รุ่นน้องสุดป่วนกับรุ่นพี่สุดร้าย ♥

(โทะโมะปลุกอยู่นานแต่แก้วก็ยังไม่ยอมตื่นสักที โทโมะเลยค่อยๆก้าวขึ้นไปบนเตียงอย่างเบาตัวไม่ให้คนที่นอนอยู่บนเตียงรู้สึกตัว แล้วเค้าค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของคนที่นอนอยู่นั้นทีละเม็ดอย่าค่อยๆ) (แก้ว//ทำไมรู้สึกว่ามันเย็นๆฟะ -*-?)

แก้ว : กรี๊ดดดด

โทโมะ : โอ๊ย

(พอแก้วลืมตาขึ้นมาก็เจอโทโมะที่ค่อมร่างตนอยู่ เลยตกใจทีบโทโมะไปนอนกอดอยู่ที่พื้นข้างล่าง)

แก้ว : นายจะทำไรห๊ะ (ร่างบางดึงเสื้อของตัวเองที่เพิ่งโดนร่างสูงปลดกระดุมออกเมื่อกี้มาปิดร่างตัวเองไว้)

โทโมะ : ก็เธอไม่ยอมอาบน้ำอ่ะ ฉันบอกแล้วนะว่าถ้าไม่อาบเอง ฉันจะอาบให้

แก้ว : ฉันไม่คิดว่านายจะกล้าทำจริงๆนิ

โทโมะ : ฉันเนี่ยนะจะไม่กล้า หึหึ  ยังมีอะไรที่เธอไม่รู้เกี่ยวกับฉันอีกเยอะ ไปอาบน้ำได้ยังไม่งั้น.....

(ร่างบางยังไม่ทันที่จะให้ร่างสูงพูดจบก็รีบวิ่งไปหยิบเสื้อผ้า และผ้าเช็ดตัววิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที)

ผ่านไป 1 ชม.

โทโมะ : นานไปแล้วนะเมื่อไรจะออกมา(ร่างสูงตะโกนเข้าไปถามร่างบางที่อยู่ในห้องน้ำ

แก้ว :  .......เงียบ......

โทโมะ : แก้วๆ เป็นไรป่าว อย่าเงียบดิ(ร่างสูงยืนอยู่หน้าห้องน้ำเริ่มใจคอไม่ดีเมื่อไม่ได้ยินเสียงอีกฝ่ายตอบรับ)

โทโมะ : ไม่ตอบฉันจะพังประตูเข้าไปแล้วนะ

แก้ว : ....เงียบ.....

ปั้ง!!! (ร่างสูงได้พังประตูห้องน้ำเข้าไปแล้วเห็นว่า...)

โทโมะ : โธ่ ยัยไก่ขี้เซาเอ๊ย ทำเอาฉันเป็นห่วงแทบแย่ง (พูดกับตัวเองอย่างเบาๆ แล้วเอามือไปปัดผมร่างบางที่ปิดหน้าร่างบางอยู่ )

แก้ว : อืม (เริ่มรู้สึกตัว) นาย ทำไร(ร่างบางรีบเอามือมาปิดร่างตัวเองไว้เพราะตอนนี้ร่างบางมีแค่ผ้าเช็ดตัวผื่นเดียวเท่านั้น)

โทโมะ : ก็ไม่เห็นเธออกมาสักที ถามก็ไม่ตอบ

แก้ว : เป็นห่วงฉันเหรอ

โทโมะ : อืม ใช่ -///-

แก้ว : เออ >///< (ร่างบางคิดแค่จะถามเล่นๆแต่คำตอบที่ร่างสูงให้มานั้นทำเอาใจร่างบางเต้นไม่เป็นจังหวะเลย)(แก้ว//ทำไมใจเต้นแรงจัง ก็แค่ไอรุ่นพี่หน้าหล่อนี่ พูดอืมแค่นี้เอง อะไรนะนี่เราบอกว่าไอนี่หล่อเหรอ ไม่นะ ฉันคงไม่...)

โทโมะ : หน้าแดง ทำไม

แก้ว : ป่าว ใครหน้าแดง

โทโมะ : แล้วนี่อาบน้ำยัง

แก้ว : แหะๆ ยัง

โทโมะ : ปะ

แก้ว : ??

โทโมะ : ไปอาบน้ำไง

แก้ว : นายออกไปดิ

โทโมะ : ฉันอาบให้

แก้ว : จะบ้าเอ๋อ

โทโมะ : ทำไมเขินเหรอ

แก้ว : ป่าว ใครเขิน

โทโมะ : งั้น ฉันอาบให้

แก้ว : เดี๋ยวนายเปียก

โทโมะ : ไม่เป็นไร

แก้ว : มะ...(ร่าสูงยังไม่ทันที่จะให้ร่างบางพูดจบ ร่างสูงก็เดินเข้าไปกระฉากผ้าเช็ดตัวของร่างบางออกแล้วผลักร่างบางติดกำแพง) (โทโมะ//แก้วฉันขอโทษนะ ฉันทนไม่ไหวแล้ว)(ร่างสูงเริ่มทนไม่ไหวกับเรือนร่างของร่างบาง จนเผลอเอาปากไปประกบกับปากร่างบาง ลิ้นหนาๆควานหาความหวานที่ปากร่างบางอย่างอร่อย)

แก้ว : อ่อยอัน

(ร่างบางไปแต่ประทวงการกระทำของร่างสูงอยู่ในลำคอแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าร่างสูงจะยอมร่างบางเลย ทำให้ร่างบางเผลอจูบตอบร่าสูงไป )

โทโมะ : ทำเป็นด้วยเหรอ ไปที่เตียงดีกว่า

แก้ว : อืมๆ(ร่าบางตอบอย่างเขินๆ)

(ร่างสูงอุ้มร่างบางมาที่เตียงโดยที่ปากนั้นยังทำงานอยู่ แล้วร่างสูงค่อยๆวางร่างบางไว้บนเตียงอย่างนิ่มนวล แล้วเริ่มซุกไซ้ไปที่คอของร่างบาง มือนั้นก็อยู่ไม่สุึกค่อยบีบเคล้นภูเขา 2ลูกของร่างบางอยู่ จากนั้นร่างสูงค่อยๆเลื่อนหน้าต่ำลงมาแล้วค่อยเลียจุึดนั้นของร่างบาง จนทำให้ร่างบางเสียวมากๆ ร่างสูงค่อยเอาแกนกายของตนนั้นเข้าไปที่กลีบกุึหลาบของร่างบาง) 

แก้ว : อ๊ะ อ่าา โมะ อ๊ แก้ว ฮื เจ็บ เอามัน อ๊าา ออกไป อ๊า

โทโมะ : ทนหน่อยนะเด็กดี ไม่เจ็บมากหรอก

(ร่างสูงค่อยขยับเข้าขยับออก อย่างเบาที่สุึดเพื่อที่ร่างบางจะได้ไม่เจ็บปวดมาก)

แก้ว : อ๊ะะ โมะ ใกล้แ้ล้ว อ่าา (ร่างสูงพยายามเร่งเข้าไปอีกจะได้ถุึงจุึดสุึดยอดของเค้ากับร่างบางให้เร็วที่สุึด)

โทโมะ : อีกนิดนะ คนดี ฮือๆ (ร่างสูงขยับเข้า ขยับออกให้เร็วและแรงกว่าเดิม ทำให้ร่างบางเจ็บมาก ร่างบางได้แต่คางออกมา และมือก็ขย้ำผ้าบนเตียงขจนยับไปหมด)

แก้ว : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด   อ๊าาาา

โทโมะ : ฮือ ฮือๆๆ (กว่าจะถุึงจุึดสุึดยอมของทั้งคู่ทำเอาร่างสูงและร่างบางเหนื่อยกันเลยทีเดียว จากนั้นร่างสูงค่อยๆถอนแกนกายออกมาแล้วนอนข้างๆร่างบาง)

โทโมะ : เจ็บมากมั้ยดนดี นอนเถอะนะ (ร่างสูงก้มลงไปจูบปากร่างบางแล้วห่มผ้าให้)

อ๊ากกก แต่งไปนั่งบิดไป 555

อัพให้แล้วเน้

นี่มัน เที่ยงคืนกว่าแล้ว ตาเริ่มลายแล้ว @_@ไปนอนก่อนน๊า