COME BACK TO ME ได้โปรด...ที่รัก
เขียนโดย To_oNg0909
วันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 03.16 น.
7) ใคร?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ไอ้โมะ”
โทโมะเงยหน้ามองป็อปปี้ที่เพิ่งเดินเข้ามา สีหน้าเคร่งเครียดยังคงไม่จากหายไป
“เป็นไรไปเมิง”
โทโมะเล่าเรื่องที่แก้วเพิ่งเจอมาให้เพื่อนหนุ่มฟัง
“เชี่ยเมิงน่าจะโทรหา กรุจะได้ไปช่วยกระทืบ”
“ไม่ต้องถึงเมิงกรูว่าป่านนี้มันคงเผาอยู่วัดไหนแล้วมั้ง”
น้ำเสียงเรียบๆของโทโมะทำเอาป็อปปี้แอบสยอง ถึงแม้
โทโมะจะดูเป็นคนที่นิ่งที่สุดในกลุ่ม แต่เวลามันโมโหก็ไม่ต่างจากพวกเขาเท่าไหร่
“ไอ้เขื่อนมันยัง....”
“มาแล้วววว” เสียงเจ้าตัวดังแทรกเข้ามาก่อนที่ป็อปปี้จะทันได้เอ่ยจนจบประโยค
โทโมะกับป็อปปี้หันไปมองเจ้าตัวที่เดินเข้ามาพร้อมหญิงสาวที่ทำเอาชายหนุ่มทั้งสองคนมีสีหน้าอึ้งไป
“เฟย์”
“เอ่อ สวัสดีค่ะ”
หญิงสาวเอ่ยทักเกร็งๆ พอจะเข้าใจถึงสาเหตุที่สองหนุ่มจ้องเธอตาโตขนาดนั้น
“เรา...มากับไอเขื่อนได้ยังไง”
“ก็เมิงบอกเห็นฟาง กรูเลยคิดว่าบางทีอาจจะเป็นเฟย์ เลยลองตามหาดู ปรากฎว่า โปะแชะ”
เขื่อนตอบด้วยรอยยิ้ม ดูเหมือนว่าเฟย์จพทำให้เขื่อนกลับมาเป็นคนร่าเริงได้อีกครั้ง หลังจากต้องอมทุกข์อยู่นาน
“ตั้งแต่หลังคอนเสิตร์?” ป็อปปี้ถามทั้งคู่ด้วยน้ำเสียงมึน งง
“ก็ใช่ เมิงเป็นอะไรไปว่ะไอ้ป็อป”
“กรูเจอเฟย์ที่สุสาน ไม่ได้คิดไปเองด้วย เพราะกรูยังคุยกับเฟย์อยู่เลย แล้ว...”
คำพูดของป็อปปี้ทำให้โทโมะกับเขื่อนหันไปมองเฟย์เป็นตาเดียว
“เอ่อ...คือ”
ป็อปปี้มองท่าทางอึกอักแบบแปลกๆของเฟย์อย่างสงสัย เพราะเขามั่นใจว่าเขาไม่ได้ตาฝาดหรือละเมอคิดไปเอง
ถ้าเขื่อนบอกว่ามันเจอเฟย์หลังงานคอนเสิตร์ แล้วผู้หญิงที่เขาคุยด้วยที่สุสานเป็นใครกัน
“เฟย์เองนั้นแหละค่ะ เฟย์ไปหาพี่ฟางก่อนจะย้อนกลับมารับยัยแก้ว แต่พอดีเจอพี่เขื่อนเข้าซะก่อน”
“แบบนี้เอง พี่นึกว่าไอ้ป็อปมันคุยอยู่กับ...”
“หุบปากไปเลยเมิงไอ้เขื่อน”
“อ๊ะแก้ว...จริงซิแก้ว”
เฟย์ค้นกระเป๋าวุ่นวาย เดาได้ไม่ยากเธอคงจะโทรหาเพื่อนสาวที่พลักหลงกันนั้นเอง
“เฟย์!”
แก้วโผเข้ากอดเพื่อนสาว ก่อนจะปล่อยโฮออกมาทันที เฟย์กอดตอบเพื่อนสาวงงๆ
“แก้ว แก้ว เป็นอะไรร้องไห้ทำไม”
“พี่ว่าเฟย์อย่าเพิ่งถามเลย เดี่ยวพวกพี่เล่าใหฟัง”
ป็อปปี้เป็นฝ่ายเอ่ยตัดบท เข้าใจดีว่าหญิงสาวยังคงหวาดกลัวกับเหตุการณ์ที่เพิ่งไปเจอมาไม่หาย
“เฟย์นอนที่นี่แล้วกัน แก้วเป็นอะไรขึ้นมาจะได้ช่วยกันดู”
เฟย์เหลือบมองสีหน้าหว่งใยของโทโมะก่อนจะยอมพยักหน้าตกลง เธอเองก็ไม่รู้จะทำยังไงดี หลังจากที่กล่อม
แก้วให้นอนพักผ่อนได้เธอก็ลงมาถามหาความจริงจากชายหนุ่มทั้งสามคน
“เฟย์ว่าแต่เราไปเปลี่ยนสีผมตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ห๋า” มองหน้าป็อปปี้เอ๋อๆ ที่อยู่ชายหนุ่มก็ถามเรื่องสีผมของเธอ
“เปล่านี่ค่ะ”ตอบกลับไปแบบมึนๆ
“แต่ที่พี่เห็นที่สุสานมันไม่ใช่สีนี้นิ”
“เอ่อ มันคงมืดพี่ป็อปเลยไม่เห็นไม่ชัดมั้งค่ะ”
“เมิงถามอย่างกับจะจับผิดเฟย์งั้นแหละไอ้ป็อป” เขื่อนขมวดคิ้วกับคำถามแปลกๆของเพื่อน
“โทษที กรูไปนอนหล่ะ”
เดินเลี่ยงขึ้นห้องนอนชั้นบนสุดของบ้านไป
ความเศร้าที่มองเห็น ‘ผู้หญิงที่เขาคุยด้วยที่สุสานเป็นใครกัน’
~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬
ฮ่าๆ งงกันไป ป็อป งง เราก็งงค่ะ
อย่างที่บอกอัพแค่วันพุธกับศุกร์น้า
เจอกันตอนหน้าค่ะ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ