นิยายเรื่องมามะมาให้รักซะดีๆยัยแม่มดตัวตัวแสบ

จินนี่ แฟนโทโมะ

ที่โรงพยาบาล

โทโมะ(ที่นั่งรอหน้าห้องฉุกเฉิน)ผมขอโทษ(หันไปเห็นหมอเดินออกมาจากห้องฉุกเฉินจึงลุกเข้าไปหา)แฟนผมเป็นไงบ้างคับหมอ

หมอ(ส่ายหน้าทันที)อาการโดยรวมของคนไข้ตอนนี้หมอไม่สามารถบอกได้ว่าคนไข้จะไปเมื่อไหร่หมออยากให้คุณทำใจไว้50/50นะคับ(เดินออกไป)

โทโมะ(เดินคอตกเข้าไปในห้องแล้วนั่งลงเกาะข้างเตียงจับมือจินนี่อย่างรู้สึกผิด)ตื่นมาสิจินนี่ตื่นขึ้นมาด่าโมะสิ(น้ำตาไหลออกมา)

จินนี่(ที่รู้สึกตัวก็ได้ลืมตาตื่นขึ้นมามองโทโมะที่กุุมมือตัวเองอยู่)โมะ(จินนี่เรียกเบาอย่างคนหมดแรง)

โทโมะ//จินนี่ ตื่นแล้วหรอ(ยิ้มอย่างดีพร้อมกับลุกไปเรียกหมอ)

หมอ(เปิดประตูเข้ามา)อาการของแฟนคุณตอนนี้ปลอดภัยแล้วนะคับ

โทโมะ//ขอบคุณคับ(แล้วหมอก้ได้เดินออกไป)โมะเสียใจที่ทำให้จินนี่เป็นแบบนี้

จินนี่//โมะกับไปเหอะเดียวแก้วจะรอเอานะไม่ต้องห่วงจินนี่หรอกจินนี่อยู่ได้(ยิ้มให้โทโมะเพื่อกลบอาการเจ็บของตัวเอง)

โทโมะ//จินไม่รู้สึกอยากตบโมะบ้างหรอตบสิ(จับมือจินนี่มาที่หน้าตัวเอง)

จินนี่(ลดมือลง)ไม่หรอกจินนี่ไม่อยากตบให้เจ็บมือตบไปมันก็แค่เจ็บชั่วคราวกลับไปได้แล้ว

โทโมะ(ได้แต่รู้สึกผิดในสิ่งทำกับจินนี่เธอช่างเป็นนางฟ้าที่แสนดีเหลือเกินแต่เพราะเค้ามีแก้วเต็มหัวใจจึงไม่อาจกลับไปเป็นเหมือนเดิม)ขอบคุณนะจินนี่ เรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม

จินนี่(พยักหน้าพร้อมกับยิ้มบางให้กับคนที่เธอรักหมดใจ)จ๊ะ

โทโมะ//มีไรโทรหาโมะนะรู้ไหม(ยี้หัวจินนี่แล้วเปิดประตูเดินออกไป)

จินนี่(ก็ได้นอนร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวดแล้วนอนมองดูรูปที่ตัวเองถ่ายกับโทโมะอย่างช้ำใจ)

แก้ว(ห็นโทโมะเดินเข้ามาในบ้าน)จินนี่เป็นไงบ้าง

โทโมะ//ปลอดภัยแล้ว แก้วเราเป็นแฟนกันนะ(จับมือแก้วขึ้นมา)

แก้ว(สะบัดมืออก)มันคงเป็นไปไม่ได้หรอกโมะความรักระหว่างมนุษย์กับแม่มดมันเป็นไปไม่ได้(ที่พูดออกไปเพราะรู้สึกผิดที่ทำไว้กับจินนี่)

โทโมะ//แต่โมะรักแก้ว มันคงไม่ผิดใช่ไหม

แก้ว//แต่แก้วไม่ได้รักโมะ พอใจหรือยัง(ตะคอกใส่)

โทโมะ//ทำไมล่ะแก้วโมะรู้นะว่าแก้วรักโมะอ่ะ(กอดแก้วไว้)

แก้ว//เพราะฉันไม่อยากรู้สึกผิดต่อจินนี่

โทโมะ//จินนี่ เค้าเข้าใจแล้วว่าโมะกับเค้าไปด้วยกันไม่ได้

แก้ว//ขอโทษนะ(หายแวบเข้าไปในดอกทิวทันที)

โทโมะ//แก้วๆมาคุยกันให้รู้เรื่องก่อนนะ(มองไปที่ดอกทิวลิปแต่แก้วก้ไม่ฟังและไม่ออกมา)

ส่วนหวาย(ก็ได้แต่นั่งรอพิชชี่ที่หน้าบ้านก็ได้แต่มองหา)นี้มันก็4ทุ่มแล้วนะ

พิชชี่(ที่เดินเข้ามาก็เห็นหวายยืนรอ)ทำไมไม่ไปนอนล่ะหวาย

หวาย//ก็ฉันรอนายไง(ยิ้มให้)

พิชชี่//ที่หลังไม่ต้องรอหรอกนะ(เดินเข้าไปในบ้านเห็นอาหารวางอยู่เต็มโต๊ะก็ได้มองมาที่หวาย)เธอรอกินข้าวพร้อมฉันรอ

หวาย(พยักหน้า)ใช่ แต่ว่าอาหารเย็นหมดแล้วเดียวฉันทำใหม่(เดินไปที่โต๊ะแล้วร่ายมนต์)

พิชชี่(จับมือหวาย)ไม่ต้องหรอกฉันกินได้ ว่าแต่พ่อแม่เธอล่ะ

หวาย//พ่อกับแม่กับไปนานแล้ว(มองมาที่มือพิชชี่แล้วเขิน)

พิชชี่(ก็รีบปล่อยมือ)//น่าทานจังเธอทำเองหรอ(นั่งลงกิน)อร่อยด้วย(ยิ้มให้)

เพล้ง(เสียงจานแตก)

หวาย(หันมา)ขอโทษนะจานแตกอีกแล้ว

พิชชี่(ส่ายหน้าทันที)ไม่เป็นไรฉันชินแล้วเพราะอยู่นี้เธอทำจานฉันแตกไม่รู้กี่ใบแล้วมานั่งกินเหอะ(กวักมือเรียก)

หวาย(ที่เห็นทีวานอฟเดินกะเพลกๆเข้ามาจึงอุ้มขึ้นมา)ใครทำแกทีวานอฟ(มองทีวานอฟที่มีแผลเต็มตัว)

ทีวานอฟ//พวกดราก้อน หวายระวังตัวหน่อยนะ(สลบไป)

หวาย(รีบหายตัวพาทีวานอฟไปหาพ่อกับแม่ทันที)แม่ขนมจีนจ้า พ่อกวิน ทีวานอฟแย่แล้ว(ร้องไห้ออกมา)

แม่ขนมจีน//ต๊าย ทีวานอฟ(อุ้มมาจากมือหวาย)ลูกรักไม่ต้องห่วงนะแม่จะรักษามันเอง

หวาย(มองอย่างเป็นห่วง)ฝากทีวานอฟด้วยนะค่ะ

พ่อกวิน(หน้าตาตื่นเข้ามา)หวายกลับไปเดียวนี้พวกดราก้อนกำลังจะมา ไปสิลูก

หวาย//พวกดราก้อน ไม่จีะหวายจะไม่ทิ้งพ่อกับแม่ไปไหนทั้งนั้นหวายจะอยุ่นี้

พ่อกวิน//ไป สิลูก ไป๊(ผลักหวายไปที่โลกมนุษย์ทันที)

หวาย(ที่โดนผลักกระเด็นมาอยู่ในห้องพิชชี่)ว๊าย(ปิดตาตัวเอง)

พิชชี่//เฮ้ย(รีบคว้าผ้าเช็ดตัวมานุ่ง)เธอจะเข้ามาในห้องฉันทำไมไม่เคาะประตู

หวาย//ฉะ ฉันขอโทษพิชชี่ฉันอยากบอกว่าฉันนรักนายนะ(รวบรวมความกล้า)

พิชชี่(เอามือมมาแตะที่หน้าผากหวาย)เธอกินอะไรมาผิดปกติหรือเปล่าเนี้ย

หวาย//ฉันแค่อยากจะบอกนายก่อนที่ฉันจะไม่ได้อยู่กับนายไปตลอดชีวิต

พิชชี่//ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ เกิดอะไรขึ้น

หวาย//คือพวกดราก้อนอยากได้ตัวฉันๆจะกลับไปโลกของฉันเพื่อไปช่วยพ่อแม่(น้ำตาไหลออกมา)

พิชชี่(คว้ามือหวายไว้)ฉันไม่ยอมให้เธอไปหรอก นะเธอแค่คนเดียวจะสู้อะไรกับพวกมันได้ตัวเธอเล็กนิดเดียว

หวาย//แต่หวายจะไม่ยอมให้มันทำร้ายพ่อแม่หวายไม่ได้(โวยวายออกมา)

พิชชี่//ถ้าหวายไปแล้วพิชชี่จะอยู่กับใครคิดบ้างไหม(ดึงมากอดอย่างห่วงใย)

หวาย//แก้ว ๆอยู่ไหน(ตะโกนเรียกแก้วทันที)

แก้ว(ปรากฏตัวให้เห็น)เรียกฉันทำไม

หวาย(จึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง)ฉันจะกลับไปช่วยพ่อแม่

แก้ว//แต่มันอันตรายมากนะหวาย ถ้าแกไปแกก็มีแต่ตายกับตายอย่างเดียว

หวาย//แล้วฉันจะต้องทำไง(นั่งลงคิด)

แก้ว//พ่อแม่แกเก่งจะตายยังไงท่านก็ปลอดภัย(ยิ้มให้พร้อมกับร่ายเวทย์มนต์เพื่อให้หวายหลับทันที)ฝากมันด้วยนะอย่าให้มมันไปไหนถ้าไม่อยากเสียหวายไปตลอดชีวิต(หายตัวไป)

พิชชี่(จึงอุ้มหวายมานอนบนเตียงพร้อมกับนอนกอดไว้)ฉันจะไม่ยอมให้เธอเผชิญอันตรายเด็ดขาด