แวมไพร์ที่รัก..รักครั้งนี้ฉันเลือกเธอ

ซึ่งแม่ของเธอได้เลือกผู้ชายเอาไว้ให้ ซึ่งก็คือ โทโมะแห่งตระกูลไทยานนท์  [ผู้ปกครองเมืองแห่งแวมไพร์] และเธอ(แก้วใจ) ต้องไปเป็นเจ้าหญิงให้กับเขา(เจ้าชายโทโมะแห่งเมืองแวมไพร์)

"แก้ว วันนี้ลูกรู้ใช่ม่ะ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น" เสียงจากผู้เป็นแม่ของเธอที่กลายร่างเป็นค้างคาวบินเข้ามาในห้องของลูกสาว

"แก้วทราบค่ะ อีกสักพักแก้วจะไปหาเขา". น้ำเสียงที่เรียบเฉยเหมือนเคย

เมื่อเวลาผ่านไป เธอได้ออกไปตามนัด

<ปราสาทไทยานนท์>

ตอนนี้เธอเข้าไปในห้อง เธอพบกับ เจ้าชายแวมไพร์ที่นอนหิวกระหายเลือดอย่างเห็นได้ชัด  ส่วนเขาที่เดินเข้าใกล้ที่ตัวเธอทันใดนั้น...

"เจ้าอย่าเข้ามา"

"ข้าทนไม่ไหวแล้ว"พูดด้วยอาการที่สติหาย

" เจ้า อย่านะ อย่า...!!!"

 เขาฝั่งเขี้ยว และดูดเลือดสีดำของเธอ ไปครึ่งหนึ่ง จนทำให้ตัวของเธอล้มลง 

และเขาเจ้าชายแวมไพร์ที่ได้ดูดเลือดของแวมไพร์สาวบริสุทธิ์ ที่ตอนนี้หมดสติไปเช่นกัน

องค์รักของแวมไพร์ได้เดินตรวจตราตามปกติแต่เข้ากับพบ เจ้าชายและว่าที่เจ้าหญิง ที่นอนล้มลงอย่างเห็นได้ชัด เขาจึงเรียกหมอให้มาที่ปราสาทแห่งนี้

"เจ้าชายและเจ้าหญิงเป็นไงบ้างครับ"เสียงองค์รักสอบถามหมอ

"เจ้าชายไม่เป็นอะไรมาก แต่เจ้าหญิงที่ถูกดูดเลือดไปจะเสียชีวิตภายในหนึ่งอาทิตย์ ดังนั้นเจ้าชายต้องคืนเลือดให้กับเจ้าหญิงให้เร็วที่สุด มิฉะงั้น เจ้าหญิงจะละลายเป็นเถ้าธุรลี"

"ครับ ขอบคุณครับ"

เมื่อเวลาผ่าน (เจ้าชายก็ได้สติบ้่าง!!)

"ลูกของข้าเป็นยังไงมั้ง"ผู้เป็นแม่ของโทโมะที่รีบมาหาลูกของตน

"หมอบอกว่า ต้องให้เจ้าชายคืนเลือดให้กับเจ้าหญิง อย่างเร็วที่สุด ซึ่งคนที่จะคืนเลือดกันได้ ต้องแต่งงานกันเท่านั้น. มิฉะนั้นเจ้าหญิงจะตายภายในหนึ่งอาทิตย์"เสียงจากองค์รัก

"งั้นเจ้าไปเตรียมงานแต่ง เราจะให้ทั้งสองแต่งงานกันภายในวันมะรืนนี้"

"โอ๊ย !!  ข้าปวดหัว เหลือเกิน"เสียงโทโมะ ที่ฟื้นแล้วกุมขมับของตัวเอง

โทโมะหลังจากที่ได้สติก็ ลองมองไปที่รอบๆๆ และดันสดุดตากับ หญิงสาวที่นอนตรงข้างเตียงของเขา   เขาจึงเดินเข้าไป และใช้นิ้วปัดเส้นผมเพื่อให้เห็นใบหน้าที่ชัดเจน 

" แก้วใจ ". เขาพูดตะโกนเสียงดัง ก่อนจะมานั่งโทษตัวเอง

(ถ้าข้าหักห้ามใจ ไว้เจ้าคงไม่ต้องนอนเจ็บแบบนี้)

(ถ้าหากข้า.....)

เขาได้แต่โทษตัวเองที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้