รักวุ่นๆของยัยวุ่นวาย tk

7.2

เขียนโดย kajao

วันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 12.34 น.

  12 ตอน
  53 วิจารณ์
  21.29K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

         เเต่ฉันจะไปยังไงอ่ะรถเเท็กซี่เเถวนี้ก็ไม่มีเอาไงดีเนียหรือว่าจะโทรให้พี่ป็อปปี้มารับดีอ่ะไม่เอาดีกว่าให้ยัยฟางมารับดีกว่าหรือว่าพี่ป็อปปี้หรอว่ายัยฟางเอาไงดีเเต่ถ้าเกิด 2 คนนี้อยู่ที่บ้านล่ะ

"อ่าวพี่เเก้วมาคนเดียวหรอค่ะ" ใครอีกเนียยิ่งรีบๆอยู่ อ่ะ...อ่าว อาร์มนี้เอง ไม่อยากจะคุยอาร์มอะเป็นนักร้องวง วง วง อะไร บีบี เนี้ยล่ะ เเต่อาร์มก็หน้ารักน่ะนิสัยก็ใช้ได้ 

"อ่อ จ๊ะพี่มาคนเดียวเเล้วอาร์มจะไปไหนอ่ะ"ฉันถามอย่างสนิดสนมเพราะรู้จักกันมาตั้งเเต่ ม.2 ก็อาร์มนิสัยดีนี้หนา

"อ่อ ก็จะไปบ้านพี่เเก้วนั้นเเหละ"เอ๋..ไปทำไรบ้านฉันอะงั้นขอติดรถกลับด้วยดีกว่าขี่เกียจยืนนานๆ

"ไมอ่ะบ้านพี่มีไร"ขอถามก่อนน่ะสงสัย

"ก็ไม่มีไรเเค่จะไปหาพี่นั้น งั้นพี่ไปกับผมเลยไหมล่ะ"ป็อปปี้นายรู้ใจพี่มากกกก พี่ปลื้มมาก^^

"ไปสิ ไป"ฉันบอกเเต่ดันมีเสียงขัดมาซะก่อนจะได้ไปอยู่เเล้วเชียว

"เเก้ว จะไปไหนมานี้" นั้นไงมัวคุยเลยไม่ได้ไปเลย Y_Y

"ป็อป ช่วยพี่ด้วย"ฉันหันไปขอร้องป็อปเเต่ไม่เป็นผลเพราะว่าฉันโดนรากขึ้นรถเเล้วฉันจึงเลือกที่จะไม่พูดอะไรทั้งสิ่น

"เธอนี้มันร้ายจริงๆดีน่ะที่วันนี้ฉันพึ่งไปถอมเงินสดมา"นายโทโมะพูดเเต่เสียใจด้วยน่ะฉันไปพูดกะนายหลอก 

"เเล้วจะกลับเลยรึปล่าว"เขาถามเเล้วหั่นมามองหน้าฉันด้วยความไม่อยากพูดฉันจึงพยักหน้า

"เป็นไรทำไมไม่พูด"ถามมากหน้าลำครานว่ะ ชิ หลับดีกว่า

ณ บัานเเก้ว

"ยัยขี่เซาตื่นได้เเล้วถึงบ้านเเล้ว"โอ๊ย ง่วงเป็นบ้า

"นี้ตื่นน่ะถ้าไม่ตื่นฉันะ..."

"ตื่นเเล้วเนียพูดมากอยู่ได้หน้าลำคราน"ฉันว่าพร่างเดินเข้าบ้านด้วยความง่วงนอนฉันจึงตรงไปยังห้องนอนเพื่อนอนอย่างเดียวเเต่ดันเจอยัยฟางก่อนเเต่เสียใจฉันง่วงนอนไปล่ะเฮ้ยกว่าจะถึงห้องนอนดีกว่า........หลังจากนอนได้ไม่นานก็รู้สึกเหมือนมีคนมานอนข้างเเต่คงคิดไปเองมั้งหลับดีกว่า

"กรี๊ดดดดดดดดดดด"โอ๊ยใครมากรี๊ดเเถวนี้เนี้ยคนจะหลับจะนอน อ่าวยัยพิมเข้ามาทำไมเเต่อ่ะใครกอดฉันเนีย เฮ้นายโทโมะยัยพิมก็ยังกรี๊ดไม่หยุดโอ๊ยหน้าลำคราน

"จะกรี๊ดทำไมเนีย"ฉันถามเเต่พวกคุณเเม่ กับคุณน้ามาตั้งเเต่เมื่อไหร่เนียนายนี้ก็ไม่ตื่นซะที 

"เฮ้..นี้นายตื่นเดี่ยวน่ะ ตื่นๆๆ"ฉันทั้งเรียกทั้งตีจนเเขนนายนั้นเเดง

"เเก้วเรียกพี่เขาดีๆสิ"น่านคุณเเม่ทำไมพูออย่างงี้อ่ะ

"เจ๊ มาช่วยเเกเวหน่อยดิเเก้วออกไม่ได้อ่ะ"ฉันหันไปบอกเจ๊กิ่งเพราะนยนี้กอดฉันอยู่อ่ะ

"ไฟไหม้้ !!!"โอ่มายก่อดเเก้วหูเเทบเเตกเเต่เป็นผลอ่ะนายโทโมะตื่น


ขอโทษน้าที่ไม่ได้มาอัพซะนานขอทวดๆ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา