ไม่เคยถูกรักเลย

ฐานะของเธอแค่...เพื่อน

" ทำไมพักนี้พี่ฟางดูแปลกๆจัง หมายถึงเรื่องที่เกี่ยวกับป๊อปนะ "

" แก้วคิดว่า แปลกตั้งแต่ไม่ซิหลังจากงานฉลองสละโสดน่ะ "

" นิจะพูดก็พูดแบบปกติได้มั้ยฉันรู้นะว่าพวกคุณๆนะตั้งใจจะกระซิบแต่มันดังไปป่าวว่ะ " ป๊อปปี้ที่ยืนฟังการสนทนาอยู่ห่างจากพวกนั้นประมาณ 200 เมตรตะโกนพูดกับพวกนั้น

" ย่ะ! " เฟย์กระชากเสียงตอบกลับ

" เห้ย!เดี๋ยวมานะโว้ย " ป๊อปปี้พูดพร้อมวิ่งออกไปทันที

" ไปไหนอ่ะ!? " โทโมะกับเขื่อนตะโกนไล่หลัง

" ไอป๊อปเว้ย! " เคนตะจองเบก็ตะโกนเรียกป๊อปให้หยุดแต่ก็เปล่าประโยชน์

" อย่าลืมของฟางน่ะป๊อป " เฟย์ตะโกนติดๆมา

" ยัยเฟย์! " แก้วจินนี่ขนมจีนได้แต่ส่งน้ำเสียงดุพร้อมแววตาจิกกัดไปให้เฟย์ที่ห่วงกินไม่รู้เวลา

" แหะๆ "

คอนโดป๊อปปี้

" เอ๊ะ!นี่มัน " ป๊อปปี้ได้แต่ตาโตอ้าปากค้างแววตาสับสนไร้ความมั่นใจเนื่องจากเค้าได้ตรงดิ่งออกมาจากมหาวิทยาลัยเพื่อมาคอนโด ที่ห้องวงจรปิดของคอนโดไปขอแผ่นซีดีที่เก็บบันทึกคลิปที่อยู่ในห้องเค้ามาเปิดดูถึงแม่มันจะติดเฉพาะที่ห้องโถงแต่ในวันที่ป๊อปปี้ฉลองสละโสดคนที่กลับบ้านมากับเค้าคือ....เธอ เธอเค้าห้องนอนของเค้าไปในสภาพไม่รู้เรื่องเดินโซซัดโซเซกลับออกมาอีกทีก็รุ่งสางโน้น

" ทำไมเธอไม่บอกฉันเหอะ ฟาง!?! " ป๊อปปี้ตะโกนออกมาทีนึงก่อนจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะเพื่อรวบรวมสติปัญญาในการแก้ไขปัญหาครั้งนี้เพราะเค้าได้พรากความบริสุทธิ์ของเธอไปทั้งๆที่เค้าไม่ได้รักเธอเลยถึงรักก็ในฐานะเพื่อน