หนุ่ม HOT VS สาว sexy เกี่ยวหัวใจรัก

8.6

เขียนโดย To_oNg0909

วันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.44 น.

  33 ตอน
  408 วิจารณ์
  100.79K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15) คำตอบของใจ....It's You

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

POPPY MODE 

ตอนนี้ผม ไอ้เขื่อน ไอ้โทโมะ มานั่งคอตกอยู่ที่ ผับของไอ้เคนตะเหมือนเดิม

 

"เฮ้อ" 

 

"ไอ้คุณเพื่อนทั้ง3ครับ จะถอนหายใจกันทำไมนักหนาว่ะ"

 

"ผมกับไอ้เคนอุตสาห์ หนีเมียมานะเว้ย มีไรก็พูดดิว่ะ"จองเบ บ่นอย่างอารมณ์เสียที่ พวกเขาทั้ง3คนเอาแต่ถอนหายใจ ไม่ยอมพูดว่าเป็นอะไร

 

"นั้นดิ เรียกพวกข้ามา มีอะไรว่ะ"

 

"ไอ้เบ ไอ้เคน" ป็อปปี้เรียกทั้ง2คนด้วยสีหน้าจริงจัง

 

"สอนจีบหญิงหน่อยดิ" โทโมะ เขื่อนพยักหน้าสนับสนุนคำพูดของป็อปปี้

 

"ห๊า คลาสโนว่า อย่าพวกเอ็งเนี้ยนะ จะให้สอนจีบหญิง"

 

"เออดิ"

 

"เกิดมา กรูเพิ่งเคยเจอ ผู้หญิงอะไรไม่รู้ใจแข็งชิบ" เขื่อนพูดด้วยสีหน้าเซ็งจัด

 

"พวกกรู งัดวิชามารมาใช้ จนหมดหีบแล้ว คุณเธอยังไม่ยอมใจอ่อนเรยว่ะ"

 

"ใครกันว่ะ ที่ทำให้พวกเอ็งหมดมุกจีบหญิง" เคนตะพูดอย่างไม่เชื่อถือ

 

"FFK"   ทั้ง3คนตอบออกมาพร้อมกัน

3สาวที่ทำให้พวกผม อับจนซึ่งหนทางที่จะเอาชนะใจเธอ ทั้งตามรับส่ง(ยิ่งกว่าแท็กซี่อีกครับ)  

พาไปกินข้าว (คุณเธอเลือกร้านข้างถนน แถมยืนยัน ขอ หาร2 )

พาไปช็อปปิ้ง (คุณเธอไม่ยอมให้จ่ายให้ บอกไม่ชอบของฟรี)

ส่งข้อความหวานๆหา(โดนด่าซิครับ เพราะเธอดันนั่งอยู่ข้างๆ)

เล่นมุกเสี่ยว(โดนรู้ทันทุกมุก ทำเอาผมแป๊กซิครับ)

สุดท้าย ใช่วิธีจู่จูมครับ(โดนตบครับ งานนี้)

 

"คราวนี้ จริงจังเหรอว่ะ"

'ฉันไม่อยากเป็นแค่ ของเล่นสำหรับนาย' ประโยคนี้ของฟางกลับมาดังในหูเขาอีกครั้ง

'ฉันตอบเธอได้แล้วนะฟาง เธอไม่ใช่ของเล่นสำหรับฉันแต่เธอ คือตัวจริง คืออากาศนะฟาง It's You'

 

"มาก ฉันไม่เคยติดจริงจังกับใครเท่าเฟย์เรยนะเว้ย"

 

"ใช่ คนอื่นๆฉันอาจคบเพื่อเพียงผ่าน แต่กับแก้วใจนี้ ของจริงว่ะ"

 

"แล้วเมิง อ่ะไอ้ป็อป" จองเบหันไปถามป็อปปี้ที่เอาแต่เงียบ

 

"คำเดียว It's Youว่ะ"

 

"โห่"

 

"ไอ้เบ ท่าทางเพื่อนเราจะอาการหนักว่ะ" 

 

"แล้วแกลองวิธี แบบที่คนปกติเค้าใช้กันยังว่ะ"

 

"ยังไงว่ะ แกแปลไทยดิไอ้เคน" เขื่อนถาม งงๆ

 

"ก็ แบบที่ไม่ใช้เงินล่อ ไม่โปรยเส่นห์ แล้วก็ไม่รวบหัวรวบหางไง" 

 

"แล้ว เมิงจะให้ใช้อ่ะไร ว่ะไอ้เคน"

 

"โธ่ ไอ้คุณป็อป เรื่องอื่นนะฉลาดนักนะเมิง ที่เรื่องนี้นะโง่เชียว" ป็อปปี้ได้แต่ทำหน้ายุ่งที่โดนเคนตะ ด่าว่าโง่

 

"ก็ใช้ใจไง"  จองเบช่วยเฉลย

 

"ก็ที่พวกกรูทำนี่ก็ จริงใจนะเว้ย" โทโมะ ยืนยันว่าเค้านะ จริงใจ

 

"โธ่ ไอ้โมะ นั้นมันเวลาแกทำกับกิ๊ก กับคนพิเศษนะ มันต้อง....."

 

"แบบพิเศษ ไม่เคยทำให้ใครอ่ะ"

 

"อะไรว่ะ คิดไม่ออก"

 

"งั้นพวกแกเอาวิธี พวกฉันไปใช้แล้วกัน" เคนตะกระซิบวิธีให้3หนุ่มรู้

 

"แน่ใจเหรอว่ะ "

 

"เออนั้นดิ มันธรรมดาไปเปล่าว่ะ"

 

"อะไรที่ธรรมดาเนี้ยแหละ ผู้หญิงเค้าซึ้ง"

 

"เอาว่ะ หมดหนทางแล้วนี่หว่า ชน" ป็อปปี้ยกแก้วขึ้นชนกับเพื่อนๆ

 

ณ คอนโด PLATBOY  ตอนเช้าวันต่อมา

ห้องPOPPY

ป็อปปี้เริ่มทำตามวิธีของเคนตะ ทันที

 

"มันต้องใส่ไอ้นี่ ด้วยเปล่าว่ะ" ถามตัวเองอย่างไม่แน่ใจ  ก็เค้าไม่เคยทำอะไรแบบนี้ให้ใครนี่หน่า

 

"หวังว่า ฟางคงไม่ตายนะ" เสียงหวานทักขึ้นจากหน้าประตู

 

"เฮ้ย" 

 

"ฟาง ตื่นตังแต่เมื่อไหร่อ่ะ"

 

"ก็ ตั้งแต่ ตอนที่ป็อปเริ่มพูดกับตัวเองอ่ะ"

ฟางเดินเข้ามาหาป็อปปี้ ก่อนจะมองลงไปในหม้อ 'ใช่ครับ ผมกำลังทำอาหาร ให้ฟางกิน ก็ไอ้เคนตะมันแนะนำมา แต่ปัญหามันอยู่ที่ผม ไม่เคยทำนะซิ'

 

"เอ่อ ป็อปฟางว่า มันไม่น่าจะรอดนะ"  ฟางหันไปมองสภาพห้องครัวที่ตอนนี้ เละไม่มีชิ้นดี

 

"แหะๆ ป็อปก็ว่างั้น เฮ้ย!! ฟาง"  ป็อปปี้ร้องอย่างตกใจ ที่ฟางตักข้างต้น(เละๆแถมออกดำๆด้วย)ขึ้นมาชิม

 

"อี๋ ป็อป แน่ใจนะว่าไม่ได้ ทำน้ำเชื่อมให้ฟางกินอ่ะ" 

ป็อปปี้ ก้มมองกระปุกน้ำตาลในมือ

 

"ป็อป ขอโทษนะ " ป็อปปี้ทำหน้าเศร้า

 

"ไม่เอาซิ ไม่เห้นเป็นอะไรเรย ป็อปเป็นผู้ชายนะ เรื่องปกติที่ทำไม่เป็น" ฟางยิ้มหวานให้เป็นการปลอบใจ

 

"ว่าแต่ นี่เป้นมุกใหม่ ที่จะมาจีบฟางเหรอ"

 

"เอ่อ คือ"(รู้ทันไปไหน)

ห้อง TOMO

 

"เฮ้ย ไฟไห้ม" แก้ววิ่งออกมาจากห้องนอนทันที ที่เธอได้กลิ่นไหม้

 

"แค่กๆๆ ไม่ได้ไฟไห้มแก้ว" โทโมะโผล่ออกมาจาก ห้องครัวที่มีแต่ควัญคลุ้งไปหมด

 

"นาย จะเผาห้องหรือไงเนี้ย!!"

 

"ไม่ใช่ซะหน่อย แค่จะทำอาหารให้เธอกิน" พูดพร้อมหน้าที่ออกสีแดงน้อยๆ

 

"ห๊ะ โมะเนี้ยนะ ไปนั่งเรย แก้วทำเอง" ดึงคนตัวโต ให้ออกไปนั่งรอเพื่อที่เธอจะได้ลงมือจัดการกับซากห้องครัว

 

"อ่ะ มันเหลือให้ทำเท่านี้อ่ะ" วางจานข้าวผัดตรงหน้าโทโมะ

 

"น่ากินจังครับ" 

 

"ว่าแต่ โมะนนึกยังไง จะทะกับข้าวให้แก้วกิน"

 

"ไอ้เคนบะ.... อุ๊บ" หลุดปากบอกคนตรงหน้า ที่มองมาด้วยสายตาคาดคั้น ว่าพูดให้จบ เลยจำเป็นต้องเล่าให้ฟังทั้งหมด

 

"อืม นี่แสดงว่ายัยฟางกับเฟย์ก็ ต้องเจอแบบนี้ซินะ"

 

"ก็โมะ อยากให้แก้วเห็นนี่ครับ ว่าโมะนะจริงใจ จริงๆน้า" ร่างบางแก้เขินด้วยการเดินหนีเข้าไปในห้องครัวแทน

 

ห้อง KONE

 

"เฟย์ๆ ตื่นก่อนซิครับ" เขย่าปลุกคนที่นอนหลับอยู่

 

"อืม เขื่อนอ่ะ เฟย์จะนอน" ล้มตัวลงไปนอนเหมือนเก่า

 

"เดี๋ยวซิ เฟย์ ไปกินข้าวกัน เขื่อนทำไว้เต็มเรยนะ" 

 

"ของกิน O.O" รีบลุกจากที่นอนทันที

 

"โห น่ากินอ่ะ เขื่อนซื้อมาเหรอ"

 

"เปล่า เขื่อนทำเอง"  บอกอย่าภูมิใจ 

 

"ชิมซิ" ตักให้คนตรงหน้าชิม แต่เจ้าตัวกลับทำหน้าไม่แน่ใจซะอย่างนั้น

 

"มันกินได้แน่นะ "

 

"แน่นอน เขื่อนรับลอง" เฟย์ยอมอ้าปากกิน

 

"แหวะ" พ่นออกมาจากปากแทบไม่ทัน

 

"ฟะ เฟย์" 

 

"โอ๋ๆ เฟย์ขอโทษน้า มันกินไม่ได้จริงๆนี่" ปากปลอบหน้าคนตรงหน้า แต่กลับถอยห่างจากบรรดาอาหาร ที่ชายหนุ่มทำ

 

"เฟย์ จำได้ เขื่อนทำอาหารไม่เป็นนิ"  มองเขื่อนอย่างจับผิดก่อนจะถาม

 

"มีแผนอะไรใช่มั้ย"

 

"หืม ไม่มี๊ ไม่มี"

 

ผับ.....KJ

สุดท้าย ทั้ง3คนก็กลับมานั่งคอตกเหมือนเดิม

 

"เฮ้อ"

 

"แบบนี้ แห้วมาแหงๆ" เคนตะหันไปกระซิบกับจองเบ

 

"เออดิ (ได้ยินอีก) กินไม่ได้แถมรู้ทันอีก"  เขื่อนถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

 

"หรือ ว่า3สาวเค้าไม่ได้ ชอบแกว่ะ ถึงไม่ยอมใจอ่อน"

นั้นซิ ฟางไม่เคยพูดซักคำว่า ชอบ หรือ รักผม มีแต่ผม ที่บอกเธอตลอด หรือจะเป็นผมที่คิดไปเอง.........

 

^____________________________________________________________^

เอาเท่านี้ก่อนน้า ปวดบ่าอ่าT^T

เด๋วดึกๆจะมาเพิ่มให้อีก ตอนอ่ะน้า

เราจะพยายามนะ วันล่ะ2ตอนอ่ะ

ขอบคุณทุกคนนะคร้า >/\<

เจอกันตอนหน้าจร้า ^^

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา