ไขรหัสหัวใจ ปิดตำนานเจ้าชายปีศาจ

หลังจากผ่านการพูดคุยมานานร่างชายหนุ่มสูงโปร่งก็ค่อยๆเลือนลางหาย แล้วมาปรากฏที่โรงเรียนมารีแอดเน ในคราบชุดนักเรียนม.ปลาย(ม.6)

ฟาง : ฮั้นแน่แก้ว เมื่อวานไปดูหนังกับพี่ป๊อปมาเหรอ

แก้ว : บ้าแค่ไปคุยงานนิดหน่อยแล้วก็กลับคิดไปโน่น

ฟาง : แล้วไงงานบ้านั่นมันไปคุยในโรงหนังไงห๊า

แก้ว : ฉันแค่ช่วนพี่เค้าไปดูรอบหนังแต่ไม่ได้เข้าไปดูกัน

ฟาง : เหรออออออ

แก้ว : แกนี่ไม่เคยรู้อะไรเลยน้ายัยฟาง ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนดีกว่า

แก้วเดินออกไปเข้าห้องน้ำ แต่พอเดินออกมาก็เจอกับชายหนุ่มที่ไม่เคยเหห็นหน้านั่งทำหน้านิ่งอยู่เลยเข้าไปทัก

แก้ว : นี่นายพึ่งย้ายมาเหรอ

??? : ...

แก้ว : นาย นาย ได้ยินที่ฉันเรียกนายไหม๊

เขย่าร่างชายหนุ่มเบาๆเหมือนจะสะกิดให้รู้สึกตัว

??? : นี่เธอเป็นบ้าอะไร

แก้ว : แหมนายฉันก็แค่หวังดีเห็นย้ายมาใหม่เลยอยากช่วย แต่เอะนายอยู่6/1 ห้องเดียวกับฉันเลย

??? : แล้งยังไง

แก้ว : ก็ไปห้องด้วยกันไหม๊ฉันเดาว่านายต้องไม่รู้ตักห้องแน่เลย

??? : อือไม่รู้จัก

แก้ว : นั่นไงงั้นไปพร้อมฉันนี้หล่ะ

เดินนำไปก่อน

แก้ว : ฉันชื่อแก้วน๊ะนายชื่ออะไร

??? : โทโมะ

แก้ว : ลูกครึ่งเหรอเนี่ย

โทโมะ : เธอพูดมากหยุดพูดซะที!!

แก้ว : อ้าววก็แค่อยากถามนายเก็บกดมากป่าวเนี่ย

โทโมะ : ฉันรำคาณแล้วน๊ะ

แก้วหยุดพูดแล้วเดินมาที่ห้องเรียน

ฟาง : ยัยแก้วแกไปพาหนุ่มที่ไหนมาเนี่ย

แก่้ว : เพื่อนใหม่ไงหล่ะ

เฟย์ :หล่อจัง ชื่ออะไรเหรอต๊ะ

เฟย์ที่นั่งข้างๆฟางเดินไปทักทายโทโมะ

โทโมะ : นี่เธอ!!ช่วยออกไปห่างหน่อยได้ไหม

เฟย์ : หยิ่งอ่ะ(บ่นอ้อยๆอย่างผิดหวังแล้วเดินออกมานั่งที่เดิม)

แก้ว : เค้าชื่อโทโมะอ่ะเฟย์

เฟย์ : โอ้ย...ไม่อยากรู้จักแล้วหยิ่งสิ้นดี(กระซิบ)

โทโมะได้ยบินก็เดินไปนั่งที่ว่างที่อยู่ริมหน้าต่างพอดี

แก้ว : นายจะนั่งข้างๆฉันเหรอ

โทโมะ : ทำไมนั่งไม่ได้รึไง

แก้ว : บ้านั่งได้ซิ

พิม : นายแน่ใจเหรอที่จะนั่งข้างยัยตัวประหลาดพูดมากนั่นอ่ะเดี๋ยวก็หูชาหรอกมานั่งกบพิมดีกว่าไหม๊

โทโมะ : เธอมายุ่งอะไรเนี่ย

เฟย์ : ว๊ายยัยพิมหน้าแตกยับเลย555+

พิม : อะไรยัยเฟย์(เดินไปนั่งที่เดิม)

อาจารย์ : อ้าวงโทโมะมาแล้วเหรอ นักเรียนนี้เพื่อนใหม่เราน๊ะชื่อวิศว ไทยานนท์เป็นลูกของผอ.ที่นี้ไงหล่ะ

แก้ว : นายเป็นลูกผอ.เหรอ แล้วทำไมพึ่งมาเรียนหล่ะ

โทโมะ : อย่าเซ้าซี้ น่ารำคาญ

กลับบ้าน

ฟาง : แก้วเธออยู่กับเค้าไปได้ไงเค้าพูดนับคำได้เลยนะ

เฟย์ : ใช่ๆฉันว่าเธอประหลาดแล้วนะที่พูดมาก เจอนายนั่นประหลาดกว่าพูดน้อยแถมยังโหดอีกฉันว่าแกอย่าไปยุ่งกับเค้าเลย

แก้ว : เพื่อนกันก็ต้องคุยทำความรู้จักันซิ

เฟย์ : แต่เค้าแปลกๆน๊ะแก

แก้ว : บ้าน่าแก

แก้วมองไปเห็นโทโมะเดินมาเลยเดินไปทัก

แก้ว :บ้านนายอยู่ไหน

โทโมะ : ไม่รู้

แก้ว : นายไม่รู้ได้ไงว่าบ้านนายอยู่ไหน

โทโมะ : รำคาญเธอจัง

แก้ว : งั้นฉันกลับก่อนน๊ะพรุ่งนี้เจอกัน

กลางคืน

แก้วเปิดหน้าต่างออกมารับลม

แก้ว : นั่นโทโมะนิ๊อยู่ข้างๆบ้านเราเหรอ แก้วทำท่าจะตะโกนเรียก แต่เห็นโทโมะคุยอยู่กับกลุ่มควันสีดำนั่น และเจ้าควันนั้นก็เดินตามโทโมะเข้าไปในบ้านแก้วเลย

แก้ว : โทโมะนายคุยกะใครอ่ะ(ตะโกนข้ามบ้านกันไปเลย)

โทโมะ : อย่ามายุ่ง

แก้ว : แล้วควันนั่นมันมาได้ไงหว่า(พูดกับตัวเองเบาๆ)

โทโมะ : บอกแล้วว่าอยบ่ามายุ่ง!!เธอนี้มัน

แก้ว : อาไรว่ะพูดเบาๆได้ยินได้ไง

โทโมะ : กลับเข้าบ้านไปเลยไป๊

เอ้าแก้วงงไปใหญ่เลยเดินเข้าบ้านไป

........................................................

จบไปแล้ว1ตอนฝากติดตามด้วยน๊ะค๊ะ

อ่าน+เม้น+ติชม ด้วยน๊ะค๊ะ