Strike สาวหล่อน่ารัก ปะทะ โหดวายร้ายสุดเท่

มหาลัย T.K. International University  มหาลัยเอกชนชื่อดังซึ่งมีค่าใช้จ่ายในการเข้าเรียนเหยียบล้าน-O-(ต้องเวอร์ไว้ก่อน) ไม่ว่าจะมองไปทางไหนคุณก็จะเจอแต่พวกลูกคนรวย และมีหน้ามีตาในสังคม เพราะคนพวกนี้มักส่งลูกๆเข้ามาเรียนเพื่ออวดความมีอันจะกินของตัวเอง

 

"วันนี้เธอมีเรียนภาคบ่ายหรือป่าว"

โทโมะถามขึ้นหลังจากขับรถเข้ามาจอดในโรงจอดรถของมหาลัย

 

"มี ถามทำไม"

ฉันตอบพลางเปิดประตูรถแล้วเดินลงมา

 

"วันนี้ฉันไม่มีเรียนภาคบ่าย ว่าจะออกไปทำธุระข้างนอก ก็เลยถามดูเผื่อเธอไม่มีเรียน จะได้ออกไปพร้อมกันเลย

ไม่ต้องเข้ามารับ"

 

"นายจะไปไหนก็ไปเถอะ ไม่ต้องมารับฉันหรอก"

 

"แล้วจะกลับยังไง รถก็ไม่มี"

 

"ให้เฟย์ฟางไปส่งก็ได้ ไม่เห็นยาก"

 

"อืม"

โทโมะพยักหน้าหงึกๆ

 

"งั้นฉันไปนะ"

โทโมะพูดแล้วเดินไปเลย

 

 

"เฮ้ เฟย์ฟาง"

ฉันร้องทักสองพี่น้องที่นั่งกินขนมกันอยู่เมื่อเดินมาถึงโต๊ะที่พวกเราตีตราจองเอาไว้ตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาเรียนที่นี่

 

"มาแล้วหรอ เดี๋ยวนี้ดังใหญ่แล้วนะแกอ่ะ

 

"ดังอะไร ไม่เห็นรู้เรื่อง"

 

"นู่นไง"

ฟางบอกพร้อมกับพยักพเยิดหน้าให้ฉันหันไปมองข้างหลัง

 

 

'โทโมะ แก้ว หมั้นสายฟ้าแลบ'

หนุ่มหล่อโทโมะจากคณะBusiness Englishปี3 และสาวแก้วจากคณะMarketingเฟรชชี่น้องใหม่ปี1 ที่อยู่ๆก็หมั้นกันแบบสายฟ้าแลบ ไม่รู้ว่าเพราะสาเหตุอะไร แถมงานหมั้นก็จัดกันแบบเงียบๆเล็กๆ ทั้งที่ฐานะสองคนนี้ใช่ย่อยซะที่ไหน งานนี้หนูหริ่งเองก็พูดอะไรมากไม่ได้ ถ้าใครอยากรู้ก็คงจะต้องไปถามเจ้าตัวเอาเองละกันนะจ๊ะ

                                                                                                    หนูหริ่งผู้เลอโฉม

 

 ฉันหันไปมองบอร์ดประชาสัมพันธ์ของมหาวิทยาลัย ที่ยัยพวกลูกคนรวยสมองว่าง ไม่มีอะไรจะทำ เลยเอาข่าวไร้สาระของชาวบ้านมาประกาศให้คนอื่นรู้ และหนึ่งในข่าวไร้สาระนั่นก็คือข่าวของฉันกับโทโมะ

 

 แล้วดูเหมือนยัยหนูหริ่งอะไรนั่นจะสนใจข่าวนี้เป็นพิเศษ เพราะเจ๊แกเล่นเขียนหัวข่าวซะสีแดงแปร๊ดและใหญ่เท่าฝา-o-บ้านแล้วไหนจะรูปฉันกับโทโมะในงานหมั้นที่ใหญ่เกือบเท่าขนาดจริงยืนยิ้มให้กล้องสีหน้าดูมี ความสุขสุดๆอีก- -' รวมๆทั้งหัวข่าว เนื้อข่าว และรูป กินพื้นที่บอร์ดไปเกือบค่อนเลยทีเดียว-o-!

 

 "แค่ข่าวได้ขึ้นบอร์ด ไม่เห็นดังตรงไหน"

ฉันบอกฟางด้วยสีหน้าเรียบๆ เหมือนไม่กังวลอะไร แต่จริงๆแล้วแอบเครียดนะ มีข่าวแบบนี้ออกมาคนเขาก็รู้กันหมดนะสิว่าฉันไม่โสด แล้วใครจะกล้าเข้ามาจีบฉันเนี่ยT_T ไม่เป็นไรฉันเข้าไปจีบคนอื่นก่อนก็ได้- -" ฮ่าๆๆๆ

 

"นี่ ไปกินข้าวกัน"

เฟย์ที่เพิ่งซัดเลย์ห่อที่สามหมดไปพูดขึ้น

 

"แกซัดเลย์ไปตั้งสามห่อ ยังไม่อิ่มอีกหรือไง"

 

"สามห่อแล้วไง นะไปกินข้าวกันเหอะนะ เรามีเรียนกันตั้ง10โมง นี่เพิ่ง8โมงครึ่ง ไม่กินข้าวอาจจะทำให้เป็นโรคกระเพาะได้นะ"

 

"เออๆ ไปก็ได้ ไม่เห็นต้องเอาฉันมาอ้างเลย  แกหิวก็บอกมาเถอะเฟย์"

 

 

 กินไรดีนะ ฉันถือจานมาเดินดูอาหาร ทางโรงครัวของมหาลัยจะจัดอาหารเป็นแบบบุฟเฟ่ต์ไว้ให้ ฉันตักอาหารมาสองสามอย่าง หันไปมองยัยเฟย์ที่ตักอาหารใส่จานแรกจนเต็มแล้วส่งไปให้ยัยฟางถือ พร้อมกับเดินไปหยิบจานมาตักอาหารใหม่ ตกลงเฟย์จะมากินหรือมาปล้นกันแน่นะ= =!

 

หลังจากยืนมองเฟย์ตักนู่นตักนี่จนหนำใจ พวกเราก็เดินไปหาที่นั่ง

 

"นี่พิม ยัยนี่ไงที่ชื่อแก้ว ที่บอกว่าหมั้นกับพี่โมะอ่ะ"

 ระหว่างตอนเดินหาที่นั่ง หูของฉันก็ได้ยินยัยผู้หญิงที่ตัวเป็นปล้องกระซิบกับยัยคนที่น่าจะชื่อพิม และใครอีกคนที่ชื่ออะไรไม่รู้ แต่เนื่องจากยัยนี่กระซิบเบาเหมือนเอาโทรโข่งมาจ่อปากไว้- -' จึงทำให้ฉันได้ยิน แต่ฉันก็ไม่สนใจเดินไปนั่งโต๊ะที่อยู่ข้างๆกับโต๊ะของยัยพวกนั้นนั่นแหละ

 

"ไม่สวยอย่างที่แกบอกจริงๆด้วยหวาย ไม่แน่อาจเป็นทอมด้วยซ้ำ"

 

"พูดถูกใจฉันจริงๆเลยเกล"

อ้อ ยัยตัวเป็นปล้องนั่นชื่อหวาย ส่วนยัยนิรนามนั่นชื่อเกล ฉันยังคงตักข้าวใส่ปากไม่สนใจเสียงนกเสียงกา

 

"ไม่แน่ที่พี่โทโมะต้องหมั้นกับมัน อาจจะเป็นเพราะมันท้อง เลยโกหกพี่โทโมะว่าท้องกับเค้า แล้วเรียกร้องให้รับผิดชอบก็ได้ ว่ามะ"

 

"ใช่ ฉันว่าต้องใช่อย่างนั้นแน่ๆ"

ยัยพวกนั้นยังคงนินทาฉันเรื่อยๆ โดยเพิ่มวอรุ่มเสียงให้ดังขึ้นกว่าเดิม ถ้าเดาไม่ผิดยัยพวกนี้ต้องโตมากับละครน้ำเน่าหลังข่าวแน่ๆ ถึงได้คิดอะไรแบบนั้นได้- -*

 

"ตบมันเลยมั้ยแก้ว!!"

เฟย์ถามฉันเสียงดังให้พวกนั้นได้ยิน และก็ได้ผลยัยพวกนั้นหันขวับมาทำหน้าแบบนางร้ายในละครทันที

 

"ไม่หรอกฉันตบคนไม่เป็น"

ฉันพูดตอบเฟย์ แต่ตากลับจิกไปที่ยัยพวกนั้น

 

"่อ่อนจริงๆ ฮี่ๆๆ"

ยัยพิมพูดแล้วหัวเราะเสียงแหลมเหมือนม้า 

 

 ฉันเดินเข้าไปหายัยพิม และหยิบจานข้าวของยัยเฟย์ไปละเลงใส่หัวยัยพิม ฮ่าๆๆ ดูยัยพิมสิสวยขึ้นเป็นกองเลย

 

"กรี๊ดดดดดดดด!"

ยัยพิมได้แต่ร้องร้องกรี๊ดๆ ทำอะไรไม่เพราะคาดว่าพริกน่าจะเข้าตา

 

"หนอยแหนะนังแก้ว บังอาจมากที่ทำเพื่อนฉัน"

 ยัยหวายโวยวาย และวิ่งเข้าไปตบฟาง อ่าว ยัยนี่ท่าจะบ้า- -เอ่ยชื่อฉันแต่กลับตบฟาง และยัยเกลที่ยืนมองอยู่ คงจะอยากมีส่วนร่วม เลยวิ่งเข้าไปจิกหัวเฟย์มาตบ

 

 ฉันวิ่งเข้าไปช่วยฟางโดยการถีบยัยหวายจนเซแถดๆๆ ไปชนกับเก้าอี้ล้มระเนระนาด ต่อด้วยการเข้าไปต่อยหน้ายัยเกลที่กำลังตบกับเฟย์อย่างเมามัน ยัยเกลถึงกับปากแตกเลยทีเดียว

 

 ตอนนี้คนในห้องอาหารเริ่มถอยหนีพวกฉันที่กำลังตะลุมบอลกันอยู่ คงจะกลัวโดนลูกหลง

 

"หยุดดดดดดดดดดดดดด"

 

เหตุการณ์ชุลมุนเมื่อกี้หยุดลงอย่างกระทันหัน เมื่อมีเสียงอันทรงพลังเสียงหนึ่งพูดขึ้นฉันหันไปก็พบกับอาจารย์วันเพ็ญยืนทำหน้าบอกบุญไม่รับอยู่หน้าทางเข้า

 

เฮือก!! พวกฉันต้องตายแน่ๆT_T

 

 

 

 

 พิมพ์ผิดก็ขอโทษด้วย รีบอ่ะ ไม่หนุกแต่ก็เม้นให้นิดนึงเด้อ จุ๊ฟๆๆๆ