ความต่าง...ความห่าง...ไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเรา
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“เป็นอะไรมากไหมครับ”
“มะ..ไม่ค่ะ” ส่ายหัวแล้วยิ้มแก้มปริ ถึงจะเจ็บแต่ก็เก็บไว้ในใจไม่อยากให้คนที่แอบปลื้มคิดมาก
“ไม่เป็นไรก็ดีแล้วครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับ ขอตัวก่อนนะครับ” ยิ้มให้หญิงสาวแล้วเดินจากไป
“คนอะไร..หล๊อหล่อ แถมยังสุภาพอีกอ่ะ อิอิ” เพื่อนสาวมองตามหลังแล้วยืนอายม้วนจนร่างบางนึกรำคาญ
“เป็นอะไรของแกเนี่ยยัยเฟย์ -_-?”
“เค้ายิ้มให้ฉันด้วยแหละแก อิอิ ><” ปากตอบมือตีร่างบางเบาๆ ตามองตามไม่กระพริบ
“นี่! ฉันเจ็บนะยัยบ้า แกนี่มันบ้าผู้ชายจริงๆ เค้ายิ้มให้แค่นี้ก็เพ้อเจ้อไปเรื่อย ฉันไปล่ะ...ถ้าแกอยากจะยืนยิ้มเป็นคนบ้าอยู่ตรงนี้ก็ตามใจ” ร่างบางไม่รอช้ารีบก้าวฉับๆ ไปตามทางซึ่งเป็นทางไปห้องเรียนในเช้านี้
“แก้วรอฉันด้วยสิ”
“สวัสดีครับนักศึกษา”
“อาจารย์หล่อจังเลยค่ะ” นักศึกษาหญิงปีหนี่งคนนึงพูดชมอย่างไม่อาย
“อาจารย์ชื่ออะไรค่ะ” นักศึกษาอีกคนหนึ่งกึ่งหญิงกึ่งชายส่งเสียงตามมาติดๆ พร้อมกับส่งสายตาหวานเยิ้มให้คนที่เรียกว่าอาจารย์ด้านหน้าชั้นเรียน
“อาจารย์มีแฟนรึยังค่ะ”
“แรง!”
“ยัยเฟย์...มานี่เลยแก” ร่างบางรีบลากเพื่อนสาวไปนั่งที่ซึ่งเหลือสองตัวสุดท้ายด้านหลังสุดก่อนที่เพื่อสาวจะทำให้ขายหน้าอีก
/วันแรกก็เอาเลยนะยัยเพื่อนบ้า v*v/
ทุกคนแนะนำตัวและนำเสนอตัวเองด้วยข้อมูลที่เป็นจริง แต่เพียงแค่สามสิบเปอร์เซ็น อีกเจ็ดสิบเปอร์เซ็นเสริมแต่งให้ตัวเองดูดีน่าค้นหา แล้วดูเหมือนทุกคนจะสนใจและให้ความร่วมมือกับอาจารย์หน้าชั้นเรียนมากเป็นพิเศษ ยกเว้นร่างบางที่นั่งทำหน้าเซ็ง รำคาญเพื่อนคนอื่นๆ ร่วมชั้นเรียนที่อ่อยอาจารย์จนออกนอกหน้า
“สวัสดีค่ะอาจารย์รูปหล่อ พรปวีณ์..เฟย์ค่ะ ยังไม่มีแฟนค่ะ แล้วก็...” ก่อนจะพูดอะไรต่อก็ต้องหยุดเพราะมีคนสะกิด
“อะไรของแกฮะยัยแก้ว” กระซิบถามร่างบางอย่างขัดใจ
ร่างบางสะกิดเพื่อนสาวให้หยุดพูดก่อนที่เพื่อนๆ ในห้องทุกคนจะรุมประชาทันทางสายตา
“คนสุดท้ายครับ แนะนำตัวหน่อยครับ”
“ชื่อจริญญา..แก้ว” พูดอย่างไม่เต็มใจแล้วนั่งมองออกไปนอกห้อง
“เอาล่ะครับ..เราก็รู้จักกันหมดแล้วนะครับ มาเริ่มเรียนกันเลยดีกว่านะครับ...เปิดหนังสือบทที่หนึ่งเลยครับ วันนี้เรา...........”
คลาสแรกสำหรับการเปิดเทอมวันแรกผ่านไปได้ด้วยดี ถึงแม้ทุกคนจะดูตั้งใจเรียนตลอดทั้งคาบ แต่หลังจากอาจารย์หนุ่มรูปหล่อก้าวเท้าออกไปยังไม่ทันพ้นประตูก็มีเสียงดังขึ้นแบบไม่ได้นัดหมาย
“@$@#%&()R#@” เสียงนักศึกษาสาวถามไปกันมาถึงเรื่องการเรียนที่ผ่านมาเมื่อครู่นี้อย่างไม่ได้นัดหมาย
“นี่แก...ยัยเฟย์!”
“ฮะๆ อ้าว..อาจารย์ไปไหนแล้วอ่ะ”
“ฮะ!? -_-^”
/ถามมาได้! นี่แกมัวทำอะไรอยู่เนี่ย ฮึย”
“อ้าวแกจะไปไหนอ่ะ”
“เที่ยงแล้ว..ไปกินข้าวสิยะ!” ร่างบางไม่รอช้าเดินนำหน้าเพื่อนสาวไป
“รอฉันด้วยสิยัยแห้ง”
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ