cheated love's..กับดักร้ายมัดใจนายซาตาน TK NC 18+

8.9

เขียนโดย Li_Devils_Love

วันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 22.29 น.

  9 ตอน
  464 วิจารณ์
  25.22K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) หยิ่ง..

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

'หืม..'

 

 

'ก่อนที่ฉันจะมาที่มหา'ลัย ฉันขับรถไปเฉี่ยว ผู้หญิงมาว่ะ'

 

 

 

'เฮ้ย!! เรื่องเป็นไงมาไงเนี่ย.. เเล้วเธอตายไหม?'

 

 

คำถามก่อตัวขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว แน่สิ ! เป็นใครจะไม่ตกใจเล่า หากเพื่อนสนิทต้องกลายเป็นฆาตกรฆ่าคน

เพียงไม่ถึงข้ามคืน!

 

 

 

 

'มันไม่ได้ร้ายเเรงขนาดนั้นโว๊ย!! .. เอางี้ เดี่ยวฉันจะเล่าให้ฟัง'

 

 

 

'

 

 

'

 

 

'

 

 

'

 

'เฮ้ย!! 6 โมงกว่าเเล้ว ตายหล่ะ!! สาวๆที่นัดไว้ ป่านนี้จะเป็นไงบ้างว่ะเนี่ย'

 

 

น้ำเสียงกระเสือกกระสน อาจจะเป็นเพราะเมื่อคืนนี้ดื่มแอลกอฮอล์หนักไปนิดนึง(?)หล่ะมั่งถึงทำให้

พ่อคุณหนูจอมเจ้าเล่ห์คนนี้ ถึงกับร้อนรนถึงเพียงนี้.. ร่างกำยำรีบวิ่งออกจากเตียง ไปทำภาระกิจในตอนเช้า

ให้เสร็จโดยเร็ว ปานว่่าโลกจะแตก (?) ในเวลาเพียงไม่กี่นาทีนี้ .. 

 

 

 

'

 

 

'

 

 

รถคันหรูคู่ใจถูกขับออกไปด้วยความเร็วสูง โดยไม่เหลียวแลสิ่งรอบตัวเลยสักนิด จุดหมายของเขาคือ

มหา'ลัย เพียงอย่างเดียวเท่านั้น!!

 

 

'

 

 

'

 

 

'เอี๊ยดดดดดดดด'

 

 

เสียงเบรกสูงเเรงเกิดของรถยนต์คันหรูคันนึง นี้มันเกิดอะไรขึ้น? อุบัติเหตุงั้นหรอ? เเละใครเป็นคนชน?

เขาใช่ไหม เขาคือคนชนใช่ไหม? ระบบประสาทความคิด สติ และความเป็นจริงมันตีรวนปรวนแปร ซึ่งกันเเละกัน

ตอนนี้เขาสับสนไปหมดเเล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น? สติที่กำลังจะขาดผึง!! ปลุกให้เขาก้าวออกไปดูนเจ็บ คนที่เขา

ขับรถชน!!

 

 

'

 

 

'

 

 


'โอ๊ย ฉันเจ็บนะนาย'

 

 

'เอ่อ..ขอโทดครับ คุณเป็นอะไรมากไหมครับ ' 

 

 

คำสุภาพ(?)ที่หลุดออกมาจากริมฝีปากหนา บ่งบอกให้คนเจ็บรับรู้ว่าเขาไม่ได้ตั้งใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเสีย

เท่าไหร่ อีกอย่างเขาก็ไม่ได้เป็นฝ่ายฝิดอยู่ฝ่ายเดียวเสียด้วย เธอเองต่างหากที่รีบรนจนเป็นสาเหตุที่

ทำให้เกิดอุบัติเหตุก็เป็นได้!(?) มือหนาเอื้อมมือไปประคองร่างบางที่ล้มกลิ้งเกลือกอยู่บนถนนเพราะฝีมือ

ของตน ..

 

 

'ไม่เป็นไรค่ะ ขอตัวก่อนนะค่ะ'

 


คำตอบจากฝีปากบางเป็นการบ่งบอกว่าเรื่องวันนี้จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก ไม่มีการเอาเรื่อง ไม่มีการเสียอะไรกัน

ทั้งสองฝ่ายทั้งสิ้น!! ร่างบางทีตอนนี้ทรงตัวได้ในระดับหนึงแล้ว เงยหน้าขอบคุณเจ้าของมือหนาที่ช่วยประคอง

เธอ ด้วยความเป็นมิตร(?)ที่ดี .. 

 

 

 

...นางฟ้า...!!

 

 


 

'จะเป็นไรไหมครับหากพี่จะไปส่งน้องมหา'ลัย เดียวกัน!?'



เขารู้ได้อย่างไรกันว่าเธออยู่ใน มหา'ลัยเดียวกับเขา คนรู้จัก? เพื่อน? หรือรุ่นพี่? เขาคนนี้คือใคร? 



'คุณรู้ได้อย่างไรค่ะว่าเราอยุ่มหา'ลัยเดียวกัน'



'ใครจะไม่รู้จักน้องแก้ว นักศึกษาปี2 ดาวนิเทศ หล่ะครับ'

 


คำตอบของผู้ชายตรงหน้าเพียงไม่กี่ประโยค สามารถตอบคำถามของรุ้นน้องอย่างแก้ว ได้เป็นสิบ!! แต่

ทางที่ดีเธอควรจะปฎิเสธเสียมากกว่า เพราะใครๆก็รู้จักพวกรุ่นพี่ทีมหา'ลัยเดียวกันดีว่าเป็นอย่างไร  

''เลวก็มี ดีก็มี ไว้ใจใครไม่ได้!!''

 

 

 

'ค่ะขอบคุณนะค่ะ 'รุ่นพี่ 'แต่แก้วไม่ได้เป็นอะไรมาก ขอตัวนะค่่ะ'

 

 

'หยิ่งนักนะ เหอะๆ ยัยนางฟ้าเธอต้องได้เจอกับฉันอีกยาว'

 

 

'

 

 

'

 

 

'

 

 

'

 



'

 


'เรื่องมันก็เป็นแบบนี่ แหละ'

 

 

เสียงทุ้มค่อยๆลดระดับเสียงลดเนื่องจากจบเหตุการณ์ดังกล่าวแล้ว ถึงแม้มันจะไม่ละเีลียดนัก แต่เขาก็เล่าไม่

ผิดไปจากนี้เสียเท่าไหร่หรอก เขาหน่ะจำเรื่องราวทุกอย่างได้เเม่นยำราวกับมีเมมโมรี่ ไว้ในสมองเลยแหละ(?)  

 

 

'แล้วไงว่ะ แกจะทำไม?'

 

 

'ฉันเเค่อยากจะสั่งสอนรุ่นน้องสุดสวย ว่าอย่ามาคิดเล่นตัวกับจอมเจ้าเล่ห์แบบฉันไง' 

 

 

'แกจะทำไง'

 

 

'งานนี้ไม่เกี่ยวกับแกไอ้ป็อป!! ไอ้โมะคนเดียวเท่านั้นที่ช่วยฉันได้!!'

 

 

บุคคลที่สามที่ถูกเกี่ยวโยงกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น ถึงกับสะดุ้ง ! พลางหันใบหน้าคมมามองเพื่อนสนิทของตน

เพื่อต้องการเหตุผล ว่าทำไมต้องเป็นเขา..เท่านั้น 

 

 

'ไอ้โมะ ไหนบอกว่าแกเกลียดคนหยิ่งไม่ใช่ไงว่ะ งั้นแกก็สั่งสอนสิ '

 

 

นี่แหละจิ้งจอกจอมเจ้าเล่ห์ตัวจริง! ไร้คำอธิบายใดใด อย่าตกหลุมพรางเจ้าจิ้งจอกตัวนี้เข้าแหละ ไม่งั้น

คุณอาจจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต!!

 

 

'อืมตกลง แล้วฉันต้องทำไง?'

 

 

เพชรฆาตตกปากรับคำกับเจ้าจิ้งจอกจอมเจ้าเล่ เป็นอย่างนี้เเล้ว 'เหยื่อจะรอดไปได้อย่างไรกัน' สถานะ

ของ'เหยื่อ'ผู้น่าสงสาร คงจะมีเเต่ คำว่า 'ถูกล่าอย่างเดียวสินะ'

 

 

 

'ก็ไม่มีไรมาก แค่สยบเหยื่อด้วยวิธีที่นายเคยทำกับเหยื่อทุกคนก็เเค่นั้น'

 

 

'ได้เสมอ.. แต่สำหรับคนที่ปากดีใส่แกฉันมีของขวัญให้'

 

 

'อะไร'

 

เืพื่อนรักทั้งสองผลางพูดขึ้นมาพร้องเพรียงกันโดยมิได้นัดหมาย หมอนี้หน่ะ ชอบทำอะไรโดยที่ไม่คาดคิดเสมอ

ยากเกินจะขาดเดา ขนาดจอมเจ้าเล่ห์ยังเคยถูกลบเหลี่ยมด้วยฝีมือ 'เพื่อนรัก'อย่างเขาคนนี้เลย

 

 

'..แบล็คเม..'

 

 

'น้องแก้ว ดาวนิเทศ เธอได้เจอกับฉันยาวแน่ รับรอง!!'

 

 

'เมื่องูตัวน้อยเจอกับเพชรฆาตโดยไม่ทันตังตัวแบบนี้  ควรจะทำอย่างไร '

 

 

'บางทีพระเจ้าก็ไม่อาจที่จะช่วยเราได้ ดังนั้นเราต้องสุ้ด้วยตนเอง'

 

 

'น้ำหวานที่แฝงไปด้วยอย่าพิษ ถึงมวลหมุสัตว์ต่างก็รุ้ดี แต่ก็ไม่อาจที่จะหยุดลิ้มลองมัน!!'

 

 

*******************************************************************

มาอัพอีกตอนแล้ว 555 --* .. เม้น+โหวตด้วยนะ..ตอนนี้มันไม่สนุกหรอก 55 

ต้องรีบอัพก่อนจะไม่ได้อัพอีก(?) .. งงกันป่ะ 55 

สัญญา ตอนหน้ามันจะหวานจนน้ำตาลขึ้นแน่ๆๆ -3-;; ..


 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา