Host Club รักนะครับยัยตัวแสบ

ความเดิมตอนที่แล้ว

แก้ว: อึ๊ก ขออีกแก้ว ด้ายม๊ายอ๊า..อึ๊ก..น๊าๆๆๆ อ๊ากกกกกกก

โทโมะ: เฮ้ยๆๆๆ ตุ๊บ..

แก้วจะมาขอแก้วจากโทโมะแต่ด้วยความมึนจึงทำให้แก้วเสียหลักและล้มไปทางโทโมะแล้วทั้งคู่ก็ล้มทับกัน....ก่อนที่สายตาของทั้งคู่จะประสานกัน ก่อนที่แก้วจะค่อยๆโน้มตัวเข้าไปหาโทโมะเรื่อยๆ....เรื่อยๆ...เรื่อยๆ...แล้วแก้วก็.......

แก้ว: อ๊วกๆๆๆๆๆๆ

แก้วก็อ้วก +_+ =_=!!

โทโมะ: อี๋ แกอวกใส่ชั้นเหรอ อุ๊ป อ๊วกๆๆๆๆ

โทโมะซึ่งโดนแก้วอ้วกใส่หน้า ก็อ้วกตามเพราะทนกลิ่นไม่ไหว....แล้วทั้งคู่ก็ค่อยๆสำรอก ใส้กรอก และ แฮม ซึ่งทานกันมาเมื่อเช้าออกมาจนหมดไส้หมดพุง ((เออ เอาเข้าไป))

ผ่านไป 1 ชม.

ตอนนี้โทโมะได้เปลี่ยนชุดใหม่ซึ่งอยู่ในห้องพักของ ผับ ก่อนที่จะมาดูแก้วบนเตียงในสภาพเมาค้างจนหลับไป

โทโมะ: ฮึ แก้มแดงๆนี่น่ารักจัง (ว่าแล้วก็หยิกแก้มแก้วแล้วดึงไปมา) แก้มก็นุ่ม น่าหยิกจิงๆเลย

แก้ว: อือ  อ๊ะ ผะ ผมเป็นไรเหรอฮะ  ละแล้ว พี่เปลี่ยนชุดทำไมฮะ หรือว่า....(ว่าแล้วก็เอามือมากอดตัวเองไว้อย่างกลัวๆ)

โทโมะ: แก เมาแล้วอ้วกใส่ชั้น จะไม่ให้ชั้นเปลี่ยนเหรอวะ เหม็นโคตๆ

แก้ว: อะ เอ่อ ขอโทดฮ๊ะ  โอ้ย ปวดหัวชะมัด

ขณะที่แก้วกำลังลุกขึ้นก็ปวดหัวขึ้นมา ด้วยความเป็นห่วงโทโมะจึงเข้าไปประคองแก้วให้นั่งก่อนจะเอาหลังมือแตะที่หน้าผากของแก้ว ซึ่งนั่นทำให้แก้วใจเต้นแรง ~ตึกๆๆๆ~

แก้ว: อะ เอ่อ ไม่ต้องก็ได้ฮะ

โทโมะ: ตัวร้อน  

แก้ว: อะ เอ่อ....

โทโมะ: นอนลง  เดี๋ยวชั้นจะไปเอายา

ว่าแล้วโทโมะก็กดตัวแก้วให้นอนลง แล้วก็เดินออกจากห้องเพื่อไปหยิบยา

แก้ว: พี่น่ารักจังน๊ะ (พูดจบก็ยิ้มคนเดียว ^^)

ผ่านไป 10 นาที โทโมะก็เดินเข้ามาพร้อมกับชามข้าวต้มและกล่องยา

โทโมะ: มาแล้วๆๆ

แก้ว: โห หอมจังฮะ พี่ซื้อไหนมาเนี่ย

โทโมะ: โห ดูถูกฝีมืออย่างแรง ทำเองดิเห็นอย่างนี้ชั้นทำอาหารเก่งนะ

แก้ว: ~โห...พ่อสีเรือน~ คิกๆๆๆ

โทโมะ: หัวเราะไร ~ยิ้มน่ารักชะมัด>//<~

แก้ว: อ๋อ ป่าวๆๆ ไม่มีไรฮะ ผมขอชิมหน่อยดิ

โทโมะ: มาๆๆชั้นป้อน

แก้ว: ไม่เป็นไร หรอ....OxO

แก้วยังไม่ทันที่จะพูดจบโทโมะก็ยัดข้าวต้มใส่ปากแก้วแล้วทำหน้าขู่ไว้

โทโมะ: ถ้าไม่กลืน ชั้นจูบ

แก้ว: อุ๊ป  อึก แคกๆๆ พี่เล่นไรเนี่ย ไม่ตลกนะ

โทโมะ: ก็ชั้นบอกแล้วไงว่าชั้นจะป้อน แล้วเย็นนี้ชั้นจะไปส่งนายที่บ้าน ไม่ต้องทำงาน

แก้ว: แล้วผมจะเอาเงินที่ไหนใช้ละ

โทโมะ: (ยื่นเงินให้แก้ว 7 พัน) อะ เอาไปใช้ก่อน หายเมื่อไหร่ค่อยทำงานใช้ชั้นก็ได้ ชั้นไม่คิดดอกเบี้ย

แก้ว: ขอบคุณฮะ

~แอบมีเทออย่างนี้....ก็ดีนะ.... ~

แก้ว: ว่าไงฟาง

ฟาง: (พี่ ฟางมีงานที่ต้องใช้เงินอะ )

แก้ว: อืม เท่อไหร่ละ

ฟาง: (ประมาน 5 พันนะ มันเป็นงานโรงเรียนอะ ถ้าพี่มีไม่ถึงก็ไม่เป็นไรแค่ 3 พันก็ได้)

แก้ว: อืม 5 พัน ได้ๆๆ ตอนเย็นพี่เอาไปให้น๊ะ

ฟาง: (ขอบคุณมากนะ พี่ แค่นี้นะ )

แก้ว: อืม...~ตู๊ดๆๆๆ~

โทโมะ: คัยอะ แฟนเหรอ?? ~ ขอให้ไม่ใช่เหอะ~

แก้ว: ~ขอแกล้งหน่อยละกัน อิอิ~ อะ เอ่อ...คือ....เอ่อ....

โทโมะ: อ้ำอึ้งทำไม แค่ถามไม่ต้องตอบก็ได้ (ว่าแล้วก็ทำหน้าหมดหวังนิดๆ)

แก้ว: ฮ่าๆๆๆๆ น้องสาวผมเองฮะ ทำไมทำหน้าอย่างนั้นละแกล้งนิดเดียวเอง ฮ่าๆๆๆๆๆ อ๊ะ ...OxO!!!

------------------------------------------------------------

แก้วโดนไรก็คิดเอาก่อนน๊า เห็นเม้นแล้วทนม่ายด้ายเลยมาอัพให้ก่อนจะสอบ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรจร๊า ขอให้สวยวันสวยคืนเลย คนเม้นเนี่ย น่ารักจิงๆ  จุ๊บๆๆๆๆๆๆ ไรเตอร์รักคนเม้นทุกคนน๊า สอบเสร็จจะอัพซัก 3 ตอนเลย ฮ่าๆๆๆๆ แต่ต้องเม้นเยอะๆน๊า เอาละๆๆๆไรเตอร์ไปอ่านหนังสือต่อดีกว่า บ๊ายบาย