นิยายเรื่องมามะมาให้รักซะดีๆยัยแม่มดตัวตัวแสบ

โทโมะที่กลับมาที่บ้านก็เห็นแก้วกำลังรดน้ำต้นไม้อยู่ก้ได้เดินเข้าไปกอดทางด้านหลัง//ขยันจังเลยนะ

แก้ว(ตกใจแล้วหันมา)กนายไม่เคยดูแลมันเลยนิดูสิมันจะเฉาตายแล้วเนี้ย

โทโมะ//ก็โมะไม่มีเวลานิ ไปกินข้าวกันเหอะโมะหิวแล้ว

แก้ว//โมะหิวหรองั้นเราไปกินข้าวที่บ้านหวายกันกินเสร็จจะได้ไปเที่ยวกัน(ยิ้มให้)

โทโมะ(คลายอ้อมกอด)ก็ได้(พร้อมกับจูงมือแก้วเดินไปบ้านเพื่อนตัวเอง)แก้วถ้าโมะเรียนจบแก้วจะกลับบ้านตัวเองเลยหรอ

แก้ว//ใช่ ถามทำไม

โทโมะ//ก็ไม่อยากให้ไปนิ(ทำหน้าอ้อน)

แก้ว// หรอ อ้าวหวายหายแล้วหรอ(เห็นหวายกำลังจัดต้นไม้กับพิชชี่ที่หน้าบ้าน)

หวาย(หันมา)จ๊ะ พิชเอากุหลาบไปวางตรงโน่นนะ(ชี้ไปที่ริมรั้ว)

แก้ว//มาแก้วช่วย(แล้วทุกคนก็ลงมือช่วยกันตกแต่งบ้านให้พิชชี่)

ทีวานอฟ//ทำไมฉันต้องมายืนรดน้ำต้นไ้พวกนี้ด้วยเนี้ยร้อนก็ร้อน(บ่นเบาๆ)

ทิฟฟานี่(เอาผ้าเช็ดหน้าตัวเองเช็ดหน้าให้ทีวานอฟ) หายร้อนหรือยังทีฉันนะทั้งยกต้นไม้ทั้งตากแดดยังไม่บ่นเลย

ทีวานอฟ//ก็เธอมันอึดนิ แต่ก็ขอบใจนะ

ทิฟฟานี่//ไม่เป็นไร(ยิ้มเขินแล้วดินปลุกต้นไม้ต่อ)

เกล(ที่เดินเข้ามา)ทำไรกันอยู่หรอ ค่ะให้เกลช่วยด้วยคนนะค่ะ(ทุกคนหันมามองเกลเป็นตาเดียว)

แก้ว//นังมารขัดความสุขมากล่ะ(ทำหน้าไม่พอใจ)

หวาย//เอาสิ งั้นเธอปลุกต้นนี้ล่ะกัน(ยื่นต้นทานตะวันให้เกล)ดอกไม้เนี้ยพิชชี่เค้าชอบ

เกล(ปัดออก)หรอ รู้ดีจังเลยนะ แต่อย่างว่าแหละเธอมันเป็นแค่ดอกไม้ริมทางที่พิชชี่เค้าเด็ดดมชั่วคราว(มองอย่างดูถูก)

หวาย(น้ำตาซึมออกมา)ฉันไม่ได้เป็นไรกับพิชชี่สักนิด

เกล(บีบแขนหวาย)แน่ใจหรอแล้วที่พิชชี่นอนกอดเธอ2วันเนี้ยมันคืออะไร

หวาย//ฉันเจ็บ(อยากจะสู้ก็อยากแต่เพราะพลังจิตที่เสียไปทำให้หวายสู้เกลไม่ได้)

พิชชี่(เดินเข้ามา)//ทำอะไรกันอยู่สองสาว

เกล(ปล่อยมือหวายแล้วหันมาคล้องแขนพิชชี่)เปล่าค่ะไม่มีอะไรพิชค่ะเกลว่าเราไปทาสีรั้วตรงนั้นดีกว่านค่ะ

หวาย//ฉันขอตัวนะฉันปวดหัว(เดินผ่านหน้าพิชชี่กับเกลออกไป)

พิชชี่//ว หวาย(ตะโกนเรียกแต่หวายก็ได้เดินไปไกลแล้ว)

ทิฟฟานี่//สตอ สุดๆเลยยัยเนี้ย(แอบด่าเกลเงียบๆ)

ทีวานอฟ//ฉันไปดูหวายก่อนนะ(เดินออกไป)

แก้ว//คนเค้ามีความสุขกันพอยัยนี้มาที่เดียวงานก่อยเลย ฉันรู้ล่ะว่าฉันจะทำไง(คิดแผนทันที)

โทโมะ//อย่าบอกนะเธอจะใช้เวทย์แกล้งเกลอ่ะ

แก้ว//ใช่ที่มันทำร้ายหวายได้ฉันก็ทำร้ายมันได้เหมือนกัน(แล้วร่ายมนต์ไปที่ต้นที่รังมดแดงอยู่ทำให้รังมดแดงทั้งรังตกลงมาใส่เกล)

เกล กรี๊ด //พิชค่ะเกลคันไปหมดทั้งตัวแล้ว พิชดูสิ

พิชชี่//เกล งั้นคุณกลับไปอาบน้ำก่อนก้ได้นะคับ

แก้ว(ได้แต่สะใจ)สมน้ำหน้าอยากแกล้งเพื่อนฉันก่อน

ทิฟฟานี่(ที่รู้ว่าเป็นฝีมือแก้วก็หัวเราะออกมา)เก่งมากๆๆแก้ว

เกล//งั้นเกลกลับก่อนนะค่ะ(รีบวิ่งขึ้นรถแล้วขับออกไป)

พิชชี่//ฝีมือแก้วใช่ไหม

แก้ว//ไปดูหวายเหอะ(พยักหน้าไปที่ในบ้าน)

หวาย(ที่นั่งร้องไห้อยู่ในห้อง)ฉันไม่ได้แย่งพิชชี่มาจากเกลนะทีวานอฟ(กอดทีวานอฟอย่างเจ็บปวด)

ทีวานอฟ(มองแขนหวายที่เขียวช้ำก็นึกโกรธขึ้นมา)เจ็บมาไหม เดียวเราทำแผลให้นะ(ร่ายมนต์ไปที่แขนหวายทำให้แขนที่เขียวหายไป)

พิชชี่่่(ที่เดินเข้ามาในบ้านก็มองหาหวาย)เธอยู่ไหนหวาย(มองไปที่ดอกกุหลาบสีแดง)เธออยู่ในนี้ใช่ไหมออกมาคุยกันหน่อยสิ

หวาย//ฉันอยากอยู่คนเดียวทีวานอฟไปบอกเค้าให้หน่อยสิ(ล้มตัวนอน)

ทีวานอฟ/ได้ หวายพักผ่อนให้เยอะๆนะ(ห่มผ้าให้)

พิชชี่//ถ้าเธอไม่ออกมาฉันจะโกรธเธอแล้วนะ

ทีวานอฟ(ปรากฎตัว)หวายหลับไปแล้ว นายไปดูแฟนเหอะวันนี้คงไม่ออกมาหรอก

พิชชี่//นายอย่ามายุ่ง หวายๆออกมาสิ

ทีวานอฟ//ก้บอกแล้วไงว่าหวายไม่อยากคุยกับนายไง(ผลักอกพิชชี่จนตัวพิชชี่กระเด็นไปติดผนัง)

พิชชี่(ก็ได้แต่จุก) นะ นาย

ทิฟฟานี่(ที่ได้ยินเสียงดังจากข้างในบ้านก็วิ่งเข้ามาดู)นายทีวานอฟทำไมนายทำรุนแรงแบบนี้ล่ะ(ประคองพิชชี่ขึ้นมา)

ทีวานอฟ//แค่เบาๆเอง(หายตัวไป)

ทิฟฟานี้//เจ็บไหม

พิชชี่//ไม่หรอกไปกันเหอะทิฟฟานี่เราจะได้ไปทาสีบ้านให้สิ(แล้วทั้งคู่ก็ได้เดินออกไป)