ไม่เคยถูกรักเลย
7) จำไม่ได้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" จำไม่ได้ "
แสงแดดยามเช้าส่องเข้ามากระทบเปลือกตาคนที่นอนอยู่บนเตียง เปลือกตาเริ่มขยับก่อนคนที่นอนจะลืมตาขึ้น
" ทำไมห้องเป็นแบบนี้ว่ะ!? " ป๊อปไล่สายตาสำรวจห้องที่บ่งบอกได้ว่าเมื่อคืนมันเกินอะไรขึ้น
" แล้วเมื่อคืนเรามีกับใครว่ะ! จำไม่ได้โว้ย! "
มหาวิทยาลัยจุฬา
" ไอป๊อปโว้ย! พรุ่งนี้มีงานมหาวิยาลัยน่ะโว้ย! มีเสื้อยังว่ะ? " เขื่อน
" วันนี้พวกเราจะไปซื้อเสื้อผ้ากันน่ะ " ขนมจีน
" ไปด้วยป่าว? " จินนี่เอ่ยชวนป๊อปปี้
" ไปดิ! "
" แกจะบังคับไอป๊อปทำไมยัยเฟย์? แก้วว่าแล้วแต่มันเหอะ "
" ไป! "
" เย้! " เฟย์ตะโกนอย่างดีใจพร้อมชูมือทั้ง2ข้างขึ้น
เม้น+โหวตนะค่ะ
วันนี้ไรเตอร์เครียดมากเลยอ่ะแต่หายแล้วเมื่อตอนบ่ายโมงไรเตอร์ไปซื้อข้าวกินแล้วหมาไรเตอร์ตามลงไปแล้วหายตัวไปร่วมชั่วโมงไรเตอร์เศร้าเลยอ่ะรีบออกตามหาแต่สมองไรเตอร์มันตัน มันหาทางออกไม่ได้ ไรเตอร์เลยโทรไปปรึกษาเพื่อนสนิท(ผู้หญิง)เค้าบอกไรเตอร์ว่าอาจจะมีพวกแก๊งลักหมา ฯ ไรเตอร์น่ะกลัวว่าหมาไรเตอร์จะถูกจับตัวไปหรือจะถูกจับไปเลี้ยงไรเตอร์ร้องใหญ่เลยอ่ะ เพื่อนไรเตอร์ก็ปลอบไรเตอร์ใหญ่เลยระหว่างที่ไรเตอร์ฟังคำบอกกล่าวของเพื่อนอยู่ตาของไรเตอร์ก็เหลือบไปเห็นหลังมาไวๆเห็นเพียงเสี่ยววินาทีจริงน่ะไรเตอร์เห็นแค่นั้นไรเตอร์ไม่ฟังเพื่อนแล้วรีบวิ่งไปดูแล้วปรากฎว่านั้นคือหมาไรเตอร์จริงๆด้วยไรเตอร์ก็เลยขอบคุณเพื่อนเลยที่ปลอบแล้วไรเตอร์น่ะรีบปาดน้ำตาทั้งกอดทั้งหอมหมาของไรเตอร์เลยแหละ ตอนนี้บ่าย2.28หมาไรเตอร์หลับอยู่หน้าประตู น่ารักมากๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ