The Hidden รักร้ายยัยฆาตรกร

8.3

เขียนโดย ilovetomokaew

วันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2554 เวลา 23.48 น.

  7 ตอน
  111 วิจารณ์
  22.09K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ


ตอนที่ 1 จุดเริ่มต้น

 

ตึก ตึก ตึก

 

จับไว้แน่น อย่าให้หลุด ชายหนุ่มร่างสูง หน้าตาหล่อเหลาคมคาย กำลังสั่งลูกน้องตัวเองอย่างหัวเสียสุดๆกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ตรงหน้า                                                                                     

 ปล่อยชั้น ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ ปล่อยยยย เสียงเล็กๆตะคอกออกมา ยิ่งทำให้ร่างสูงหงุดหงิดเข้าไปใหญ่ หลังจากที่มันสงบลงไปบ้างแล้วมันกลับแผดขึ้นมาอีก                                                             

 กรอกเข้าไปในปากเลย เร็วๆ เดี๋ยวก็อาละวาดขึ้นมาอีกหรอกร่างสูงออกปากสั่งอย่างเด็ดขาด เพราะหมดหนทางที่จะช่วยแล้วจึงจำเป็นที่จะต้องทำและรู้ว่าตัวเองกำลังหงุดหงิดเป็นอย่างมากพร้อมที่จะระเบิดได้ทุกเวลา                                                                                                     

 เรียบร้อยแล้วแล้วครับนาย หนุ่มหน้าตาละอ่อนบอกร่างสูง                                                 

 ” ปิดข่าวด้วยนะ ร่างสูงสั่ง

 

 

หลายชั่วโมงผ่านไป...

 

ชั้นอยากปรึกษาแก มาหาชั้นหน่อยไดไหม ร่างสูงที่กำลังง่วนกับการคุยโทรศัพท์เลยไม่ทันสังเกตร่างบางที่กำลังเดินออกจากบ้าน ใบหน้าโทรมถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางคาราแพงจนหมด แต่ก็ไม่ทันที่จะหลบร่างสูงได้อยู่ดี                                                                                                           

 จะไปไหน? นํ้าเสียงแกมดุทักไปยังร่างบาง                                                                 

 แก้วจะไปข้างนอก ร่างบางนามว่า แก้ว พูดตอบร่างสูงที่ใครๆฟังดูก็รู้ว่ากำลัหงุดหงิด                      

 เฮอะ! จะไปที่ผับก็บอกมาเถอะหน่า ร่างสูงว่าอย่างรู้ทัน แก้วมีท่าทางไม่พอใจอยู่ไม่น้อย สร้างความสะใจให้ร่างสูงเป็นอย่างมาก                                                                                        

"เรื่องของชั้น เฮียไม่ต้องมายุ่งแก้วตะคอกใส่หน้าผู้เป็นพี่ชายตัวเอง นามว่า ป๊อปปี้   ทำให้ป๊อปปี้อารมณ์เดือดของตัวเองร้อนขึ้นมากะทันหัน                                                                            

 ชั้นก็ไม่อยากยุ่งเท่าไหร่หรอกหน่า  ป๊อปปี้ตะคอกแก้วกลับ ทำให้แก้วตกใจเป็นอย่างมาก ตอนนี้ในใจป๊อปปี้ทั้งโกรธทั้งเสียใจ จะโกรธก็โกรธไม่ลง จะเสียใจก็ช่วยอะไรไม่ได้


 

 ผับแห่งหนึ่ง


       

เสียงดนตรี ที่ดังจนแสบแก้วหู ผู้คนพลุกพล่าน มีทั้งคนดื่ม คนเต้น และก็คนเสพที่มีในจำนวนมากทีเดียว และหนึ่งในนั้นก็มีสาวน้อยร่างบางชื่อ แก้ว และผองเพื่อนอีกสี่คน คือ เฟย์ ฟาง มิน ขนมจีน นั่งดื่มกันอยู่รวมไปถึงร่างบางที่กำลังลดความทรมานของตนเองโดยการฉีดเฮโรอีนเข้าไปในร่างกายส่วน เพื่ือนๆของร่างบางก็ชินกับถาพตรงหน้าเสียแล้ว เพราะมันเกิดขึ้นบ่อยและถี่มาก  

"แก้ว แกไม่คิดจะบอกป๊อปเลยเหรอ" ฟาง เพื่อนสาวถามขึ้น แก้วที่ทำธุระส่วนตัวของตัวเองเสร้จแล้วก็หันกลับมาตอบฟางทันที                                                                                                    

"ฉันไม่คิดจะบอกเฮียตั้งแต่แรกอยู่แล้วล่ะ" แก้วตอบเพื่อนสาวของเธอในท่าทางอารมณ์ดี                

"แต่ทั้งหมดแกไม่ได้เป็นคนเริ่มมันเลยนะ" ฟางพูดขึ้น ไม่ว่ากี่ครั้งที่เขาถามแก้ว แก้วก็จะตอบเช่นนี้เสมอ ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองไม่ใช่คนเริ่มต้น แต่กลับปิดบังเรื่องราวทั้งหมดไว้เอง หลายๆเรืื่องที่แก้วไม่บอกใคร              

 "ฉันเห็นด้วยกับฟางนะแก้ว แกน่าจะบอกเรื่องนี้กับป๊อป เขาอาจจะช่วยแกได้นะ น้องสาวตัวเองถ้าไม่ช่วยแล้วจะให้ไปช่วยใคร" ขนมจีน ที่ผูกพันกับตระกูลของแก้วมานานออกความคิดเห็นออกมา  

             

"เธอ....!!" ชายหนุ่มหน่าตาดีเข้าขั้นเรียกว่าหล่อมากเลยก็ว่าได้ เข้ามาทักแก้ว                        

 "มีอะไรกับชั้น" แก้วถามแววตาดุดัน น่ากลัว เพราะเวลานี้เขาไม่ควรไว้ใจใครทั้งนั้น                      

"น้องสาวป๊อปปี้ใช่มั้ย?" ชายหนุ่มถามต่อ หน้าตายังคงความนิ่ง ขรึม ไว้เสมอต้นเสมอปลาย              

"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายไม่ทราบ? ชั้นจะเป็นพี่สาว น้องสาวใคร มันเกี่ยวอะไรกับนายด้วย"            

"พอกันที น้องแก้วคับจำำพี่เขื่อนได้มั้ยคับ" ชายหนุ่มอีกคนที่มาพร้อมกันเข้ามาทักแก้ว                          

"นี่มันเพื่อนเฮียใช่มั้ย?" แก้วถาม ดวงตาลดความชังลงได้บ้าง ถือว่าเขื่อนคือคนที่ไว้ใจได้คนนึง            

"ใช่ครับ แล้วไอ้นี่มันชื่อโทโมะ" เขื่อนตอบแก้ว พร้อมแนะนำเพื่อนของเขาให้แก้วรู้จัก                        

"ฉันคุ้นๆหน้านายมากๆเลย เราเคยเจอกันที่ไหนรึปล่าวคะคุณ" ฟางที่เงียบอยู่นานโพล่งขึ้นมา              

"คงงั้นมั้งครับ แฟนป๊อปใช่มั้ยครับ" โทโมะตอบฟาง  

   

 

ปัง...ปัง...ปัง  


       

 เสียงปืนดังสนั่นหวั่นไหว ผู้คนทั้งหญิงทั้งชายต่างที่หลบกันชุลมุน ทั้งเสียงกรี๊ด เสียงชกต่อยกัน เป็นจุดเด่นทำให้แก้ว ผู้ซึ่งเป็นเจ้าของผับแห่งนี้ถึงกับหัวเสีย ตอนแรกคิดว่าจะมานั่งดื่มให้หายเครียดกับกลายเป็นว่า ต้องมาสะสางการทะเลาะที่เกิดขึ้น                                                                            

 "หยุดกันได้แล้ว" แก้วยิงปืนไปหนึ่งนัด เพื่อยุติการทะเลาะ                                                      

"ว่าไงคนสวย เก่งนักรึไงฮะ"                                     

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา