หุ้นส่วนป่วนหัวใจ (nc นิดๆ)

9.6

เขียนโดย MeanzReal

วันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 12.48 น.

  12 ตอน
  146 วิจารณ์
  25.70K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) พระเอกมาล๊าวววว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่6

//หยุดนะ ทำอะไรผู้หญิงอ่ะ//โทโมะพูด

//อย่ามายุ่ง เรื่องของผัวเมีย//ผู้ชายคนนั้นพูด

//แต่เมียคุณไม่เต็มใจนิ ปล่อยเค้าเหอะ//โทโมะพูดด้วยดีๆแล้วก็ผลักผู้ชายคนนั้นเบาๆ

//ก็บอกว่าอย่ายุ่งไงว่ะไอ้หน้าตุ๊ด//ขึ้นแล้วแล้วสะบัดมือออก

//อ้าวคุณผมพูดดีๆแล้วนะ ทำไมต้องทำให้ผมขึ้นด้วย//โทโมะว่า

//ก็กูบอกแต่แรกแล้วว่าอย่ายุ่งไง ไปเหอะแก้ว//นายนั้นบอกแล้วกระชากมือแก้ว แก้วเอ๊ะชื่อคุ้นๆ<<โทโมะคิดในใจ  แล้วโทโมะเลยมองหน้าแก้วดีๆ

//ฉันไม่ไป ปล่อย//แก้วพยายามสะบัดมือ

//คุณแก้ว เค้าทำอะไรคุณครับ//พอโทโมะมองดีๆก็เป็นเธอจริงๆเลยเรียกแล้วดึงตัวแก้วมา

//อย่ามายุ่ง//คยองเทพยายามดึงตัวแก้วกลับ

//คราวนี้ไม่ยุ่งไม่ได้แล้วคุณ เพราะผู้หญิงคนนี้คนของผม//โทโมะตอกกลับ แล้วโอบแก้วเดินหนีไป

//แก!!!!//คยองเทโมโหชกกำแพงอย่างโกดเคือง(โหทำเป็นพระเอกเชียว)

-ด้านโทโมะ แก้ว-

หลังจากเดินออกมาจากตรงนั้นแก้วก็เงียบตลอดทาง

//คุณแก้ว เป็นไรมากมั้ย//โทโมะถาม

//ไม่//ตอบอย่างยะเยือกเย็นกลับ

//เค้าทำอะไรคุณบ้าง เจ็บมากมั้ย//ถามอีก

//ไม่ นี่คุณเลิกถามฉันซะที เพื่อนฉันรอนานแล้ว ฉันรีบ//แก้วรีบพูดดักโทโมะไว้แล้วเดินหนีขึ้นไปชั้น2ของผับ

//อะไรว่ะก็คนเป็นห่วง  จะเย็นชาไปไหนแม่คุณเอ๊ยยยย//โทโมะลากเสียงยาวๆแล้วเดินขึ้นไปชั้น2เช่นกัน เพื่อที่จะไปหาเพื่อนรักของเขา

-ทางแก้ว- 

เมื่อเดินขึ้นมาแล้วก็รู้ว่ามีคนตามมาก็เลยรีบวิ่งๆๆๆๆๆแล้วก็วิ่ง

-kaew talk-

หึ่ย ใครตามมาว่ะ รีบวิ่งก่อนดีกว่า ตึ๊บๆๆๆๆ<<เสียงวิ่ง  อ่าถึงหน้าหน้าแล้ว เข้าไปเลยดีกว่า

-เมื่อเข้ามาในห้อง-

ฉันเข้ามาอย่างลุกลี้ลุกลน จนพวกนั้นอ้าปากค้างเพราะตกใจ

//ยัยแก้วมาแล้วววววววว//ฟางวิ่งเข้ามากอดฉัน//เมื่อกี๊เป้นรัยไปแก้ว ได้ยินเสียงกรี๊ดออกมาจากโทรศัพท์//ยัยฟางรีบถาม

//อ่อป่าวหรอก เจอแมลงสาบอ่ะ//ฉันว่าเพราะถ้าบอกไปว่าโดนคยองเทฉุดไปคงเรื่องใหญ่

//อ่อๆงั้นเรามาร้องเพลงกัน   อืมพี่ป๊อป เมื่อรัยเพื่อนพี่จะมาห๊ะ//ฟางหันไปถามแฟนหนุ่ม

//เอ่อ....//ป๊อปกำลังจะตอบแต่

-แอ๊ดดด- เสียงประตูเปิดเข้ามา

//นั้นไงมาพอดี พ่อสุดหล่อเจ้าของงาน//หล่อจิงหร๊อ ต้องหันไปดูซะแล้ว ฟึบ

//เฮ้ย/เอ้ย คุณ มาที่นี่ได้ไง//ฉันและเขาต่างอุทานด้วยความตกใจ จะใครที่ไหนกันก็นายโทโมะหน้าหื่นน่ะสิ ชิตาบ้าหนีมาแล้วยังตามมาอีก

//ฉันมาหาเพื่อน เออฟางแกก็มีเฟย์แล้วนิ งั้นฉันกลับก่อนนะ เบื่อคนแถวนี้//ฉันว่าแล้วกำลังจะออกไป

//ยัยแก้วไม่เอาน๊า มาทั้งทีให้สนุกดิว่ะ//ยังเฟย์เหมือนพึ่งเห็นฉัน พอเห็นก้รีบยื่อไว้ใหญ่เลย

//นะๆๆแก้วอยู่เหอะ//ป๊อปช่วยเสริม

//นะๆๆๆๆๆ//ตามมาด้วยเสียง เขื่อน เฟย์ ฟาง

//ก็ได้ๆ//ฉันทำหน้าตาเบื่อหน่ายแล้วหันไปหานายโทโมะที่ยืนยิ้มแป้นแล่นหน้าประตู//ยิ้มไร//ฉันถาม แล้วนายนั่นก็ก้มลงมาที่ซอกคอฉันแล้วพูดว่า...............

^

^

^

ต้องขอประธานอภัยผู้อ่านทุกคนนะคร๊าฟฟฟที่ไม่ได้มาอัพซะนานนนน พอดีสอบกลางภาคเสร็จ กิจกรรมต่ออีกยาว เสร็จไปทัศนศึกษา แล้วก็กีฬาสี แล้วก็สอบปลายภาคเลยมีเวลาอ่านหนังสือน้อยนิดแต่ตอนนี้สอบเสร็จปิดเทอมแล้วคร๊าบและเชื่อว่าเพื่อนๆทุกๆคนก็ปิดเกือบหมดแล้วน๊า ต่อไปก็คงผลสอบแหละ5555เกรดดีก็ลอดตัวน้อเกรดไม่ดีก็แก้ตัวกะคุณพ่อคุณแม่เอาเน้อ5555 วันนี้ก็มาแล้วนะว่าจะนั่งอัพให้ยาววววที่สุดใน3โลกเลย(ขนาดนั้น)ยังไงขอกำลังใจจากผู้อ่านที่น่าร๊ากกกทู๊กกกๆๆคนเลยนะคร๊าบ เพียงช่วยโหวด+เม้น แค่นี้ก็พอใจล๊าววว

....อ่ะๆสุดท้ายนี้ฝากนิยายอีกเรื่องด้วยนะคร๊าบบบบ จ๊วฟรักทุกคนที่เม้น+โหวดทุกคนนะครับบบ

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา