นิยายเรื่องมามะมาให้รักซะดีๆยัยแม่มดตัวตัวแสบ

โทโมะ(ที่เดินมากับแก้ว)เกิดไรขึ้นว่ะ

เกล(เดินเข้ามาคล้องแขนพิชชี่)//จะไปไหนกันหรอค่ะให้เกลไปด้วยนะ

พิชชี่(สะบัดแขนออกจากเกล)วันนี้ฉันไม่อารมณ์ไปทั้งนั้นพวกแกไปเหอะ

แก้ว//เกิดไรขึ้นกับหวายใช่บอกมานะนายทำไรหวาย(กระชากคอเสื้อพิชชี่อย่างเอาเรื่อง)ถ้านายไม่บอกฉันจะสาบให้นายเป็นใบ้เลยคอยดู

เกล(แทรกขึ้นมา)ก็ฉันท้องนะสิแล้วยัยเพื่อนจอมบื้อของเธอรู้เข้าก็เลยบอกพิชไง

แก้ว(ตบหน้าเกลด้วยความโมโห)เธอทำแบบนี้ทำไมกัน

เกล(จะตบกลับแต่โดนแก้วเสกเวทย์ให้เกลตบหน้าตัวเองแทน)กรี๊ด พิชค่ะดูยัยทอมมารังแกก่อน

พิชชี่//แต่ผมเห็นเกลทำร้ายแก้วนิ

เกล//นี้พิชเข้าข้างมันหรอ(โมโห)

พิชชี่//ผมขอตัวนะแก้วช่วยตามหาหวายหน่อยสิ(อ้อนวอน)

แก้ว//ได้สิ(หายตัวไปต่อหน้าเกลทำให้เกลตกใจพร้อมกับเป็นลงทันที)

โทโมะ//แม้ ที่รักไม่รอโมะเลยนะ(เดินกลับบ้าน)

หวาย(ที่นอนร้องไห้อยู่บนเตียงก็ได้แต่นอนร้องไห้อย่างเจ็บปวด)ทำไมๆฉันรักนายขนาดนี้นายยังตอบแทนด้วยการทำร้ายจิตใจฉันด้วย

ทีวานอฟ//หวาย(เดินมาจับมือเจ้านายด้วยความเป็นห่วง)กินข้าวสักหน่อยนะ(ถือถาดข้าวมาวางไว้ให้)

หวาย(หลับตาลง)เอาออกไปเหอะทีวานอฟหวายอยากอยู่คนเดียว

แม่ขนมจีน(ที่รู้เรื่องทั้งหมดก็ได้เข้ามานั่งบนเตียง)ลูกรัก อย่าร้องไห้เลยนะแม่รู้ว่าหนูเจ็บแต่หนูไม่เห็นจำเป็นต้องทรมานตัวเองแบบนี้เลย

หวาย(ลุกขึ้นมากอดแม่แน่นแล้วร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวด)หวายทรมานหัวใจจังเลยแม่ หึหวายควรจะยินดีไม่ใช่หรอที่พิชกำลังจะมีลูกกับคนที่เค้าแต่ทำไมหวายไม่รู้สึกแบบนั้นเลย

วินเทจ//งั้นพี่จะพาเรากลับไปโลกของเรา

หวาย(เงยหน้าขึ้นมา)พี่วินเทจ

แม่ขนมจีน//ทำไมลูกพูดกับน้องแบบนี้ล่ะ

วินเทจ//ก็มนุษย์กับแม่มดไม่สามรถรักกันได้ไงคับแม่ผมจะพาน้องไปอยู่โลกของเรา(นั่งลงข้างแม่)

หวาย//ขอหวายอยู่แบบนี้สักพักได้ไหมค่ะแม่ พี่วินเทจ(จับมือพี่ชายกับแม่)

วินเทจ//พี่จะให้เวลาเรา3วันหลังจากนี้หวายไม่มีสิทธิ์ที่จะร้องขออะไรกับแม่อีก(ยื่นคำขาด)

หวาย//ค่ะ 

แม่ขนมจีน//ชีวิตเป็นของลูกไม่ใช่ของใครอยู่ที่ลุกว่าจะตัดจากเค้าหรือว่าจะให้อภัยเค้านะลุกรัก(จูบที่หน้าผากลูกสาวตัวน้อยแล้วหายตัวไปพร้อมกับลูกชายของเธอ)

ทีวานอฟ(ที่นอนเฝ้าหวายที่ข้างเตียงก็ได้หันมามอง)ถ้าเป็นเราๆคงตัดใจนะมนุษย์คนนั้นกำลังจะมีลูกหวายอยากทำให้ลูกเค้าไม่มีพ่อหรอ

หวาย(น้ำตาไหลออกมา)หวายขอเวลาเก็บความรู้สึกดีๆที่มีต่อพิชได้ไหม

ทีวานอฟ//เราตัดสินใจแทนเธอไม่ได้แต่ตรงนี้(ชี้ไปที่หัวใจ)มันจะเป็นคนตัดสินทุกอย่าง

หวาย//จ๊ะ(พร้อมกับล้มตัวนอนแล้วหลับไปด้วยความปวดร้าว)

ทีวานอฟ//ฉันไม่อยากเห็นเธอเป็นแบบนี้เลย (ห่มผ้าให้แล้วหลับอยู่ข้างๆ)