My love ยัยเคราะห์ร้าย ปะทะ นายจอมแสบ ;')

         กริ๊งงงงงง!!

         เสียงนาฬิกาปลุกดังสนั่นหวั่นไหวทั่วห้อง ตอนนี้มีเพียงผู้หญิงตัวเล็กๆนอนอยู่บนเตียงผ้าม่านที่ปิดอยู่ถูกเปิดออก ทำให้เห็นภูเขาลูกใหญ่ แต่อยู่ไกลแสนไกล ตอนนี้เป็นเวลาเพียงตีห้าเศษๆเท่านั้น พระอาทิตย์ก็เริ่มส่องแสงทักทายมนุษย์ชาวโลก เสียงนาฬิกาก็ยังคงดังต่อไปเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ร่างบางตื่นมาจากความฝันอันแสนหวานได้เลย 

         กริ๊ก . 

         "นี่! ยัยเตี้ยตื่นได้แล้ว จะนอนกินบ้านกินเมืองไปไหนหะ!!" 

         "หา? อืมๆตื่นแล้ว" ร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียงลุกขึ้นนั่งแล้วบิดขี้เกียจนิดหน่อย

         "ไปอาบน้ำแล้วรีบออกมาข้างนอก จะได้รีบไปเรียน" นายป๊อปพูดกับฉันด้วยใบหน้านิ่ง แล้วก็เดินออกไป ฉันก็ไม่อยากเป็นตัวถ่วงหรอกนะยะ ไปอาบน้ำก็ได้ -*-

     [ poppy talk ]

         สวัสดีครับผมชื่อ ป๊อปปี้ ผมเป็นคน 4 มิติไม่มีใครรู้หรอกครับว่าผมจะทำอะไร ผมมีอารมณ์แบบไหน บางวันก็ดี บางวันก็ร้ายผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันนะครับว่าทำไมผมถึงเป็นคนแบบนี้ มันแปลกๆเนอะ ผมรู้ว่าทำไมฟางถึงถูกส่งตัวมาเรียนกับผม แล้วผมก็รู้ด้วยว่าเพราะอะไร.. 

         แอ๊ดด

         อยู่ๆก็มีเสียงคนเปิดประตู พอผมหันไปทางประตูก็อึ้งกิมกี่เล็กน้อย ไม่คิดว่าคนอย่างยัยตัวป่วนคนนี้จะน่ารักขนาดนี้ ผมหยักโศกถูกรวบไว้ด้านข้างใบหน้าหวานที่ตกแต่งเล็กน้อย ไม่ใช่คนแล้วล่ะ..

         "จะไปได้ยังเนี่ย - -+" เมื่อฟางเห็นว่าผมจ้องเธอนานแล้วจึงเรียกสติผมด้วยน้ำเสียงขุ่นๆ

         "เอ้อๆ ไปได้และ"ผมพูดพร้อมเดินนำออกมา 

          "นี่ป๊อป โรงเรียนนี้ทำไมมันเงียบจังล่ะ?" อยู่ๆฟางก็ถามขึ้นมาขณะเดินไปที่ห้องเรียน

          "ก็เพราะว่ามันไม่ค่อยมีเรื่องอะไรให้เค้าคุยกันน่ะสิ อยู่ที่นี่ฉันออกกฏว่า หนึ่งห้ามนำโทรศัทพ์หรือเครื่องมือเทคโนโลยีมาที่โรงเรียนนี้เด็ดขาด! ถ้าจะใช้ก็ตู้โทรศัพท์สาธารณะนั่นแหละ" ผมพูดแล้วชี้ไปที่ตู้โทรศัพท์ที่มีคนต่อแถวรอคิวยาวเพื่อที่จะโทรหาครอบครัวที่อยู่ข้างนอก

          "สองถึงจะมีโทรทัศน์อยู่ในห้องแต่ก็ไม่อนุญาติให้เปิดจนกว่าอาจารย์จะสั่งหรือผมจะให้เปิด" ผมพูดพร้อมชี้ไปทางโทรทัศน์ที่อยู่ในห้องอาจารย์ใหญ่ฟางก็พยักหน้านิดๆ เหมือนเข้าใจ

          "สามห้ามทุกคนออกจากห้องในเวลาสองทุ่ม เพราะตึกทุกตึกจะถูกปิดโดยยามที่หน้าหอ" ผมมองไปทางยามนิดๆให้ฟางได้รู้ว่านี่ยามหย้าหอนะ ไม่ใช่อาจารย์ ก็แหงล่ะแต่ละคนแต่งตัวอย่ากับจะมาสอนนักเรียนแทนอาจารย์สะงั้น

          "สี่ที่นี่จะมีการเปิดเพลงให้ฟังตอนเช้าตอนเที่ยงและตอนเย็นโดยชมรมสื่อสารของโรงเรียนเท่านั้น มันก็เลยทำให้ทุกคนอยากเข้าชมรมสื่อสาร เพราะที่นั่นเป็นที่เดียวที่มีอินเตอร์เน็ตใช้" ผมชี้ไปที่ลำโพงที่อยู่ระหว่างทางขึ้นบันได

          "ห้าห้ามย้อมผม"ผมชี้ไปที่ผมสีดำสนิทของตัวเอง ฟางก็รีบจับผมของตัวเองมาดูเหมือนกัน ผมของฟางสีน้ำตาล ย้อมหรอ? ฟางเงยหน้าขึ้นมายิ้มแหยๆ

          "เธอย้อมผมหรอ?"ผมถามฟางไปตามตรง

          "เปล่าหรอก สีนี้เป็นสีที่ได้มาตั้งแต่เกิดนั่นแหละแต่คนอื่นมักจะมองว่าฉันย้อมผม พูดต่อดิ"

          "อ่าๆ เจ็ดกีฬาสีที่นี่จะจัดที่ทะเล แต่แค่อาทิตย์เดียวเท่านั้น"

          "โห! ตั้งอาทิตย์นึงแหนะ"ฟางพูดพร้อมทำตาเป็นประกาย 

          "ฮ่าๆ ก็แค่อาทิตย์เดียวเท่านั้นแหละ" ผมยีหัวฟางเล็กน้อยแล้วเดินเข้าห้องก็ยังดีที่อาจารย์ยังไม่มาไม่งั้นโดนยืนหน้าห้องแน่เลย วันนี้ไม่ได้เข้าแถวเพราะเป็นวันอังคาร โฮมรูมน่ะ

          "แต่ว่า.. ทำไมกฏมันเยอะแบบนี้ล่ะฉันล่ะเบื่อ" ฟางพูดเมื่อวางกระเป๋าไว้ที่เก้าอี้เรียบร้อย

          "ก่อนจะเข้าโรงเรียนเขาก็มีกฏให้อ่านไม่ใช่หรอ? ใครที่ไม่พอใจก็ไม่ต้องสมัครเรียนที่นี่ก็ได้แล้วเธอจะเข้ามาทำไมถ้ากฏมันน่าเบื่อ"ผมมองฟางอย่างสงสัยหรือว่า เสแสร้ง ดีล่ะ

          "อะ...เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกฉันไปเอาของที่ล็อกเกอร์ก่อนนะ" พูดจบฟางก็เดินไปเอาของที่ล็อกเกอร์ทั้งๆที่ในล็อกเกอร์ของฟางว่างเปล่างั้นหรอ 

          [ end poppy talk ]

70 %

__________________________________________________________________

กลับมาแต่งต่อให้แล้วเน้ออ จุ๊บๆ -3- แต่งสดเน่าไปหน่อยก็ขอโทษเน้อ เดี๋ยวจะมาดิทคำผิดที่หลัง ;)