แผนการณ์ร้าย...พิสูจน์ความเป็นชาย(นายตัวดี)

ร่างสูงใหญ่ของฟิล์มเดินเข้ามาในบริษัทไทยานนท์กับลูกน้องคนสนิทก่อนจะถือวิสาสะเข้ามาในห้องทำงานของโทโมะโทโมะมองผู้มาใหม่ด้วยความไม่พอใจ

"ไอ้ฟิล์ม แกมาทำไม"โทโมะถามด้วยความไม่พอใจ
"ใจเย็นสิเพื่อนรัก ชั้นไม่ได้มาหาแกชั้นมาหาแก้ว"ฟิล์มยิ้มอย่างยียวน
"มาหาแก้ว แกมาหาแก้วทำไม"โทโมะตรงไปกระชากคอเสื้อฟิล์มอย่างรวดเร็ว
"ผู้ชายเขามาหาผู้หญิงเพราะอะไรวะ โทโมะเพื่อนรัก"ฟิล์มหัวเราะอย่างสะใจเมื่อเห็นโทโมะเดือดดาล
"มึง มึงอย่ายุ่งกับแฟนกู"ปั่ก โทโมะต่อยหน้าฟิล์มแรงๆฟิล์มเอามือปาดเลือดที่กลบปากแต่ก็ไม่สู้โทโมะก็พลุ่งตัวไปต่อยอีกรอบ
"หยุด!โทโมะแก้วบอกให้หยุด"ร่างบางวิ่งเข้ามาห้ามแต่โทโมะไม่ยอมหยุดแก้วจึงตบหน้าโทโมะไปทีนึง
"แก้ว T^T"ร่างสูงมองร่างบางอย่างเจ็บปวดแก้วมองหน้าโทโมะด้วยความเสียใจที่เผลอทำร้ายคนรักไป
"โทโมะ ฉันไม่ได้คิดอย่างนั้นนะโว้ย"ฟิล์มพยายามเข้ามาประคองโทโมะร่างสูงผลักฟิล์มออกไปอย่างรังเกียจ
"มึงไม่ต้องมายุ่งกับกู"โ ทโมะตะโกนใส่หน้าฟิล์มก่อนจะหันมามองร่างบางด้วยแววตาเจ็บปวดก่อนจะเดินออกไป
"เอ่อ นี่มันอะไรกันคะ"แก้วถามฟิล์มอย่างสงสัย
"คือผมตั้งใจจะมาเยี่ยมโทโมะน่ะครับแต่โทโมะเขาคิดว่าผมจะแย่งแก้วไปจากเขาเขาเลยโกรธจนต่อยผม"ผิล์มเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนใจแต่ข้างในแอบยิ้มเยาะ
"เอ่อ งั้นแก้วขอตัวนะคะ"ร่างบางรีบวิ่งตามโทโมะออกไปฟิล์มมองตามไปอย่างพอใจ

"ทำไมไม่รับนะ"ร่างบางพยายามต่อสายถึงโทโมะแต่ร่างสูงก็ไม่รับสายสักที
ไปอยู่ที่ไหนของเขานะ....ร่างบางนั่งลงกับพื้นอย่างอ่อนใจ
โทโมะที่เป็นแฟนของฉันกับผู้ชายที่รู้จักกันไม่กี่วันคิดว่าคนอย่างแก้วจะเชื่อนายเหรอ ฟิล์ม ร่างบางยิ้มให้กับความฉลาดของตนเองก่อนจะนึกได้ว่าโทโมะน่าจะอยู่กับเขื่อน

"เชี่ย มึงดื่มมากไปแล้วนะ"เขื่อนโวยด้วยความเป็นห่วงโทโมะที่ซดเหล้าเอาซดเอา
"ทำไมแก้วต้องปกป้องมันด้วยวะ"ร่างสูงตัดพ้อด้วยความน้อยใจ แล้วก็ซดเหล้าย้อมใจ
"เขาก็แค่เข้าใจผิดมึงก็ไปอธิบายให้เขาฟังก็จบ"เขื่อนบอกอย่างสมเพชก่อนจะเดินออกมาสูดอากาศนอกผับ

เห้ย!เขื่อนร้องอย่างตกใจเมื่อเห็นร่างแก้ววิ่งหอบแฮกๆมายืนตรงหน้า

"คุณเขื่อนโทโมะอยู่ที่นี่ใช่มั้ยคะ"แก้วถามอย่างรีบร้อน
"เอ่อ ครับไอ้โมะอยู่ข้าง..."อ้าวไปซะเเล้ว จะบอกสักหน่อยว่าไอ้โมะกำลังเฮิร์ทอยู่

แก้วพาร่างตัวเองเข้ามาในผับอย่างรวดเร็วดวงตาเรียวสอดหาร่างของโทโมะก่อนจะพบกับร่างสูงที่นั่งเมามายไม่ได้สติอยู่ที่มุมนึงของโซฟา
"โทโมะ"อก้ววิ่งเข้าไปกอดร่างสูงด้วยความเป็นห่วงโทโมะมองผู้หญิงที่กอดตัวเองอยู่ด้วยสายตาว่างเปล่าแก้วมองเขาอย่างใจหาย
"โทโมะอย่าโกรธแก้วเลยนะ พูดกับแก้วสิ"มือเล็กจับใบหน้าทั้งสองข้างของโทโมะไว้
"แก้วยอมแล้ว โทโมะจะให้แก้วทำอะไรก็ยอม"ร่างบางบอกด้วยน้ำเสียงมุ่งมั่นโทโมะหันมามองด้วยแววตาคาดเดาไม่ได้

28พฤษภาคม2556หายไปนานมาแล้วจ้าาาาาา