รักวุ่นวายของสามสาว

        " เฟย์ เมื่อกี้เธอบอกว่าอะไรนะ แก้วเป็นน้องของไอ้ป๊อบเหรอ" เขื่อนคาดคั้นหญิงสาวที่เดินหนี

        " สัญญานะว่าฉันเล่าให้ฟังแล้วนายห้ามไปบอกใครนะ" เฟย์ถามชายหนุ่มที่ยืนตรงหน้า

        " อืม" แล้วเฟย์ก้เล่าเรื่องทั้งหมดให้ชายหนุ่มฟัง  เมื่อเล่าเรื่องทั้งหมดจบก็มีชายหนุ่มอีกสองคนเดินออกมาจากมุมตึก

         " แก้วเป็นน้องบุญธรรมของป๊อบเองหรือเนี่ย" เคนตะเดินเข้ามาหาทั้งสองคน

         " เฮ้ย มาได้ไงเนี่ย" เฟย์ถามเพื่อนหนุ่มทั้งสองคน

         " เดินมานะสิ เห็นเธอเล่าอยู่เลยไม่อยากขัด" จงเบบอกแล้วเดินมายืนรวมกับเพื่อนๆ

         " สัญญานะว่าจะไม่บอกใคร  ไม่งั้นเฟย์ตายแน่" ฉันย้ำกับชายหนุ่มทั้งสามคนที่รู้เรื่องทั้งหมด

         " อืม สัญญา" ทั้งสามคนตอบมาพร้อมกัน

         " แสดงว่าที่ไอ้โมะอารมณ์แปรปรวนก็เพราะว่าหึงแก้วกะไอ้ป๊อบนะซิ" เคนตะถามขึ้นมา

         " ใช่นะสิ ฉันกำลังทำให้สองคนสมหวังอยู่นะเนี่ย" เฟย์บอกเพื่อนหนุ่ม

         " งั้นพวกเราขอช่วยด้วย" จงเบบอกแล้วยิ้มขึ้น  หลังจากนั้นทั้งสี่คนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน

          " ป๊อบ อย่าโกรธโทโมะเลยนะ ที่โทโมะทำไปอาจจะชอบแก้วขึ้นมาจริงๆ ก็ได้" ฟางบอกเมื่อขึ้นมานั่งบนรถของแฟนหนุ่ม

          " ป๊อบจะพยายามจะไม่โมโหนะฟาง" ป๊อบบอกอย่างใจเย็น

          " น่ารักที่สุดเลย" ฟางบอกแล้วหยิกแก้มของชายหนุ่ม

          " แล้วรักไหมล่ะ"

          " รักสิ" ไม่นานป๊อบปี้ก็ขับรถมาส่งแฟนสาวที่บ้าน  พร้อมกับเขื่อนที่ขับรถมาส่งเฟย์ที่บ้านเหมือนกัน

          " ไปก่อนนะป๊อบ" ฟางบอกแล้วเดินลงจากรถ

          " คู่นี้ยังไงเนี่ย" ป๊อบเปิดกระจกรถแซวเพื่อนตัวเองแล้วน้องสาวของแฟน

          " บ้าหรอป๊อบ เพื่อนกันเฉยๆ" เฟย์บอกด้วยใบหน้าที่แดง

          " ตอนนี้เพื่อนไปก่อน อีกไม่นานว่ะ" เขื่อนตอบเพื่อนหนุ่ม

          " เขื่อนบ้า" เฟย์ตีแขนชายหนุ่ม

          " บ้าก็บ้ารักนะครับ ไปล่ะเดี๋ยวพรุ่งนี้มารับนะครับ" และแล้วสองหนุ่มต่างขับรถออกไป

          " กลับมาแล้ว" ป๊อบปี้บอกเมื่อเอารถเข้ามาจอดในบ้านแล้วเดินเข้ามาดูน้องสาวที่นั่งกินข้าวอยู่

          " ป๊อบปี้กินข้าวด้วยกันไหม" ฉันหันไปถามชายหนุ่มที่เดินเข้ามาแล้วมานั่งข้างๆ ฉัน

          " กินสิ ขอข้าวมมันไก่แล้วกัน" พูดจบป๊อบป๊ก็ยกจานข้าวของหญิงสาวมากินทันที

          " ได้ไงอ่ะ นี้ของแก้วนะไอ้พี่บ้า"

          " อะไรนะ" โทโมะถามเพราะแก้วเรียกป๊อบปี้ว่าพี่

          " อะไรเหรอ" แก้วแก้ตัว เมื่อรู้ว่าหลุดอะไรออกไป

          " ก็เธอเรียกไอ้ป๊อบว่าพี่"

          " นายหูฝาดไปป่าว ฉันเนี่ยนะจะเรียกป๊อบว่าพี่" ฉันส่ายหน้าช้าๆ

          " ใช่ หูฝาดแน่ๆ" ป๊อบปี้บอกแล้วทานข้าวต่อ

          " อิ่มแล้วเหรอ" โทโมะหันมาถามฉัน

          " อืม โดนแย่งไปแล้ว" ฉันบอกแล้วมองไปที่ป๊อบปี้ที่ก้มหน้ากินอย่างอร่อย

          " กินของเราไหมล่ะ" ฉันส่ายหน้าก่อนจะลุกขึ้น " ไปไหนล่ะ"

          " จะขึ้นบ้านแล้ว" ฉันบอกแล้วเดินกะเพล้กไป

          " เดี๋ยวไปส่ง" โทโมะลุกขึ้นมาแล้วเดินมาอุ้มฉันขึ้นไปส่งที่ห้องนอนทันที

          " อุ้มดีๆ ละ เดี๋ยวตกมาขาแข้งหัก" ผมเอ่ยขึ้นมาให้เพื่อนผมได้ยิน

          " จะเอาให้นุ่มที่สุดเลย" ผมบอกก่อนจะหญฺงสาวเดินมายังบนห้องนอน

          " ขอบคุณ" ฉันบอกเมื่อโทโมะวางฉันลงบนเตียง

          " ไหนขอดูหน่อย" ชายหนุ่มบอกแล้วนั่งลงที่พื้น ค่อยๆ ถอดถุงเท้าออกเพื่อดูว่าหายบวมแล้วหรือยัง

          " ไม่ต้องหรอก" ฉันบอกขึ้น

          " ดีขึ้นแล้วนิ ขอโทษด้วยนะที่ชนเธอ" ผมบอกแล้วจ้องหน้าหญิงสาว

          " อืม นายกลับบ้านได้แล้ว นี่มันดึกแล้วนะ"

          " พักผ่อนเยอะๆ นะ "

          " อืม ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อเย็นด้วยนะ" ฉันบอกแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม  เมื่อโทโฒะเดินลงมาก็เจอเพื่อนหนุ่มที่เก็บจานเรียบร้อยมานั่งรอที่โซฟา

           " ข้ากลับก่อนนะ" 

           " เดี๋ยว ขอคุยด้วยหน่อย" ป๊อบปี้เรียกเพื่อนตัวเองไว้

           " มีอะไร" ผมถามแล้วเดินมานั่งที่โซฟา

           " คิดยังไงกับแก้วว่ะ"

           " แล้วแกล่ะ คิดยังไง" ผมถามกลับไปบ้าง

           " คิดเหมือนเพื่อน น้องสาว แล้วแกล่ะ" ป๊ฮบปี้ตอบก่อนจะเปลี่ยนมาถาม

           " ไม่รู้ว่ะ รู้สึกดีๆ มั้ง"

           " ชอบไหม ถ้าจีบข้าอนุญาต แต่ถ้าจะเล่นๆ ก็ไม่ต้องมายุ่ง" ป๊อบปี้บอกอย่างหนักแน่น

           " อืม งั้นข้าขอตัวก่อนนะ" ผมบอกแล้วลุกเดินมายังรถตัวเองทันที

               ผมกลับบ้านอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อก่อนจะมานั่งคิดเรื่องราวต่างๆ ระหว่างผมกับแก้ว  ผมยอมรับนะครับว่าผมรู้สึกดีๆ กับเธอ  แล้วผมก็ไม่ชอบที่ไอ้ป๊อบมันห่วงแก้วเกินไป  ทำอย่างกะเป็นแฟนกับแก้ว  ทั้งที่มันก็มีฟางอยู่แล้ว  ผมไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ หรือผมจะชอบแก้วเข้าแล้วจริง  ผมนอนคิดไปก่อนจะเผลอหลับไปในที่สุด

             เช้าวันรุ่งขึ้นป๊อบกับแก้วรีบมารับฟางที่บ้านแต่เช้า  เพื่อจะพาแก้วไปแนะนำให้พี่มดได้รู้จัก  แล้วแก้วยังต้องซ้อมโชว์เพื่อขึ้นบนเวทีในฐานะดาวโรงเรียนอีก

          " หวัดดีป๊อบ แก้ว" ฟางบอกเมื่อเข้ามานั่งหน้าคู่กับแฟนหนุ่ม

          " จะไปไหนเนี่ย รีบมากันจัง" แก้วถามขึ้น

          " ไปหาพี่มดนะสิ แล้วแก้วดีขึ้นแล้วหรือยัง" ฟางบอกอาหารของเพื่อนสาว

          " ดีขึ้นแล้วจ๊ะ" ไม่นานแล้วทั้งสามก็มาถึงโรงเรียน  ฟางพาฉันมายังห้องกิจกรรมซึ่งมีพี่มดนั่งรออยู่

          " หวัดดีค่ะพี่มด นี่แก้วค่ะที่จะมาแทนดาวโรเงรียนคนก่อน" ฟางบอกแล้วดันฉันให้เดินขึ้นมาข้างหน้า

          " หวัดดีค่ะพี่มด" ฉันทักทายรุ่นพี่

          " ใช่ได้นิ เก่งมาก" พี่มดบอกแล้วเดินสำรวจฉันไปรอบๆ

          " ร้องเพลงได้ไหมเรา" พี่มดถามฉัน

          " ได้ค่ะ"

          " ดี งั้นเอาสามเพลงนี้ไปซ้อมนะ" พี่มดบอกพร้อมส่งกระดาษที่มีเนื้อเพลงมาให้ฉันสามใบ

          " ค่ะ"

          " ไปซ้อมมา แล้วอาทิตย์หน้ามาโชว์ให้พี่ดู" พี่มดบอกก่อนจะเดินออกจากห้องไป

          " เพลงอะไรบ้างอ่ะแก้ว" ป๊อบปี้เดินมาดูน้องสาว

          " ยิ่งห้ามยิ่งรัก ว้าวุ่น แล้วก็เพื่อนที่เธอไม่รู้ใจ" ฉันเอ่ยบอก

          " แต่เพลงสุดท้ายมันเป็นเพลงคู่นิ" ป๊อบเอ่ยบอก

          " แล้วใครจะเป็นคู่ซ้อมกับแก้วล่ะ"

          " ลองไปไปขอให้โทโมะช่วยสิแก้ว" ฟางบอกเพื่อนสาว

          " อืม จะลองดู"

          " ตอนนี้ไปเรียนกันก่อนดีกว่า" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินนำไปยังห้องเรียน