หลอกรัก วางกับดักหัวใจ ยัยตัวโกง
1) introducing: Kawe!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ในโลกนี้มีคนมากมายที่ใช้คำโกหกเป็นเครื่องมือ...เพื่อแลกมากับสิ่งที่ตัวเองต้องการ เพราะอะไรน่ะ
หรอ ก็เพราะในโลกนี้ยังมีคนโง่ที่พร้อมจะกลายเป็นเหยื่อของฉันฉลาดที่รู้จักใช้กลโกงให้เป็นประโยชน์
เพ่งพ่านอยู่มากจนเกินไปน่ะสิ และเพื่อสร้างความสมดุลให้กับโลกนี้...พระเจ้าจึงมอบพรสวรรค์อย่างหนึ่ง
ให้คนกลุ่มนี้
พรสวรรค์ของการโกหก..ตุ้มตุ๋น..ลักขโมย...และหลอกลวง
พรสวรรค์ที่ต้องการเป็นผู้ชนนะ...อย่างที่ฉัน...แก้ว คนนี้ได้รับมาไงล่ะ ^^
แต่ฉันไม่ใช่หัวขโมยกระจอกที่ใช้กำลังข่มขู่ ใช้มีดหรือใช้ปืนขู่เพื่อแย่งชิงเอาสิ่งของที่ตัวเองต้องการ
มาหรอกนะ ฉันฉลาดกว่านั้น และไม่ต้องลงแรงสักนิด
ใช่แล้ว...เพราะคนที่ฉลาดที่สุดจะได้อะไรมาโดยแทบไม่ต้องออกแร็งอะไรเลย ฉันแค่อยู่เฉยๆ แล้ว
ทุกอย่างที่ลอยเข้ากระเป๋งฉันเอง^^ วายร้าย ยุคไฮเทคอย่างนี้ไม่จำเป็นต้องพึ่งพลังกาย ขอแค่มี
อุปกรณ์ชิ้นเล็กๆชิ้นเดียว ฉันก็สามารถดึงเงิน 'คนอื่น' มาเป็นของฉันได้อย่างง่ายดายแล้ว^O^
ฉันเยียดยิ้มให้กับกระจกพลางหยับลิปสติก ออกมาจากกระเป่าเครื่องสำอาจ ก่อนจะเติมลิปสติกสีนู้
ดลงบนริมฝีปาก อวบอิ่มของตัวเองพร้อมกับฮัมเพลงอย่างสบายใจ และขณะที่แํนกำลังจัดเดรสสี
ดำสีโปรดเข้าทรงฉันก็เอื้อมมือไปหยิบ iPhone ในกระเป๋าออกมากดโทรหาใครคนหนึ่ง เสียง
สัญาญณรอสายดังแปปเดียวปลายสายก็กดรับ
(ฮัลโหล)
"ได้ของมาหรือเปล่า^^"
(...ครับ)
"อืม...ถ้าอย่างนั้นก็เจอกันที่เก่า เวาเดิมนะ"
ฉันพูดจบกับตักสายแล้วโยนโทรศัพท์กลับเข้าไปในกระเป๋าทันทีก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบวิวผมยาวสี
ดำมาถือแล้วสวมมันทับผมบ็อบเทสีดำ แสนจะสดุดตาของใครต่อใครอยางคล่องแคล่ว หลังจากนั้น
ก็เติมแว่นตากันแดดสีชา เข้าไปอีก...และเพียงไม่นานภาพของฉันก็สะท้านในกระจกกลายเป็นผู้
หญิงที่แปลกหน้าไปอย่างน่าชื่นชม
ฉันเยียดยิ้มให้กับผู้หญิงแปลกหน้าในกระจก...ผู้ชายในโทรศัพท์ที่ฉันจะไปพบคือคนธรรมดาคนหนึ่ง
ที่บังเอิญทำงานอยู่ในห้างสรรพสินค้าตำแหน่งแคชเชียร์ และเป็นตำแหน่งที่เหมะมากที่จะทำงาน
ง่ายๆอย่างหนึ่งให้กับฉัน ...แค่รูกบัตรเคตดิตของลูกค้าในร้านผ่าน 'สกมเมอร์' (สกิมเมอร์ เคื่องมือ
ดูดหรือกวาดข้อมูล)
อุปกรณ์เล็กจิ๋วที่ฉันให้ไวครั้งเดียวเท่านั้น ง่ายๆสบายๆ แค่ชั่วพริบตาเดียว ฉันก็สามารถขโมยทุก
อย่างที่อยู่ในนั้นมาไว้ในมือ จะทำอะไรกับมันก็ได้ทั้งนั้น ง่ายใช่ม๊ะล่ะ ^^
ตอนที่1 มาแล้วนะคะเพื่อนขาาาาาา ช่วยอ่านกันหน่อยนะคะ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ