Love First Sight รักหมดใจนายหน้ากวน
Eros_Hades
1) 3 หนุ่ม 3 สไตล์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
แต่งโดย : Sai_BR , Reeya_BR และ Devilz
ในห้องทำงานของบริษัทชื่อดังแห่งหนึ่ง มีสถาปนิกหนุ่มผู้ชาญฉลาดนั่งทำงานอยู่ด้วยความ
มุ่งมั่นตั้งใจ เขาคนนี้ไม่ได้มีดีเพียงแค่ความฉลาด แต่เขาคนนี้มีดีทั้งหน้าตา บ้านรวย และความสามารถอีก
หลากหลายที่บรรยายวันเดียวคงจะไม่จบ เขาเป็นหนุ่มฮอต ที่พนักงานสาวกว่าครึ่งค่อนบริษัทแอบชอบ
เขา แต่เพราะความรู้สึกบางอย่างของเขาที่มันได้หายไปพร้อมๆกับคนๆหนึ่งเมื่อประมาณ 10 ปีก่อน ทำให้
เขาไม่อาจจะชายตาแลใครได้อีกเลย อีกด้านหนึ่งหลังประตูห้องทำงานของสถาปนิกหนุ่ม ได้มีพนักงาน
สาวหลายคนยืนเอาหูแนบกับประตูห้องบ้างหล่ะ! ยืนจินตนาการภาพอันชวนขนลุกเกี่ยวกับตนเองกับ
ชายหนุ่มภายในห้องบ้างหล่ะ! นั่งทำหน้าตาหลงใหลในรูปร่าง หน้าตาของชายหนุ่มอย่างกับคนโรคจิตบ้าง
หล่ะ!
… : ไม่มีอะไรจะทำกันแล้วเหรอพวกเธอหน่ะ!
พนักงานสาว : พูดเหมือนเธอมีงานทำงั้นหล่ะ!
พนักงานสาวคนหนึ่งเอ่ยตอบโดยที่ไม่ได้หันมามองว่าเธอกำลังพูดอยู่กับใคร
… : งั้นพวกเธอลาออกแล้วกลับไปนั่งทำหน้าโรคจิตที่บ้านซ่ะไป่!
พนักงานสาว : ใครกันที่กล้ามาปาก เห้ย! คุณคิตตี้
สิ้นเสียงพนักงานสาวคนนั้น พนักงานคนอื่นๆก็หันหน้าไปยังคนที่ถูกเอ่ยถึงพร้อมกันอย่างไม่
ได้นัดหมาย ก่อนที่จะรีบสลายตัวกันกลับไปยังโต๊ะทำงานของตนเองอย่างรวดเร็ว ส่วนคิตตี้หญิงสาวผู้มา
ใหม่เมื่อเคลียร์สถานการณ์ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ก็เดินถือเอกสารในมือเข้าไปในห้องทำงานของชาย
หนุ่มทันที
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ปึง!
เอกสารต่างๆในมือถูกโยนลงบนโต๊ะทำงานของชายหนุ่มตรงหน้าอย่างรุนแรง
คิตตี้ : พี่ป๊อปปี้!
สิ้นเสียงเรียก ชายหนุ่มนามว่า ‘ป๊อปปี้’ ได้ละสายตาจากงานต่างๆของเขาขึ้นมาดูเอกสารที่
ถูกโยนลงมาให้และเขาได้สะดุดตากับโน๊ตแผ่นเล็กๆบนแฟ้มเอกสาร
คิตตี้ : ไอพี่เคนตะฝากมาให้!
เมื่อคิตตี้พูดจบ เธอก็เดินปึงปังออกไปจากห้องทำงานของชายหนุ่มทันที ส่วนชายหนุ่มก็ได้แต่
ส่ายหน้าอย่างเอือมระอากับสิ่งที่ได้เห็นเมื่อซักครู่
ป๊อปปี้ : เลขาใคร(วะ)เนี่ย! อารมณ์ร้ายจริง!
ในร้านกาแฟแห่งหนึ่งที่เป็นที่นิยมกันมากในเมืองแห่งนี้ มีชายหนุ่มหน้าหวาน แต่มาดขรึมยืน
ชงกาแฟอยู่หลังเคาเตอร์ร้านอย่างชำนาญ โดยมีสายตาของลูกค้าสาวภายในร้านหลายคู่มองตรงไปที่เขา
อย่างหลงใหล แต่มีหรือที่เขาจะสน ก็ในเมื่อหัวใจของเขาได้หยุดหวั่นไหวไปตั้งแต่เมื่อ 10 ปีก่อนแล้ว เขา
ผู้นี้เป็นหนุ่มฮอตไม่แพ้กันกับเพื่อนของเขาเลย เขาหน้าหวาน มาดขรึม บ้านรวย และเขาก็มีความสามารถ
ที่มากมายเหมือนกับเพื่อนๆของเขาอย่างที่วันเดียวก็คงจะบรรยายไม่หมดเช่นกัน ลูกค้าสาวต่างๆทุกคนที่
แวะเวียนเข้ามาภายในร้านแห่งนี้ ล้วนแต่มีจุดประสงค์เดียวกันหรือใกล้เคียงกัน คืออยากจะพูดคุย
กับเจ้าของร้านแห่งนี้ซักประโยคก็ยังดี แต่ทุกๆครั้งที่ลูกค้าสาวชวนเขาคุย เขาก็ได้แต่ยิ้มตอบกลับไปเพียง
เท่านั้น
ลูกค้าสาว : ขอบคุณนะคะ ว่าแต่คุณชื่ออะไรเหรอคะ
ลูกค้าสาวเอ่ยถามชายหนุ่มทันที หลังจากที่ชายหนุ่มเสิร์ฟกาแฟให้กับเธอแล้ว และครั้งนี้ก็
เช่นกันที่ชายหนุ่มไม่ตอบอะไร เพียงแต่ยิ้มตอบกลับไปเพียงเท่านั้น
… : อิจฉาโว้ย! คนอะไรนิ่งซะขนาดนี้แล้ว แต่ก็ยังมีหญิงเข้าหา
ชายหนุ่มที่ยืนเช็ดอุปกรณ์อยู่หลังเคาเตอร์อันเป็นที่สิงสถิตประจำของเขาภายในร้านแห่งนี้ ได้
ละสายตาจากการกระทำดังกล่าว แล้วเงยหน้าขึ้นมามองเพื่อนชายของตนที่ยืนท้าวแขนบนเคาเตอร์ ก่อน
จะส่ายหน้าออกมาน้อยๆ พร้อมกับยิ้มออกมาในแบบที่ถ้าสาวๆเห็นคงจะละลายไปแล้ว
… : ไอโทโมะ!
สิ้นเสียงเรียก ชายหนุ่มนามว่า ‘โทโมะ’ ได้ละสายตามามองเพื่อนชายของเขาอีกครั้ง
โทโมะ : อะไรเคน! ว่าแต่วันนี้จะรับอะไรดีหล่ะ
เคนตะ : เอากาแฟเย็นแก้วนึง ชาเย็นแก้วนึง
โทโมะพยักหน้ารับ ก่อนจะก้มลงไปทำงานอันเป็นที่รักของเขา หลังจากที่รับรายการมาจาก
เพื่อนของเขาเรียบร้อย ผ่านไปราวๆ 5 นาที เขาก็ยื่นแก้วกาแฟเย็นและชาเย็นที่มีกลิ่นหอมชวนรับประทาน
ไปให้กับเพื่อนชายที่นั่งคุยโทรศัพท์กับแฟนสาวอยู่ที่เคาเตอร์ร้าน
เคนตะ : อ่ะนี่! อยู่บนเคาเตอร์นะ ไปล่ะ!
เคนตะพูดจบก็เดินออกจากร้านไป ส่วนโทโมะก็เงยหน้าขึ้นมาดูสิ่งที่เพื่อนของเขาวางไว้บน
เคาเตอร์ ซึ่งก็คือโน๊ตแผ่นเล็กๆ เขาได้แต่ส่ายหน้าอย่างยิ้มๆ
โทโมะ : ถุย! คิดว่าจะจ่ายเงิน!
ในบริษัทที่มีชื่อเสียงโด่งดังแห่งหนึ่ง ไม่ว่าใครก็ตามที่มีปัญหาเกี่ยวกับกฎหมายหรือคดีความ
ต่างๆก็มักจะเดินทางมาว่าจ้างทนายความกันที่บริษัทแห่งนี้ ในตอนนี้มีทนายความหนุ่มฝีปากกล้านั่ง
ทำงานอยู่ภายในห้องทำงานของเขา เขาผู้นี้เป็นหนุ่มฮอตเช่นเดียวกันกับเพื่อนของเขา เขาหล่อ เขาดูดี
เขาบ้า เขารั่ว เขาอารมณ์ดี เขาเป็นคนอบอุ่น และที่สำคัญบ้านเขารวย ในบริษัทแห่งนี้มีทนายความที่มี
ความสามารถมากมายไปหมด แต่จะมีซักกี่คนที่ได้รับความสนอกสนใจ และมีงานเข้ามาให้เรื่อยๆอย่าง
ไม่มีขาดสายแบบเขา ใครๆก็อยากจะได้ตัวเขาไปว่าความให้ เพราะไม่เคยมีครั้งไหนที่เขาคนนี้จะว่าความ
ไม่ชนะ ก็เขาเล่นมีความรู้เยอะซะขนาดนั้น กวน TEEN มากซะขนาดนี้ ดังนั้นจะให้เขาว่าความแพ้ก็คงจะ
แปลกๆอยู่หรอก เขามีสาวๆสวยๆมากหน้าหลายตาเข้ามาให้เลือกคบหาอยู่เสมอๆ แต่เขาก็ไม่เคยจะสนใจ
และพยายามเดินหน้าต่อไปในเรื่องหัวใจของตนเอง ด้วยวิธีการตัดใจจากคนๆนั้น แต่ทำไม๊! ทำไม! ตัดใจ
มาเกือบๆ 10 ปีแล้ว ก็ยังไม่ลืม ไม่ตัดใจจากคนๆนั้นซักที
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
สิ้นเสียงเคาะ ประตูห้องทำงานของเขาก็ได้ถูกเปิดเข้ามาโดยฝีมือของหญิงสาวคนสวย ที่มี
ดีกรีเป็นทนายความสาวผู้มีความรู้ในเรื่องของกฎหมายอย่างรอบด้าน และยังควบตำแหน่งเลขาปากจัด
ของชายหนุ่มอีกด้วย
… : มายด์ พี่บอกว่าพี่ไม่รับงานตอนนี้ไง!
มายด์ : อะไรของพี่ฮะ! ไอพี่เขื่อน! หัดฟังกันบ้างเซ่!!
สิ้นสุดเสียงด่าของเลขาสาว ชายหนุ่มนามว่า ‘เขื่อน’ ได้ละสายตาจากกองเอกสารตรงหน้า
ขึ้นมามองเลขาสาวของตน พร้อมกับทำหน้าตาแอ๊บแบ๊วอย่างสำนึกผิด(เหรอ?)
มายด์ : ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้น! ฉันไม่พิศวาสพี่หรอก ไอพี่เถื่อน!!
เขื่อน : มีอะไรก็ว่ามา ยัยเลขาปากเสีย!
ชายหนุ่มเลิกทำหน้าตาบ๊องแบ๊ว แล้วเอ่ยถามเลขาของเขาทันที แต่มายด์ไม่ตอบอะไร กลับ
เดินมาตบโต๊ะทำงานของชายหนุ่มแทน
ปึง!
มายด์ยกมือของตนเองขึ้น ปรากฏว่าใต้ฝ่ามือเรียวงามที่ได้ยกขึ้นไปแล้วนั้น ได้มีมีโน๊ตแผ่น
เล็กๆติดอยู่บนโต๊ะเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
มายด์ : ไอพี่เคนตะฝากมา!
เมื่อสิ้นสุดธุระของตน มายด์ก็เดินออกจากห้องไป พร้อมกับปิดประตูห้องทำงานชายหนุ่ม
อย่างแรง
ปัง!
เขื่อน : ปิดเบาๆหน่อยโว้ย! ประตูของฉันพังหมด ตกลงใครกันแน่ที่เถื่อน(วะ)เนี่ย!
เจอกันไปแล้วกับ 3 หนุ่มนะค่ะ ตอนหน้าเจอกันกับ 3 สาวค่ะ ^_^
ฝากผลงานเรื่องอื่นๆของพวกเราค่ะ
Sai_BR : http://www.keedkean.com/member.html?id=3536
Reeya_BR : http://www.keedkean.com/member.html?id=3537
Devilz : ยังไม่ได้แต่งนิยายนะคะ ถ้าอยากให้แต่งละก็ต้องไปบอกเขาเองนะคะ ^_^
เจอกันตอนหน้าค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
