a fauck!! ร่างกายมันเกียดหัวใรมันรัก(18+ มีคำหยาบ ฉาก NC)
ZometIng
1) เจอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความถึงแล้วสินะบ้านของพ่อ...พ่อใหม่ของฉัน หลังจากที่ยื่นมองหน้าบ้านอยู่นาน
ผู้ชายผู้เป็นพ่อใหม่ของฉันที่กำลังกอดแม่ของฉันอย่างรักกันมานานสิบปี ก็บอกให้ฉันเข้าบ้าน
ฉันยิ้ม แล้วถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย ก่อนจะถือกระเป๋าส่วนของฉันและส่วนของแม่เข้าไปในบ้าน
“ขึ้นไปข้างบนเลยจ้ะหนู ห้องของหนูมีป้ายติดอยู่นะ ส่วนของแม่เธอวางไว้ตรงนั้นแหละจ้ะ”
พ่อใหม่เอ๋ยเชิญฉันขึ้น
ฉันวางกระเป๋าแม่ลงพื้น ก่อนจะก้าวเท้าขึ้นไปข้างบน....
เอ๊ะ!!....รู้สึกเหมื่อนมีคนจ้องอยู่เลย ความรู้สึกนี้ทำให้เสียวหลังแปลกๆ ฉันหันมองไปรอบตัวก็ไม่พบใคร
คงคิดไปเองหล่ะมั้ง ?
“ไต้เต้าจนได้เป็นเมียใหญ่จนได้นะ”หลังจากที่ถึงชั้นบนเสร็จ ฉันก็คงจะเดินเข้าห้องไปแล้ว
แต่ก็มีเสียงหนึ่งลอยขึ้นมา ฉันรีบหันกลับหลังไปดู พบผู้ชายร่างสูง ผิวขาวเนียน มองฉันอยู่
แววตาของคนนั้น บ่งบอกว่าไม่ได้เป็นมิตรเลยสักนิด เหมื่อนจะเป็นศัรตรูเสียมากกว่า
ฉันวางกระเป๋าลงด้วยความหนักและพูดกลับคนตรงหน้าด้วยท่าทางสุภาพ
“เมื่อกี้คุณว่าใครคะ ?”ผู้ชายตรงหน้ายิ้มมุมปากอย่างสนุกกับสิ่งที่ทำ หรือเพียงเห็นฉันเป็นตัวตลก ?
แต่หารู้ไหม ว่าดวงตาคู่นั้นที่จับจ้องมองฉันอยู่ มันคัดกับการยิ้มโดยสิ้นเชิง เพราะว่าแววตาอย่างนั้น
เหมื่อนนายกำลังมองคนที่ตัวเองเกลียดมานับสิบปีอย่างงั้นแหละ!!
“คุณคงจะรู้ดีมากกว่าใคร ว่าที่ผมพูดฉันหมายถึงใคร...อ๋อ ? ผมไม่ได้ว่าแม่คุณเลยนะ และไม่ได้พูดเป็นเชิงนัยนะว่าแม่คุณน่ะ หน้าด้าน!!”
สิ้นเสียงที่เยือกเย็นราวกับน้ำแข็งที่ไม่มีวันละลาย เจ้าตัวก็เข้าห้องไปเสียเฉย
ปล่อยแค่เพียงคำด่าที่แสนเจ็บปวดทรมารที่มันแทงใจคนตรงหน้าแค่นั้น ฉันกำหมัดอย่างเก็บอารมณ์
ใจเย็นไว้ จริญญา เธอต้องทนได้อยู่แล้ว....
ฉันไม่ลีรอที่จะรอช้าแล้วทนกับคำด่าที่หมอนั้นกองไว้ให้ฉัน ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้องที่คิดว่าใช่ห้องฉันแน่ๆ
ก่อนจะนอนบนเตียงที่ชนิดว่าคนธรรมดาอย่างฉันหาซื้อไม่ได้...Zzz
ด้วยความเคยชินที่ฉันมักจะตื่นขึ้นมาในยามรุ่งเช้าเสมอ
มันทำให้ฉันเดินเล่นอยู่ในบ้านที่แสนอภิมหาใหญ่นี้คนเดียว มีเพียงแม่บ้าน พ่อบ้าน คนสวน สัตว์เลี้ยงเท่านั้น
ที่เป็นเครื่องประกอบฉากให้ฉันไม่ให้มันดูอ้างว้าง
หลังจากที่เดินเล่นจนเริ่มเหนื่อยขึ้นมาบ้างฉันก็เปลี่ยนทิศทาง
เป็นห้องครัวทันที นี้ฉันยังเดินไม่ถึง ครึ่งของบ้าน หลังนี้เลยนะ!!
กลิ่นหอมฉุ่ยที่ลอยตามมากับกระแสลมทำให้ฉันเริ่มอดใจไม่ไหวเข้าไปดู
กลิ่นแบบนี้หรือว่าจะเป็นของโปรดฉันนะ .... ผัดบะหมี่กุ้ง
ฉันเดินเข้าไปในห้องช้าๆ หวังว่าคงจะเป็นแม่ฉันเพราะว่ากลิ่นแบบนี้มีเพียงสองคนเท่านั้นที่ทำให้ฉันหลงไหลนั้น
คือ แม่และ....
ยังไม่ทันที่ฉันจะนึกหวนกลับอดีตเสร็จ
ร่างกายของฉันก็มาอยู่ในห้องครัวและกำลังถูกฆ่าด้วยสายตาที่มันทำให้ฉันอยากไปต่อยหน้าคนมอง
“นี้มันห้องครัว ไม่ใช่ห้องปลูกต้นมะพร้าวนะ!!”เสียงแบบนี้อีกแล้ว ฉันเกลียดเจ้าของเสียงนี้
“อะไรนะ!!”ฉันจ้องหน้าคนตรงข้ามอย่างเอาเป็นเอาตาย นี้เป็นครั้งที่สองแล้วที่พูดชั่วๆแบบนี้
ฉันรู้! ไม่ได้โง่นะว่า มัน...เอ้ย...คุณสุภาพบุรุษปากหมาคนนี้กำลังด่าฉันว่า เป็นกระหรี่ที่เกาะอยู่ใต้ต้นมะพร้าว
“หูไม่ได้ หนวกไม่ใช่เหรอ”คนตรงหน้าเหยียดยิ้มแล้ววางผัดหมี่ ที่ทำให้ฉันเดินหลงมาในนี้
ลงบนตรงโต๊ะข้างๆ ก่อนที่จะใช่สายตาแทะเล็มฉัน แต่ไม่ได้แทะเล็มด้วยความหลง
แต่แทะเล็มด้วยความเกลียดต่างหาก
ฉันก็เข้าใจเหมื่อนกันว่าฉันทำอะไรให้ผู้ชายตรงหน้า เกลียดฉันนักหนา
นานกว่า 10 นาทีที่ฉันและคนตรงหน้ายังจ้องตากันอย่างจะฆ่าฟันกัน
ภายในห้องครัวงียบสงัดไม่มีเสียงใด มีแค่เพียงเสียงลมหายใจเท่านั้น
“ทำไมคุณต้องว่าฉันกับแม่ด้วย!!”ฉันทนไม่ไหวกับการเล่นเกมส์จ้องตากันโดยไม่กระพิบทำให้ฉันแสบตา
เลยพูดถามตรงประเด็นกลับคนตรงหน้าไปเลย
“ผมรู้สึกว่า ผมยังไม่ได้เอ๋ยชื่อว่าใครเลยนะ”คนตรงหน้ายิ้มแป้น แล้วหยิบบะหมี่จานเมื่อกี้ขึ้นมา
“จะไปไหนคุยให้รู้เรื่องก่อน!”ฉันพูดรั่งห้าม ผู้ชายคนนี้ที่กำลังจะเดินออกไป
เขาหันกลับมาแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน
บะหมี่กุ้งชามโตตอนนี้อยู่ตรงหน้าฉัน โดยมีคุณชายคนโตของบ้านเป็นคนถือ ฉันรู้จักเขาดีเลยแหละ!!!
“ผมเบื่อกลิ่นมะพร้าว”เขาพูดทั้งที่ยังหน้าระรื่น พอกันที! ฉันชักทนไม่ไหวแล้วนะ
ยังไม่ทันทีคนตรงหน้าจะเดินหนีไป ฉันจับชามบะหมี่มาโป๊ะหน้าคนตรงหน้าด้วยความหมั่นไส้
หมับ!!!
18:22 27/10/2555
มันจะมีอะไรเกิดขึ้นนะ
*มะพร้าว ใช้แทนกระหรี่ที่เกาะใต้ต้นมะพร้าว
ไรเตอร์มาอัพให้แล้วนะค่ะ
คือไรเตอร์จะบอกว่า ไรเตอร์แต่งเนื้อเรื่องไม่เก่ง บรรยายไม่ดี
ยังไงก็เม้นกันหน่อยนะค่ะ ฝากเม้นโหวตนะ
ป.ล. เรื่องนี้ไรเตอร์ต้องอัพวันเสาร์อย่างเดี่ยว แต่ไม่รู้เสาร์ไหนนะ (คงไม่ใช่ทุกอาทิตย์)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
