only you gril รู้ไว้ซะ!ว่าเธอคือที่รักของฉัน
เขียนโดย great_TKfriend
วันที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 17.55 น.
14)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ~ซ่า ซ่า ซ่า! เปรี้ยง!!!!~
ฝนที่ตกลงมาอย่างระหนำโดยไม่มีท่าทีที่จะหยุดยังจนทำให้ร่างบางที่เดินอยู่กลางถนนเนื้อตัวเปลียกชุ่มไปหมดทำให้สามารถที่จะเห็นบลาสีขาวประดับลูกไม้สีดำของเธออย่างชัดเจน ถ้าแถวนนี้มีพวกโจรโรคจิตผ่านมาเธอคงจะโดนฉุดเข้าป่าไปแล้วล่ะ
"ฮึก..ฮึก..ไอ้คนนิสัยไม่ดี!เห็นเราเป็นแค่ทางผ่าน ไอ้บ้า!!"ฉันพูดพร้ำด่าโทโมะผู้ชายที่กำลังทำให้ฉันเจ็บปวดจนแทบจะตายอยู่ปัจจุบันนี้อย่างไม่หยุด ทำไมเขาถึงต้องมีอิธพลต่อหัวใจฉันด้วย!
ฉันเดินมาตามทางของถนนเรื่อยๆโดยไม่รู้ว่าจะไปไหน? แล้วตอนนี้ฉันอยู่ไหน? ฉันเองยังไม่รู้เลยว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่ แล้วฉันเดินออกจากคอนโดของพี่เขื่อนมาไกลแล้วหรือยังเนีย เพราะไอ้บ้าโทโมะนั้นคนเดียวที่ทำให้ฉันต้องเป็นคนบ้าโดยไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ไหน!(อกหักแล้วพาลค่ะ!)
"ฮึก ฉันอยู่ไหนล่ะเนีย!"ฉันเดินไปเรื่อยๆจนไปเจอกับกลุ่มวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งที่ดูเหมื่อนกำลังจะฉุดเด็กมัธยมปลายเข้าไปทำไม่ดีไม่ร้ายพวกนั้นมีกันอยู่ประมาณ 4-5 คน ฉันควรจะเข้าไปช่วยดีหรือควรจะหนีดีฉันควรจะทำยังไงดีเนีย ไม่ได้เราเห็นคนกำลังขอความช่วยเหลือเราจะต้องเข้าไปช่วยแต่..ฉันไม่มีอาวุธอะไรเลยอ่า แง้ๆๆT-T!
"เฮ้ย!!นั้นใครน่ะ!!!"ตายละหว่า มันเห็นฉันแล้ว ทำไงดี!
"พะ..พี่ค่ะ..ชะ..ช่วยหนูด้วย ฮึกๆฮื่อๆ"อ๊า~น้องคนนั้นกำลังเรียกให้ฉันช่วยนี้ ทำไงดี? เอาวะเป็นเป็นกัน ช่วยก็ช่วย
"เฮ้ย!ทำอะไรกันน่ะ"ฉันตะโกนถามพวกมันแล้วเดินใกล้เข้าเรื่อยๆจนประชันหน้ากับพวกมันทั้ง 5 คน โอ้แม่เจ้า!หน้าตา...หล่อเวอร์อ่ะ>0<!(ใช่เวลามั้ยค่ะ)แต่ไม่น่ามาเป็นคนเลวๆเลย เสียดายหน้าตาที่พ่อกับแม่อุตสาห์ให้มาซะหล่อเวอร์ๆขนาดนี้
"ว้าว..สวัสดีจ้าสาวน้อย อยากจะมาร่วมกิจกรรมสนุกๆกับพวกเราเหรอจ๊ะ"ไอ้ผู้ชายที่ตะโกนถามว่าฉันคือใครเดินมาลูบผมฉันก่อนจะมองมาที่ร่างกายของฉันอย่างทะโลมจนฉันต้องเอามือมาปิดร่างกายตัวเองแทบไม่ทัน
"เอามือเน่าๆของแกออกไปนะไอ้บ้า!"ฉันพูดแล้วปัดมือมันออก
"ปากดีนักนะอย่างนี้ต้องโดนสั่งสอน!"มันพูดแล้วเงื้อมือจะตบหน้าฉัน อ๊าก!อกหักยังไม่พอยังจะถูกตบอีกชีวีตฉันจะมีอะไรดีมั้ยเนีย!
"หยุดนะ!ไอ้เฟล!!"ระหว่างที่ไอ้คนตรงหน้ากำลังจะตบฉันก็มีเสียงทุ่มนุ่มของผู้ชายคนนึงห้ามเอาไว้เสียก่อนใครกันนะ
"ทำไมวะไอ้รีเทล ฉันก็แค่จะตบสั่งสอนยัยนี้ก็แค่นั้นเอง"ระ..รีเทล ชื่อนี้มัน ชื่อเหมื่อนแฟนเก่าของฉันเลย แต่คงไม่ใช่มั้ง
"ฉันบอกให้หยุดก็หยุด วันนี้แกล้งพวกนักเรียน ม.ปลายแค่นี้แหละพวกแกจะไปไหนก็ไปส่วนยัยนักเรียนนั้นปล่อยให้สลบตรงนั้นแหละ"คนที่ชื่อรีเทลพูดกับพวกผู้ชายที่กำลังจะปลดกระดูมเสื้อของเด็กนักเรียนคนนั้นให้พอแล้วบอกให้กลับจนตอนนี้เหลือฉัน นักเรียนคนนั้นและก็คนที่ชื่อว่ารีเทลซึ่งฉันยังมองเห็นหน้าไม่ชัดเพราะตอนนี้ฝนตกแรงมาก
"...แก้ว..."เสียงนี้มันเสียงของแฟนเก่าฉันนี้ฉันหวังว่าคงจะไม่ใช่เค้านะ
"ใครน่ะ!...ระ..รีเทล!!0_0!"ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆผู้ชายคนนั้นแล้วก็ต้องตกใจเพราะเขาคือ รีเทล แฟนเก่าของฉันตอนสมัยอยู่มัธยมแต่ก็ต้องเลิกกันเพราะ รีเทล ต้องย้ายไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ
"เธอจำฉันได้ใช่มั้ย?"เขาถามฉันแล้วเดินเข้ามาโผล่กอดฉันเต็มแรง
"อัก..ระ..รีเทล..ฉะ..ฉันหายใจไม่ออก"ฉันพูดกับเขาอย่างยากเย็นก็เขาเล่นกอดฉันซะเต็มแรง
"ขอโทษ ขอโทษ..ฉันว่าตอนนี้เธอเปลียกหมดแล้วนะเข้าไปนั่งในรถฉันดีกว่า"รีเทลพูดแล้วดึงฉันเดินไปขึ้นรถสปอร์ตสุดหรูสีเทาของเขา
"แล้วน้องคนนั้นล่ะ"ฉันพูดแล้วชี้ไปที่เด็กมัธยมคนนั้น
"ฉันให้ไอ้เฟลโทร.บอกเพื่อนน้องคนนั้นให้มารับแล้วล่ะ"
"เดี๋ยวนี้นายกลายเป็นพวกอัธพาลไปแล้วเหรอ"ฉันถามเขา
"...เปล่าหรอกพวกเพื่อนๆฉันน่ะมันมีอคติกับผู้หญิงมันก็เลยคิดจะดักฉุดแล้วมาแกล้งเล่นแล้วก็ปล่อยไปแต่ว่าฉันเคยบอกพวกมันแล้วว่าอย่าทำมันก็ไม่เชื่อ.."รีเทลอธิบายให้ฉันเข้าใจ
"เฮ้อ..นายยังเหมื่อนเดิมเลยนะ"ฉันพูดแล้วสำรวจร่างกายของเขา เขายังหล่อเหมื่อนเดิม นิสัยเรียบร้อยและเป็นเด็กเรียนเหมื่อนเดิม
"อืม..ฉันน่ะไม่เคยเปลี่ยนแปลงโดยเฉพาะ..หัวใจ..เคยรักใครมาก่อนก็ยังรักเหมื่อนเดิม..แล้วเธอล่ะตอนนี้มีแฟนใหม่แล้วหรือยัง"แฟนงั้นเหรอ..ฉันกับโทโมะเราเป็นแฟนกันหรือเปล่านะ ไม่สิ เราไม่เคยเป็นแฟนกันด้วย ในเมื่อเขามีคู่หมั้นอยู่แล้วนี้!
"ยะ..ยัง ฉัน 'โสด' โสดสนิทเลยด้วย"
"งั้นเหรออย่างงั้นฉันก็มีสิทธิ์กับมารีเทิร์นสินะ^^ว่าแต่บ้านเธออยู่ไหนฉันจะได้ขับไปส่ง"เอ่อ!ใช่ฉันลืมไปเลยว่าวันนี้มีปาร์ตี้ที่คอนโดพี่เขื่อนปานี้พี่เขื่อนคงเป็นห่วงฉันแย่แล้วล่ะ
"งั้นช่วยไปส่งฉันที่คอนโดXXXหน่อยนะ"
"ได้เลยครับ!^^"
.
.
.
.
+++tomo talk+++
ยัยบ้านั้นหายไปไหนกันนะ นี้มันนานเกินไปแล้วไอ้กวินไม่น่าไปบอกแก้วเลยว่าผมกับเบล์ลกำลังจะหมันกัน ยัยนั้นยิ่งขี้นอยด์อยู่ด้วย
"เฮ้ย!ไอ้โมะติดต่อแก้วไม่ได้เลยวะทำไงดีวะ โทรศัพท์ก็ลืมไว้ที่นี้กระเป๋าตังค์ก็ไม่ได้เอาไป"ติดต่อไม่ได้เลยงั้นเหรอ ผมชักเป็นห่วงแล้วนะเนีย ยัยเด็กบ้าจะไปไหนทำไมไม่บอกกันก่อนเล่า
~ก๊อก ก๊อก ก๊อก~
ใครมันมาเคาะประตูเอาตอนนี้วะ!
"แก้ว!!แกไปไหนมา"ห๊า!!แก้วงั้นเหรอผมรีบลุกจากโซฟาที่ผมนั้งอยู่แล้วรีบวิ่งไปที่ประตูก็พบกับแก้วที่ยื่นตัวเปลียกเพราะสายฝนที่ตกลงมาผมอยากจะเข้าไปกอดเธอจัง
"สวัสดีครับ..พี่เขื่อน^^"เสียงใครกันน่ะผมหันไปมองตามเสียงที่เรียกไอ้เขื่อนก็พบกับผู้ชายหน้าหล่อที่จัดว่าหล่อมาก(แต่น้อยกว่าผม)ยื่นยิ้มแฉ่งอยู่ข้างๆแก้ว
....ทำไมต้องไปยื่นข้างๆแก้วด้วย!!-0-....
"อ้าว..ว่าไงรีเทล..กลับมาจากอังกฤษตั้งแต่เมื่อไรวะ โตขึ้นแล้วหล่อขึ้นเยอะเลยนะเว้ย!ยังนี้น้องสาวฉันก็มีสิทธิ์ที่จะหวั่นไหวแล้วกลับไปรีเทิร์นกับแกได้นะสิวะ"
"แน่นอนอยู่แล้วครับพี่เขื่อน"กลับไปรีเทิร์นแสดงว่าสองคนนี้เคยเป็นแฟนกันมาก่อนนะสิ
"มาๆ เข้าห้องก่อนไปเดินตากฝนเดี๋ยวก็ไม่สบายกันหรอก"
...แก้วจะกลับไปรีเทิร์นกับไอ้หน้าหล่อนั้นเหรอ ผมไม่ยอมแน่!!!!!!!!...
....................................................................................................................................
มาอัพตามคำสัญญาแล้วนะจ้าลีดเดอร์ วันนี้ไปดูหนังเรื่อง ตี3 หน้ากลัวมากก อย่าลืมไปดูกันน๊า
คืนนี้นอนหลับฝันดีกันล่ะ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ