หนุ่ม HOT VS สาว sexy เกี่ยวหัวใจรัก

หลังจาก แก้วลาก2 สาวออกไป

POPPY MODE

"พิมมาได้ไงครับ" ป็อปปี้หันไปถามงงๆ ที่อยู่ดีๆก็บังเอิญมาเจอกัน

"ทำไมป็อป ถามแบบนี้ล่ะค่ะ ไม่อยากเจอพิมเหรอ"

"เอ่อ...." 'ไปไม่ถูกเรยผม ฟางโดนแก้วลากไปไหนแล้วเนี้ย'

"ปล่อยป็อปก่อนนะพิม เดี๋ยวเป็นข่าว"

"ทำไมค่ะ เป็นข่าวกับพวกเรามันไม่ดีตรงไหนค่ะ" จินนี่หันไปพูดกับป็อปปี้

"โมะ ว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะจินนี่" โทโมะพูดเสียงนิ่ง

"คุณจะตาม ยัย3คนนั้นไปเหรอค่ะเขื่อน"

พวกผมมองหน้ากันว่าจะทำไงดี ถ้าไม่ตาม3สาวตอนนี้ ต้องตามไม่ทันแน่ แล้วของพวกนั้นก็หนักอีกตั้งหาก

"พิม ป็อปขอตัวก่อนนะ"

"พิม ไม่ให้ไปนะค่ะ" พิมดึงมือป็อปปี้ไว้

"หวายไม่ให้เขื่อนไปหา ยัยเฟย์นะค่ะ"

"จินนี่ ไม่ยอมนะค่ะโมะ"

"ปล่อนเถอะพิม เดี๋ยวใครเข้าใจผิด"

"ป็อป หมายความว่าไงค่ะ เราเป็นแฟนกันนะ"

"ป็อปว่ามันแค่อดีตนะครับพิม"

"อ๊าย ทำไมพูดแบบนี่ค่ะป็อป"

"แต่ จินนี่ไม่ใช่อดีตสำหรับคุณใช่มั้ยค่ะ โมะ"

"ครับ"

"เพราะคุณ ไม่ได้เป็นอะไรเรยสำหรับผม" โทดมะดึงมือจินนี่ ออกจากแขนตัวเอง

"คุณจะ ฟันแล้วทิ้งเหรอค่ะเขื่อน"

"เปล่านะครับ แต่คุณ อยากได้เองนะครับ หวาย"

"อ๊าย"

"ไปเถอะไอ้โมะ ไอ้ป็อปเดี๋ยวตามไม่ทัน" เขื่อนควักเงินมาวางบนโต๊ะก่อนจะวิ่งออกจากร้านไปตามด้วยป็อปปี้โทโมะ

"คิดจะทิ้งฉันไปหา นังพวกนั้นเหรอไง" พิมพูดเสียงโกรธ

"ฝันไปเถอะ ฉันจะทำให้แก ดับแบบไม่มีวันเกิดอีก FFK"  หวายพูดเสียงอาฆาต

"พี่ขาว เหรอค่ะ จินนี่มีข่าวFFK แย่งแฟนคนอื่นมาให้ค่ะ" จินนี่กดโทรศัพท์หาใครคนนึง

ทาง ด้าน3 สาวที่เดินหนีออกมาจากร้านอาหาร

"แก้วๆ หยุดก่อนเฟย์ จะอ้วกแล้ว" เฟย์ดึงมือแก้วให้หยุดก่อนที่จะอ้วกออกมาจริงๆ

"เฟย์ ไหวมั้ย" ฟางหันมาถามน้องสาว ทั้งๆทีตัวเองก็หน้าซีด

"งั้นเราไปนั่งตรงนั้นก่อนเหอะ" แก้วเดินนำไปที่ร้านกาแฟ Outdoor

กลับมาทางด้าน3 หนุ่มที่ออก ตามหาพวกผู้หญิง

"เจอมั้ยว่ะ ไอ้โมะ" โทโมะ ได้แต่ส่ายหน้า

"แกอ่ะ เขื่อน"

"ไม่ว่ะ แกก็ไม่เจอเหรอว่ะ"

"ไม่เห็นแม้แต่เงาว่ะ"

"ลองโทรตามดิ" ป็อปปี้กดโทรศัพย์หาฟางทันที

"ไม่รับว่ะ เฟย์ แก้วอ่ะ" ทั้ง2คนได้แต่ส่ายหน้า เพราะ2สาวก็ไม่ยอมรับโทรศัพท์

'ยัยเตี้ย เธออยู่ไหนเนี้ย' มือยังคงกดโทรหาคนที่ใจนึกเป็นหว่ง

กลับมาทางด้าน 3 สาวที่นั่งพักเหนื่อยที่ร้านกาแฟ (จะตัดไปมาเพื่อ?)

"ไอ้พวก เลว" เฟย์กระแทกแก้วลงบนโต๊ะ

"มีแฟน แล้ว ยังมา....." ฟางได้แต่ใส่อารมณ์กับเค้กชิ้นสวย

"เป็นผีหรือไงนะ หลอกได้หลอกดี" แก้วตบโต๊ะ จนโต๊ะข้างๆมองหวาดๆ

"ไงจ๊ะ แอบมากินของ ของคนอื่นอร่อยมั้ย"

"ไม่ปัญญาหาเองเหรอ"

"หน้าด้านจริงนะ"    (แรงอ่ะ สงสารเด็กๆที่อ่าน)  เสียง3 สาว หวาย จินนี่ พิม ดังขึ้น

"ไปเถอะ เฟย์แก้ว มลภาวะมันเป็นพิษ" หันไปกระแทกเสียงใส่ทั้ง3สาว

"นั้นซิ พี่ฟาง ชะนีมันเยอะ" (เฟย์แรงกว่า)

"รับความจริงไม่ได้เหรอจ๊ะ ^^" แก้วพูดขึ้นเมื่อเห็นหน้าของทั้ง3คน

แก้วที่เดินออกมา แต่โดนขัดขาจนเกือบล้มดีว่า คว้าเก้าอี้ไว้ได้ทัน

"ขอโทษนะ ขามันกระตุกนะ" จินนี่ยิ้มเยาะๆ

"ทีหลังก็อย่ามายุ่งของๆคนอื่น" ไม่พูดเปล่าหวาย ฟาดมือลงไปบนหน้า เฟย์ทันที

'เพี้ยะ'

"เฟย์/ยัยเฟย์" แก้วเข้าไปพยุ่งเฟย์ทันที

"นี่ มันจะมากไปแล้วนะ"

"อยากได้บ้างเหรอจ๊ะ" พูดจบ พิมก็ตบหน้าฟางทันที

'เพี้ยะ'

"ฟาง/ พี่ฟาง"

"มานี่ นังแก้ว"

'เพี้ยะ' จินนี่ ดึงแก้วให้หันมา ก่อนจะฟาดมือลงไปทันที

"หยุดนะ จินนี่" โทโมะคว้ามือพิมไว้ก่อนที่จะ ฟาดซ้ำลงมา

"เฟย์เป็นอะไรรึเปล่าครับ" เขื่อนเข้าไปดูเฟย์ทันที

"เขื่อนค่ะ" หวายดึงเฟย์ออกมาจากเขื่อน ทำให้เฟย์ล้มเพราะไม่ทันได้ตั้งตัว

"หวาย หยุดทำน้องฉันนะ" ฟางตวาดออกมา ก่อนจะกระชากหวายแต่ฟาง กลับโดนพิมดึงไว้

"ฟางๆๆ หยุดก่อน" ป็อปปี้เข้ามาขวางไว้ก่อน

ไนายป็อป ถอยออกไปนะ "

"ใจเย็นก่อนซิฟาง" ป็อปปี้ดึงฟางไว้ไม่ให้เข้าไปหา พิมและหวาย

"นายเข้าข้างยัยนี่ งั้นเหรอ" ฟางผลักป็อปปี้จะกระเด็นออกไป (เจ๊แรงเยอะเว่อร์อ่ะ)

พอหลุดจากป็อปปี้ ฟางหันกลับไปเล่นงาน พิมทันที แต่โดน จินนี่หันกลับมากระชากผมไว้ก่อน

"โอ๊ย"

"นี่เธอ ทำไรเพื่อนฉันอ่ะ" แก้วเข้าไปแกะผมฟางออกจากมือจินนี่

"นังแก้ว ยุ่งเหรอ" จินนนี่ปล่อยมือจากผมฟางก่อนจะหันมาหาแก้ว แต่โดนโทโมะเข้ามากันไว้ก่อน

พิมเมื่อเห็นฟางยังมึนๆจากที่โดนดึงผมอยู่ จึงผลังจากที่ยืนอยู่เหนือขั้นบันได จนร่วงลงไปทั้นที

"ฟาง!!!" ป็อปปี้คว้า ฟางไว้ได้ก่อนจะร่วงลงไปถึงขั้นสุดท้าย

"หยุดเดี๋ยวนี้นะ" โทโมะ ตะโกนออกมา

"โทโมะค่ะ พวกนี้ทำเราก่อนนะค่ะ" จินนี่รีบ พูดทันที ที่เห็นโทโมะเริ่มโกรธ

"แก้ว เจ็บมากมั้ยครับ" โทโมะเข้าไปพยุง แก้วที่จินนี่กระแทกจนเซ

"เขื่อนค่ะ หวายไม่ผิดนะค่ะ เฟย์หาเรื่องหวายก่อน"

"เฟย์ไหวมั้ย" เขื่อนไม่สนใจ หวายที่ดึงแขนเค้าอยู่

"พิมไม่ได้ผลักนะค่ะ ฟางร่วงไปเองตังหาก"

"พิม ผมไม่โง่นะ"

"ฟางๆ ลุกไหวมั้ย"

"ผมบอกคุณแล้วใช่มั้ยจินนี่ ว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน" โทโมะหันไปพูดกับจินนี่ก่อนจะหันกลับไปดูแก้ว ที่เอาแต่ผลักโทโมะออกจากตัว

"แก้ว อย่าผลักซิ ให้โมะดูหน่อย เลือดออกรึเปล่า" ยกมือค่อยๆจับหน้าแก้ว เพราะกลัวเธอจะเจ็บ ได้แต่นึกโกรธจินนี่ ที่กล้าทำนางฟ้าของเค้าเจ็บ

"คุณมาทำร้าย เฟย์ทำไม ผมบอกคุณแล้วไงหวาย เรื่องของเราคุณอยากได้เองผมก็แค่สนอง"  เขื่อนปัดมือหวายออก ก่อนจะพยุงเฟย์ไปนั่งที่เก้าอี้ หันมามองหวายอย่างเอาเรื่องที่มาทำคนสวยของเขา

"พิมไม่ใช่ อดีตนะค่ะของคุณนะค่ะป็อป"

"คุณเป็นอดีตสำหรับผมตั้งแต่คุณ ยั่วไอ้เคนตะแล้วพิม" พิมได้แต่ตกใจที่ป็อปปี้รู้เรื่องที่เธอยั่วเคนตะแต่ฝ่ายนั้นก็ไม่เล่นด้วย

"เจ็บมากรึเปล่าฟาง" ถามเสียงเบากับคนในอ้อมแขน ที่ทำหน้าเหยเก หลังจากเค้าพยุงให้ลุกขึ้น

"ไปโรงพยาบาลกัน" ป็อปปี้ไม่ฟังเสียงค้านของฟางอุ้งเธอขึ้นมา

"เลิกยุ่งกับผมซะ พิม เพราะตอนนี้ผมจะ จีบฟางเป็นแฟน" ป็อปปี้บอกเสียงหนักจะเดินออกไป

"แก้ว โมะว่าไปโรงพยาบาลเหอะ มันแดงมากแล้วนะ" พยุงแก้วให้ลุกขึ้นเดิน

"ผมคงไม่ต้องพูดนะจินนี่ เพราะต่อไปนี้เราไม่เคยรู้จักกัน อย่าทำร้ายคนที่ผมจะมาเป็นแฟนผม" พยุงแก้วผ่านหน้าจินนี่ที่ได้แต่ยืนอึ้งกับคำพูดของเขา

"ไปครับเฟย์" โอบเฟย์ให้ลุกขึ้น

"ขอโทษนะครับหวาย ผมไม่นิยมเก็บของเก่ามาทาน อ้อ ผมแน่นำเรยนะ นี่อนาคตที่รักผมครับ" เดินผ่ายหวายที่ร้องกรี๊ดออกมา

"กรี๊สสสสสสสสส" ทั้ง3คน กรี๊ดออกมาพร้อมกัน ไม่เคยมีซักครั้งที่ชายหนุ่มทั้ง3 คนจะปกป้องใคร หรือพูดออกมาว่าพวกเค้าคิดจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ที่ผ่านมาก็แค่ เล่นๆ ไม่นานก็จบกันไปมี แต่พวกเธอที่เขาควงได้นานที่สุดแต่เพราะ3 คนนั้นทำให้คนที่ หวง ความโสดยิ่งชีพ ยอมพูดออกมา ว่าจะจีบพวกเธอเป็นแฟน

"ฉันไม่ ยอมแพ้แกแน่นังฟาง"

"ถ้าฉันไม่ได้ แกก็อย่ามีความสุขเรย นังแก้ว"

"ฉันไม่มีวันเป็นของเก่า แกต่างหางที่จะเป็นของเก่า นังเฟย์" ทั้ง3 สาวพูดออกมาพร้อมกัน

ทางด้าน หนุ่มๆที่พาสาวๆ ออกมาที่ลานจอดรถ

"ปล่อยฉันก่อน" ฟางดิ้นให้ป็อปปี้ ปล่อยตัวเองลง จนเค้าต้องยอมวางลง

"โอ๊ย" พอยืนด้วยตัวเองก็ต้องร้องออกมา

"เจ็บตรงไหนฟาง" ป็อปปี้ร้องออกมาอย่างตกใจ

"ข้อเท้าอ่ะ"ป็อปปี้คุกเข่าลง ก่อนจะดึงฟางนั่งลงบนขาของตัวเอง เพื่อดูข้อเท้าฟางที่เริ่มบวม

"พี่ฟาง/ฟาง เป็นไงบ้าง" เสียงแก้วกับเฟย์พูดออกมาพร้อมกัน เดินมาดูฟางที่นั่งอยู่บนขาของป็อปปี้

"เขื่อนว่าเรากลับกันก่อนเถอะ เดี๋ยวเจอนักข่าวจะยิ่งยุ่ง"

"เออ ดีเหมือนกัน ไอ้โมะเปิดรถให้หน่อย" ส่งกูญแจให้โทโมะ ก่อนจะอุ่มฟางเข้าไปนั่ง และรถทั้ง3คันก็ขับออกไป

ณ คอนโดPLAYBOY

ห้อง POPPY

ป็อปปี้วางฟางลงที่โซฟา ก่อนที่เค้าจะ รีบออกจากห้องไป

 "หายไปไหนของเค้านะ" ฟางบ่นออกมาก่อนจะเขยกไปเปิดตู้เย็นหาน้ำเเข็งมาประคบเท้าตัวเอง

"โอ๊ย เจ็บชะมัด ยัยนั้นแรงคนหรือแรงช้างกันเนี้ย"

"เธอ ลุกขึ้มมาทำไม" ฟางชูน้ำแข็งให้ป็อปปี้ดูเป็นคำตอบ

"มาฉันทำให้" พาฟางไปนั่งก่อนจะก้มลงประคบเท้าให้ฟาง

"นายไปไหนมา"

"ไปซื้อยามาให้เธอไง ห้องฉันไม่มีอ่ะ" ตอบแต่ยังก้มหน้าประคบเท้าให้เธออยู่ ฟางได้แต่มองเสี้ยวหน้าของป็อปปี้ก่อนจะพูดขึ้นมาเบาๆ

"ขอบคุณนะ"

"เปลี่ยนเป็นหอมแก้มแทนได้ป่ะ" เงยหน้าขึ้นมาถามยิ้มๆกับฟาง

">///< ตาบ้า" แต่ก็ยอมก้มลงไปหอมแก้มชายหนุ่มตามคำขอ ที่ยิ้มจนหน้าบาน

ห้อง KOEN

"เจ็บมากมั้ย เฟย์" เขื่อนถามเสียงอ่อนโยน

"ไม่อ่ะ" ตอบให้ชายหนุ่มสบายใจ

"ขอโทษนะ เพราะเขื่อนเฟย์ถึงเจ็บตัว"

"เขื่อนไม่ได้เป็นคนตบเฟย์นิ " ยิ้มให้ก่อนจะหอมแก้มคนคิดมากเป็นการปลอบใจ

"อะ เอาคูเจลมาให้ประคบดีกว่าเนอะ" เขื่อนได้แต่เขิลที่โดนเฟย์หอมแก้ม เพราะทุกทีเป็นเค้าที่ขดมยหอมแก้มเธอ

ห้อง TOMO

"ไหวมั้ยครับแก้ว" จับหน้าบางเบาๆ ก่อนจะเบาให้หายเจ็บเหมือนตอนที่แม่เคยทำให้

"มะ ไม่เจ็บแล้ว>///<"

"อย่าโกรธโมะนะ โมะไม่ได้อยากให้มันเป้นแบบนี้" บอกแก้ว ด้วยเสียงรู้สึกผิด

"ช่างเถอะ ฉันไม่อยากนึกถึง ^^ เอาน้ำแข็งมาให้ประคบเถอะ เดี๋ยวมันต้องบวมแน่"

"อยากหอมแก้มจัง แต่แก้วเจ็บอยู่" พูดแถมยังทำหน้าเสียดาย

"มานี่ดิ" เรียกชายหนุ่มให้เข้ามาหา ก่อนจะ....

'ฟอด'

"ไปเอาน้ำแข็งมาได้แล้ว" ได้แต่ยิ้มเขิลที่หอมแก้มเค้าก่อน ทั้งที่ปกติไม่เคยเริ่ม

กลับมาที่ห้อง POPPY

"อ่ะกินซะ จะได้ไม่อักเสบ" ป็อปปี้ยื่นยาเม็ดสีขาวให้ฟาง แต่ฟางส่ายหน้าจนคอแทบหัก

"ไม่เอา"

"กิน ไม่กินแล้วจะหายมั้ย"

"ไม่เอาอ่า T^T"

"เธอเป็นเด็กเหรอเนี้ย ดื้อจัง"

"ฉันไม่ใช่เด็กนะ ไม่เอาอ่ะ มันขมจะตาย"

"โธ่ฟาง แล้วจะหายได้ไง มันต้องปวดแน่ๆคืนนี้"

ฟางได้แต่ส่ายหน้าไม่เอาลูกเดียว

"จะไม่กินเองจริงๆใช่มั้ย" ฟางรีบพยักหน้าทันที ป็อปปี้โยนยาเม็ดสีขาวเข้าปากก่อนจะก้มลงประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบางทันที

"อือ..." ร่างบางร้องออกมาก่อนที่ชายหนุ่มจะใช้ลิ้นดันยาที่อยู่ในปากให้เข้ามาในปากเธอบังคับให้กลืนมันลงไปก่อนจะยอมถอนปากออกมา

"เห็นมั้ยไม่ขนหรอก "

"แค่กๆๆ อี่ ใครว่าไม่ขม" ป็อปปี้ ล้วงลูกอมออกมาว่าจะยื่นให้คนตรงหน้าแต่เปลี่ยนใจ โยนใส่ปากตัวเองก่อนจะก้มลงป้อนลูกอมทางปากให้ฟางมีเอาเปรียบนิดหน่อย ก่อนจะยอมถอนจูบออกมา

"ฉวยโอกาศตลอดเรยนะนายอ่ะ"

"ก็จะได้หายขมไง"

"แต่ฉันว่า ปากเธอหวานกว่าลูกอมอีกนะ" ฟางได้แต่หน้าแดงกับคำชมของป็อปปี้

"นาย!"

"นี่ เธอเรียกแต่ฉัน นายๆ บอกให้เรียกป็อปไง"

"อะไรเล่า"

"เอางี้ ถ้าเธอไม่เรียกชื่อฉันนะ ฉันจะจูบทุกครั้งที่เราคุยกัน"

"นาย มันบ้าไปแล้ว"

'จู๊ฟ' ป็อปปี้ก้มลงจูบทันที

"นะนาย"

'จุ๊ฟ'

"อะไรเนี้ย เรียกปอปก็โดนหอมแก้ม เรียก นายก็โดนจูบ"

'ฟอด จุ๊ฟ'

"นี่ฉันแค่พูดถึงเฉยๆนะ"

'จุ๊ฟ'

"นะ ..ป็อป หยุดนะ"

"แหมนึกว่าจะพลาด"

"พอเรย บังคับแต่คนอื่น ตัวเองเอาแต่เรียกเธอๆ ชิ" ฟางทำปากยื่น

"ถ้าไม่เรียก จะจูบรึเปล่าล่ะ 555"

"ไปนอนได้แล้ว ครับฟาง"ป็อปปี้พูดก่อนจะก้มลง Goodnight Kiss ฟาง

ป็อปปี้อุ้มฟางมานอนที่เตี้ยง ก่อนจะดึงหมอนมาถือไว้ แต่โดนดึงเสื้อไว้ซะก่อนจะได้ผละจากเตียงไป

"ป็อปจะไปไหน"

"นอนไงครับ ฟางนอนไปเถอะ"

"นอนนี่ก็ได้ ฟางไม่นอนดิ้นหรอก"ป็อปปี้ได้แต่มองฟาง อึ้งๆที่ฟางชวนให้นอนด้วย

"ได้เหรอ" ยิ้มแบบมีเลศนัยให้หญิงสาว

"นอน อย่างเดียวอ่ะได้"

ป็อปปี้ยิ้มก่อนจะเดินไปปิดไฟแล้วล้มตัวลงนอนข้างหญิงสาว

"ฉันให้นอน อย่างเดียวนะ ไม่ได้ให้กอดด้วย"

"อ้าว ไม่แทนตัวเองว่า ฟางแล้วเหรอ ต่อไปนี้แทนตัวเองว่าฟางนะ ป็อปก็จะแทนตัวเองว่าป็อป"

"นอนไปเรยนะ" ฟางได้แต่พูดเสียงสั้น 'มาพูดใกล้ๆ มันสยิวนะ'

"555 ท่าทางฉันจะหลง...เธอแล้วแน่ๆ เรยยัยเตี้ย"

"ห๊า นายว่าอ่ะไรนะ" ฟางถามงง ก่อนจะหลับไปเพราะฤทธิ์ยาที่ กินเข้าไป

END POPPY MODE

^__________________________________________________________________^

จัดไปยาวๆ เพราะไม่อยากให้ค้างคา 555

ขออภัย ด้วยที่บางตอนคำพูดอาจรุ่นแรงไปหน่อย ก็อย่าจำไปใช้เรยน้า เอามันส์แค่ในนิยายพอเนอะ

ขอบคุณ ทุกคอมเม้นทุกกำลังใจน้าค่ะ

เราจะพยายามพัฒนา ให้ดีขึ้นเรื่อยๆ

เจอกันตอนหน้าจร้า ^^