ลบารู้อยู่แล้วว่าไม่มีใครมาอ่าน

สวัสดีไรเตอร์ชื่อ ฟรอยด์ นี่เป็นนิยาย เล่ม2ของไรเตอร์หน๊า จะเริ่มอ่านตั้งแต่ตรงนี้คงไม่เข้าใจ

หรอก ต้องไปอ่านตั้งแต่ตัวละครกับบทนำก่อนจึงจะเข้าใจ เชื่อไรเตอร์สิ

ณ มหาวิทยาลัย

ก็มีเสียงๆหนึ่งเกิดขึ้น  อ๊าย!!อ๊าย!!อ๊าย!!

เฟย์ : พี่ฟางรู้ป่าวนั้นมีอะไร กริ๊ดกร๊าดกันใหญ่

ฟาง : พี่ก็ไม่รู้

แก้ว : ฉันว่าเราลองเข้าไปดูกันมั้ย

ฟาง : เออ ป่ะ(แล้วทั้ง 3 ก็เดินเข้าไปที่ ที่มีคนมุงแล้วกร๊ดกัน แต่ระหว่างนั้นเอง)

เฟย์ : โอ๊ย!!

ฟาง : เฟย์เป็นไร

เขื่อน : คุณครับ คุณมาเกะกะผมทำไมครับ ผมรีบ หลีกหน่อยสิ

เฟย์ : หนอย วิ่งชนฉันแล้วยังมาว่าฉันอีกนะ

เขื่อน : คุณ นั้นแหละวิ่งชนผม

ฟาง : วิ่งชนน้องฉันแล้วมาว่า น้องฉันได้ไงฮะ

ป๊อปปี้ : หยุดเลย น้องเธอนั้นแหละ มาวิ่งชนเพื่อนฉัน

ฟาง : อ๊าย! เพื่อนนายนั้นแหละ

ป๊อปปี้ : เธอรู้มั้ยว่าฉันเป็นใคร

ฟาง : ทำไมฉัน ต้องรู้ด้วยล่ะ

ป๊อปปี้ : ฉันคือ นักศิลปินวง k-otic ไงล่ะ

ฟาง : มันก็แค่ศิลปิน เชอะ เรื่องแค่นี้ฉันก็เป็นได้

ป๊อปปี้ : เธอลองเป็นศิลปินให้ได้ภายในเดือนนี้สิ

ฟาง : ได้ ฉันทำได้อยู่แล้วเรื่องแค่นี้ไม่มีปัญหา(ด้วยความอยากเอาชนะป๊อปปี้ จึงตอบตกลง)

แก้ว : จะดีหรอฟาง

เฟย์ : นั้นน่ะสิ พี่ฟางไปตอบแบบนั้นมันจะดีหรอ

เขื่อน : เธอเป็นต้นเหตุของเรื่องนี้ไง

เฟย์ : นายจะมาโทษฉันได้ไง (น้ำตาเฟย์เริ่มไหล)

เขื่อน : แต่ยังไงเธอก็ผิด

แล้วเฟย์ก็วิ่งหนีไปพร้อมกับ ฮือ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ฟาง : โธ่เอ๊ย ตาบ้า(ฟางผลักป๊อปปี้แล้ววิ่งหนีไป)

แก้วซึ่งจะตามฟางกับเฟย์แต่ได้วิ่งชนกับโทโมะ 

แก้ว : โอ๊ย!!

โทโมะ : ขอโทษนะครับ ให้ผมช่วยเก็บนะ

แก้ว : ค่ะ ขอบใจนะ

แล้วทั้ง 2 ได้สบตากัน พร้อมกับแก้มแดงทั้ง 2 คน เมื่อเก็บเสร็จแก้วก็วิ่ง ตามเฟย์กับฟาง

ไปพร้อมลืมสมุดบันทึกไว้ที่โทโมะ