ฉันรักนาย.. แวมไพรส์สุดที่รัก..

10.0

เขียนโดย tomo_kaewjai

วันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 19.26 น.

  10 ตอน
  61 วิจารณ์
  18.45K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ในเมื่อป๊อปปี้และฟางกลับมาจากขี่รถเล่น ทุกคนก้อมารวมกันที่ห้องโถงใหญ่ของบ้าน

 

"ตกลงพวกนายเป็นแวมไพรส์จิงๆใช่มั้ย" แก้วถาม

 

"ชะ.." โทโมะกำลังจะตอบแต่

 

"ห๊ะ!!~ แวมไพรส์ พวกนายเป็นแวมไพรส์จิงๆหรอ"เฟย์ถามแล้วมองหน้าเขื่อน

 

"จิงเฟย์ พวกเราทั้งหมดเป็นแวมไพรส์" เขื่อนตอบยิ้มให้เฟย์

 

"แล้วทำไม พวกนายถึงเป็นแวมไพรส์ล่ะ" ฟางถาม

 

"พ่อของพวกเราไปขโมยสมบัติจากถ้ำมังกร พ่อของพวกเราโดนค้างคาวในถ้ำกัด เลยทำให้พ่อเป็นแวมไพรส์ พ่อแบ่งเชื้อให้พวกเรา ทีละคน และมีแค่ฉัน โทโมะ เขื่อน และลุงอินทร์เท่านั้นที่จะถ่ายทอดความเป็นอมตะให้คนอื่นได้" ป๊อปปี้เล่าให้ฟัง

 

"แล้วทำไมพวกนายถึงไว้ใจที่จะบอกพวกฉันล่ะ" แก้วถาม

 

"เพราะพวกเธอคือเนื้อคู่ของพวกฉันไงล่ะ" โทโมะบอก

 

"พวกนายรู้ได้งัย" ฟางถาม

 

"ใครที่เป็นเนื้อคู่ของพวกเรา พวกเราจะไม่ได้กินเลือดของคนๆนั้น"เขื่อนตอบ

 

"นี่มันก้อค่ำแล้ว พวกฉันกลับบ้านก่อนนะ แก้วคือนี้พวกฉันนอนบ้านแกนะ" เฟย์พูด

 

"อืม พวกฉันกลับก่อนนะ บาย  พรุ่งนี้จะมาใหม่" แก้วพูด หลังจากนั้นสามสาวก้อเดินกลับไป

 

"หากพวกคุนรามรู้ มันจะไม่ปลอดภัยสำหรับพ่อเธอนะครับ คุนโทโมะ" ลุงอินทร์พูดกับโทโมะ

 

"ก้ออย่าให้พวกมันรู้สิ"โทโมะตอบแล้วแสะยิ้มล

 

"นายคิดอะไรอยู่โทโมะ ลองเล่าให้พวกฉันฟังซิ" ป๊อปปี้พูดแล้วล็อกคอโทโมะ

 

"ไม่มีอะไรมาก แค่จะเปลี่ยนให้พวกเธอเป็นเหมือนเรา" โทโมะพูด

 

"แต่คงจะไม่ใช่ตอนนี้ พวกเธออาจจะไม่พร้อม" เขื่อนพูดแล้วเดินออกไป

 

"ฉันก้อว่าอย่างนั้น"ป๊อปปี้พูดแล้วปล่อยโทโมะ แล้วเดินตามเขื่อนไปที่ตู้เย็น เพื่อจะกินเลือดที่ซื้อเก็บไว้

 

"กร ไปเอาเลือดมาให้ฉัน ที่ห้องนอน" โทโมะสั่งกร แล้วเดินขึ้นห้องไป

 

ทางด้านแก้ว

 

ณ บ้านศิริมงคลสกุล

 

"ม๊า แก้วกลับมาแล้ว มีอะไรกินบ้างคะ แก้วหิว" แก้วตะโกนขึ้นเมื่อถึงบ้าน แล้วม๊าก้อเดินออกมา

 

"หลายอย่างเลยลูก อ้าว ฟางกับเฟย์มานอนนี่หรอจ๊ะ" ม๊าถามเมื่อเห็นฟางกับเฟย์มากับแก้ว

 

"รบกวนหน่อยนะคะ คุนน้า อิอิ" เฟย์พูด

 

"ไม่เป็นไรจ่ะ ไปอาบน้ำแล้วลงมากินข้าวกัน"ม๊าบอกแล้วเดินไปที่ห้องครัว

 

บนห้องของแก้ว

 

กับสิ่งที่เธอถาม ฉันจะถามใคร มันเจ็บที่ถุกทิ้งต้องนานเท่าไหร่ล

 

"ฮัลโหล"

 

"นอนรึยัง"

 

"โทโมะหรอ ยังเลยมีไรรึเป่า กำลังจะอาบน้ำ"

 

"ป่าว แค่จะบอกว่าฝันดีนะ" หลังจากนั้นโทโมะก้อตัดสายไป

 

......................................................................................................................................

 

อัพให้แล้วน้า พอดีไรท์เตอร์เรียนคอม 5555555

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา