Secret You&I No.1 ความลับของผมคือ....คุณ

2.7

เขียนโดย MemberBe

วันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 20.57 น.

  3 ตอน
  0 วิจารณ์
  7,329 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) บทที่ 2 อาสาสมัครผู้แสนดี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

“อามิฉันมีข่าวดีมาบอกล่ะ ^^”
“ว่ามาเลยแช่อิ่ม”
“อาจารย์พรวจีบอกว่าได้ส่งชื่อพวกเราสี่คนเข้าไปเป็นผู้ช่วยพวกสภานักเรียน ได้รับการอนุมัติแล้วด้วย”
“เฮ้ยจริงดิ เจ๋งไปเลย”
“และพวกเรายังได้รับโชคชั้นที่สองด้วยนะ”
“ยังไง”
“ใครเป็นสภานักเรียนจ๊ะ ^^”
“ยัยนมสด!!”
“บิงโก 55555 นี่ยัยคิมกับยัยแก้มยังไม่มาเหรอ”
“ยังเลยเอาไว้บอกพวกนั้นที่ห้องก็ได้”
เจ๋งเป้งเลย ฉันลืมไปสนิทเลยว่าเพื่อนสมัยประถมของพวกเราเป็นสภานักเรียน ยัยนมสดนั่นเอง คราวนี้ล่ะพวกนายทั้งสิบสามคนไม่รอดสายตาของฉันและอีกสามสาวแน่นอน
“โหยอามิทำไมวันนี้มาช้านักอ่ะ” โวยวายแต่เช้าเลยยัยอิ่มนี่
“โทษทีตื่นสายไปหน่อย ว่าแต่พวกแกมีไรกันเหรอ”
“อีกห้านาทีพวกเราต้องเข้าประชุมกับพวกสภานักเรียนด้วยอ่ะดิ”แก้มพูดบ้างหลังจากยืนเงียบมาสักพัก
“ฉันไม่อยากไปเลยง่า เบื่อหน้าพวกสภานักเรียนจะแย่ -_-” คิมที่พูดขึ้นมาเพื่อหวังว่าพวกเราจะอนุญาตให้เธอไม่ต้องไปประชุม
“ไม่ได้!!!” สิ้นเสียงประกาศิตของฉัน แก้มยุ้ยและแช่อิ่ม ยัยคิมก็หุบปากดังฉับ ฉันก็สงสารแล้วก็เข้าใจแกนะคิมแต่งานนี้เราต้องลุยกันอย่างเดียวไม่งั้นชมรมที่รักของพวกเราอันตรายแน่ๆ
พวกเราเดินมาหยุดอยู่หน้าห้องสภานักเรียนแต่ยังไม่กล้าเข้าไปข้างใน ตั้งแต่เข้ามาเรียนที่นี่พวกเรายังไม่เคยแม้แต่จะก้าวเข้าไปในห้องสภานักเรียนเลยสักครั้ง พวกที่เข้ามาให้ห้องนี้ก็มีพวกนักเรียนดีเด่นซึ่งพวกเราสี่คนไม่เข้าข่ายนั้นเลยและอีกพวกคือพวกเสเพลขั้นรุนแรงที่ฝ่ายปกครองต้องร่วมมือกับสภานักเรียนในการจัดการดัดนิสัยคนพวกนั้นซึ่งพวกฉันสี่คนก็ไม่ได้เป็นพวกแบบนั้นอีกนั่นแหละ เพราะฉะนั้นพวกเราก็เลยไม่จำเป็นต้องมาที่นี่
“อ้าวหวัดดีอามิ แก้มยุ้ย แช่อิ่ม คิม^^”
“หวัดดี ^^” นมสดเป็นผู้หญิงที่เรียกได้เลยว่าน่ารัก ตัวเธอเล็กๆบอบบางน่าทะนุถนอม ผมเป็นลอนใหญ่ยาวประมาณบ่าทำให้เธอดูเหมือนตุ๊กตาก็ไม่ปาน
“ดีจ๊ะนมสด ^^” แช่อิ่มตอบรับอย่างเป็นมิตร
“อื้ม หวัดดี ^^”ตามมาด้วยแก้มยุ้ย
“ดี -_-” และคิมซึ่งไม่เต็มใจมาประชุมตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
“ทำไมไม่เข้าไปข้างในล่ะ เข้ามาสิอีกเดี๋ยวก็จะเริ่มประชุมแล้วล่ะ ^^”
ในระหว่างที่พวกเราสี่คนยืนคุยกับนมสดฉันก็เหลือบไปเห็นพวกซีเครทแบล็คยืนคุยกับอาจารย์เอกวุฒิซึ่งเป็นหัวหน้าอาจารย์ฝ่ายปกครองด้วยสีหน้าเคร่งเครียด สงสัยจังว่าคุยอะไรกันสักพักพวกเขาก็เดินเรียงตัวออกมาจากห้องสภานักเรียนและมาจ๊ะเอ๋กับพวกเราที่หน้าห้อง บังเอิญที่สายตาของฉันกับฟีนิกซ์สบกันแทนที่หัวใจจะเต้นรัวเพราะความหล่อของเขาแต่เปล่าเลยฉันกลับรู้สึกเสียวสันหลังวาบๆรู้สึกเหมือนกำลังจะถูกลอบทำร้ายยังไงยังงั้น
“รู้จักกับพวกเขาเหรออามิ”
“ถามอะไรแบบนั้นล่ะนมสด รู้จักกับพวกเขาฉันก็แย่ล่ะสินี่คงโดนอาจารย์เอกวุฒิเรียกไปตักเตือนเรื่องความเสเพลล่ะสิ คงจะเข้าขั้นหนักเลยนะหัวหน้าฝ่ายปกครองถึงต้องคุยเองแบบนี้”
“บางทีพวกเขาอาจจะไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้นก็ได้นะ”
“ทำไมเธอถึงคิดแบบนั้นล่ะนมสด” ฉันว่านมสดพูดแปลกๆนะถ้านายพวกนั้นไม่ได้เลวร้ายงั้นพวกนักเรียนดีเด่นนั่นคงจะเป็นเทพบุตรเทพธิดาแสนดีลงมาจุติแล้วล่ะ
“เอ่อ.......ถึงเวลาประชุมแล้ว เราเข้าไปข้างในกันเถอะ” เอ้า เปลี่ยนเรื่องซะงั้น
“อามิฉันว่านมสดดูเข้าข้างพวกซีเครทแบล็คแปลกๆนะ” นั่นไงยัยแช่อิ่มคิดเหมือนฉันเลย
“ฉันก็ว่านะอามิ” ยัยแก้มก็ด้วย!!
“ฉันว่ารีบๆเข้าไปประชุมให้เสร็จๆเหอะ -_-” แกแหกคอกตลอดอ่ะยัยคิม
“เอาล่ะต่อไปพวกเรามาประชุมกันเรื่องตัวแทนเช็ครายชื่อนักเรียนแต่ละห้องกันต่อนะครับ” เพิ่งสังเกตว่าประธานนักเรียนของโรงเรียนเรานี่ก็น่ากลัวเหมือนกันนะ มาดอย่างกับนายกรัฐมนตรี
“อามิๆ ถ้าพวกเราได้เช็ครายชื่อนักเรียนล่ะก็แจ่มเลย”ยัยแช่อิ่มกระซิบฉัน
“พวกเธอกระซิบอะไรกัน กรุณาให้เกียรติที่ประชุมด้วยครับ”
“เอ่อ.....ขอโทษค่ะ......คือพวกเราขออาสาเป็นคนเช็ครายชื่อนักเรียนเองค่ะ”
“คิดว่ายังไงกันครับ”
“ก็ดีนะ พวกเราจะได้มีเวลาไปทำงานอื่นไม่ต้องเสียเวลามาเดินเช็คนักเรียนทีละห้อง ให้พวกเขาทำก็ได้”
“อื้ม ฉันก็ว่าดีนะอีกหน่อยก็มีโครงการจิตอาสาพวกเราคงไม่มีเวลาเช็คได้พวกเขาช่วยคงดี”และเหตุผลอื่นๆตามมาสมทบ
“งั้นเอาเป็นว่าหน้าที่นี้ผมคงต้องให้พวกคุณรับผิดชอบ หวังเป็นอย่างยิ่งครับว่าจะทำงานด้วยความซื่อสัตย์”
“พวกเราสัญญาค่ะว่าจะทำหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์ ^^”
หลังจากประชุมสภานักเรียนเสร็จพวกเราก็กลับมาประชุมกันต่อที่ชมรมเรื่องการเช็ครายชื่อนักเรียน
“พวกเราผลัดกันเช็คชื่อดีมั้ย”แก้มยุ้ยเสนอไอเดียขึ้นเป็นคนแรก
“เออ ก็ดีนะ”ยัยคิมเสริม
“แบ่งยังไงดีอ่ะ”แช่อิ่มถามขึ้น
“อืม.........เอางี้ใช้วิธีสากลกันดีกว่า ^^”
“-_-! จับฉลากเนี่ยนะวิธีสากลของแกอามิ”
“หรือมีวิธีอื่นล่ะยะยัยคิม”
“เอาเถอะ รีบๆจับจะได้ไปเรียนต่อ”
พวกเราทำการจับฉลากเพื่อแบ่งเวรกันไปเช็คชื่อนักเรียนแต่ละห้อง ชั้นม.4 ของเรามีทั้งหมดหกห้อง ถือว่าไม่มากไม่น้อยจนเกินไปเช็คง่ายเพราะแบ่งห้องคู่ห้องคี่ออกจากกัน ห้องคู่ก็อยู่โซนซ้ายส่วนห้องคี่อยู่โซนขวา หลังจากจับฉลากเสร็จก็แบ่งเวรกันได้ดังนี้ วันจันทร์ฉันกับแก้มยุ้ย วันอังคารแช่อิ่มกับคิม วันพุธฉันกับคิม วันพฤหัสแก้มยุ้ยกับแช่อิ่ม และวันศุกร์เพื่อความเท่าเทียมกันในการทำงานฉันกับแช่อิ่มเช็คโซนห้องคี่ ส่วนคิมกับแก้มยุ้ยเช็คโซนห้องคู่
“โอเควันนี้วันจันทร์อามิกับแก้มยุ้ย ^^”
“อารมณ์ดีขึ้นมาเลยนะยัยคิม -_-”
“อะไรล่ะ อย่ามาแขวะฉันนะยัยแช่อิ่ม”
“เอาเถอะๆพวกเราไปเรียนกันเถอะเดี๋ยวโดนสวดกันพอดี”

“อามิฉันมีข่าวดีมาบอกล่ะ ^^”

“ว่ามาเลยแช่อิ่ม”

“อาจารย์พรวจีบอกว่าได้ส่งชื่อพวกเราสี่คนเข้าไปเป็นผู้ช่วยพวกสภานักเรียน ได้รับการอนุมัติแล้วด้วย”

“เฮ้ยจริงดิ เจ๋งไปเลย”

“และพวกเรายังได้รับโชคชั้นที่สองด้วยนะ”

“ยังไง”

“ใครเป็นสภานักเรียนจ๊ะ ^^”

“ยัยนมสด!!”

“บิงโก 55555 นี่ยัยคิมกับยัยแก้มยังไม่มาเหรอ”

“ยังเลยเอาไว้บอกพวกนั้นที่ห้องก็ได้” เจ๋งเป้งเลย ฉันลืมไปสนิทเลยว่าเพื่อนสมัยประถมของพวกเราเป็นสภานักเรียน ยัยนมสดนั่นเอง คราวนี้ล่ะพวกนายทั้งสิบสามคนไม่รอดสายตาของฉันและอีกสามสาวแน่นอน

“โหยอามิทำไมวันนี้มาช้านักอ่ะ” โวยวายแต่เช้าเลยยัยอิ่มนี่

“โทษทีตื่นสายไปหน่อย ว่าแต่พวกแกมีไรกันเหรอ”

“อีกห้านาทีพวกเราต้องเข้าประชุมกับพวกสภานักเรียนด้วยอ่ะดิ”แก้มพูดบ้างหลังจากยืนเงียบมาสักพัก

“ฉันไม่อยากไปเลยง่า เบื่อหน้าพวกสภานักเรียนจะแย่ -_-” คิมที่พูดขึ้นมาเพื่อหวังว่าพวกเราจะอนุญาตให้เธอไม่ต้องไปประชุม

“ไม่ได้!!!” สิ้นเสียงประกาศิตของฉัน แก้มยุ้ยและแช่อิ่ม ยัยคิมก็หุบปากดังฉับ ฉันก็สงสารแล้วก็เข้าใจแกนะคิมแต่งานนี้เราต้องลุยกันอย่างเดียวไม่งั้นชมรมที่รักของพวกเราอันตรายแน่ๆ

             พวกเราเดินมาหยุดอยู่หน้าห้องสภานักเรียนแต่ยังไม่กล้าเข้าไปข้างใน ตั้งแต่เข้ามาเรียนที่นี่พวกเรายังไม่เคยแม้แต่จะก้าวเข้าไปในห้องสภานักเรียนเลยสักครั้ง พวกที่เข้ามาให้ห้องนี้ก็มีพวกนักเรียนดีเด่นซึ่งพวกเราสี่คนไม่เข้าข่ายนั้นเลยและอีกพวกคือพวกเสเพลขั้นรุนแรงที่ฝ่ายปกครองต้องร่วมมือกับสภานักเรียนในการจัดการดัดนิสัยคนพวกนั้นซึ่งพวกฉันสี่คนก็ไม่ได้เป็นพวกแบบนั้นอีกนั่นแหละ เพราะฉะนั้นพวกเราก็เลยไม่จำเป็นต้องมาที่นี่

“อ้าวหวัดดีอามิ แก้มยุ้ย แช่อิ่ม คิม^^”

“หวัดดี ^^” นมสดเป็นผู้หญิงที่เรียกได้เลยว่าน่ารัก ตัวเธอเล็กๆบอบบางน่าทะนุถนอม ผมเป็นลอนใหญ่ยาวประมาณบ่าทำให้เธอดูเหมือนตุ๊กตาก็ไม่ปาน

“ดีจ๊ะนมสด ^^” แช่อิ่มตอบรับอย่างเป็นมิตร

“อื้ม หวัดดี ^^”ตามมาด้วยแก้มยุ้ย

“ดี -_-” และคิมซึ่งไม่เต็มใจมาประชุมตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

“ทำไมไม่เข้าไปข้างในล่ะ เข้ามาสิอีกเดี๋ยวก็จะเริ่มประชุมแล้วล่ะ ^^”

             ในระหว่างที่พวกเราสี่คนยืนคุยกับนมสดฉันก็เหลือบไปเห็นพวกซีเครทแบล็คยืนคุยกับอาจารย์เอกวุฒิซึ่งเป็นหัวหน้าอาจารย์ฝ่ายปกครองด้วยสีหน้าเคร่งเครียด สงสัยจังว่าคุยอะไรกันสักพักพวกเขาก็เดินเรียงตัวออกมาจากห้องสภานักเรียนและมาจ๊ะเอ๋กับพวกเราที่หน้าห้อง บังเอิญที่สายตาของฉันกับฟีนิกซ์สบกันแทนที่หัวใจจะเต้นรัวเพราะความหล่อของเขาแต่เปล่าเลยฉันกลับรู้สึกเสียวสันหลังวาบๆรู้สึกเหมือนกำลังจะถูกลอบทำร้ายยังไงยังงั้น

“รู้จักกับพวกเขาเหรออามิ”

“ถามอะไรแบบนั้นล่ะนมสด รู้จักกับพวกเขาฉันก็แย่ล่ะสินี่คงโดนอาจารย์เอกวุฒิเรียกไปตักเตือนเรื่องความเสเพลล่ะสิ คงจะเข้าขั้นหนักเลยนะหัวหน้าฝ่ายปกครองถึงต้องคุยเองแบบนี้”

“บางทีพวกเขาอาจจะไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้นก็ได้นะ”

“ทำไมเธอถึงคิดแบบนั้นล่ะนมสด” ฉันว่านมสดพูดแปลกๆนะถ้านายพวกนั้นไม่ได้เลวร้ายงั้นพวกนักเรียนดีเด่นนั่นคงจะเป็นเทพบุตรเทพธิดาแสนดีลงมาจุติแล้วล่ะ

“เอ่อ.......ถึงเวลาประชุมแล้ว เราเข้าไปข้างในกันเถอะ” เอ้า เปลี่ยนเรื่องซะงั้น

“อามิฉันว่านมสดดูเข้าข้างพวกซีเครทแบล็คแปลกๆนะ” นั่นไงยัยแช่อิ่มคิดเหมือนฉันเลย

“ฉันก็ว่านะอามิ” ยัยแก้มก็ด้วย!!

“ฉันว่ารีบๆเข้าไปประชุมให้เสร็จๆเหอะ -_-” แกแหกคอกตลอดอ่ะยัยคิม

 

“เอาล่ะต่อไปพวกเรามาประชุมกันเรื่องตัวแทนเช็ครายชื่อนักเรียนแต่ละห้องกันต่อนะครับ” เพิ่งสังเกตว่าประธานนักเรียนของโรงเรียนเรานี่ก็น่ากลัวเหมือนกันนะ มาดอย่างกับนายกรัฐมนตรี

“อามิๆ ถ้าพวกเราได้เช็ครายชื่อนักเรียนล่ะก็แจ่มเลย”ยัยแช่อิ่มกระซิบฉัน

“พวกเธอกระซิบอะไรกัน กรุณาให้เกียรติที่ประชุมด้วยครับ”

“เอ่อ.....ขอโทษค่ะ......คือพวกเราขออาสาเป็นคนเช็ครายชื่อนักเรียนเองค่ะ”

“คิดว่ายังไงกันครับ”

“ก็ดีนะ พวกเราจะได้มีเวลาไปทำงานอื่นไม่ต้องเสียเวลามาเดินเช็คนักเรียนทีละห้อง ให้พวกเขาทำก็ได้”

“อื้ม ฉันก็ว่าดีนะอีกหน่อยก็มีโครงการจิตอาสาพวกเราคงไม่มีเวลาเช็คได้พวกเขาช่วยคงดี”และเหตุผลอื่นๆตามมาสมทบ

“งั้นเอาเป็นว่าหน้าที่นี้ผมคงต้องให้พวกคุณรับผิดชอบ หวังเป็นอย่างยิ่งครับว่าจะทำงานด้วยความซื่อสัตย์”

“พวกเราสัญญาค่ะว่าจะทำหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์ ^^”

             หลังจากประชุมสภานักเรียนเสร็จพวกเราก็กลับมาประชุมกันต่อที่ชมรมเรื่องการเช็ครายชื่อนักเรียน

“พวกเราผลัดกันเช็คชื่อดีมั้ย”แก้มยุ้ยเสนอไอเดียขึ้นเป็นคนแรก

“เออ ก็ดีนะ”ยัยคิมเสริม

“แบ่งยังไงดีอ่ะ”แช่อิ่มถามขึ้น

“อืม.........เอางี้ใช้วิธีสากลกันดีกว่า ^^”

“-_-! จับฉลากเนี่ยนะวิธีสากลของแกอามิ”

“หรือมีวิธีอื่นล่ะยะยัยคิม”

“เอาเถอะ รีบๆจับจะได้ไปเรียนต่อ”

             พวกเราทำการจับฉลากเพื่อแบ่งเวรกันไปเช็คชื่อนักเรียนแต่ละห้อง ชั้นม.4 ของเรามีทั้งหมดหกห้อง ถือว่าไม่มากไม่น้อยจนเกินไปเช็คง่ายเพราะแบ่งห้องคู่ห้องคี่ออกจากกัน ห้องคู่ก็อยู่โซนซ้ายส่วนห้องคี่อยู่โซนขวา หลังจากจับฉลากเสร็จก็แบ่งเวรกันได้ดังนี้ วันจันทร์ฉันกับแก้มยุ้ย วันอังคารแช่อิ่มกับคิม วันพุธฉันกับคิม วันพฤหัสแก้มยุ้ยกับแช่อิ่ม และวันศุกร์เพื่อความเท่าเทียมกันในการทำงานฉันกับแช่อิ่มเช็คโซนห้องคี่ ส่วนคิมกับแก้มยุ้ยเช็คโซนห้องคู่

“โอเควันนี้วันจันทร์อามิกับแก้มยุ้ย ^^”

“อารมณ์ดีขึ้นมาเลยนะยัยคิม -_-”

“อะไรล่ะ อย่ามาแขวะฉันนะยัยแช่อิ่ม”

“เอาเถอะๆพวกเราไปเรียนกันเถอะเดี๋ยวโดนสวดกันพอดี”

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา