ไม่นาน คุณเกลก็.....เอิ่ม ดึงโทโมะเข้าไปจูบ

อร๊ายย ทำไปได้ ไม่แคร์สายตาคนอื่นเลยหรือไงกัน 

แก้วเองเดินถอยหลังไปชนกับอะไรบางอย่างจนมันตกเสียงดัง 

ตุบ!

ทั้งสองร่างผละออกจากกัน โทโมะรีบวิ่งมาดูก็เห็นแก้วกำลังยืนหลับตาปี๋

"แก้ว...แก้วๆๆ"โทโมะเขย่าแก้วเพื่อเรียกสติกลับมา

"ฮะๆๆ มีอะไรหรอโทโมะ^^"แก้วฝืนยิ้มออกไป แล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"เธอมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ ตรงนี้มันสกปรกนะ เดี๋ยวก็เป็นภูมิแพ้หรอก ฮึ ยัยเด็กน้อย"โทโมะพูดพร้อมหยีหัวแก้ว

"อื้อ..ผมยุ่งหมดแล่วโมะ เอ่อ..แก้วกลับก่อนนะ บาย ^^"แก้วพูดเพราะเห็นเกลมองอย่างไม่ชอบใจสักเท่าไหร่กับการกระทำของโทโมะเมื่อกี้

"ไปไหนละ? เดี๋ยวโมะไปส่ง ป่ะๆ"โทโมะว่า แถมยังฉวยข้อมือเล็กไปด้วย

"นี่ ปล่อยนะ แก้วกลับเองได้ ปล่อยๆๆๆๆ"แก้วยังคงดื้อรั้นไม่ให้เขาไปส่ง

"ไม่เอาโมะอยากอยู่กับแก้ว"คำนั้นหลุดออกมาจากปากของโทโมะทำเอาแก้วหน้าแดงไปตามๆกัน

">__< บ้าหรอโมะ นี่โมะมีแฟนแล้วนะ ทำไมไม่ไปดูแลคุณเกลเขาละ? มาดูแลแก้วทำไมกัน"แก้วถามอย่างงอนๆ 

"ก็....โมะอยากอยู่กับแก้วสองคนอ่ะ ได้มั้ยครับ"น้ำเสียงที่ดูจริงจัง ทำให้แก้วหันไปมองหน้าเขา

ขณะนี้หน้าของทั้งสองใกล้กันมาก ปลายจมูกของทั้งสองชนกัน ต่างคนต่างไม่มีสติ โทโมะค่อยๆเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนริมฝีปากของเขาทับกับริมฝีปากบางของแก้ว แก้วเองก็ไม่มีสติแล้ว โทโมะทำอะไรเธอก็ตอบสนองเขาไปเสียทุกอย่าง

"อื้อ~~"เสียงครางของแก้วดังออกมา เพราะเธอเริ่มไม่มีอากาศหายใจแล้ว 

โทโมะเห็นดังนั้นจึงผละริมฝีปากออก

หลังจากนั้นก็ไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมาเลย 

จนกระทั่งถึงบ้านของแก้ว แก้วกำลังจะลงจากรถโทโมะ แต่ก็โดนฉุดมือไว้ซะก่อน

ฟอด~

"ฝันดีครับ ตัวเล็ก"โทโมะห้อมแก้มแก้ว แล้วก็ขับรถออกไป ส่วนแก้วเองก็กลัวว่าจะเผลอใจไปกับการกระทำของโทโมะ

"พี่แก้ว! มาเล่นเกมกัน"พิชชี่เดินเข้ามาลากพี่สาวไปเล่นเกม

"เกมบ้าบออะไรละ ฉันไม่มีอารมณ์"แก้วบอกพร้อมกับสะบัดมือของพิชชี่ออก

"ถ้าพี่ไม่เล่นผมะไปฟ้องม๊าว่าพี่ ไม่ตั้งใจเรียน คะแนนปีนี้ของพี่ตกมาก "พิชชี่พูดขู่ร่างบางไว้ ทำให้แก้วถึงกับชะงัก

"พิชจ๋า อย่าบอกม๊าเลยนะ พี่ขอร้องนะๆๆ"แก้วกลับลงมาแล้วมาขอร้องน้องชาย

"งั้นพี่ต้องเล่นเกมกับผมก่อน"พิชชี่ทำหน้าอย่างผู้ชนะ

"โอเคๆ เกมไรว่ามา"แก้วตอบตกลงทันที

"หึๆ"

3 ชั่วโมง

"เย้ ! พี่แพ้แล้ว พี่ต้องทำตามที่ผมบอก"พิชชี่ดูท่าทางดีใจมาก ยิ้มกว้างเชียว

"ไม่เอา พี่ไม่ทำเด็ดขาด"แก้วยื่นคำขาด

"ไม่ได้ พี่ต้องทำ ถ้าพี่ไม่ทำผมจะโทร.ไปหาม๊าเดี๋ยวนี้แหละ โทรศัพท์อยู่ไหนน้า"พิชชี่ทำท่าหาโทรศัพท์ของตนเอง

"ก็ได้ๆ แต่พี่บอกไว้ก่อนนะ ว่าพี่จะไม่เข้าใกล้นายนั่นเกิน 5 เมตร"

"จะบ้าหรอพี่ จะยั่วเค้าก็ต้องใกล้ๆกันดิ"

"เฮ้ย จะบ้าหรอ พี่เป็นผู้หญิงนะ"

"ส่วนไหนของพี่ที่เป็นหญิงอ่ะ"

"ไอ้บ้าา!!!!"

"555+ :P"

"ฝากไว้ก่อนเถอะ"

"ไม่ใช่ธนาคารไม่รับฝากคร้าบบ ^^"

เอาให้ได้งี้สิต้องมาเจอน้องชายกววนประสาธทุ๊กวัน

แต่เธอจะทำไงดีละ ในเมื่อเธอต้องยั่วเกลให้เกลโมโหเพื่อเกลจะได้มาคบกับพิชชี่

อ๊ากกกกก แก้วใจอยากจะบ้าตาย!!!!!!