only you gril รู้ไว้ซะ!ว่าเธอคือที่รักของฉัน
เขียนโดย great_TKfriend
วันที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 17.55 น.
12)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ+++pichy home+++
ตอนนี้ฉันยังไม่อยากกลับบ้านตัวเองก็เลยมาอยู่บ้านไอ้พิชชี่นี้แหละ ดีที่สุดแล้ว
"ไอ้แก้ว!!!!!"ใครกันว่ะที่เรียกฉัน..
"มีอะไร...พี่เขื่อน!!!!!"
"ไงน้องสาว...ได้ข่าวว่ากำลังอกหักเหรอจ๊ะ"พี่เขื่อนพูดกับฉันอ๋อลืมบอกไปพี่เขื่อนเขาเป็นพี่ชายของฉันอีกคนแต่เป็นลูกพีลูกน้องกันนะ..แต่ฉันรักพี่เขาเหมื่อนพี่แท้ๆเลยล่ะ
"..ใครบอกพี่"ฉันถามพี่เขาก่อนจะหันไปมองไอ้พิชชี่ที่ทำหน้าเหมื่อนไม่รู้เรื่องอะไร
"ฉันไม่ได้บอกแก้ว...แต่พี่เขารูเอง"
"ฉันรู้ว่าแกบอก..อย่ามาทำเป็นเฉไฉ- -*"
"อย่าไปโทษพิชชี่มันเลย...พี่เป็นคนถามมันเองแหระ..แล้วใครกันน๊า~..ที่ทำให้น้องสาวพี่อกหัก..หืมบอกพี่หน่อย"
"ไม่มีหรอกค่ะ^_^"ฉันพูดแล้วยิ้มเจื่อนๆไปให้พี่เขา
"ไม่มีใครทำยัยแก้วอกหักหรอกครับ..เพียงแต่ยัยแก้วนี้แหละที่ทำตัวเอง"
"ยังไง..พี่ไม่เข้าใจ"
"ก็ตอนแร..."
"หุบปากไปเลยไอ้พิชชี่!!!"ฉันพูดกับมัน
"พิชชี่..บอกพี่มา!!!"พี่เขื่อนสั่งไอ้พิชชี่พร้อมกับส่งสายตาที่แสนกดดันไปให้ส่วนฉันก็จองมันด้วยสายตาที่อาฆาตเหมื่อนประมาณว่าถ้าแกบอกแกตาย!!!(สงสารพิชชี่อ่ะT^T>>>great)
"เอ่อ...ไม่มีอะไรครับพี่เขื่อน"
"อย่าโกหกพี่"
"เอ่อ....ก็ได้ครับ..ขอโทษนะแก้วT^T"
"ไอ้เพื่อนบ้า!!!!"
"ก็ตอนแรกที่ผู้ชายคนนั้นเข้ามาจีบยัยแก้วก็ทำเป็นไม่สนใจ..แต่พอเขาไปคบกับคนอื่นก็มานั่งร้องไห้เสียใจอย่าที่เห็นนี้แหละครับ"
"โธ่..ที่แรกไอ้เราก็นึกว่ามีใครมาทำน้องสาวสุดที่รักเราอกหัก"
"แก้วว่า...เราเลิกพูดเรื่องนี้แล้วไปหาอะไรท่านกันดีกว่านะ"
"อืมก็ดีเหมื่อนกัน"พี่เขื่อนกับพิชชี่พูดขึ้นพร้อมกัน
.
.
.
.
"เอ่อ...พี่เขื่อนค่ะ..พี่จะกลับไปนอนบ้านหรือว่าคอนโดค่ะ"ฉันถามพี่เขื่อน..ถ้าเกิดพี่เขื่อนนอนบ้านฉันจะได้กลับมาอยู่บ้าน...ฉันทนอยู่ที่นั้นต่อไปไม่ได้จริงๆ..มันเจ็บ!
"พี่ว่า..พี่จะไปนอนคอนโดนะ"
"อ๋อ..ค่ะๆ"
20 นาที่ผ่านไป
~she is the love of me i know~
"ฮโหล..สวัสดีครับ"เสียงพี่เขื่อนพูดกับปลายสายของคนที่โทร.มา
"(ดีไอ้เขื่อน..แกยังจำฉันได้หรือเปล่า)"
"เฮ้ย!!ไอ้โมะ..เป็นไงสบายดีเปล่าว่ะ"โมะ..ชื้อคุ้นๆแฮะ
"(ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ว่ะ..ช่วงนี้มีแต่เรื่องวุ่นๆ)"
"เรื่องอะไรว่ะ!"
"(แกนอนที่คอนโดเปล่าวะ)"
"อืม..นอน.."
"(งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันไปหา..เจอกัน..บาย)"
"เออ!!เจอกัน..บาย"
"ใครโทร.มาเหรอพี่เขื่อน"ฉันถามพี่เขาหลังจากที่วางสายไปแล้ว
"เพื่อนพี่มันโทร.มานะ..งั้นพี่กลับก่อนนะ"
"ค่ะ..กลับดีๆนะค่ะ"ฉันพูดลาพี่เขื่อนก่อนที่พี่เขาจะกลับ
"แก้ว..วันนี้แกจะนอนบ้านฉันหรือจะกลับไปนอนบ้านโทโมะ"
"คงกลับไปนอนบ้านโทโมะนั้นแหละ...งั้นฉันกลับแล้วนะ"
"ให้ฉันไปส่งมั้ย?"
"ไม่เป็นไร..บาย..แล้วเจอกัน"
.
.
.
.
+++morning+++
"แก้ว...วันนี้ฉันไม่อยู่บ้านนะ"
"ไปเที่ยวกับเบล์ลเหรอ"ทำไมต้องรู้สึกแปลกด้วยนะ..ในเมื่อเราเรื่องที่จะไม่ถามเขาไม่ยุ่งกับเขาสองคน
"เปล่าหรอก..ไปหาเพื่อนนะ"เขาพูดแล้วเดินออกไป
"อืม.."ทำไมยิ่งฉันอยู่ใกล้เขาเท่าไรมันยิ่งเหมื่อนฉันยิ่งอยู่ไกลจากเขามากเท่านั้น ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ ยิ่งวันเวลาผ่านไปเท่าไรฉันกับรักเขามากขึ้น..ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้..แทนที่ถ้าวันเวลาผ่านไปฉันจะลืมเขาได้แต่กับจำเขาได้ดี...กว่าเดิม
~ ตึด ตึด ตึด~
to...kaew
แก้ว..ขอโทษนะ..
from...tomo
"ขอโทษ?...ขอโทษเรื่องอะไรกัน"
to...tomo
ขอโทษเรื่องอะไร?
from...kaew
~ ตึด ตึด ตึด ~
to...kaew
สักวันเธอจะรู้เอง
from...tomo
"อะไรของเขา?"
....................................................................................................................................
ตอนนี้มันไม่มีอะไรเลย sory ตอนนี้ไรเตอร์ยังทำใจเรื่อง พี่แก้วกับป้องไม่ได้ ฮื่อๆๆๆๆ
สมองมันเลยคิดอะไรไม่ออกจริงๆT_T
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ