The Dream เรื่องจริงหรือความฝัน (ฉันก็รักเธอ)
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
แสงแดดยามเช้าสาดส่องกระทบลงมายังพื้น นักเรียนมากหน้าหลายตาไม่สวนกันไปมาอย่างไม่ขาดสาย
ชายหนุ่มร่างสูงผมสีคาราเมล ซอยยาวระดับต้นคอ ดวงตาคมประดุจดั่งเหยี่ยว ปากสีชมพูระเรือ เมื่อเขาก้าวเท้าเข้ามาก็ถูกร้อมรอบด้วยกลุ่มหญิงสาวขนาดใหญ่ บ้างก็ถ่ายรูปบ้างขอลายเซ็น จนทำให้ชายหนุ่มรู้สึกเริ่มรำคาญ แล้วเดินผ่ากลุ่มคนออกมาในที่สุด
ใช่ล่ะสิในเมื่อเขาเป็นเน็ตไอดอลอันดับหนึ่ง ผู้หญิงทุกคนต่างก็ปรารถนาที่จะเอาเขามาไว้ในครอบครองเป็นธรรดมา ก็ในเมื่อเขาทั้ง หน้าตาก็หล่อ ฐานะดี เรียนเก่ง แล้วยังเป็นนักกีฬาโรงเรียนอีก ที่สำคัญเขายังเป็นนักร้องด้วย ความสามารถรอบด้านขนาดนี้ใครล่ะที่จะไม่ต้องการ
ตุบ!
ลูกบาสลูกใหญ่จากไหนไม่รู้จู่ๆก็หล่นลงมากระทบที่หัวฉันอย่างแรงจนทำให้ร่างบางๆของฉันหล่นไปกองกับพื้น
“ขอโทษครับเจ็บตรงไหนรึป่าว?” ชายหนุ่มเจ้าตัววิ่งเข้ามาขอโทษพร้องเอามือมาจับที่ข้อเท้าฉัน
“ฉันไม่เป็นไร ไม่ต้องมายุ่งกับ ฉ้านนน” ฉันพูดพร้อมกับปัดมือเขาออก และทำท่าจะลุกขึ้นแต่ไม่สำเร็จ
“โอ๊ย” ฉันเกือบที่จะล้มลงไปกองที่เดิม แต่คราวแปลกกว่าครั้งที่แล้วนักฉันอยู่ในอ้อมแขนของคนที่ทำฉันเจ็บ
“ขอบคุณนะ” ฉันหันไปขอบคุณเขาทำให้ฉันต้องตกใจเพราะฉันอยู่ในอ้อมกอดของเน็ตไอดอล สุดหล่อ ^^
กลุ่มนักเรียนหญิง และนักเรียนเกือบจะหญิง ทั้งหลายสายตาของพวกเธอมันบ่งบอกว่าวันนี้ฉันต้องไม่รอดแน่ ฉันผลักเขาออกเบาก่อนที่จะก้มลงไปเก็บของแล้วกลับหลังหันจะเดินต่อไป
“เธอเป็นนักเรียนใหม่หรอ อยู่ห้องไหนล่ะ” เขาถามพร้อมกับเดินอ้อมมาข้างหน้าฉัน แล้วยิ้มบางๆให้
“อื้ม ฉันพึ่งย้ายมา ฉันชื่อแก้ว เกรด 12 ห้อง A J”
“ฉันชื่อโทโมะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ” เขาพูดพร้อมกับยิ้มกว้างให้ฉัน หล่อละลาย >< ฉันรู้สึกว่าถ้าฉันยืนคุยกับเขานานกว่านี้คงจะไม่รอดจากเงื้อมือของแฟนคลับเขาแน่ๆ
“…”
“ให้ฉันไปส่งเธอที่ห้องนะ”
“ไม่เป็นไรหรอกฉันกลัว ฮ่ะๆ” ฉันพูดพร้อมกับเอามือมาเกาหัว
“ฮะ..?” เขาทำหน้างุนงงปนสงสัยในสิ่งที่ฉันพูด
“ไม่มีไรฉันไปก่อนน่ะ บ๊าบบาย” ฉันพูดพร้อมกับโบกมือให้เขา ก่อนจะทิ้งให้เขาอยู่กับความสงสัย
Tomo talk
ครั้งแรกที่ผมเห็นเธอ ผมก็มีความรู้สึกคุ้นชินกับเธออย่างบอกไม่ถูก หรือจะเคยรู้จักเธอนะ?
ผมซอยสีน้ำตาลยาวระดับต้นคอ ใบหน้าที่เรียวใส ปากสีชมพูระเรือแล้วดวงตาสีน้ำตาลเข้ม ทำให้ผมหลงเธอตั้งแต่แรกที่พบกันใครจะไปรู้ล่ะว่าจริงๆแล้วลูกบาสลูกนั้นมันไม่ใช่เพราะว่าเป็นอุบัติเหตุหรือความบังเอิญใดใดแต่มันเป็นการกระทำโดยจงใจของผมเอง และนี้มันก็เป็นเพราะว่าผมอยากรู้จักเธอมากกว่านี้ก็เท่านั้นเอง......
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ