[Shot fiction] กลลวง

สวัสดีค้า ^O^~

แนะนำตัวนิดนึงน้า

ชื่อทรายค้า อายุ 14 เป็นนักเขียนใหม่ของที่นี้ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค้า ><~

PS. เรื่องนี้ทรายเคยลงที่เว็ป ป๊อปปี้ฟางแฟนน่ะค่ะ (นามปากกาในนี้คือ คิส)

ปิ้นๆๆๆๆๆ ตู้ม!!!

เสียงอันสนั่นหวั่นไหวดังขึ้นบนถนนสายมอเตอร์เวย์

รถ BMW คันหนึ่งได้ประสานงากับรถปอร์เช่ที่ขับสวนทางมา

รถทั้งสองคันพังยับเยิน

เสียงรถพยาบาล และรถตำรวจดังขึ้นเสียงสนั่น

หญิงสาวตัวเล็กผู้หนึ่งขับรถผ่านมา เธอหันมาเห็นเหตุการณ์จึงจอดรถข้างทางแล้ววิ่งไปดู

เมื่อเธอเห็นรถทั้งสองคัน ก็ถึงกับตกใจ พร้อมกับคิดว่า คงไม่มีใครรอดแน่ๆ

“เกิดอะไรขึ้นค่ะ” หญิงสาวคนนั้นพูดขึ้น

“รถสองคันนี้ประสานงากันครับผู้กอง” เธอพยักหน้ารับรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ใช่ค่ะ เธอเป็นผู้กองของ สน.ย่านนั้น และดูเหมือนว่าเธอ จะเจอกับ…

“ผู้ตายชื่ออะไร” เธอพูด

“เป็นผู้ชาย อายุประมาณยี่สิบกว่าๆ ในบัตรประชาชน ชื่อ ภาณุ ครับผู้กอง”

“..!!” เธอตกใจเล็กๆ แต่ไม่แสดงอาการ แล้วหันหลังเตรียมจะกลับ

“ผู้กองไปไหนครับ”

เธอไม่ตอบแต่รีบวิ่งไปที่รถทันที ชายผู้นั้นจึงไม่พูดอะไรต่อและจัดการกับเรื่องตรงหน้าต่อไป




0.00 น.

“ฟาง เธอต้องช่วยฉันน่ะ” เสียงเย็นๆของชายผู้หนึ่งดังขึ้น

“O O!!” หญิงสาวตกใจหนักเมื่อเห็นชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ

“ป๊อป! นะ นะ นาย” หญิงสาวเบรครถแล้วหันไปมองที่นั่งข้างคนขับ

“ฉันยังไม่ตายน่ะฟาง ฉันเข้าร่างไม่ได้” เขาพูดเสียงเย็น

“ฉันเห็นวิญญาณนายได้ไง !” เธอตกใจมาก

“เพราะฉันให้เธอเห็นคนเดียวไง น่ะฟาง” เขาพูด

“ฉันจะช่วยนายได้ไง จะบ้าหรอป๊อป” เธอพูดพร้อมมองตัวเขา

ตัวเขาไม่ได้มีเลือดหรืออะไรเลยสักนิด แต่เห็นเขาแค่บางๆเท่านั้น

“เธอเป็นผู้กองน่ะฟาง เธอต้องไปรับเรื่องนี้ให้ฉัน”

“แล้วไงหล่ะ” ฟางพูด

“เรื่องนี้มันไม่ใช่อุบัติเหตุน่ะฟาง”

“ห่ะ!!” เธอตกใจอย่างมาก มันก็เห็นชัดๆว่ามันเป็นอุบัติเหตุ

“รถฉันถูกตัดสายเบรก”

“นายรู้ได้ไง”

“ไม่อย่างงั้นฉันก็เบรกไปนานแล้ว แล้วอีกอย่าง รถคันนั้นมันไม่มีคนขับ!!”

“ห่ะ!! นายจะบ้าหรอ!!” เธอพูดอย่างตกใจ

จะเป็นไปได้ยังไง รถไม่มีคนขับแต่ประสานงารุนแรงขนาดนั้น!

ติ้ดๆ เสียงโทรศัพท์เธอดังขึ้น

และวิญญาณของชายหนุ่มก็หายไปลางๆจนหมด

เธออึ้งเล็กๆแต่ด้วยความคุ้นเคยกับเค้าจึงทำให้ไม่กลัวอะไรมาก

“ว่าไงจ่า” เธอกรอกเสียงไปในโทรศัพท์

“ผู้กองครับ ในรถมีคนตายแค่คนเดียวครับ!” เขาพูดอย่างรนๆ

“แล้วอีกคันหล่ะ!”

“ไม่คนขับครับ ภาพกล้องวงจรปิดก็ไม่มีใครกระโดดออกจากรถเลย”

“ได้ไง ทำไม” เธอพูดอย่างสับสน

“คงต้องพึ่งผู้กองแล้วหล่ะครับ ผู้กองธนันต์ธรณ์”

“อื้ม พรุ่งนี้ฉันจะเข้าไปรับเรื่อง ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง”