ฉันรักนายไอ้น่าหล่อ

07:00 น.

พ่อ:แก้วลูกใส่วิกผมของผู้ชายทำไมล่ะลูก o_o

แก้ว:ก็ย้ายโรงเรียนทั้งทีจะให้หนูทำตัวแบบเดิมๆได้ยังไงล่ะคะ(ฉันพูดแล้วส่งยิ้มให้พ่อ)

พ่อ:แต่งลูกแต้งตัวเป็นผู้หญิงก็ดีอยู่แล้วนะลูก

แก้ว:พ่อพูดแบบนี้แปลว่าพ่อจะไม่ให้แก้วใส่วิกเหรอ =o=

พ่อ:พ่อไม่ได้ห้าม พ่อแค่เปรียบเทียบเฉยๆ

แก้ว:แค่เปรียบเทียบก็ดีแล้ว

พ่อ:เอ่อ! พ่อลืมบอกไปนับตั้งแต่วันนี้ลูกไม่ต้องขับรถไปเรียนแล้วนะ

แก้ว:ทำไมล่ะคะ

พ่อ:ก็หุ่นส่วนของพ่อเขาบอกว่าจะให้ลูกชายเขามารับและส่งทุกวัน เขาบอกว่าเขาเป็นห่วงความปลอดภัยของลูก

แก้ว:ไม่! แก้วไม่ต้องการให้ใครมารับมาส่งเพราะแก้วโตแล้ว

พ่อ:แก้วพ่อขอร้องเรื่องเนี่ยเรื่องเดียวทำตามที่พ่อบอกเถอะนะลูก

แก้ว:แต่...

ติ๊ง ต๊อง

พ่อ:สงสัยว่าลูกชายของเขาจะมารับแล้วล่ะลูก

แก้ว:โอเคค่ะ หนูยอมพ่อก็ได้

 พอฉันเดินออกจากบ้านมาเปิดประตูหน้าบ้านฉันก็เจอกับผู้ชายที่หน้าตาหล่อ(สุดๆ)แต่สายตาของไอ้หน้าหล่อนี่ที่มองฉันเหมือนจะรังเกียจที่ฉันแต่ตัวเป็นทอม

โทโมะ:เธอจะจ้องหน้าฉันอีกนานมั้ย --

แก้ว:...

โทโมะ:ยัยทอม! ฉันถามเธอไม่ได้ยินหรือไง

แก้ว:ได้ยินแต่ไม่อยากตอบ

โทโมะ:เธอเป็นอะไรถึงไม่ตอบฉัน

แก้ว:เพราะฉันไม่ได้ชื่อ ยัยทอม ไงเล่า

โทโมะ:ขึ้นรถได้แล้ววันนี้ฉันไม่มีอารมณ์เถียงกับทอม

แก้ว:นาย!!!

โทโมะ:เธอกล้าขึ้นเสียงกับคนอย่างฉันเหรอ

แก้ว:กล้าสิ ก็ฉันเพิ่งขึ้นเสียงกับนายไปเมื่อกี้นี้เอง

โทโมะ:ยะ ยัยทอม!

แก้ว:ทำไม นายจะทำอะไรฉัน:P

โทโมะ:ฝากไว้ก่อนเถอะยัยทอม

แก้ว:อย่าลืมมาเอาคืนนะ555+

 07:10 น.

ไอ้น่าหล่อมันขับรถจนวิกผมฉันจะปลิวออกจากหัวอยู่แล้ว นายนี่ต้องตั้งใจแกล้งฉันแน่ๆเลย ชิ! หล่อซะป่าวแต่นิสัยไม่ดีไม่หน้าเกิดมาหล่อเล๊ย