ดนตรีของฉันและเธอ TK PF KF
12) ความรู้สึก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเควิน:อืม แก้วมีไรหรอ บอกเรามาเลย^^
แก้ว:เควิน นายรักฉันมากมั้ย
เควิน:มากสิ มากที่สุดด้วย
แก้ว:หรอ แล้วเควินรู้มั้ยว่าเรารักใคร
เควิน:รู้สิ แต่เราจะไม่ยอมแพ้หรอกนะ
(แต่ทันใดนั้น)
โบ:เควิน มาอยู่นี้เองหรอ ตามหาตั้งนาน
แก้ว:อ่าว โบรู้จักเควินด้วยหรอ
โบ:จร้า รู้จักสิก็เพราะเราชอบเควินนี้ ถึงรู้ว่าเค้าชอบแก้วก็เถอะ
แก้ว:แต่เราไม่ได้ชอบเควินนะโบ เรามีแฟนแล้ว
โบ:อืม โบรู้แต่ยังไงโบก็จะรอ
เควิน:โบ!!บอกกี่รอบแล้วว่าฉันไม่ได้ชอบเธอ
โบ:ก็...โบรักเควินนี้
เควิน:แต่ฉันไม่ได้รักเธอ(โบเริ่มน้ำตาซึม)
แก้ว:หยุดนะเควิน!!
เควิน:แก้วทำไมละ ก็ฉันพูดความจริงนี้นา
แก้ว:เควิน!โบเค้ารักนายแต่นายทำร้ายจิตใจเค้าอย่างนี้หรอ
เควิน:แต่ฉันรักเธอนะ
แก้ว:เควิน ฉันถามนายจริงๆนายเจ็บมั้ยที่ฉันรักโทโมะ
เควิน:เจ็บสิ เจ็บมากด้วย
แก้ว:แล้วนายคิดบ้างมั้ยว่าโบเค้าเจ็บมากหรือป่าว ฉันไม่เคยพูดทำร้ายจิตใจนายขนาดนี้เลย แต่นายก็เจ็บ แล้วโบละโบนะเค้าโดนนายว่าแรงมากแค่ไหน
เควิน:แต่.แก้ว...
แก้ว:หยุด ฟัง แล้วนายพูดแบบนี้มากี่ครั้งแล้วฉันไม่รู้หรอกนะ แต่ฉันไม่ชอบที่นายพูดบังคับโบแบบนี้ ฉันรู้ว่าฉันพูดไปนายก็ไม่เค้าใจเพราะฉันไม่เคยทำแบบนั้น แนจะให้นายเข้าใจความรู้สึกของโบบ้าง
โบ:แก้ว ไม่ต้องหรอก
แก้ว:ไม่!! ฉันไม่ยอมให้เธอร้องให้โดยที่เควินไม่รู้สึกสำนึกแบบนี้
โบ:แก้ว....แต่...
แก้ว:โบ ขอร้องละ เควินฟังฉันนะ ฉันไม่ได้รักนาย ฉันเกลียดนาย!!ฉันรักโทโมะ!!ฉันเบื่อที่นายมาคอยตามตื้อฉัน!!แนเกลียดนายมาก!!เกลียดมาก!!เค้าใจมั้ยยยย!!!!!!
เควิน:แก้ว!แต่มันไม่เหมื่อนกันนะ
แก้ว:ใช่!!!มันไม่เหมื่อนกัน เพราะนายไม่เจ็บเท่าโบหรอก นายเจ็บ10 โบเจ็บ1000เข้าใจมั้ย!!!!!!
เควิน:...........
แก้ว:โอเค นายลองไปคิดดูด้วยนะ กับคำพูดของฉันและความรู้สึกของโบ
เควิน:ไม่ต้องหรอกแก้ว ฉันเข้าใจแล้วการที่เธอพูดแบบนั้นมันทำให้ฉันแทบร้องให้ ขอโทษด้วยนะที่ทำให้ลำบากใจมาโดยตลอดนะ อ้อ โบขอโทษนะ งั้นเรามาลองดูใจกันมั้ย
โบ:จริงหรอ เย้!!!ดีใจจังเลย
แก้ว:อืม ดีใจด้วยนะ^^
เควิน:แก้ว เราเป็นเพื่อนกันได้มั้ย
แก้ว:ได้สิ อะในฐานะที่เป็นเพื่อนกันอะให้กอด เอาปะ
เควิน:ได้ปะโบ
โบ:ได้สิ ไม่มีปัญหา
(แก้วกับเควินก็กอดกันโดยที่มีสายตาหลายคู่จับตาดูอย่างไม่วางสายตา)
โบ:แก้ว ฉันคิดว่าเธอคงต้องไปเครียกับคนตรงนั้นนะ
แก้ว:เออ แก้วไปก่อนนะเควิน โบ บายจร้า
โทโมะ:แก้ว!! ไปกอดมันทำไมอะ
เฟย์ ฟาง:ใช่ แล้วว่าไงบ้างได้ผลมั้ย
แก้ว:แก้วซะอย่างได้อยู่แล้ว
ทุกคน:เย้!!!~
ป๊อปปี้:ไปกินข้าวกัน
ทุกคน:อืม
เฟย์:กำลังหิวเลย
โทโมะ:แก้ว แก้วรักโมะมั้ยอะ
แก้ว:รักสิ ไม่รักได้ไงน่ารักขนาดนี้อะ
โทโมะ:หรอ ดีจัง
แก้ว:ทำไมโทโมะถามแบบนั้นอะ
โทโมะ:ป่าวหรอ แค่ไม่แน่ใจนะก็พอเห็นแก้วกอดกับไอบ้านั้นอะมันเจ็บมากเลยรู้มั้ย
แก้ว:อืม แก้วรู้แต่แก้วกอดในฐานะเพื่อนนะไม่มีไรหรอก เชื่อใจแก้วนะ
โทโมะ:อืม โมะเชื่อใจแก้วนะคับ
แก้ว:อืม เราเชื่อใจกันนะ
ป๊อปปี้:เฮ้ย!!เกรงใจกันบ้างดิโว้ยยยยย
เขื่อน:ไม่ได้อยู่สองคนนะโว้ยยยไอโมะน้องรัก
โทโมะ:คร้าบบพี่ชาย
ทุกคน:55555 (แล้วทุกคนก็อยู่กันอย่างมีความสุข)
จบแล้วค่า~ทุดคน เป็นไงบ้างอ้อแล้วช่วยติดตามเรื่องใหม่ด้วยนะ จ๊ะเป็นเรื่องยังไงติดตามด้วยนะ
จะได้อ่านกันในเร็วๆนี้
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ