The real love รักแท้อยู่ใกล้แค่นี้เอง

เช้าวันต่อมา
บ้านป๊อปปี้
แสงแดดยามเช้าส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาทำให้สองพี่น้องตื่นจากพวังค์
Fang: หาววววว เช้าแล้วหรอเนี้ย ไปอาบน้ำดีกว่า
Poppy: เดี๋ยวก่อน
Fang: ทำไมอ่ะ ฟางจะไปอาบน้ำ
Poppy: พี่อาบด้วยดิ
Fang: จะบ้าหรอ ฟางเป็นผู้หญิงนะ
Poppy: ทำไมอ่ะ ก็พี่อยากอาบด้วยอ่ะ
Fang: พี่ป๊อปหื่น
Poppy: ว่าพี่หรออ เดี๋ยวพี่ก็หื่นจริงๆหรอก
Fang: พี่ป๊อปทำรัยฟางไม่ได้หรอก แบร่
Poppy: แน่จริงอย่าหนีสิ
ป๊อปปี้วิ่งไล่ฟางไปจนถึงมุมห้องหนีไปไหนไม่ได้ แล้วป๊อปปี้ก็ยกมือทั้งสองข้างไปยันผนังไว้ ทำให้หน้าของทั้งสองคนห่างกันไม่ถึงคืบ>///<
Fang: แฮกๆ พี่ป๊อปฟางเหนื่อยแล้วอ่ะ ฟางไปอาบน้ำก่อนนะ (ฟางพูดเปลี่ยนประเด็น)
Poppy: แล้วคิดว่าพี่ไม่เหนื่อยรึไง ทำตัวแบบเนี้ยต้องโดนลงโทษ
ป๊อปปี้เลื่อนมือลงมาจับที่ไหล่ฟาง แล้วค่อยๆโน้มหน้าลงมา
Fang: พี่ป๊อปจะทำอะไรอ่ะ อย่านะ
ป๊อปปี้ไม่ฟังยังโน้มหน้าลงมาเรื่อยๆฟางหลับตาปี๋ด้วยความเขินนน>///< ~~~~~~~~~~จุ๊บ~~~~~~~~~~~~ ฟางอึ้งเพราะส่วนที่ปากป๊อปปี้สัมผัสโดนไม่ใช่แก้มแต่เป็น...........ปาก ป๊อปปี้ถอนปากออกแล้วมองหน้าฟาง
Poppy: พี่ขอโทษ
Fang: แล้วใครว่าฟางโกรธอ่ะ
Poppy: ถ้าฟางไม่โกรธ พี่ขออีกทีได้ป่ะ
Fang: พี่ป๊อปบ้า ได้คืบจะเอาศอกนะ
Poppy: เชอะ ไม่เป็นไร ไว้พี่ค่อยลักหลับฟางก็ได้ (ป๊อปปี้ทำหน้างอนเหมือนเด็กๆ)
Fang: ไม่ต้องเลย แหนะๆ ทำไมพี่ป๊อปหน้าแดงอ่ะ
ป๊อปปี้เอามือมาปิดหน้าตัวเอง
Fang: พี่ป๊อปเขินหรอออ
Poppy: เปล๊า
Fang: ไม่ต้องมาปฏิเสธเลย ก็เห็นอยู่ว่าหน้าแดง
Poppy: ไม่ต้องเลย ไปอาบน้ำได้แล้ว
Fang: เขินแล้วหนีอ่ะ ชิ ฟางไปอาบน้ำก็ได้ 
พอฟางออกจากห้องไปป๊อปปี้ก็ได้แต่รำพึงรำพันกับตัวเอง
Poppy: เราทำบ้าอะไรลงไปวะเนี้ย เขินชิบ 
ในห้องน้ำ
Fang: พี่ป๊อปคิดยังไงเนี้ยถึงได้ >///< พูดแล้วก็เขิน อาบน้ำดีกว่า
พอทั้งสองคนอาบน้ำเสร็จก็ลงมากินข้าว แต่ก็ต้องพบกับแขกที่ไม่ได้รับเชิญ ไม่ใช่ เขื่อน โทโมะ แก้ว หรือเฟย์แต่เป็น.............
_____: อรุณสวัสดิ์ค่ะป๊อป
Poppy: คุณมาที่นี่ได้ยังไง
Fang: พี่ป๊อป นี่ใครอ่ะ
_____: น้องฟางคงยังไม่รู้จักพี่สินะ (หญิงสาวปริศนาเดินเข้ามาเกาะแขนป๊อปปี้) พี่ชื่อ Jinny เป็นแฟนกับป๊อปปี้
Fang: จริงหรอพี่ป๊อป
Poppy: อือ
Fang: เอ่อ ถ้างั้นพี่คุยกันไปก่อนนะคะ ฟางว่าฟางไปเที่ยวดีกว่า
Poppy: เดี๋ยวพี่ไปส่ง
Fang: ไม่เป็นไรหรอก ฟางไปเองได้ ฟางขับรถเป็นนะ
Jinny: ใช่ค่ะ ปล่อยน้องฟางเค้าไปเถอะ เค้าคงอยากไปเที่ยวกับเพื่อน คงไม่อยากให้คุณไปด้วย
Poppy: งั้นก็ได้ ขับรถดีๆนะ
Fang: ค่ะ พี่ป๊อปก็ดูแลแฟนดีๆนะคะ
//ฟาง//
ไอพี่ป๊อปบ้า นัดแฟนมาแต่เช้า แล้วที่เมื่อเช้าจูบฉันล่ะ ไม่รู้สึกอะไรเลยใช่มั้ย ฟางไม่ยุ่งก็ได้ อยู่ด้วยกันให้มีความสุขนะคะ ฟางจะไม่เข้าไปขัดอีกเลย (ฟางขับรถออกไปพร้อมน้ำตา) แล้วนี่ฉันจะไปไหนดีเนี้ย พี่ป๊อปพาแฟนมาบ้านใช่มั้ย ได้ ฉันก็จะไปบ้านแฟนเหมือนกัน (ฟางเช็ดน้ำตาแล้วขับรถไปบ้านพายุ)
กริ๊งๆๆๆๆ
Payu: อ้าว ฟาง มาทำรัยแต่เช้าเนี้ย แล้วร้องไห้ทำไม
Fang: ไม่มีอะไรหรอกวันนี้ว่างมั้ยอ่ะ
Payu: สำหรับฟาง เราว่างทุกวันอยู่แล้ว
Fang: ไปเที่ยวกันมั้ย
Payu: เอาสิ แต่จะเอารถใครไปอ่ะ
Fang: รถเราเนี้ยแหละ ไปขึ้นรถได้แล้ว
Payu: คร๊าบ คุณผู้หญิง
//พายุ//
วันนี้มาแปลก แต่ก็ไม่เป็นไรอยากไปอยู่แล้ว 
Paragon
Payu: อยากได้อะไรมั้ย
Fang: ไม่อ่ะ แต่ฟางหิวแล้วอ่ะ ไปหาอะไรกินกันเถอะ
Payu: เอาสิ ฟางอยากกินอะไรอ่ะ
Fang: อะไรก็ได้
Payu: โอเค วันนี้ยุเลี้ยงเอง
//บรรยาย//
ทั้งสองคนเดินเข้าไปในร้านอาหารสุดหรูแห่งหนึ่ง
Payu: ฟางๆ ผู้ชายคนนั้นหน้าคุ้นๆนะ เหมือนพี่ชายฟางเลย
Fang: ไหนๆ คนไหน
Payu: คนนั้นอ่ะ โต๊ะข้างหน้าต่าง เหมือนจะมากะแฟนด้วย
Fang: แฟน แฟนงั้นหรอ ฟางเห็นแล้ว พี่คะโต๊ะข้างๆนั้นว่างไม่คะ (ฟางหันไปถามพนักงานพร้อมกับชี้ไปที่โต๊ะข้างๆโต๊ะของป๊อปปี้)
____: ว่างคะ ไม่ทราบว่ามากันกี่ท่านคะ
Fang: สองคะ
____: เชิญทางนี้เลยค่ะ (พนักงานพาฟางไปนั่งโต๊ะที่ฟางและป๊อปปี้สามารถมองเห็นกันได้อย่างชัดเจน)