Truth ความจริงระหว่างเราสองคน
mild2011
34)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
@โรงพยาบาล POPPY
ไอ่เขื่อนเอาของที่ผมสั่งมันไปทำมาให้พร้อมกับอีก 3 คนคือ เฟย์ แก้วและก็ไอ่โมะ! ทุกคนคงสงสัยว่าทำไมเฟย์กับแก้วถึงรู้เรื่องนี้ เพราะไอ่เขื่อนมันเผลอ พูดออกไปจนทำให้สองคนนั้นสงสัยเลยคลาดคลั้นจนบอกความจริง
ไป แต่ผมก็ขอร้องไห้สองคนนี้เก็บเป็นความลับ ตอนแรกกะว่าจะไล่กลับแต่เห็นพวกนั้นบอกว่าขออยู่และก็ทวงบุญคุณ ผมเลยจำใจให้อยู่แต่ไปซ่อนในห้องน้ำตอนฟางมา !!
"ไอ่เขื่อนออกไปดูดิ! ว่าฟางมาหรือยัง??" ผมหันไปบอกไอ่เขื่อนที่นั่งกินขนมอยู่กับเฟย์ที่โซฟา
"ทำไมต้องเป็นฉันวะ ! แกไปดูเองดิ !" ไอ่นี่ดูมันกวน จริงๆก็ไม่อยากใช้หรอกกลัวฟางมาแล้วจะไม่ตรงตามแผน ผมมองสายตาดุๆไปที่ไอ่เขื่อน
"เออๆ ก็ได้วะ ! ไปดูให้ก็ได้" ไอ่เขื่อนลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ประตูห้องชะโงกหน้าออกไปมอง
"เฮ้ยๆ ! " เขื่อนตะโกนเสียงดัง ทำให้ทุกคนรีบเก็บของแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำ
"ยังไม่มาวะ !" ไอ่เขื่อนหันหน้ากลับมา
แปะ! เสียงไอ่โมะตบหัวไอ่เขื่อนโทษฐานกระร่อนไม่เข้าเรื่อง!
"ไอ่เวน !คนยิ่งกลัวๆอยู่" ผมพูดออกไป(คำแรงไปขอโทษนะ)
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"เข้าห้องน้ำไปดิ" ผมใสั่งก่อนที่ฟางจะเปิดประตูเข้ามา
"ป๊อป ฟางมาแล้ว! จะทานข้าวเลยหรือเปล่า!" ใครจะมีแฟนน่ารักอย่างนี้เหมื่อนผมไหมนะ ผมแกล้งทำเป็นดูทีวีแล้วหันหน้ากลับไปตอบ
"ครับ ทานเลย" ผมหันไปบอก หญิงสาวที่สวยที่สุดในโลกในใจผมนะ ฟางเดินไปเอาถ้วยมาใส่แล้วเข็นรถมาที่เตียง
"ฟางซื้อ ขนมจากร้านกวินมาฝาก ตอนแรกซื้อมาเยอะอยู่แหระ แต่พอดีทำอาหารไปๆมาๆ แล้วกินเหลือไม่กี่ชิ้นแล้วอะ !" ทำหน้าตาหน้ารักอีกแล้ว เดี๊ยวปั๊ดจับจูบซะเลยนิ
"มา ฟางป้อน" เทอเดินมานั่งตรงปลายเตียง แล้วเอาช้อนมาจ่อที่ปากผม
"อร่อยจัง" ผมพูด แล้วเอาแต่จ้องเทอ
" มองอยู่ได้มีอะไรหรือเปล่า! " เทอทำท่าเอ๊ะใจ!
" ตัวเล็ก เรียนจบแต่งานกันไหม! " ผมเอ่ยไปแล้ว เอี้ยวตัวไปหยิบ แหวนที่สั่งทำพิเศษที่ผมออกแบบเอง ออกมา
" เอาจริงหรอป๊อป ! " เทอหันมาถามผม ผมเข้าใจเทอนะว่าเทอยังไม่หมั่นใจ
" พี่รู้ว่าตัวเล็กอาจจะยังไม่หมั่นใจ ในตัวของพี่ พี่ก็คงไม่สัญญาเหมื่อนกันว่าจะดูแลเราได้ดีแค่ไหน แต่ที่บอกได้ตอนนี้คือ พี่ไม่ต้องการมีใครอีกแล้ว ไม่ต้องการคนอื่น แต่พี่ต้องการคนของเราในอนาคต ! " ผมพูดจริงนะ ผมไม่ต้องการใครแล้วนอกจากเทอคนนี้ คนเดียวเท่านั้น
"แต่ฉันไม่รู้ว่าเราจะรักกันได้นานเท่าไร ฟางกลัวจะเสียใจ ฟางกลัวทุกอย่าง ! ถ้า....อุ๊ป! "
ผมผลักรถเข็นข้าวออกไป แล้วดึงคนตัวเล็กเข้ามาประกบปากทันที ผมหมั่นใจว่าจะไม่มีวันที่ทำให้เทอต้องเสียใจ จูบนี้อาจจะทำให้เทอหมั่นใจก็ได้นะว่าเราสองคน จะไปด้วยกันได้หรือเปล่า ! ผมผละออกจากเทอแล้วพูดว่า
"พี่สัญญาจะไม่มีวันทำให้ฟางเสียใจ พี่รักเทอนะตัวเล็ก อย่าพูดว่าเราไปกันไม่ได้หรือไม่หมั่นใจ เราต้องผ่านมันไปด้วยกัน ตกลงหรือเปล่า จะแต่งงานกับพี่ไหม???" ผมจูบซับน้ำตาเทอ ฟางยิ้มออกมาแล้วกอดผมพูดว่า
"ฟางก็รักป๊อปนะ แต่รอฟางเรียนจบก่อนแล้วค่อยมาอนะ ตอนนี้ยังไม่แต่งแต่ขอมีคู่หมั่นไปก่อนได้ปะ!" เทอหันมายิ้มให้ผมแล้วเราสองคนก็สบตากันทำให้ผมยิ้มไม่หุบเลย
"ตกลงครับผม มีคู่หมั่นไปก่อนก็ได้ !"
ผมหยิบแวนวงใหม่ขึ้นมา มันเป็นแหวนทองคำขาวที่มีเพชรประดับอยู่ห้าหก เม็ดประดับอยู่บนนั้นเพราะเทอต้องใส่ไปมหาลัยด้วยผมเลยเลือกออกแบบ ให้มันเข้ากับตัวของเทอ ผมสวมเข้ากับมือฟางแล้วกล้มลงไปจูบที่มือเทอเบาๆ แล้วเราสองคนก็กอดกันเทอกระซิบเอาปากมาใกล้ๆผมว่า
"ขอบคุณนะ" เป็นคำที่หวานใช้ได้เลยทีเดียว
ปึก!
"โอ๊ย!" เสียงสี่คนนั้น
"นั่นเสียงเฟย์นี่ " ฟางผละออกจากผมแล้วหันไปมองทางประตูห้องน้ำ
"นั่นเห็นไหม เขื่อนบอกแล้วอย่าผลัก!" เฟย์หันหน้าไปหาแฟนหนุ่มที่ทำหน้าเอ๋อๆ
"ใช่โทโมะ บอกแล้วไงให้แอบอยู่ตรงนั้น " แก้เดินเข้ามานั่งข้างๆ เฟย์อีกคน ทิ้งให้โมะกับเขื่อนเอ๋อๆ
"ใช่ไอ่เขื่อนเป็นความคิดแกอะ เค้าสวีตกันอยู่ชวนออกมาทำไมก็ไม่รู้โน๊ะแก้วใจ!" ไอ่โมะเดินไปนั่งข้สงแก้วอีกคน
"ฮะ เค้าอีกแล้วหรอ !" ไอ่เขื่อนทำหน้าเอ๋อๆ อีกแล้วแล้วเดินเข้าไปหาแก้วใจ แต่คนที่โดนจัดหนักคือผมอะดิสายตาดุๆของสาวหวานมาอีกแล้ว
"5555 " เสียงทุกคนหัวเราะชอบใจ
"มันเป็นยังไงกันป๊อปบอกมาให้หมดเดี๊ยวนี้! พวกนี้รู้ได้ไง" ฟางถามผมสายตาจากดุๆกลายเป็นงอนๆ
"ก็ไอ่เขื่อนมัน..............มันก็เป็นอย่างนี้แหระคับ" ผมเล่าว่าผมตื่นตอนไหน สาเหตุเกิดจากใครทำไมเฟย์ กับแก้วถึงรู้
"แล้วทำไม เฟย์กับแก้วถึงไม่บอกฟาง" ฟางหันไปทางสองนั้น
"ก็เค้าขอร้อง" สองคนนั้นพร้อมใจกันชี้มาทางผม
"ใช่พี่ขอร้องเค้าเองอย่าโกธรเลยนะ" ผมผมดึงเทอเข้ามากอด
"ก็ได้ไม่โกธรก็ได้ค้ะ รีบกินข้าวให้หมดเถอะมาฟางป้อน" เทอตักข้าวต่อ
"พี่ฟางขนมที่ซื้อมาจากร้านกวินอะ เฟย์ขอนะพี่ป๊อปไม่ต้องกินหรอก !" ผมได้แต่ยิ้มให้ฟาง
"อืมๆ เอาไปเถอะ!" ฟางบอกเฟย์ไป
@วันรับปริญญาป๊อปปี้ (FANG)
เมื่อฉันนั่งห่อช่อดอกไม้เพื่อให้แฟนสุดที่รักรับปริญญา ไม่ใช่ฉันคนเดียวหรอก แต่เฟย์กับแก้วก็ด้วยนั่งห่อนานกว่าจะเสร็จโอ๊ยเหนื่อยมาก ดูนะวันนี้พวกเราแต่งตัวยังไง
เฟย์ ฟาง แก้ว
ฉันถือดอกไม้ขอตัวเองเข้าไปให้ป๊อปแล้วส่งยิ้มหวานๆให้ เฟย์กับแก้วก้เช่นกันแต่แฟนฉันนี่เนื้อหอมจริงๆเลยนะดอกไม้เต็มเลย
"ยินดีด้วยนะ!" ฉันบอกป๊อป
" ขอบคุณครับ " ป๊อปปี้ถือแต่ดอกไม้ของฉันไม่ถือของคนที่เอามาให้เลย ดีใจจัง
"พี่ฟางเฟย์ถ่ายรูปให้" เฟย์เดินมาถ่ายรูปให้ฉันแล้วเดินไปกับเขื่อนแก้วก็เช่นกัน พอรับดอกไม้เสร็จ ฉันกับป๊อปก็ขอแยกตัวออกจากบรรดาครอบครัว เราสองคนอยู่บนรถของป๊อป
"อีกแค่ปีเดียว ตัวเล็กก็ต้องเปลี่ยนใช้เป็น นาง แทน นางสาว แล้ว" ดูเค้าพูดสิ
"ใครบอก ใช้นางสาวอย่างเดิมแหระ -ขี้เกียจเปลี่ยน" ฉันแกล้งยอกเค้าเล่น
"ไม่ได้หรอ เดี๊ยวคนอื่นไม่รู้ว่ามีเจ้าของแล้ว!" ป๊อปปี้เริ่มเอาจริง แต่ฉันยังจำคำพูดเค้าที่โรงพยาบาลได้นะว่า
'พี่ไม่ต้องการคนอื่น นอกจากคนของเราในอนาคต!' ฉันนึกถึงประโยคนี้ทีไรเขินทุกทีเลย
"โอเคๆค้ะ เปลี่ยนก็เปลี่ยนแต่อีกตั้งปีรอไปก่อนนะ!" ฉันพูดทำให้คนข้างๆยิ้มไม่หุบ!
จบไปอีกตอนแล้วตอนต่อไปตอนสุดท้ายแล้วนะ ฝากเรื่องใหม่ด้วย นะค้ะ!♥
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
