'Please love me คุณจะรักผมได้ไหม'

รุ่งอรุณในยามเช้า พระอาทิตย์สาดส่องแสงประกาย เข้ามาภายในห้องที่ประดับตกแต่งด้วยฟอนิเจอร์อย่างดีและหรูหรา

ตามสไตล์ห้องนอนของลูกสาวมหาเศรษฐีพันล้าน ร่างบางขยับตัวเริ่มได้สติจากการนอนหลับสนิททั้งคืน

ตื่นขึ้นมาด้วยความเบิกบานในยามเช้า พลางบิดกายไปมา เพื่อให้ตื่นจากภวังค์แห่งความฝันนั้น

ฟาง : ฮ้าวววว~ เช้าแล้วหรอเนี่ย เช้าเร็วจริงๆเลย เฮ้อ~ ป้าอุ่นคะป้าอุ่น อยู่ข้างนอกหรือเปล่าคะ ถ้าอยู่เข้ามาหาฟางที ฟางอยากได้คุ้กกี้ร้อนๆนะคะ ^^

....: ฟาง อาบน้ำซะ ^^

ฟาง : คุณพ่อ -0- มีธุระอะไรแต่เช้าเลยคะ ? ถึงได้มาหาหนูถึงที่ห้องเลย~

พ่อ : ไว้เราจะลงไปคุยกันข้าล่าง รีบอาบน้ำแล้วตามพ่อลงไป เร็วๆนะลูก

หญิงสาวรับปากผู้เป็นพ่อ จากนั้นเธอก็รีบอาบน้ำ แต่งตัว แล้วลงไปที่ห้องรับแขกด้านล่างทันที

ฟาง : โอ้โห มากันพร้อมหน้าพร้อมตาเลย วันนี้จะพากันไปเที่ยวไหนหรอคะ ถึงได้นัดมารวมตัวกันเยอะขนาดนี้ *0*

พ่อ : นั่งลงแล้วฟังซะ ลูกทั้งสองคงรู้ว่าพ่อก็แก่ตัวลงมาก กิจการธุรกิจของเราก็กำลังจะเจริญเติบโตไปได้ด้วยดี พ่อจะพูดแบบไม่อ้อมค้อมเลยแล้วกัน ลูกทั้งสองต้องบริหารกิจการแทนพ่อทั้งหมด

ฟาง : ไม่เอานะคะพ่อ ฟางไม่อยากทำงานบริษัท ฟางไม่ชอบ T^T มันไม่ใช่ตัวตนของฟางเลย มาคอยนั่งเซ็นเอกสาร ฟางหลับคาเอกสารพอดี T[]T ไม่เอาอ่ะค่ะ งั้นให้พี่เขื่อนดูแลไปละกันน้า *0*

พ่อ : เขื่อนเขาก็ดูแลกิจการใหญ่ แต่ของลูกคือบริษัทในตัวเมือง ซึ่งหน้าที่นี้จะเป็นของใครไปไม่ได้ต้องเป็นของลูกคนเดียวเท่านั้น

ฟาง : แต่พ่อค่ะ T^T ฟางไม่อยากทำจริงๆ จะให้ฟางทำอะไรก็ยอม แต่ฟางไม่อยากเป็นเจ้าของบริษัทนะคะพ่อ T[]ฟ

พ่อ : แต่ฟางลูกต้องเข้าใจว่ากิจการนี้คุณปู่ท่านอุตส่าห์ลงแรงทำมา กว่ามันจะเติบโตได้ขนาดนี้มันต้องใช้ความอดทนสูงนะลูก แล้วลูกก็เป็นลูกของพ่อจะให้ใครทำแทนได้ ...... ใช่! พ่อนึกออกแล้ว พ่อมีทางออกให้ลูกอีกหนึ่งข้อ คือลูกจะต้องไปเอากระดาษที่คุณปู่เขียนไว้ จะมีอีกคนนึงที่คุณปู่ท่านไว้ใจให้ดูแลบริษัทของเราได้

ฟาง : แล้วพ่อไม่รู้หรอคะว่าคนนั้นคือใคร? แล้วกระดาษนั่นอยู่ที่ไหนคะ?

พ่อ : พ่อไม่รู้หรอกลูก คุณปู่คาดไว้แล้วว่าฟางจะต้องไม่ยอมเป็นผู้บริหารแน่ๆ กระดาษนั่นอยู่ที่บ้านหลังเก่าของคุณปู่ลูก

ฟาง : งั้นฟางจะไปพาคนที่จะทำหน้าที่แทนฟางมาให้ได้ ฟางสัญญา และถ้าฟางพามาได้ พ่อก็จะต้องยอมให้ฟางไปเรียนทำอาหารที่ฝรั่งเศสตามที่ฟางอยากเรียนนะคะ ^^

ผู้เป็นพ่อตกปากรับคำจากลูกสาว เมื่อหญิงสาวมีความหวัง เธอจึงขึ้นไปบนห้องเพื่อเอากุญแจรถ และขับรถมุ่งหน้าไปยังบ้านหลังเก่าของคุณปู่ของเธอนั่นเอง

ขณะอยู่บนรถ

ฟาง : ฉันจะต้องพาตัวใครคนนั้นมาให้ได้ 555555 แล้วฉันก็จะได้เป็นอิสระสักที -//-

ในระหว่างทางฟางมัวแต่ยิ้มและดีใจที่ตัวเองจะได้เป็นอิสระและทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ จนทำให้ขับรถชนท้ายรถของใครคนนึง

โครม! ปึก! เสียงรถชนท้ายกันดังสนั่น

ฟาง : โอ๊ยยย T^T เจ็บหัวจังเลย เกิดอะไรขึ้นเนี่ย เย้ย O.0 ฉันชนท้ายรถใครเนี่ย รถฉัน TT[]TT

(เดินลงมาจากรถ)

ฟาง : นี่คุณ! คุณมาจอดรถอะไรแถวนี้ฮะ เห็นมั้ยว่าเค้าห้ามจอดอ่ะ แล้วมันทำให้เกิดอุบัติเหตุ รถฉันต้องพังข้างหน้าอย่างเนี่ย คุณรู้มั้ยรถฉันราคากี่บาท ฉันว่าคนอย่างคุณคงหามาใช้ไม่ได้หรอก แล้นี่คุณจะเอายังไงฮะ? ลงมาคุยกันหน่อยสิ!

ป๊อป : นี่เธอ!

(พอทั้งสองได้เห็นหน้ากันก็ตกใจทันที)

ฟาง : เฮ้ย! นี่มัน นายโรคจิตนี่!

ป๊อป :  เธอ! ยัยเพี้ยน

ฟาง : นี่นาย นายทำรถฉันพัง นายจะเอายังไงฮะ ซวยจริงๆเลย เจอใครไม่เจอดันมาเจอนาย ตั้งแต่ที่สนามบินแล้วนะ นายจะจองเวรจอกรรมฉันไปถึงไหน? วันนี้มันวันโชคร้ายอะไรของฉันเนี่ย -*-

ป๊อป : นี่คุณ ผมก็ไม่ได้อยากจะเจอคุณนักหรอกครับ = =’ แล้วเรื่องค่าเสีบหาย คุณสิจะต้องเป็นจ่ายให้ผม เพราะคุณขับรถมาชนท้ายรถผม ยังจะให้ผมรับผิดชอบอีกหรอครับ

ฟาง : ก็ใครให้นายเอารถมาจอดตรงนี้ละ ใครเค้าจะไปเห็นล่ะฮะ?

ป๊อป : คุณลองอ่านป้ายก่อนนะครับ ว่าตรงนี้เค้าให้จอดได้พิเศษเฉพาะวันนี้ ก่อนที่คุณจะมาว่าผมฉอดๆแบบนี้ = =

ฟาง : นายพูดอย่างนี้จะหาเรื่องกันใช่ไหมฮะ? เข้ามาเลยดีกว่า คนอย่างฉันไม่เคยกลัวใคร -*-

ป๊อป : ขอโทษนะครับคุณผู้หญิง ผมไม่ชอบทำร้ายคนที่อ่อนแอกว่า โดยเฉพาะผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างคุณ =w=

ฟาง : โธ่เอ้ย ที่แท้ก็ไม่กล้านี่เอง นายมันก็อ่อนอ่ะนะ ไม่กล้าสู้ หรือว่ากลัวแพ้กันแน่?

ป๊อป : คุณจะท้าผมมากเกินไปแล้วนะครับ ถ้าผมทำจริงอย่าหาว่าผมไม่เตือนคุณนะ ^^

ฟาง : ก็เข้ามาเส่! คิดว่าฉันกลัวนายหรือไง?

ป๊อป : ได้เลยครับ ในเมื่อคุณขอผมจัดให้

(ป๊อปเดินเข้าไปหาฟางระยะประชิด ก้มหน้าลงไปใกล้หน้าฟาง) (ฟางถอยหลังจนติดรถของตัวเองแล้วลงไปนั่งที่คนขับ หันหน้าออกทางประตู)(ป๊อปยื่นหน้าเข้าไป)(ฟางหลับตาปี๊)

ฟาง : นายจะทำอะไรอ่ะ ไอบ้า! ออกไปเลยนะ ><

ป๊อป : 5555 ไหนว่าไม่กลัวไงแม่คนเก่ง จะหลับตาไปทำไมล่ะครับ? เก่งนักไม่ใช่หรอ?

ฟาง : มันจะมากเกินไปแล้ว พลั่ก!

ฟางต่อยป๊อปเข้าที่เบ้าตาอย่างเต็มแรง พร้อมเหยียบเท้า จากนั้นก็ปิดประตูรถ แล้วขับรถออกไป

ป๊อป : ฝากไว้ก่อนนะยัยตัวแสบ อย่าให้เจออีก มีเคลียร์แน่ๆ

--------------------------------------------------------------------------------