Top Secret รักนี้เป็นความลับ..
Papow
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบ้าน นีระสิงห์
"โอ๊ยยย เบาๆสิเขื่อน"
"ก็เบาแล้วไงเบาสุดๆแล้ว"
"แต่เฟย์เจ็บนี้"
"ทนหน่อยนะเฟย์ แปบเดียวเดี๋ยวก็หาย"
"ซี๊ดดดดด เขื่อน เฟย์ไม่ไหวแล้ว เอาออกก่อนนะ"
"ไม่เอา อย่าดื้อสิเฟย์"
"พะ...พอ ก่อนฟย์ไม่ไหวแล้ว"
"เจ็บมากหรอ ทนอีกนิด เดี๋ยวก็เสร็จ แรกๆยังไม่ชินเดี๋ยวอีกหน่อยก็ชินเอง เดี๋ยวพรุ้งนี้ก็หายแล้วถ้าเฟย์หยุดดิ้น จะได้ไม่เจ็บมาก"
เสียงโอดโอยดังลั่นบ้าน
อ๊ะ! คิดไรอะ มันดูจิ้นๆเนอะ แต่เรามาอ่านกันต่อนะว่าเขื่อนทำไรเฟย์
ขณะที่เขื่อนกำลังทายาแก้เคล็ดให้เฟย์ยางเบามือ (เบามือ หรอ? 
)
"ทำงี้ตัดขาเฟย์ไปเลยดีกว่าไป"
"เอาังั้นนะ ไอ้โมะ เอามีดมา"
"แงๆๆๆ ไอ้บ้าเขื่อน"
"เอ้า! เฟย์บอกให้ตัดขาไปเลยไง"
"นี้ๆพอได้แล้ว มาเดี๋ยวฟางทำเองลุกไปเลยเขื่อน"
ฟางที่ยืนดูทั้งคู่อยู่นาน ทนเห็นเขื่อนทายาให้เฟย์แรงๆไม่ไหว เลยขอทาให้เฟย์เอง
"ไม่ต้องหรอก เขื่อนเป็นผู้ชายนะ ให้มาืยืนดูผู้หญิงมาทายาให้แฟนมันก็กะไรอยู่"
"แล้วที่แกทำ เขาเรียกทาหรอ บ้านฉัน เรียกว่า ขัด มากกว่านะ"
โทโมะ พูดอย่างเหนื่อยๆ
"จะฆ่าแฟนตัวเองหรอไงย่ะ! เจ็บนะ"
เฟย์เริ่มเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ
"ทาเบาๆสิ เขื่อนเดี๋ยวยัยเฟย์ก็ตายกันพอดีหรอก"
"โอ๊ยยยย ลุกออกไปเลยนะไอ้เขื่อน เดี๋ยวนี้เลย"
แก้วรำคาญเต็มทนที่ชายหนุ่มเหมือนกำลังจะ ขัด ให้เฟย์ มากกว่า ทา อย่างที่โทโมะพูด(ที่จริงคงรำคาญเสียงร้องด้วยและ)
"มะ...."
"ถ้าแกปฏิเสธและยังไม่ย้าย ก้นแต๋วๆ ของแกออกไปฉันจะไปชกให้จมูกนายลดดีกรีลงเลย"
"่ง่ะ TxT"
เขื่อนจึงลุกขึ้น และย้ายไปนั่งที่โซฟาไกล้ๆกัน แล้วคอยดูเฟย์กับแก้วอยู่ห่างๆ
"เอา่น่าเขื่อน เดี๋ยวฟาง จะช่วยสอนการปฐมพยาบาลเบื่องต้นล่ะกันเพราะเฟย์มันซุ่มซ่ามพอสมควรเขื่อนก็หน้าจะรู้นี้นาคบกันมาได้ 2 ปีแล้วนี้"
ฟางเดินเข้ามาปลอบเขื่อน
"จริงๆนะฟาง"
เขื่อนเผลอจับมือฟางด้วยความดีใจ อย่างไม่รู้ตัว และรังสีอำมหิต แผ่กระจายไปรอบตัวเขื่อน แล้วมารู้สึกตัวอีกที
ป๊อบปี้ก็ วิ่งไล่เตะเขื่อนไปรอบบ้านซะแล้ว
"เห้ออ โมะ ทำอาหารเป็นไหม"
ฟางเดินไปถาม โทโมะ
"ก็พอได้นะ ฟางจะทำอาหารเย็นหรอ"
"อื้มประมาณนั้น"
"เรากินข้าวบ้าน บ่อยแล้วลองเปลี่ยนบรรยากาศดูมั้ยล่ะฟาง"
"จะไปกินข้าวนอกบ้านหรอโมะ"
แก้วถามโทโมะ แล้วก็ทายาให้เฟย์ไปด้วย
"อื้ม"
"แต่้เฟย์เจ็บขานี้นา"
ฟางบอก
"อืมมมม งั้นก็นอกบ้านฟางเป็นไง มีสนามหญ้าอยยู่ไม่ใช่หรอ กินเสื่อเลยเป็นไงละ"
"เห็นด้วย!!"
เสียงเขื่อนตะโกนขึ้นทันทีที่หยุดวิ่ง
"ไม่เล่นวิ่งไล่จับแล้วหรอ"
"ไม่อะเหนื่อย"
เสียงป๊อบปี้ที่ตอนนี้อยู่ในอาการ หอบกิน ไม่ต่างจากเขื่อน
"แล้วในนี้ใครพอจะช่วยฟางทำอาหารได้บ้างอะ"
"ฉัน
"
เขื่อนยกมือขึ้นอาสา
"ไม่ทำครัวพังหรอ ขนาดแค่ทายายังทาไม่เป็นเลย"
"ใช่ๆ"
เฟย์พูดสมทบ
"งั้นเดี๋ยวฉันช่วยด้วยละกัน"
ป๊อบปี้ก็อาสาอีกคน
"งั้นฉันปูเสื่อ กับจัดจาน ละกันนะ"
แก้วอาสา ตอนนี้แก้วทายาให้เฟย์เสร็จไปได้อย่างราบรื่น
"งั้นฉันช่วยแก้วเอง"
โทโมะบอก แล้วโอบไหล่แก้ว
"ไม่อยากตาย ก็ปล่อย"
แก้วพูดเสียงเขียว ก่อนจะเดินไปล้างมือในครัว
"ไมโหดจัง TT^TT"
โทโมะงอแง
"งั้นฟางไปทำอาหารเลยละกัน"
"go! go! "
เขื่อนวิ่งจู๊ดไปก่อน ฟางกับป๊อบปี้จึงเดินตามไป
"อยากไปช่วยพี่ฟางทำจัง"
"ไม่ต้องหรอกเฟย์ โมะว่า นั่งอยู่นี้ดีกว่านะ"
เฟย์ย่นจมูก
"โมะ!! มาช่วยแก้วเตรียมจานกับเอาเสื่อออกไปหน่อย!!"
แก้วตะโกนออกมาจากห้องครัว
"ไปแล้วครับ!!! นั่งอยู่นี้นะเฟย์ อย่าลุกไปใหนนะ"
โทโมะพูดก่อนจะเดินไปที่้ห้องครัว เฟย์ถอนหายใจ ก่อนจะเปิดทีวีดู
แต่แล้ว สิ่งที่เฟย์เห็นในทีวีทำให้เฟย์ต้องตกใจและถึงกับพูดไม่ออกกันเลยทีเดียว
สิ่งที่เฟย์เห็นมันคืออะไรนั้น มาคอยติดตามกันนะ ^^ แล้วที่สำคัญ วิจารย์+โหวต เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะ ขอบคุณมากๆเลยสำหรับทุกคอมเม้น รักจังๆ >< 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
