My Girlfriend เธอเป็นแฟนฉันนะ

ตอนที่ 1

“น้องเฟย์น่ารักจังน่ะ”

หนึ่งใน 3 คนที่บอกว่าหล่อนั่งหลังห้องโพล่งขึ้นมาโดยไม่สนใจอาจารย์แว่นที่จ้องเขม็ง ราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ

“ขอบคุณค่ะที่ชม แต่ไม่ทราบว่าใครเป็นน้องคุณค่ะ ฉันจำได้ว่าฉันไม่มีพี่ชาย”

5555 ไอ้ผู้ชายคนนั้นแซวไม่คิดรู้จักน้องฉันน้อยไปแล้ว ดูสิหน้าจ๋อยเลยอ่ะ 55555 น้องใครไม่รู้แสบจริงๆ

“พอเถอะค่ะ ว่าแต่เป็นพี่น้องกันหรอค่ะ”

“ค่ะ”

“อ๋อค่ะ ได้ยินว่าย้ายมาจากอังกฤษ ย้ายมาจากโรงเรียนไหนค่ะ”

เอ๋ะ ครูที่นี่ขี้สงสัยจริงๆ เลย จะถามเอาโล่หรือไง

“ย้ายมาจาก Zheza High School ค่ะ”

ฉันกับยัยเฟย์พูดชื่อโรงเรียนเก่าพร้อมกันฉันแอบบได้ยินคนในห้องเค้าพูดด้วยหล่ะว่า

‘ว้าว โรงเรียนระดับไฮโซเลยน่ะนั้น’

‘ใช่ๆ ไม่เจ๋งจริงเข้าไม่ได้เลยหล่ะ’

‘ขนาดฉันยังอยากเข้าเลย’

‘เป็นฉันฉันไม่ย้ายมาหรอก’

5555 พอได้ยินแบบนั้นน่ะฉันกับยัยเฟย์ แอบตัวยืดด้วยหล่ะ น่าภูมิใจชะมัดเลย

“อ๋อจ่ะ งั้นไปนั่งหลัง วิศว ภานุ กับ ภัทรดนัย น่ะจ๊ะ” แล้วตรงไนหล่ะค่ะ อาจารย์แว่น ช้วยพูดให้มันเคลียร์หน่อยได้ไหม -_-

“ตรงไหนค่ะ” ยัยเฟย์ถาม

“ภัทรดนัย”

ครูเรียกชื่อแล้วมองไปหลังห้องหวังว่าคงไม่ให้นั่งไกล้ไอ้ผู้ชายหน้าม่อคนนั้นหรอกน่ะ

“อยู่นี่ครับ”

นั่นมันนายคนที่แซวน้องสาว๙นเมื่อกี้นี้หนิ หึๆ เพิ่งจะพูดไม่ทันขาดคำอาจารย์แว่นจะประชดหนูหรอค่ะ

“หลังโต๊ะสามคนนั้นน่ะจ๊ะ ที่มี จริญญา นั่งคนเดียวน่ะ”

“ค่ะ” ฉันตอบ ส่วยยัยเฟย์ไม่ต้องบรรยาย หน้าตานี่บอกบุญไม่รับเลย

“-_-^^”

“เอาหละนักเรียนวันนี้ครูมีประชุมรีบมากด้วย มีงานอะไรก็เอาออกมาทำเลยน่ะ แต่ห้ามกลับบ้าน”

 ครูพูดเสจ็จก็เดินจากไป แต่ดูท่าทางแกคงรีบมากน่ะนั่นขนาดรองเท้ายังใส่สลับซ้ายขวาเลย ส้นสูงสะด้วยไม่เจ็บขาหรือไง -_- อาจารย์ที่นี่ชักจะเพี้ยน

“ขอโทษค่ะ ขอนั่งด้วยคนน่ะ”

 แหะๆ ต้องรักษามารยาทไว้ก่อนเด็กใหม่ไม่ควรแผลงริษเดี๊ยวจะโดนตบข้อหาสวยเกินบรรยาย หุๆ (หลงตัวเองขั้นโคม่า//ไรเตอร์)

“ นั่งเลย” ผูหญืงคนนั้นพูดเอ๊ะ!! ผู้หญิงคนนี้หน้าคุ้นๆน่ะ

“ขอบใจจ๊ะ ว่าแต่เธอหน้าคุ้นๆ น่ะเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน” ใช่เฟย์พี่ก็ว่างั้นหล่ะน่ะ

“นี่จำฉันไม่ได้หรอ” ผู้หญิงคนเดิมพูดหลังจากที่เรานั่งที่เรียบร้อยแล้ว

แผนผังที่นั่ง

โทโมะ – ป๊อปปี้ – เขื่อน

แก้ว – ฟาง – เฟย์

“ทำไมหรอ เรารู้จักกันหรอ” ฉัน

“โห่ เฟย์ฟาง เราแก้วที่อยู่บ้านตรงข้ามกันไง เมื่อวานยังแก้วยังเดินไปส่งหน้าบ้านเลย” ผู้หญิงที่แทนตัวเองว่าแก้วพูดพลางทำหน้าเซ็งจิต

“อ๋อ... จำได้แล้ว ขอโทษทีน่ะพอดีลืม”

“ยัยมิน ยัยจินมานี่ซิ” แล้วแก้วก็เรียกเพื่อนมาอีกสองคน

“เฟย์ ฟาง นี่เพื่อนฉันเอง มิน นี่ก็ จินนี่”

“หวัดดีจ๊ะ” ฉันกับยัยเฟย์พูดพร้อมกัน

“ หวัดดีจ๊ะ” แล้วมินกับจินนี่ก็พูดพร้อมกัน

“คุยไรกันจ๊ะสาวๆ” แล้วก็มีหนุ่มหล่อสองคนเดินตามมินกับจินนี่มาแล้วทักทายอย่างสนิทสนม

“เฟย์ฟางจ๊ะ เคนตะ กับ.. จองเบจ๊ะ”

ตอนมินแนะนำจองเบเห็นมินแอบบเขินด้วยอ่ะ ฉันว่าต้องเป็นแฟนกันแน่เลย ต้องถามสักหน่อยแล้ว

“ เป็นแฟนกันปะเนี่ย” หืมมมม ยัยเฟย์มันถามตัดหน้าฉันยัยน้องบ้า แย่งซีนกันเห็นๆ

“ คือ....เอิ่ม..คือ..” มินกับจินนี่อ้ำๆอึ้งๆ คือ เอิ่ คือ เอิ่มอยูนั่นหล่ะ เป็นแฟนกันชัวร์ป้าบ

“โอ้ย มัวแต่เขิน พวกนี้เป็นแฟนกัน !!!!!”

“ ^///^ ”

ดูท่ทางแก้วจะหงุดหงิดเลยตอบแทน แต่รู้สึกว่าแก้วจะตอบดังไปเพื่อนที่นั่งทำงานอยู่ก็หันมามอง แล้วก็หันกลับไปทำงานต่อ -_- แล้วจะหันมาทำไมฟะ!!  แต่แล้วก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น ดังมาจากโต๊ะข้างหน้าเรานี่เอง

“กรุณาเงียบหน่อยน่ะ รบกวนสมาธิคนอื่นเค้า”

 ^______________________________________________________________^

 จบแล้วค่าเป็นไงมั่งตอนแรกสนุกมั้ย ถ้าไม่สนุกยังไงก็บอกกันได้น่ะคร้าบ และที่สำคัญที่สุด เม้น & โหวตให้พลอยด้วย เผื่อจะได้มีกำลังใจ แต่งต่อ ตอนนี้ขอลาไปก่อนน่ะค่ะ พบกันตอนต่อไป บ๊ายบาย~ จ๊วฟๆ ^3^~