คุณหมอเพลย์บอยกับพยาบาลสาวสวย

 ก๊อก ก๊อก ก๊อก

         " ฮึ่ย" โทโมะที่ได้ยินเสียงประตูที่ถูกเคาะก็ถอนตัวออกจากหญิงสาวอย่าอารมณ์เสีย แก้วเองก็รีบแต่งตัวก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
         " อ้าวคุณหมอโทโมะ มาอยู่นี้ได้ไงค่ะ" เฟย์เอ่ยถามคนที่เดินมาเปิดประตู
         " ผมก็มาเยี่ยมผู้ช่วยผมไงครับ"
         " แล้วแก้วหายไปไหนค่ะ" เฟย์เอ่ยถามพร้อมมองหาเพื่อนสาว
         " อยู่ในห้องน้ำครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะ" โทโมะเดินออกไปก่อนจะปิดประตูลงอย่างเสียดาย

        ' เธอรอดไปได้อีกแล้วนะแก้วใจ คราวหน้าอย่าหวังว่าจะรอด  จัดเต็มแน่นอน' โทโมะเอ่ยบ่นก่อนจะเดินออกไปอย่างหงุดหงิด

         " แก้ว แก้ว" เฟย์เคาะประตูห้องน้ำเรียกเพื่อนสาว
         " อ้าวเฟย์ มาเมื่อไรอ่ะ" แก้วเอ่ยถามเพื่อนสาวก่อนจะมองไปรอบๆ ห้อง
         " มองหาใครจ๊ะ คุณหมอโทโมะเหรอ  ออกไปแล้ว" เฟย์เอ่ยถามยิ้มๆ
         " ใครอยากจะมองหาหมอนั่น แล้วแกยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ"
         " จะบ้าไง วันนี้ฉันเข้าเวรบ่าย" เฟย์เอ่ยบอกแล้วพาเพื่อนสาวเดินมานั่งที่เตียงนอน
         " เหรอ ฉันว่าฉันจะกลับบ้านแล้วอ่ะ" แก้วเอ่ยบอกเพื่อนสาวแล้วเดินไปเก็บกระเป๋า
         " แล้วแกจะกลับยังไง พี่หมอก็ไปต่างจังหวัดแล้ว เขาฝากฉันให้มาบอกแกด้วย" เฟย์เอ่ยบอกเพื่อนสาว
         " แท็กซี่ก็ได้ แกไปทำงานเถอะ" แก้วบอกแล้วเดินแยกไปอีกทาง  หญิงสาวไปทำเรื่องของลาป่วยสักวัน สองวัน  ก่อนจะเดินมาเรียกแท็กซี่เพื่อที่จะกลับบ้าน
         " ขึ้นรถ เดี๋ยวไปส่ง" โทโมะขับรถออกจากโรงพยาบาลก็กดแตรพร้อมเปิดกระจกตะโกนเรียกหญิงสาว
         " ขอบคุณ แต่ฉันไม่ไป"
         " จะขึ้นมาดีๆ หรือว่าจะให้ฉันลงไปอุ้มเธอขึ้นมาห่ะ" โทโมะตะโกนใส่หญิงสาว  แก้วเห็นท่าไม่ดีจึงวิ่งหนีไปอย่างไว  แต่หญิงสาวที่ไม่สบายอยู่จึงไม่สามารถหนีชายหนุ่มไปได้ไกลมาก  เขาขับรถมาขวางหน้าเธอกอ่นจะลงมาจับเธอยัดใส่เข้าไปในรถ
         " ถ้าคิดจะหนีล่ะก็ พ่อจะจับปล้ำนซะตรงนี้เลย"  โทโมะเอ่ยกับหญิงสาวก่อนจะเดินขึ้นอ้อมมายังฝั่งคนขับ
         " ไม่เคยคิดเลยนะว่าคุณหมอจะโรคจิต บ้ากามได้ขนาดนี้" แก้วเอ่ยว่าชายหนุ่มก่อนจะหันมองออกนอกหน้าต่าง
         " ตอนแรกก็ไม่อยากจะโรคจิตหรอก แต่พอเห็นเธอมันอดใจไม่ได้ทุกที อ่าอ่า" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหัวเราะให้หญิงสาว  แก้วหันมามองค้อนให้ชายหนุ่มก่อนจะมองออกไปทางถนน

        ชายหนุ่มขับรถพาหญิงสาวมาที่บ้านของเขาเอง   แก้วมองชายหนุ่มที่ขับรถเข้ามาที่บ้านของใครก็ไม่รู้ที่หญิงสาวไม่รู้จัก  แก้วจึงหันมามองชายหนุ่ม
       " คุณพาฉันมาที่ไหนเนี่ย"
       " บ้านผมเอง มีเรื่องอยากจะคุยด้วยหน่อย" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเดินอ้อมมาเปิดประตูให้หญิงสาว
       " ไม่คุย ฉันจะกลับบ้าน ฉันปวดหัว" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
       " คุยเสร็จเดี๋ยวจะไปส่ง" โทโมะไม่ว่าเปล่าฉุดข้อมือหญิงสาวเดินเข้ามาในบ้านทันที
       " ฉันบอกให้ปล่อยไงคุณ"
       " ใครอ่ะพี่โมะ สวยและน่ารักเชียว" หวายน้องสาวของคุณหมอหนุ่มเอ่ยถามพี่ชายก่อนจะเดินไปรอบๆ หญิงสาว
       " น้องช่วยพี่ทีสิ นายนี้มันลากพี่มา" แก้วเอ่ยบอกหญิงสาว
       " พี่โมะไปฉุดสาวมาเหรอ"
       " จะบ้าไง นี้มันพยาบาลผู้ช่วยพี่" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะลากหญิงสาวขึ้นบ้านไป
       " ไอ้บ้า ปล่อยฉันนะ" แก้วโวยวายพร้อมแกะมือชายหนุ่มออก  โทโมะจึงเปลี่ยนมาอุ้มหญิงสาวพาดบ่าแล้วเดินขึ้นบ้านไปทันที
       " ขาขาวแบบนี้ จะขาวไปทั้งตัวหรือเปล่าเนี่ย" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว  ทำให้แก้วนั้นหยุดดิ้นทันที 
       " ปล่อยสิ ฉันเดินออกได้"
       " ได้ แต่รอให้ถึงเตียงก่อนนะ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเปิดประตูห้องแล้วอุ้มหญิงสาวไปโยนไว้บนเตียงขนาดใหญ่
       " เบาๆ ไม่เป็นไง ฉันเป็นผู้หญิงนะ"  แก้วว่าก่อนจะจับกระโปรงที่ถกขึ้นมาสูงลงมาปิดขาขาวๆ ไว้
       " เลิกยุ่งกับไอ้หมอนั่นซะ มันไม่ได้จริงจังกับเธอเลย" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
       " ฉันไม่เลิก มีอะไรป่ะ" แก้วลอยหน้าลอยตาเอ่ยตอบชายหนุ่ม
       " ทำไม เธอก็รู้ว่ามันคบกับเพื่อนเธออยู่ด้วย เธอยังไปคบกับมันอีก" โทโมะเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ
       " ใช่ เพราะเขาปะ..อุ๊บ..." หญิงสาวพูดไม่ทันจบก็ถูกชายหนุ่มผลักลงให้นอบกับเตียงกว้างแล้วจัดการปิดปากหญิงสาวทันที  เพราะเขาไม่อยากฟังคำที่มันแสลงหูคำนั้นออกมาจากปากหญิงสาว
       " อื้ออออ" แก้วที่พยายามหลบแต่ดูว่าจะเลี่ยงจากการกระทำนี้ไม่ได้เลย  เธอพยาบาลทุบตีชายหนุ่ม  แต่ดูท่าทางเขาจะไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย  มือหนานั้นพยายามลวงเข้าไปในในเสื้อพยาบาลสีขาวอย่างค้นหาก่อนจะปลดกระดุมออกจนหมด  เขาไม่รอช้าที่จะเกี่ยวตะขอบราให้หลุดไปให้พ้นทาง
       " สวยดีนิ" โทโมะเอ่ยบอกกอ่นจะก้มลงไปสูดดมกายสาวทันที
       " ยะ.อย่านะ" แก้วเอ่ยบอกด้วยเสียงสั่นๆ
       " คราวนี้ไม่มีใครห้ามผมได้ คุณทำให้ผมค้างมาหลายต่อหลายครั้งแล้วนะคุณพยาบาลสาวสวย" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะปิดปากหญิงสาวอีกครั้ง    เขาไปสนใจอะไรทั้งนั้นระหว่างที่เขาจูบอย่างดูดดื่มอยู่กับเธอ  เสียงมือถือดังเขาก็แค่หยิบขึ้นมาดูก่อนจะกดปิดเครื่องแล้วโยนมันทิ้งไปอย่างไม่ใยดี
       " อืออออออออ" แก้วครางพร้อมทุบอกชายหนุ่ม  เพราะเธอเริ่มจะหายใจไม่ออกแล้ว  โทโมะที่พอจะรู้ว่าหญิงสาวหมายถึงอะไร  เขาจึงเปลี่ยนมาที่ซอกคอก่อนจะกดจูบแรงๆ เพื่อทำรอยแดงๆ ทิ้งไว้ก็เท่านั้น
       " พอแล้ว ไม่เอาแล้ว" แก้วส่ายหน้าอย่างเหนื่อยๆ
       " ไม่พอหรอกแค่นี้ มันต้องมากกว่านี้" เขาลุกขึ้นมาก่อนจะจัดการเสื้อผ้าของตัวเองออกพร้อมกับจ้องมองร่างกายของหญิงสาวที่เปลื่อยเปล่าเพียงช่วงบน  หญิงสาวยกมือทั้งสองข้างปิดอกงามเอาไว้  ก่อนจะขยับกายหนี
       " จะไปไหนครับคุณพยาบาล"  ชายหนุ่มว่าก่อนจะจับข้อเท้าทั้งสองข้าง  แล้วออกแรงดึงเข้ามาหาตัวเองทันที
       " อย่านะ" แก้วร้องห้ามเมื่อชายหนุ่มนั้นดึงกระโปรงออกจากตัวก่อนที่มือจะจับเข้าที่เอวบางแล้วปลดกางเกงในตัวจิ๋วออกจากตัวหญิงสาวทันที
       " อย่านะไอ้บ้า" แก้วร้องพร้อมดิ้นไปมาอย่างไม่ยอม  แต่ไม่นานหญิงสาวก็ต้องเคลิ้มกับการกระทำของชายหนุ่ม  ที่ปลุกเร้าอารมณ์ให้มีความสุขไปด้วยกัน  มือบางค่อยๆ ลูบไปตามแขนล่ำก่อนจะโอบคอบคอเอาไว้   คุณหมอหนุ่มยิ้มอย่างพอใจก่อนจะซุกซนอยู่ที่อกงามทั้งสองอย่างหลงไหล