เธอร้าย ฉันแรง

9.9

เขียนโดย ChamPagneLovekaEw

วันที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 14.22 น.

  8 session
  62 วิจารณ์
  19.42K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังเลิกเรียน

"ยัยแก้วไปผับไหมวันนี้"ยัยเฟย์เอ่ยถามฉันตอนกำลังเดินลงบรรได

"ไม่อ่ะ เดี๋ยวนี้ไปบ่อยแล้วเดี๋ยวโดนจับได้"ฉันเอ่ยบอกยัยเฟย์

"อืม...งั้นฟางกับเฟย์ ไปก่อนนะ บ๊ายบายพรุ้งนี้เจอกัน"พอยัยฟางพูดจบก็เดินออกไปทันที

ฉันจึงหยิบโทรศัพท์โทรหาไอน้องตัวแสบ

"ฮัลโหล เควินนี่ฉันเองนะ"

((อืม...มีอะไรหรือเปล่าเจ๊))

"จะกลับไหมบ้านหน่ะ"

((กลับดิเจ๊...ตอนนี้ผมกำลังซ้อมบาสอยู่..อีกครึ่งชั่วโมงถึงจะเสร็จ..เจ๊ก็รอผมที่รถก็ได้นะ))

"รอที่รถก็เปลืองน้ำมันแย่สิ เดี๋ยวฉันจะขึ้นไปหาแกเอง"

((อืม...ครับๆ..บนโรงยิมนะเจ๊))

"เออ..รู้แล้วๆ...เดี๋ยวขึ้นไปหา..แล้วจะเอาน้ำไหมจะได้ซื้อขึ้นไปให้"

((ก็ดีอ่ะเจ๊..งั้นแค่นี้นะ))

"อืม"

พอฉันกดตัดสายไอเควินแล้วฉันจึงเดินไปที่โรงอาหารเพื่อซื้อน้ำเปล่าไปให้มันหลังจากนั้นก็เดินขึ้นโรงยิม พอฉันขึ้นมาปุ๊บก็ได้ยินเสียงของเหล่าชะนีทั้งหลายกรี๊ดกร๊าดอยู่บริเวณข้างสนามที่พวกไอเควินมันซ้อมอยู่ เอ๊ะ..นั่นมันนายโทโมะที่ให้เรายืมสมุดนี่ แล้วนั่นก็นายเขื่อน นายป็อปปี้แล้วพวกนั้นมันรู้จักกันตอนไหนว่ะ...ขณะที่ฉันกำลังยืนคิดอยู่ก็มีเสียงหนึ่งตะโกนเรียกฉัน

"เจ๊..ทางนี้ๆๆๆ"เสียงไอเควินนี่เอง

ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรก็ได้แต่เดินเข้าไปหาไอเควิน

"อะ...น้ำของแกไอเควิน"ฉันพูดพร้อมยื่นขวดน้ำไปให้ไอน้องชายตัวแสบ

"ขอบคุณฮะเจ๊"พูดจบมันก็เปิดฝาขวดน้ำแล้วยกขึ้นดื่มทันทีสงสัยจะเหนื่อย

"แหม..คุณดาวโรงเรียนซื้อให้แต่ไอเควินนะครับ แล้วพวกผมหล่ะ"ตามแบบฉบับแล้วนายเขื่อนจะเป็นคนแซว แต่นี่กลายเป็นนายป็อปปี้ซะงั้น

"ก็มันน้องชายฉันนี่"ฉันพูดพร้อมกอดอกตามแบบฉบับที่คุณหนูเขาทำกัน(หรอ)

"แต่ฉันแฟนเพื่อนเธอนะ"นายป็อปปี้พูดแบบพากภูมิใจเหอะถ้าแกเป็นแฟนยัยฟางแล้วยัยฟางมันจะหลบหน้าแกทำไมว่ะ

"ใช่ๆฉันเห็นด้วยกับไอป็อปปี้"นายเขื่อนพูดเสริม

"หรอ ฉันต้องไปถามยัยเฟย์กับยัยฟางซะแล้วหล่ะ"ฉันพูดพร้อมยิ้มแบบนางร้ายๆเป็นนางเอกมาเยอะและ

"เฮ้ย..แค่แซวเล่นๆเอง"นายป็อปปี้รีบบอกทันทีแหงหล่ะถ้าฉันไปบอก ยัยเฟย์ ยัยฟางนะ ยัยสองศรีพี่น้องคงจะเล่นงานนายเขื่อนและนายป็อปปี้เละแน่ๆ

"อืม..ก็ไม่ได้ว่าอะไร"ฉันพูดพร้อมยักไหล่น้อยๆ เป็นเชิงว่าที่พูดไปไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก

หลังซ้อมเสร็จ

"ป่ะ..เจ๊กลับบ้าน"ไอเควินพูดพร้อมยืนขึ้นหลังจากที่นั่งใส่รองเท่าเมื่อกี้

"อืมๆ"พูดจบฉันกับไอเควินก็เดินลงมาจากโรงยิมแล้วก็เดินสวนกลับนายโทโมะพอดี

"อ้าวเควินกลับแล้วหรอ"นายโทโมะหยุดเดินแล้วหันมาถามไอเควิน

"ครับ..แล้วพี่หล่ะ จะกลับบ้านหรือยังครับ"ไอเควินถามกลับ

"อ๋อ..จะรอกลับพร้อมไอเขื่อนนะ..งั้นพี่ไปนะ"นายนั่นพูดจบแล้วก็หันมามองหน้าฉันแล้วยักคิ้วให้หนึ่งที นึกว่าตัวเองหล่อมากหรือไงเหอะ

บนรถ

"เอ้อ...เจ๊กับพี่โทโมะก็อยู่ห้องเดียวกันไม่ใช่หรอ..แต่ทำไมดูเหมือนไม่รู้จักกันเลยอ่ะ"ไอเควินถามหลังจากที่ขี่รถออกจากโรงเรียนได้ซักพักแล้ว

"แกก็รู้..ว่าฉันไม่ใส่ใจเรื่องนี้อยู่แล้ว"ฉันพูดพร้อมเอื้อมมือไปปิดเสียงเพลงที่ไอเควินมันเปิดอยู่

"เจ๊จะปิดทำไมเนี่ย..ผมกำลังฟังเพลงมันส์ๆเลย"ไอเควินพูดพร้อมทำท่าจะเปิดใหม่แต่ฉันก็ส่งสายตาอาฆาตไปให้มันจึงไม่กล้า

"ฟังเพลงบ้าบออะไรของแก..เห็นมัวแต่ถามฉันอยู่เนี่ย"ฉันพูด

"ผมแยกประสาทได้ไงเจ๊ ถึงปากพูดแต่หูผมก็ฟังเสียงเพลงนะ"ไอเควินตอบ

"ก่อนที่แกจะแยกประสาท ฉันขอแยกหัวแกออกเป็นสองส่วนก่อนและกัน นี่แนะๆๆๆ"พอฉันพูดจบฉันก็เหยียบเบรกจอดรถไว้ตรงข้างทางก่อนจะระดมฟาดหัวมันไม่ยั้ง

"โอ๊ยเจ๊...เจ็บๆๆๆๆ.."แล้วเย็นของวันนี้ก็จบด้วยความหมันไส้ของพี่สาวที่น่ารัก(หรอ)

..............................................................................................

มาอัพให้แล้วเน้อลีดเดอร์ที่น่ารัก แล้วค่อยไปเจอกันตอนต่อไป รักลีดเดอร์ทุกคนนะค่ะ จุ๊บๆ



 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา