นายมันคนไร้หัวใจ! (หรอ?)

8.2

เขียนโดย PiM_tkR

วันที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 00.05 น.

  16 chapter
  244 วิจารณ์
  34.94K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“ ก็เสียว... ” แล้วก็มองต่ำลงไป.... ขนลุกนะเฟ้ย

 

“ ไอ้หื่นเอ้ยย ย~ แบร่ๆ ” ฉันสะบัดแขนออกได้ ก็วิ่งแกไปทันที ปวดฉี่ชะมัดไปห้องน้ำก่อนดีกว่า ทำไมรู้สึกเหมือนมีคนตามมาเลยฟระ - - ช่างเหอะ เวลานี้ ฉี่จะพุ่งแล้วววว ว

 

ซ่าา  า >พอได้ล้างหน้าและ ทำธุระเสร็จ สดชื่นชะมัด

 

“ ยัยตัวดี ” เฮือกก ก ใครมันผลักหัวฉันว๊ะ เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย

 

พลั่กก ก > ผลักอี่ ส้วม นี่ไปเตมแรง คนไรว๊ะ หน้าอย่ากับซาลาเปา กล้าดีไง มาผลักฉัน

 

“ แกเปนใคร ฉันไปทำไรให้ มายุ่งอะไรกับฉัน ยัยซาลาเปา ”

 

“ ยัยเผือก ! ฉันจะบอกว่า 1.อย่าปากดี 2.ฉันชื่อหวาย 3.เปนคนที่รักโทโมะ ม๊าก ถึง มาก ที่สุด แล้ว 4.แกอย่ามายุ่งกับโทโมะของฉัน เข้าใจมั้ยห๊ะ 5. อย่ามาหน้าด้าน แย่ง โทโมะไปจากฉัน ”  ยัยบ้าผู้ชาย อะไรของมันว๊ะ ยัยผ่ง ยัยเผือกอะไรกัน

 

“ เอิ่มม ม นะ...ฉันก็ขอตอบว่า 1.ฉันไม่ได้ปากดี ฉันปกติดี ” เอามือแตะปากตัวเอง

 

“ …….. ”

 

“ 2.ฉันชื่อแก้ว ยินดีที่ได้รู้จักนะหวาย  ” ยิ้มอย่างเปนมิตร แต่เสแสร้งสุดให้  หมันไส้ตัวเองเบาๆ 55

 

“ …….”

 

“ 3.เธอก็เปนแค่คนที่รักโมะ แต่ไม่ได้เปนคนที่ถูกรัก…..เหมือนฉัน ” ยิ้มย่องอย่างผู้ชนะ ฉันไปถูกโมะ รักตอนไหนไม่รู้ยืมตัวก่อนแล้วกัน

 

“ …... ”

 

“ 4.ถ้าฉันไม่ได้เปนคนยุ่งกับโมะล่ะ และโมะเปนคนยุ่งกับฉันเองอ่ะนะ ช่วยไม่ได้เธอมันไม่มี น้ำยา! ” ขอเน้น ไม่มีน้ำยา ;)

 

“ …… ”

 

“ 5. ฉันไม่ได้แย่ง แต่ถ้าโมะเลือกฉันก็ช่วยไม่ได้ ”

 

“ …... ”

 

“ และแค่นี้ก็น่าจะพอละนะ ” ฉันยิ้มเหยียดๆ แล้วกระแทกไหล่ยัยนั่นออกไป และก็มีเสียงกรีดร้องออกมาไม่เปนภาษา ของยัยนั่น คงจะเปนยัยนี่สินะ ที่โมะบอก กรีดกระเป๋าฉันด้วยนิ่ ฉันไม่สนหรอกว่าเธอจะใหญ่แค่ไหน แต่ถ้ามายุ่งกับชัวิตฉัน ฉันก็ไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้นแหละ เหอะ!

 

Finish kaew talk

 

ด้านหวาย

 

“ กรี๊ดดดดดดดด ด! อี่นังแก้ว  แกไม่ตายดีแน่ ลองดีกับฉันหรอฮ่ะ ” หลังจากที่ทะเลาะกับแก้วไปหมาดๆ ก็กับมาอาระวาดที่ห้องให้เพื่อนฟัง 

 

“  ยัยนั่นทำอะไรเธอ บอกฉันสิ๊ ยัยนั่นทำอะไรเธอถึงเปนได้ขนาดนี้.. ” มิล่า เพื่อนรัก หวาย ขนมจีนเลิกคิ้ว มิล่าจึงถามขึ้น

 

“ ฉันจะถือว่ายัยนั่น ประกาศศึกกับฉัน เพราะฉันเตือนมันแล้ว ” ว่าแล้วดวงตากลมโต - - ด้วยบิ๊กอาย ก็ฉายแววตาเคียดแค้นขึ้นมา

 

“ ก็ดีฉันหมันไส้ ยัยฟางนั่นเตมทน กล้ามากทำเปน สนิทสนมกับป๊อบปี้ ของฉันมาเปน 10 ชาติ 1000 ชาติ ” มิล่าแค้นสุดๆ

 

“ ส่วนยัยเฟย์ มันชอบกวนฉันนัก ฉันจะจัดการมันนั่นแหละ เจ๊าะแจ๊ะกับเขื่อนฮึ่ย เจบใจ ” ขนมจีนเจบใจไม่แพ้กัน

 

“ ก็ดี หึหึ มันลองดีกับพวกเราเองนิ่ ” หวานพูดเหมือนคนโรคจิตเตมทน

 

ด้านแก้ว

 

เมื่อแก้วเข้าห้องด้วยความอารมณ์เสียใครเรียก ถาม ก็ไม่พูดกับใครทั้งนั้นแม้กระทั่งเพื่อนตัวเอง พอถึงโต๊ะก็ฟุบหน้าลง ภาวนาบอกตัวเองว่าต้องระวังตัว เพราะใจไม่ดีเลย จากลักษณะหวายแล้วแก้วรู้ดี ว่าหวายจะเปนคนยังไง.... มันน่าปวดหัวไม่น้อย ที่เจอศึกหนักทั้ง หวาย และ เกล ในเวลาเดียวกัน นั่นแหละ เธอจะจัดการมันยังไง!

 ----------------------------------------------------------------------------------------------------

อาจดู สั้น เพราะไม่ได้แต่งต่ออะไรมากมาย เนื่องจาก ลืมแฮดิไดร์พ ไว้ ร.ร. นั่นแหละ น้ำก็ดันท่วม ร.ร. วันนี้ได้กลับมาอัพแล้ว ดีใจมากมาย เดี๋ยวจะอัพอีกตอนให้น๊ะ รอสักครู่ ขอไปแต่งแปบๆ อาจจะดูห้วนๆ แต่ก็ นะ ความสามารถเรายังไม่  เจ๋งพอ ละมั้ง อิอิ+

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา